Eurokinissi

Συγκεκριμένα στις 12 Οκτώβρη συνεδρίασε στο Λουξεμβούργο το Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ. Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Δικαιοσύνης Αναστ. Παπαληγούρας. Οι συμμετέχοντες δεν μπόρεσαν, πρόσκαιρα, να συμφωνήσουν επί του σχεδίου Οδηγίας που δημοσιοποίησε η Κομισιόν, για το φακέλωμα των δεδομένων από τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες των υπηκόων, επισκεπτών και κατοίκων της ΕΕ. Ομως συμφώνησαν, το Συμβούλιό τους να επανέλθει στο θέμα στην προσεχή του σύνοδο, για μια οριστική απόφαση πριν το τέλος του χρόνου.

Ετσι κι αλλιώς δεν έχουν αντίρρηση στην ουσία της πρότασης της Κομισιόν. Οι όποιες διαφωνίες επικεντρώθηκαν σε επιμέρους σημεία. Εξ ου και η πλειοψηφία των υπουργών υποστήριξε ανοιχτά την αποθήκευση των δεδομένων από όλες τις τηλεφωνικές, ηλεκτρονικές συνδιαλέξεις και τηλεομοιοτυπίες για τουλάχιστον ένα έτος, συγκαταλέγοντάς το στα «αντιτρομοκρατικά μέτρα».

ICON

Μάλιστα στο «ανακοινωθέν» παραθέτουν κι ένα σύντομο ιστορικό αυτής της υπόθεσης, θέλοντας μάλλον να δείξουν ότι το ζήτημα έχει πια «ωριμάσει»: «Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πρόταση για τη φύλαξη δεδομένων υποβλήθηκε τον Απρίλιο του 2004 από τη Γαλλία, την Ιρλανδία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο (...) Στις 21 Σεπτεμβρίου 2005 η Επιτροπή εξέδωσε την περί ης ο λόγος πρόταση Οδηγίας για τη φύλαξη των δεδομένων τηλεπικοινωνίας».

Στο «ανακοινωθέν» καταγράφονται ειδικά «Συμπεράσματα» της Συνόδου αναφορικά με την «Αστυνόμευση βάσει εμπιστευτικών πληροφοριών και αξιολόγηση απειλών όσον αφορά το οργανωμένο έγκλημα». Υπενθυμίζει ότι το διαβόητο «Πρόγραμμα της Χάγης» καλεί την Γιουροπόλ (την ευρωενωσιακή υπερ-Αστυνομία) να αντικαταστήσει από 1η Γενάρη 2006 τις εκθέσεις για την κατάσταση του εγκλήματος, με αξιολογήσεις απειλών σχετικά με σοβαρές μορφές οργανωμένου εγκλήματος (OCTA). Δηλαδή να ακολουθήσει τα πρότυπα των αντίστοιχων κειμένων της CIA και του FBI, που κάθε λίγο και λιγάκι, κι ανάλογα με τις ανάγκες της αμερικανικής κυβέρνησης, ανεβοκατεβάζουν το επίπεδο συναγερμού των αμερικανικών μεγαλουπόλεων από «κίτρινο» σε «πορτοκαλί», μέχρι και «κόκκινο».

Eurokinissi

-- «Από 1ης Ιανουαρίου 2006, η Γιουροπόλ θα καταρτίζει Αξιολόγηση Απειλών όσον αφορά το Οργανωμένο Εγκλημα (OCTA), αντί για ετήσια έκθεση για την κατάσταση του εγκλήματος. Αυτό θα βοηθήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη ενός κοινού συστήματος συγκέντρωσης πληροφοριών από τη Γιουροπόλ και τα κράτη - μέλη».

-- «Για να είναι επιτυχής η OCTA, το Συμβούλιο συμφωνεί ότι είναι σημαντικό να αποστέλλει εγκαίρως η Γιουροπόλ προς τα κράτη - μέλη αιτήσεις παροχής πληροφοριών, οι οποίες θα δίνουν στα κράτη - μέλη σαφείς υποδείξεις για το ποιες εμπιστευτικές πληροφορίες περί εγκληματικότητας και άλλες πληροφορίες χρειάζεται η Γιουροπόλ».

-- «Τα κράτη - μέλη πρέπει να ανταποκρίνονται σε αυτές τις αιτήσεις παροχής πληροφοριών. Τα κράτη - μέλη πρέπει να αποστέλλουν στη Γιουροπόλ διαρθρωμένη απάντηση εντός προθεσμίας που καθορίζεται από τη Γιουροπόλ κατόπιν διαβούλευσης με το Συμβούλιο. Επιπλέον, τα κράτη - μέλη πρέπει να αποστέλλουν στη Γιουροπόλ, εφόσον είναι δυνατόν, εμπιστευτικές πληροφορίες περί εγκληματικότητας, ανταποκρινόμενα στις εν λόγω αιτήσεις παροχής πληροφοριών, κάθε φορά που τέτοιου είδους πληροφορίες προκύπτουν σε ad hoc βάση καθ' όλη τη διάρκεια του έτους».

