ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Οχτώβρη 2005
Σελ. /32
Αύξηση κατά 62,3%

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προς υπουργό Οικονομίας, κ. Γ. Αλογοσκούφη

Μια χαρά πάει η οικονομία κ. υπουργέ. Και πρέπει να παραδεχτούμε, ότι το γεγονός αυτό οφείλεται στις άοκνες προσπάθειές σας και, βέβαια, στην πολιτική της κυβέρνησης. Τελευταία απόδειξη η προχθεσινή ανακοίνωση των κερδών του α' εξαμήνου 2005 από την Εθνική Τράπεζα (ΕΤΕ), τα οποία ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, όπως ομολογούν οι οικονομικοί αναλυτές. Σε σύγκριση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2004 σημείωσαν αύξηση κατά 62,3%, φτάνοντας στο δυσθεώρητο ποσό των 330 εκατ. ευρώ (113 δισ. δρχ)! Κι αυτό, παρά την πολυήμερη απεργία του Ιούνη και την όποια ζημιά αυτή προκάλεσε.

Φανταζόμαστε, πως οι μεγαλομέτοχοι της ΕΤΕ θα τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Υπάρχουν, βέβαια και κάποιοι άλλοι, που φωνάζουν για τα μεροκάματα, τις συντάξεις, την ανεργία, τη φτώχεια και την ακρίβεια, αλλά μη τους ακούτε. Πώς να το κάνουμε, δυο καρπούζια δε χωράνε σε μια μασχάλη. Ολοι το ξέρουν αυτό. 'Η τα επιχειρηματικά κέρδη θα αυξάνονται, ή θα γίνουν ανθρώπινα τα μεροκάματα. Και τα δυο δε γίνονται.

Τα μηνύματα...

Μπορεί, το βασικό μήνυμα των πρόσφατων εκλογών στη Γερμανία -όπως παραδέχτηκαν αναλυτές όλων των ιδεολογικών και πολιτικών αφετηριών - να ήταν η δυσπιστία, η αμφισβήτηση έως και η ριζική αντίθεση στις προωθούμενες αντιλαϊκές καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις, αλλά οι ηγεσίες των γερμανικών κομμάτων κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Λογικό και αναπόφευκτο, βέβαια, αφού η προσήλωσή τους στη λογική της αγοράς και των νόμων της, της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας κλπ., κλπ. είναι αδιαμφισβήτητη. Αλλωστε, τυπικά και μόνο δίνουν λογαριασμό στο γερμανικό λαό. Στην πραγματικότητα εκπροσωπούν τα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου και σ' αυτό απολογούνται. Και το τελευταίο απαιτεί, εδώ και τώρα, την παραπέρα προώθηση και το βάθεμα των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, φροντίζοντας, μάλιστα, το μήνυμά του να ακουστεί προς κάθε κατεύθυνση.

Ετσι, μετά τη «Ζίμενς», η οποία, μία μόλις μέρα μετά τις εκλογές, ανακοίνωσε τη μείωση κατά 10.000 των θέσεων εργασίας και το κλείσιμο μιας σειράς επιχειρήσεών της στη Γερμανία, τις προάλλες ήρθε η σειρά της «Ντέμλερ Κράισλερ» να ανακοινώσει την κατάργηση 8.500 θέσεων εργασίας στη «Μερσεντές».

Ολέθριο λάθος

Μάλλον, έχει αρχίσει να κατρακυλά η δημοτικότητα του Τζ. Μπους στις ΗΠΑ. Μετά, την πρόσφατη δημοσκόπηση του CNN, η οποία φανέρωσε ότι οι αντιτιθέμενοι στην πολιτική του Αμερικανού Προέδρου έχουν μετατραπεί σε απόλυτη πλειοψηφία, νέα στοιχεία, ακόμη χειρότερα για τον ένοικο του Λευκού Οίκου, έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων του Σικάγου, μόνο το 35% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της χρήσης στρατιωτικής βίας για την ανατροπή «αυταρχικών καθεστώτων» και μόλις ένας στους πέντε Αμερικανούς επικροτεί την αμερικανική πρακτική, περί απειλής χρήσης στρατιωτικής βίας κατά χωρών που δεν προχωρούν στην εφαρμογή «δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων». Επίσης, το 72% των ερωτηθέντων τόνισε ότι η εμπλοκή της χώρας τους στον πόλεμο κατά του Ιράκ, τους έπεισε ότι αποτελεί ολέθριο λάθος, το οποίο δεν πρέπει να επαναληφθεί.

Απομένουν, βέβαια, πολλά ακόμη, αλλά κι αυτά τα βήματα δεν είναι λίγα, όταν παρθεί υπόψη ότι μόλις πριν δυο - τρία χρόνια η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών υποστήριζε την εισβολή στο Ιράκ και την «παγκόσμια εκστρατεία για την επιβολή της δημοκρατίας»...

Οι έλεγχοι...

