Το «διογκωμένο και αναποτελεσματικό κράτος» είναι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, η πηγή της ...κακοδαιμονίας για το μεγάλο κεφάλαιο και τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτό ισχυρίστηκε από το βήμα του συνεδρίου του «Εκόνομιστ» ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης, ο οποίος με έμφαση έδωσε σαφέστατο δείγμα γραφής για την πολιτική που θα ακολουθήσουν στο επόμενο διάστημα σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών με όχημα και συμπαραστάτη το κράτος. Ζήτημα αιχμής είναι οι λεγόμενες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), με τις οποίες το κράτος εκχωρεί ζωτικό χώρο δράσης στους ιδιώτες. Στο ιδιωτικό κεφάλαιο παραδίδεται η εκτέλεση, η διαχείριση και εκμετάλλευση των μεγάλων και μικρών έργων υποδομής αλλά και οι κάθε είδους κοινωνικές υπηρεσίες. Το ομολόγησε και ο υπουργός Οικονομίας λέγοντας ότι με τις συμπράξεις «δίνεται μια ακόμη διέξοδος στα επενδυτικά κεφάλαια των ιδιωτών», για να προσθέσει πως «το δημόσιο αποκτά ένα ακόμη εργαλείο για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας που διαθέτει». Διευκρινίζοντας τις προθέσεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στο πεδίο εφαρμογής των ΣΔΙΤ έκανε λόγο «για δημιουργία υποδομών ως και την παροχή υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας», για έργα «όπως τα νοσοκομεία και τα σχολεία που μπορούν να κατασκευαστούν και να συντηρούνται με ιδιωτικά κεφάλαια». Το συγκεκριμένο νομοθέτημα της ΝΔ έρχεται να επεκτείνει την πρακτική των συμβάσεων παραχώρησης (Αττική Οδός, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, Ρίο-Αντίρριο, κ.ά.) που υλοποίησε το ΠΑΣΟΚ. Η «διαφορά» και η ανάγκη του νέου νομοθετήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι τα έργα του ΠΑΣΟΚ τα χρυσοπληρώνουν άμεσα οι καταναλωτές και οι χρήστες τους ενώ τα τωρινά με τις ΣΔΙΤ θα πληρώνονται από το κράτος. Ο Γ. Αλογοσκούφης επιχειρώντας να δικαιολογήσει την πρακτική αυτή και προκειμένου να πείσει για το ...δημοσιονομικό όφελος αποκάλυψε πως το «δημόσιο αναλαμβάνει την αποπληρωμή (των ιδιωτών) σε βάθος χρόνου».

Για τον υπουργό και την κυβέρνηση η «κύρια αδυναμία» είναι η μεγάλη συμμετοχή που έχει στο ΑΕΠ ο δημόσιος τομέας, ο οποίος, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, χαρακτηρίζεται από «χαμηλή παραγωγικότητα, απουσία ευελιξίας, αδυναμία προσαρμογής, με ροπή προς την αδιαφάνεια και συχνά προς τη διαφθορά και με πολυδαίδαλη γραφειοκρατία». Το συγκεκριμένο είναι το πρόσχημα για την αναδιάρθρωση των κρατικών υπηρεσιών στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης επιχειρηματικών συμφερόντων με ταχύτατες και συνοπτικές διαδικασίες. Με το νόμο για τις «συμπράξεις» παρακάμπτονται όλες οι τυχόν «χρονοβόρες» διαδικασίες, ακόμη και η κύρωση των συμβάσεων από τη Βουλή.

Στο σύνολο, σχεδόν, των μέτρων που έχει λάβει η κυβέρνηση στον οικονομικό τομέα αναφέρθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης, Δ. Σιούφας, στην ομιλία του στο συνέδριο, η οποία είχε απολογιστικό χαρακτήρα. Το στίγμα το έδωσε μιλώντας για τη δημιουργία μιας «οικονομίας ευκαιριών», αναντίρρητα για το μεγάλο κεφάλαιο, και υπογραμμίζοντας ότι «κινούμαστε παράλληλα, σε όλα τα μέτωπα, ώστε να πετύχουμε τα μέγιστα αποτελέσματα στο συντομότερο δυνατό χρόνο».

