ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Με ποιες αξίες περπατάς;

Του Πάνου Μαραγκού από το «ΕΘΝΟΣ»

Φάε τηλεοπτικό Ρεγκούζα, φάε. Οσο πιο πολύ μπουκώνεις με «ειδήσεις», «αναλύσεις» για τον κακό του συστήματος, τόσο το σύστημα βασιλεύει.

Την ίδια ώρα, «ελεύθερος» ο Τύπος, η «σοβαρή» πλευρά της δημοσιογραφίας, σου λέει - μιλώντας δήθεν στην κυβέρνηση - ότι η μόνη σου επιλογή είναι να σκας και να σκάβεις!

Τι άλλο, εκτός από μάθημα υποταγής και μάλιστα αθλιότατο, είναι αυτά που γράφονται στο κύριο άρθρο της «Ελευθεροτυπίας» περί «απαγορεύεται να αγνοείς τις οδηγίες και αποφάσεις της ΕΕ»; Γιατί, ρε παλικάρια, χάθηκε ό ίσιος δρόμος; Τόσο πολύ κοστίζει στην τάξη που εκπροσωπείτε το όχι;

Και καλά να δίνει εντολές ο τραπεζίτης για «πάγωμα» μισθών. Δουλιά του είναι. Οπως δουλιά δική μας είναι να απαντάμε κάθε φορά στην αυθαιρεσία ότι φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό, να δείχνουμε πως δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια τιμαριθμική προσαρμογή μισθών, ότι οι μισθοί είναι πλέον ισοδύναμοι με επιδόματα ανεργίας.

Αλλά να θεωρείς εαυτόν εργαζόμενο στον Τύπο και να γράφεις ότι οι εργοδότες δεν πρέπει να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, ότι οι νέοι πρέπει να μπαίνουν στη δουλιά δεμένοι, ότι πρέπει να καταργηθούν νόμοι που κάνουν «άκαμπτη» την εργασία, ε, αυτό δεν είναι δημοσιογραφία. Εκλαΐκευση της εντολής του εργοδότη ναι, δημοσιογραφία όχι.

Και μην έρθεις αύριο να κλάψεις γιατί ως «εργατικό κόστος» απολύθηκες. Εχεις ήδη βάλει το κεφάλι στον ντορβά.

Τα ωραία και πάλι από τη Γερμανία: Βγήκαν πρώτα τα βιομηχανικά τραστ και διέταξαν να γίνει κοινή κυβέρνηση των δύο κομμάτων. Προχώρησαν οι διαπραγματεύσεις, αποφασίστηκε η απόσυρση Σρέντερ και χτες ήρθε η δημοσκόπηση να πείσει ότι αυτό που διέταξαν οι βιομήχανοι είναι ήδη λαϊκή απαίτηση. Ε, δε χρειάζεται να περιμένουμε να μάθουμε τι θα κάνει ο καγκελάριος.

Απορεί και ο γέροντας για τον «Αλέκο» και δεν μπορεί να χωνέψει ότι ο τυχοδιωκτισμός έχει αναχθεί σε υπέρτατη αξία για την «αριστερά» των Βρυξελλών. Και πού να διαβάσει όσα γράφουν οι σύγχρονοι κυνηγοί κομμουνιστών στην εισήγηση για το κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς...

Τέτοιες απορίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο δεν αναγορεύεται σε κυρίαρχη αξία - κριτήριο για το μέτρημα κάθε θέσης που διατυπώνεται, το δικαίωμα της ίδιας της εργατικής τάξης να διεκδικεί όλη την εξουσία για τον εαυτό της και να παίρνει τα αναγκαία οργανωτικά μέτρα για να γίνει αυτό πράξη.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ

ΣΚΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΚΑΒΕΤΕ! «Είχε επισημανθεί έγκαιρα - εδώ και 10 περίπου χρόνια - ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις οδηγίες και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα, εμπλοκές και πρόστιμα, που ζημιώνουν τη χώρα (...) Αγνοια των οδηγιών, των κανόνων και των αποφάσεων της ΕΕ απαγορεύεται. Η παραβίαση έχει βαριές συνέπειες» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ: «Σαφή υπαινιγμό για συγκράτηση των μισθολογικών αυξήσεων στην Ελλάδα και απελευθέρωση των αγορών έκανε ο Ζαν Κλοντ Τρισέ λέγοντας ότι οι ισχυρότερες πληθωριστικές πιέσεις και η μείωση της ανταγωνιστικότητας που παρατηρούνται σε ορισμένες χώρες της ευρωζώνης (φωτογράφισε έτσι την Ελλάδα) οφείλονται σε "δυσκαμψίες των μισθών όπως η τιμαριθμική προσαρμογή των ονομαστικών μισθών και στην έλλειψη ανταγωνισμού σε ορισμένους τομείς". Κατά τον κ. Τρισέ οι μισθολογικές αυξήσεις δε θα πρέπει να ξεπερνούν την αύξηση της παραγωγικότητας» (η εντολή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας / «ΤΟ ΒΗΜΑ»).