-- «Η Γιουροπόλ θα κοινοποιεί επίσης τις εν λόγω αιτήσεις παροχής πληροφοριών σε υπηρεσίες και όργανα της ΕΕ, καθώς και σε τρίτες χώρες και οργανισμούς με τους οποίους έχει συμφωνίες συνεργασίας. Το Συμβούλιο ζητεί από όλες αυτές τις υπηρεσίες και τα όργανα, ιδίως από αυτά που ανήκουν στην ΕΕ, να ανταποκριθούν θετικά στις αιτήσεις παροχής πληροφοριών και να στηρίξουν την Γιουροπόλ».(Θα ενημερώνει δηλαδή για τις έρευνές της και τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες με τις οποίες συνεργάζεται. Θα τους ζητά πληροφορίες και κάθε είδους συνδρομή).

-- «Η Γιουροπόλ συντάσσει στη συνέχεια την OCTA χρησιμοποιώντας τις εμπιστευτικές πληροφορίες περί εγκληματικότητας και άλλες πληροφορίες που λαμβάνει από τα κράτη - μέλη, από τις υπηρεσίες και τα όργανα της ΕΕ, ιδίως την Eurojust, από τρίτες χώρες και οργανισμούς με τους οποίους η Γιουροπόλ έχει συμφωνία συνεργασίας, από πληροφορίες και αναλύσεις που προέρχονται από τα αρχεία δεδομένων προς ανάλυση τα οποία τηρεί η Γιουροπόλ, καθώς και οποιαδήποτε άλλη σχετική πληροφορία έχει στη διάθεσή της η Γιουροπόλ, η οποία μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό απειλών, όσον αφορά το οργανωμένο έγκλημα στα κράτη - μέλη της ΕΕ».

-- «Η Γιουροπόλ αναλαμβάνει να τροποποιήσει τις εσωτερικές της διαδικασίες πριν από την 1η Ιανουαρίου 2006, ώστε να είναι σε θέση να καταρτίσει αποτελεσματική OCTA την άνοιξη του 2006».

-- «Οι OCTA και οι στρατηγικές προτεραιότητες που εγκρίνει το Συμβούλιο χρησιμοποιούνται από τη Γιουροπόλ ως οδηγός στη χάραξη του προγράμματος εργασίας και του στρατηγικού σχεδιασμού της Γιουροπόλ. Οι OCTA θα χρησιμοποιούνται επίσης από το Συμβούλιο κατά την έγκριση των στρατηγικών προτεραιοτήτων, τις οποίες θα προωθούν άλλες υπηρεσίες και όργανα σε επίπεδο ΕΕ που έχουν αναλάβει να καταπολεμούν το έγκλημα (...) ιδίως η Ειδική Ομάδα των Αρχηγών Αστυνομίας. Ενδεχομένως, οι OCTA μπορούν να επηρεάζουν και τις ευρύτερες εργασίες του Συμβουλίου, όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ιδίως όσον αφορά τους δεσμούς μεταξύ οργανωμένου εγκλήματος και τρομοκρατίας».

Οι αναφορές στην «τρομοκρατία» δε σταματούν εκεί. Το Συμβούλιο στα «Συμπεράσματά» του έχει ξεχωριστό κεφάλαιο αφιερωμένο στην Eurojust (Γιουροτζάστ), την ευρωενωσιακή υπερ-Εισαγγελία, επιφορτισμένη να συντονίζει τις δικαστικές αρχές της ΕΕ και να συνεργάζεται στενά με τη Γιουροπόλ. Το Συμβούλιο «χαιρετίζει την τρίτη ετήσια έκθεση (σ.σ. την παρουσίασε πρόσφατα ο «Ρ») της Eurojust (ημερολογιακό έτος 2004) και σημειώνει με ικανοποίηση ότι οι περισσότεροι στόχοι, που σύμφωνα με την ετήσια έκθεση 2003 έπρεπε να επιτευχθούν κατά το 2004, έχουν όντως επιτευχθεί».