Στη βάση αυτή ξεδίπλωσε το «ελκυστικό πακέτο» της κυβερνητικής πολιτικής προς το μεγάλο, ντόπιο και ξένο, κεφάλαιο:

• Τα μέτρα για τη μείωση του φορολογικού κόστους των επιχειρήσεων και τη χρηματοδοτική ενίσχυση νέων επενδύσεων
• Τις «θεσμικές και δομικές αλλαγές» για την άρση των «γραφειοκρατικών» εμποδίων και των «κενών» που δυσχεραίνουν την ίδρυση νέων επιχειρήσεων
• Τα μέτρα «για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας»
• Τις μεταρρυθμίσεις για την «ενεργοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε αγορές που παρέμεναν κλειστές»
• Και, φυσικά, την ενεργειακή πολιτική που παραδίδει στο έλεος των ιδιωτών το σύνολο του ενεργειακού τομέα.

Ο υπουργός έκανε ένα εξαιρετικά αποκαλυπτικό σχόλιο για το κυβερνητικό όραμα, λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι ο χώρος «στον οποίο μεγάλες επιχειρήσεις της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής μπορούν να εγκαταστήσουν την έδρα των στρατηγείων και των ερευνητικών τους κέντρων, προκειμένου να διεισδύσουν στις αγορές της γειτονιάς μας». Κατέληξε λέγοντας ότι η Ελλάδα «είναι ανοιχτή σε όλους».

Με υπέρ των ληστρικών συμβάσεων παραχώρησης το ανάγνωσμα, έμοιαζε η χτεσινή ομιλία του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά στο Συνέδριο του «Εκόνομιστ». Συμβάσεων, που, όπως είναι γνωστό πλέον από την Αττική Οδό, το Αεροδρόμιο Σπάτων και το Ρίο - Αντίρριο, το κεφάλαιο κερδίζει διπλά (μία από την κατασκευή και μία από τη λειτουργία των έργων), ενώ ο λαός, εκτός απ' την κατασκευή, πληρώνει για δεκαετίες πανάκριβα διόδια και άλλα «χαράτσια».

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ξεκαθάρισε ότι πάγια θέση του αποτελεί πως αυτού του τύπου οι συμβάσεις θα πρέπει να παγιωθούν και για τα μικρότερα και για τα μεγαλύτερα έργα, ανεξάρτητα αν υπάρχουν δημοσιονομικές δυσχέρειες. Και ο λόγος; Ο υπουργός ήταν σαφής: «Διότι δημιουργούν - είπε - ευκαιρίες για επενδυτικές διεξόδους στους ιδιώτες σε νέους τομείς, διευρύνοντας το πεδίο δραστηριοποίησής τους», δηλαδή εξασφαλίζουν την κερδοφορία τους στο διηνεκές!

Για το πόσο ευνοϊκός και κερδοφόρος για το μεγάλο κεφάλαιο είναι ο τρόπος αυτός εκτέλεσης των έργων, αρκεί να σημειώσουμε ότι ο πρόεδρος της τεχνικής εταιρίας ΑΚΤΩΡ, Δ.Κούτρας, στη δική του ομιλία έκανε την εξής πρόταση: Να αναλάβει η «ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ» όλο το κόστος για την επέκτασή της προς Ραφήνα, Λεωφόρο Ποσειδώνος, μέσω σήραγγας στον Υμηττό, μέχρι Λ. Βουλιαγμένης και το Λιμάνι του Λαυρίου, αλλά και την επέκταση της Λ. Κύμης στην Εθνικό Οδό, αρκεί να επιμηκυνθεί η σύμβασή της κατά 5 έως 8 χρόνια και να αυξηθεί το διόδιο στο ανώτατο όριο που προβλέπει η σημερινή σύμβαση, δηλαδή στα 3 ευρώ, από 2,5 που ισχύει τώρα!