Η ΕΚΛΑΪΚΕΥΣΗ: «Η ανάγκη να ευνοηθούν ευέλικτες μορφές απασχόλησης, να διευκολυνθεί το πέρασμα των νέων στην επαγγελματική περίοδο της ζωής τους, να διευρυνθεί ο κύκλος εργασιών των επιχειρήσεων, να μειωθούν τα εμπόδια πρόσληψης από τους επιχειρηματίες και να μειωθεί το παράπλευρο κόστος εργασίας (που δε φτάνει ποτέ στο πορτοφόλι του εργαζόμενου) είναι μερικά από τα μέτρα που χρειαζόμαστε. Ως χώρα δημοσίων υπαλλήλων δεν έχουμε κανένα μέλλον. Ως χώρα σκληρά εργαζομένων μπορεί και να το παλέψουμε» (ο Μπάμπης Παπαδημητρίου στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«ΛΑΪΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ»: «Επιτακτική ανάγκη θεωρούν πλέον οι Γερμανοί πολίτες την αποχώρηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ από τη διεκδίκηση της καγκελαρίας, προς χάριν ενός μεγάλου συνασπισμού, που θα εγγυηθεί την πολιτική και οικονομική σταθερότητα στη Γερμανία. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου Infratest Dimap, το 46% των πολιτών δηλώνει ότι προτιμά τον Σρέντερ για το αξίωμα του καγκελάριου, έναντι 36% που επιλέγουν Αγκέλα Μέρκελ. Μπροστά ωστόσο στην απειλή της πολιτικής αστάθειας το 41% θεωρούν ότι ο Γερμανός καγκελάριος πρέπει να υποχωρήσει. Θα εισακούσει άραγε τη λαϊκή απαίτηση ο Σρέντερ;» (το ρεπορτάζ στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΟΥΝ φοιτητές για το ΝΑΤΟ

ΕΘΝΟΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΧ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ο κ. Αλμούνια ακυρώνει τον Προϋπολογισμό 2006

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ στον Αλμούνια χωρίς σκληρά μέτρα

ΤΑ ΝΕΑ: Χαστούκι 2 δισ. στον προϋπολογισμό - μαϊμού

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Νέα κρίση με Βρυξέλλες για τον προϋπολογισμό

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 5 Βατερλώ του ΠΑΣΟΚ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: 3 ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ από ΕΕ για Ελλάδα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η Ευρώπη πιέζει για διαρθρωτικά μέτρα το 2006

Η ΧΩΡΑ: Λύσεις για σπίτια και οικόπεδα με το νέο Κτηματολόγιο

Η ΑΥΓΗ: Κτηματολόγιο στις... πόλεις

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΕΡΧΕΤΑΙ το ηλεκτρονικό κράτος

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΚΤΗΜΑΤΟΣΗΜΟ» στους ιδιοκτήτες ακινήτων

Η ΝΙΚΗ: Στο λάκκο των φόρων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΗΜΙΤΗ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Κτηματολόγιο

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΛΟΥΚΕΤΑ για φθηνά εργατικά

Η ΑΥΡΙΑΝΗ: ΞΕΤΙΝΑΞΕ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΥΣ ΣΚΕΥΩΡΟΥΣ

Δεν είναι τυχαίοι στρατηγοί

«Οσοι πίστεψαν ότι η πορεία ένταξης της Τουρκίας θα αποδυνάμωνε άμεσα το ρόλο των στρατηγών στην πολιτική ζωή της χώρας, φαίνεται ότι διαψεύστηκαν. Η εβδομάδα που πέρασε φέρει βαριά τη σφραγίδα του στρατιωτικού κατεστημένου (...) Ουσιαστικά για τρεις ώρες περίπου, λένε οι τουρκικές εφημερίδες, η ΕΕ και οι ΗΠΑ δε συνομιλούσαν με την πολιτική αλλά κυρίως με τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας» (από την Κωνσταντινούπολη ο Αρης Χατζηστεφάνου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Ο «Αλέκος»

«Είπε ο Αλέκος πως "οι σημερινοί νέοι δεν κάθονται να γυαλίζουν τα παλιά τρόπαια του ΕΑΜ και του Πολυτεχνείου". Μάλιστα. Οσοι λοιπόν από εμάς εμπνεόμαστε στην καθημερινή μας ζωή από τα ιδανικά που ενέπνευσε το ΕΑΜ και το Πολυτεχνείο, πρέπει να σταματήσουμε γιατί κάνουμε κακό στον ελληνικό λαό και την πατρίδα (...) και αυτά ο Αλέκος τα είπε λίγες μέρες μετά την 64η επέτειο του ΕΑΜ για την οποία δε βρήκε να πει ούτε μια λέξη (...) ενώ αντίθετα βρήκε να πει τον καλό του λόγο για τους ομοφυλόφιλους και καλά έκανε. Βρήκε επίσης να πει για τον πατέρα που βιάζει την κόρη του, τον κουμπάρο που έχει απαγάγει την κόρη της κουμπάρας ή την άμοιρη κοπέλα που έχει κάνει παιδί με τον κουνιάδο της. Αυτή είναι Αλέκο η εικόνα της ελληνικής κοινωνίας;» (η απορία του Π. Αρώνη στην ΑΥΓΗ).

Δεν τον ξέρουν καν

«Τα παραμύθια που ακούμε και διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την κρίση στον ραδιοσταθμό "Flash", για διαπλοκή του κ. Σωκράτη Κόκκαλη με τη Νέα Δημοκρατία, έχουν ξεπεράσει κάθε φαντασία» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).