Σημειώνει ότι «μολονότι υπάρχουν θετικές τάσεις όσον αφορά τις υποθέσεις, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ κρατών - μελών όσον αφορά τη χρήση της Eurojust και ότι η δυνατότητα της Eurojust για την αντιμετώπιση του σοβαρού διασυνοριακού εγκλήματος και υποθέσεων που σχετίζονται με την τρομοκρατία δεν αξιοποιείται ακόμη πλήρως από τις αρχές των κρατών - μελών. Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο καλεί όλα τα κράτη - μέλη να αξιοποιούν όσο το δυνατόν περισσότερο το δυναμικό της Eurojust για τη στήριξή τους, πρωτίστως στις πολυμερείς περιπτώσεις και εφόσον απαιτείται σε άλλες περιπτώσεις, συγκεκριμένα παραπέμποντας υποθέσεις σε πρώιμο στάδιο των ερευνών. Το Συμβούλιο ζητά επίσης από τη Eurojust να εξετάσει το ζήτημα των στατιστικών προκειμένου να παρασχεθούν στην αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή και στους υπεύθυνους για τη χάραξη της πολιτικής λεπτομερέστερες πληροφορίες σχετικά με τον πλήρη βαθμό συμμετοχής εθνικών μελών στη δικαστική συνεργασία στην Ευρώπη».

Πρόκειται σαφώς για πίεση προς τα κράτη - μέλη, ακόμα κι αν βρεθούν κυβερνήσεις που να μη θέλουν την υπαγωγή τους στον ευρωεισαγγελικό ευρωμονόδρομο, να υποταχθούν.

Φυσικά, υπάρχει και εδώ αναφορά σε χρήσιμα φακελωμένα στοιχεία τα οποία αξιολογούν εντεταλμένοι αρχιτσεκαδόροι: «(...) όλα τα κράτη - μέλη έχουν διορίσει εθνικούς ανταποκριτές Eurojust για την τρομοκρατία δυνάμει της απόφασης 2003/48/ΔΕΥ του Συμβουλίου και σημειώνει τις κατευθυντήριες γραμμές που συνέστησε η Eurojust όσον αφορά τις ρυθμίσεις που πρέπει να θεσπιστούν προκειμένου να καταστεί δυνατή η κατάλληλη κοινοποίηση από τους εθνικούς ανταποκριτές και τις εθνικές αρχές προς την Eurojust. To Συμβούλιο καλεί τα κράτη - μέλη να αναλάβουν όλες τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες, προκειμένου να εξασφαλίσουν ουσιαστική εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου, ιδίως προβαίνοντας σε όλες τις απαιτούμενες ρυθμίσεις, ώστε να παράσχουν στους εθνικούς ανταποκριτές ταχεία πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες όσον αφορά την τρομοκρατία και εν συνεχεία να τις αποστέλλουν στη Eurojust».

Επειδή η τρομοψύχωση δεν πρέπει ούτε στιγμή να σιγάζει, το Συμβούλιο των υπουργών «ζητά από τη Eurojust να προβεί σε εκτίμηση της προόδου που έχει επιτελεστεί και να αναλύσει τις εγκληματικές τάσεις που επισημαίνονται, όπως προκύπτουν από τις δραστηριότητες της Eurojust στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, και να υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο ανάλογα με τις ανάγκες και τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Η έκθεση θα πρέπει να προσδιορίζει τα μέτρα που απαιτούνται για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς και, εφόσον χρειάζεται, προτεραιότητες, δομές, στόχους και προθεσμίες». Κι άλλα κείμενα, δηλαδή, κοντά στις προαναφερόμενες OCTA, που θα αναπαράγουν το φόβο απέναντι στο λαϊκό κίνημα.

Παρακάτω «ζητά από τη Eurojust να διερευνήσει όλους τους πιθανούς τομείς συνεργασίας σύμφωνα με τη συμφωνία με την Γιουροπόλ και να ενισχύσουν τη σύμπραξή τους προκειμένου να διαμορφώσουν μια συνολική στρατηγική προσέγγιση για την καταπολέμηση του διακρατικού οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας». Ενώ παράλληλα το Συμβούλιο «εκφράζει την ικανοποίησή του για την ανάπτυξη εξωτερικών σχέσεων μεταξύ της Eurojust και τρίτων χωρών, τόσο μέσω του καθορισμού σημείων επαφής όσο και με τη σύναψη συμφωνιών. Το Συμβούλιο παρακινεί τη Eurojust να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνιών με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ελβετία και την Ουκρανία και να προετοιμάσει περαιτέρω συμφωνίες με βασικούς εταίρους».

Μεγάλη ήταν η πρεμούρα του Συμβουλίου και για τους πρόσφυγες. Ή ορθότερα για την εξόντωση πραγματικά όσων απελπισμένων επιχειρήσουν να αναζητήσουν καταφύγιο στην Ευρώπη, διωγμένοι από τις βόμβες των Βρυξελλών και των συμμάχων τους.