Ο Γ. Σουφλιάς σε άλλο σημείο της ομιλίας του δήλωσε ότι πλεονεκτήματα των συμβάσεων παραχώρησης είναι η έγκαιρη παράδοση, το ελεγχόμενο κόστος και η καλή ποιότητα κατασκευής, κάτι που ασφαλώς δεν ισχύει. Αρκεί να δούμε πόσο καθυστέρησε η Αττική Οδός, που κανείς δε γνωρίζει ακόμη και τώρα πόσο στοίχισε, όσο για την ποιότητα κατασκευής αρκεί να θυμηθούμε ότι το αεροδρόμιο Σπάτων προκαλεί πλημμύρες και το περιστατικό με το κόψιμο (από κεραυνό;) του καλωδίου της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου.

Ο Γ. Σουφλιάς δεν έκρυψε βέβαια ότι οι συμβάσεις για τα τρία παραπάνω έργα είχαν προβλήματα και ήταν ετεροβαρείς κατά του δημοσίου, δηλώνοντας ότι τα προβλήματα αυτά έχουν ξεπεραστεί στις συμβάσεις που ετοιμάζονται τώρα για τα 6 οδικά έργα. «Ξεχνάει», δηλαδή ο υπουργός ότι στα έργα αυτά, συνολικού κόστους 7 δισ. ευρώ, το ελληνικό δημόσιο έχει αναλάβει να τα χρηματοδοτήσει με 2 δισ. ευρώ «ζεστό» χρήμα, να παραχωρήσει από την ημέρα της σύμβασης τα υπάρχοντα διόδια (όφελος στους εργολάβους πάνω από 1,5 δισ. ευρώ) και να εκτελέσει με έξοδά του έργα άνω του 1 δισ. ευρώ, αν και ανήκουν στους συνδυασμούς παραχώρησης, πέραν των επιδοτήσεων στην τιμή των διοδίων που εγγυάται!..

Στη συνεργασία με το ιδιωτικό κεφάλαιο προτρέπει η κυβέρνηση τους δήμους, προκειμένου αυτοί να βρουν χρήματα για να ασκήσουν μια σειρά υπηρεσιών και να κάνουν έργα! Αυτή είναι και η «λύση» ως αντιστάθμισμα στην πενιχρή κρατική επιχορήγηση των δήμων, που εντάσσεται στις μεθοδευμένες ενέργειες να απαλλαχτεί το κράτος από το κόστος μιας σειράς κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών που θα αναλάβουν οι δήμοι, οι οποίοι με τη σειρά τους, ελλείψει χρημάτων, θα πρέπει να βρουν λεφτά για να τις ασκήσουν. Και για να βρουν λεφτά, καλούνται να ξεπουλήσουν την περιουσία τους ή να αναθέσουν την εξουσία τους σε ιδιώτες.

Χαρακτηριστική είναι η χτεσινή ομιλία του υπουργού Εσωτερικών, Π. Παυλόπουλου στο συνέδριο του «Economist» με θέμα «Πώς θα ωφεληθούν οι δήμοι και οι κοινότητες από τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα», ο οποίος τόνισε ότι «με την ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου για τις συμπράξεις παρέχεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση η δυνατότητα να συμπληρώσει τις ελλείψεις της σε πόρους, υποδομές και τεχνογνωσία». Για να συμπληρώσει πως με τις συμπράξεις επιτυγχάνεται η «ταχύτερη ολοκλήρωση και απόδοση των έργων σε κοινή χρήση, διότι ο ιδιωτικός τομέας έχει οικονομικά κίνητρα για να θέσει το έργο σε λειτουργία το συντομότερο δυνατόν». Τα κίνητρα δεν είναι άλλα από το κέρδος που θα έχει ο ιδιώτης από την εκμετάλλευση του έργου ή την άσκηση μιας υπηρεσίας.

Η σημασία που δίνει η κυβέρνηση στο να λειτουργήσουν ουσιαστικά οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως επιχειρήσεις, αποτυπώνεται στα λόγια του Π. Παυλόπουλου: «Ενδεικτικό της σημασίας που αποδίδεται στο ζήτημα είναι το γεγονός ότι ιδρύεται ειδική Διυπουργική Επιτροπή, με τη συμμετοχή όλων των συναρμόδιων υπουργών για τη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της εκτέλεσης έργων και της παροχής υπηρεσιών με τη συμμετοχή του ιδιωτικού κεφαλαίου».