Καλά κρατούν οι εκβιασμοί των αλευροβιομηχάνων σε βάρος των παραγωγών σιτηρών, παρά τις ...«σκληρές προσπάθειες» που ισχυρίζεται ότι καταβάλλει η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τον έλεγχο των εισαγωγών. Οι εμποροβιομήχανοι, κυριολεκτικά «σκοτώνουν» τις τιμές στο σκληρό σιτάρι, αφού μέσα σε δύο χρόνια έχουν καταφέρει να τις «ρίξουν» μέχρι και 30%, φέρνοντας τους σιτοπαραγωγούς σε κατάσταση απόγνωσης. Βλέπετε, οι μεγαλέμποροι και βιομήχανοι, φρόντισαν νωρίς νωρίς, πριν ακόμη έρθει η περίοδος του αλωνίσματος για την ελληνική παραγωγή, να εισαγάγουν μεγάλες ποσότητες σιτηρών από τρίτες χώρες, σε εξευτελιστικές τιμές για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά και - όπως λέγεται - ανεξακρίβωτης ...ποιότητας. Κατά τ' άλλα, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ...εντείνει τους ελέγχους στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, για να εξασφαλίσει την ποιότητα των τροφίμων, αλλά και το εισόδημα των παραγωγών...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να δοθεί απάντηση

Η ισχύς από την 1η Οκτώβρη του αντεργατικού νόμου για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», η κατάργηση δηλαδή του σταθερού ημερήσιου χρόνου (7ωρο, 8ωρο) με τη συνακόλουθη μείωση της εργατικής αμοιβής, καθώς και η κατάθεση χτες, ενός ακόμα επώδυνου για τα λαϊκά στρώματα κρατικού προϋπολογισμού, επιβεβαιώνουν - για να αρκεστούμε μόνο στην επικαιρότητα - ότι η κυβέρνηση έχει θέσει πλέον σε λειτουργία τον «αυτόματο πιλότο» της εντεινόμενης συνεχώς αντιλαϊκής πολιτικής.

Γι' αυτό το μόνο που απομένει σήμερα, στο μόνο που μπορούν να ελπίζουν οι εργαζόμενοι, είναι η ένταση των αγώνων τους, η ενίσχυση της αντιπαράθεσης με την πολιτική της κυβέρνησης και του μεγάλου κεφαλαίου, η οργάνωση της πάλης τους σε συγκεκριμένη κατεύθυνση και με συγκεκριμένους ταξικούς στόχους. Αυτή ακριβώς την αναγκαιότητα έρχεται να υπηρετήσει η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, για τη διοργάνωση πανελλαδικού, πανεργατικού συλλαλητηρίου στις 12 Νοέμβρη.

Το συλλαλητήριο έρχεται να υπογραμμίσει την ανάγκη να δοθεί συνολική απάντηση στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, σε αυτούς που τις εφαρμόζουν και τις στηρίζουν, να αποκαλύψει τους ιδεολογικούς στυλοβάτες των καπιταλιστικών μονόδρομων και να προβάλει καθαρά τους στόχους και τα αιτήματα της εργατικής τάξης, που υπαγορεύονται από τις σύγχρονες ανάγκες της. Να υπογραμμίσει ότι η γραμμή της αντίστασης στις αντεργατικές ανατροπές, θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή, όσο ακόμα πιο πολλοί εργάτες «ξεφύγουν» από τα δόκανα της κυρίαρχης πολιτικής, ξεκόψουν και τιμωρήσουν τους κομματικούς και συνδικαλιστικούς φορείς της.

Απ' αυτή την άποψη, το συλλαλητήριο είναι μια μεγάλη πρόκληση για τις ταξικές δυνάμεις και για τους κομμουνιστές, μια μεγάλη ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική μάχη. Μια μάχη - που ναι μεν κορύφωσή της είναι η 12η Νοέμβρη, αλλά που πρέπει να δοθεί με όρους πλατιάς μαζικής δράσης, όλο το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τότε. Μια μάχη στην οποία χρειάζεται να μπούνε όλες οι δυνάμεις. Να δουλέψουν όχι εκατοντάδες αλλά χιλιάδες, συνδικαλιστές, εργάτες και εργάτριες. Και να δουλέψουν άνθρωπο τον άνθρωπο, πρόσωπο με πρόσωπο, να μιλήσουν, να προβάλουν τα επιχειρήματα των ταξικών δυνάμεων και το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, να δείξουν τελικά, ότι για τους εργαζόμενους υπάρχει και άλλος δρόμος. Οτι η καπιταλιστική ολοκλήρωση, οι απολύσεις και η ανεργία, η ακρίβεια και η βαριά φορολογία των λαϊκών στρωμάτων δεν είναι μονόδρομος. Γιατί πριν απ' όλα υπάρχει εκείνος ο πλούτος που μπορεί με μια άλλη πολιτική, να ικανοποιηθούν οι βασικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.

Οι ταξικές δυνάμεις έχουν την εμπειρία, διαθέτουν όλα τα φόντα να δώσουν με επιτυχία αυτή τη μεγάλη πολιτική μάχη. Εχουν τις προϋποθέσεις να οργανώσουν ακόμα πιο αποτελεσματικά την ταξική πάλη, να συμβάλουν αποφασιστικά στη συσπείρωση της εργατικής τάξης, στην κοινή δράση όλων των εργαζομένων με τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, με τους νέους και τις νέες. Και σ' αυτή την πορεία, το πανελλαδικό συλλαλητήριο μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό σταθμό.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