Στα «Συμπεράσματα» της Συνόδου τους, οι υπουργοί παραπέμπουν κατ' αρχάς:

-- Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Τάμπερε, της 15ης/16ης Οκτώβρη 1999, «που υπογράμμιζαν την ανάγκη μιας συνολικής προσέγγισης όσον αφορά τη μετανάστευση και το άσυλο και με τα οποία η Ενωση, καθώς και τα κράτη - μέλη, καλούνταν να συμβάλουν στη μεγαλύτερη συνοχή των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών τους στον τομέα αυτό».

-- Στα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής «Ενσωμάτωση των θεμάτων της μετανάστευσης στις σχέσεις της ΕΕ με τις τρίτες χώρες» του Μάη 2003, «στα οποία τονίζεται ότι η πολιτική περί μετανάστευσης αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα για την ΕΕ (...)».

-- Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, της 19ης/20ής Ιούνη 2003, «με τα οποία καλείται η Επιτροπή να διερευνήσει όλες τις παραμέτρους, προκειμένου να εξασφαλίζεται πλέον εύρυθμη και οργανωμένη είσοδος στην ΕΕ ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας (...)».

-- Στο «Πρόγραμμα της Χάγης», της 4ης/5ης Νοεμβρίου 2004, το οποίο καλούσε την Κομισιόν «να εκπονήσει ενωσιακά περιφερειακά προγράμματα προστασίας σε σύμπραξη με ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες και σε στενή διαβούλευση και συνεργασία με την Υπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (...) Τα προγράμματα αυτά θα περιλαμβάνουν ποικίλα σχετικά μέσα, με κύριο επίκεντρο τη δημιουργία υποδομών, καθώς και κοινό πρόγραμμα επανεγκατάστασης για τα κράτη - μέλη που είναι πρόθυμα να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πρόγραμμα».

Και αφού αποδεικνύουν ότι υπάρχει σχετικό υπόβαθρο από πρότερες ευρωενωσιακές αποφάσεις, κομψά και εύηχα διατυπωμένες, προχωρούν στα κρίσιμα «Συμπεράσματα» της δικής τους Συνόδου, όπου, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε:

• «Το Συμβούλιο αναγνωρίζει επίσης την ανάγκη μιας συνολικής και περιφερειακής προσέγγισης, που θα αφορά συγκεκριμένες καταστάσεις και θα έχει ως γνώμονα την προστασία, και περιλαμβάνει δραστηριότητες, οι οποίες θα μπορούσαν να ενισχύσουν την πρόσβαση σε βιώσιμες λύσεις επαναπατρισμού, τοπικής ενσωμάτωσης και επανεγκατάστασης ανάλογα με την περίπτωση, με επίκεντρο δραστηριότητες που αποσκοπούν στην παροχή προστασίας στο πλαίσιο των πιλοτικών περιφερειακών προγραμμάτων προστασίας, στα πλαίσια μιας ευρύτερης εταιρικής σχέσης με χώρες και περιοχές καταγωγής».
• «Το Συμβούλιο υποστηρίζει την πρόταση σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να μελετηθεί η δυνατότητα πιλοτικών περιφερειακών προγραμμάτων προστασίας για τα Δυτικά Νέα Ανεξάρτητα Κράτη (Ουκρανία, Μολδαβία και Λευκορωσία) και για τη νοτίως της Σαχάρας Αφρική (ιδίως τις Μεγάλες Λίμνες /Ανατολική Αφρική)».

Πέρα από τις φραστικές περικοκλάδες, τους «καίει» να βρουν καλύτερους (για τις Βρυξέλλες φυσικά) τρόπους να διώχνουν όσους πρόσφυγες και επίδοξους μετανάστες δε χρειάζονται. Οσο για τα «προγράμματα» που θέλουν να εφαρμόσουν στην υποσαχάρια Αφρική και κάποιες ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, πρόκειται κυρίως για ενδυνάμωση των σωμάτων φύλαξης συνόρων και δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου θα μαζεύουν τους φτωχοδιάβολους. Ολους όσοι μάταια σχεδίαζαν - μέσω εκείνων των περιοχών - να εισέλθουν στην ΕΕ, πριν τους «επαναπατρίσουν».

Επειδή όμως αυτός ο επαναπατρισμός θα είναι οπωσδήποτε βίαιος και βλαβερός για το «ίματζ» που θέλουν να καλλιεργούν στις Βρυξέλλες, συνέταξαν και ειδικό κεφάλαιο «Συμπερασμάτων» της Συνόδου, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Εκούσια επιστροφή». Εκεί καταγράφουν την πρόθεσή τους με «προγράμματα» να εξασφαλίσουν τη συναίνεση του διωκόμενου να ...διωχτεί.

Οι υπουργοί υπενθυμίζουν ότι «το πρόγραμμα της Χάγης (...) προβλέπει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 23 της Συμφωνίας του Σένγκεν, οι μετανάστες οι οποίοι δεν έχουν ή έχουν πάψει να έχουν το δικαίωμα νόμιμης παραμονής στην ΕΕ πρέπει να επιστρέφουν εκουσίως ή, εάν χρειαστεί, να αναγκάζονται να το πράξουν».

Το πόσο εκούσια θα είναι αυτή η επιστροφή φαίνεται και λίγο παρακάτω: «Η εκούσια επιστροφή αποτελεί σημαντικό στοιχείο μιας ισόρροπης, αποτελεσματικής και βιώσιμης προσέγγισης της επιστροφής και, ανάλογα με την περίπτωση, επανένταξης των αιτούντων άσυλο η αίτηση των οποίων έχει απορριφθεί, ατόμων στα οποία έχει χορηγηθεί άσυλο ή που εντάσσονται στο διεθνές σύστημα προστασίας αλλά επιθυμούν να επιστρέψουν, και άλλων μεταναστών. Η ισόρροπη αυτή προσέγγιση πρέπει να περιλαμβάνει την προοπτική, ανάλογα με την περίπτωση, αναγκαστικού επαναπατρισμού».

Από αυτόν δε τον εκούσιο (!) επαναπατρισμό δεν ξεφεύγει κανείς: «Η εκούσια επιστροφή μπορεί να είναι αποτελεσματικότερη όταν καλύπτει ευρύ φάσμα υπηκόων τρίτων χωρών που επιθυμούν να επαναπατριστούν. Μπορεί να αφορά, με την επιφύλαξη των ισχυόντων κανόνων δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, αιτούντες άσυλο η αίτηση των οποίων έχει απορριφθεί ή αιτούντες που αναμένουν τελική απόφαση, άτομα υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας και, ανάλογα με την περίπτωση, παρανόμως διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών και/ ή νόμιμους μετανάστες». Αλήθεια, έτσι εξασφαλίζουν στις Βρυξέλλες το εκούσιον της απομάκρυνσης; Με την απόρριψη της αίτησης ασύλου; Με τη μακρόχρονη αναμονή για μια απόφαση που ποτέ δε βγαίνει;

Οσο για τη βοήθεια που θα παρέχουν στους επαναπατριζόμενους, τα κίνητρα για να επιστρέψουν εκεί από όπου αποχώρησαν, διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «Πέραν των γενικών προγραμμάτων εκούσιας επιστροφής, μπορεί να παρουσιάζει σημαντική προστιθέμενη αξία η θέσπιση ειδικών προγραμμάτων προσαρμοσμένων στις περιστάσεις και τις ανάγκες συγκεκριμένων κατηγοριών προσώπων, ιδίως δε εκείνων που θεωρούνται πλέον ευάλωτοι ή που έχουν άλλες ειδικές ανάγκες. Θα μπορούσε επίσης να μελετηθεί το ενδεχόμενο ειδικά προσαρμοσμένων προγραμμάτων για ορισμένες χώρες προορισμού. Η θέσπιση προγραμμάτων που υποστηρίζουν την εκούσια επιστροφή προσώπων με επαγγελματικά προσόντα και δεξιότητες, καθώς και προγραμμάτων που περιλαμβάνουν κατάρτιση με γνώμονα την αγορά εργασίας για ανειδίκευτα πρόσωπα αμέσως μετά την επιστροφή τους, μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση χωρών».

Στη λογική τους, λοιπόν, άνθρωποι διωγμένοι από την πείνα, την ανεργία, την ανέχεια, τις αμερικανικές, βρετανικές ή τουρκικές βόμβες στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν ή το Κουρδιστάν, δύνανται να επιστρέψουν στους ρημαγμένους τόπους τους. Κι αν δε βρουν δουλιά στα χαλάσματα, δεν πειράζει. Υπάρχουν και τα σώματα ασφαλείας, στα οποία τούς κατατάσσουν εκούσια οι δυνάμεις κατοχής, καταρτίζοντάς τους στα όπλα κι ενάντια στην τρομοκρατία, για να μη χάνονται άλλοι Αγγλοαμερικανοί στις ενέδρες της Αντίστασης.

ΚΕΙΜΕΝΑ: θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