ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 18 Νοέμβρη 2005
Σελ. /32
Αυταπάτες και παραδοχές

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αυτή η κατάσταση συχνά ερμηνεύεται εκτός Γαλλίας ως αποτυχία του "γαλλικού κοινωνικού μοντέλου" και της "δημοκρατικής ενσωμάτωσης". Πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή, για την πολιτική επιλογή αποδόμησης όλων των κοινωνικών κατακτήσεων και την υποταγή της γαλλικής κοινωνίας στη νεοφιλελεύθερη τάξη, η οποία και βρίσκεται στη βάση αυτής της κρίσης.

Με την εφαρμογή τους στη Γαλλία περισσότερο από είκοσι χρόνια και με την επιτάχυνσή τους από τις δεξιές κυβερνήσεις από το 2002, αυτές οι πολιτικές που διογκώνουν την ανεργία και την εργασιακή ανασφάλεια, που κατακερματίζουν την κοινωνική προστασία, που απαξιώνουν και ιδιωτικοποιούν τις δημόσιες υπηρεσίες, έχουν προκαλέσει βαθιά ρήγματα στη γαλλική κοινωνία».

Το προαναφερόμενο απόσπασμα είναι από την ανακοίνωση του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), του οποίου ιδρυτικό μέλος είναι και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΓΚΚ). Και το σημειώνουμε, για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί είναι αποκαλυπτική της λογικής του ΚΕΑ, να φορτώνει τα πάντα αποκλειστικά και μόνο στη νεοφιλελεύθερη πολιτική και διαχείριση του σύγχρονου καπιταλισμού, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι η φιλολαϊκή διέξοδος βρίσκεται σε μια σοσιαλδημοκρατική διαχείρισή του. Και δεύτερον, γιατί η αναφορά της ανακοίνωσης σε «περισσότερο από είκοσι χρόνια», μόνον ως έμμεση αλλά σαφή αυτοκριτική του ΚΕΑ και του ΓΚΚ, σχετικά με τη συμπεριλαμβανομένη στην περίοδο αυτή συγκυβέρνηση σοσιαλιστών - κομμουνιστών στη Γαλλία, μπορεί να θεωρηθεί. Ας σταματήσουν, επομένως, να σκορπίζουν αυταπάτες.

Αποφεύγουν συστηματικά

Αμείωτη συνεχίζεται η πολύμορφη σκανδαλολογία και όλοι όσοι ασχολούνται μ' αυτή και φέρνουν στο φως της δημοσιότητας κάθε λογής σκάνδαλα και σκανδαλάκια, αποφεύγουν συστηματικά να ασχοληθούν με ορισμένα κρίσιμα και γενικότερης σημασίας ερωτήματα. Για παράδειγμα, είναι ή δεν είναι τα σκάνδαλα ένα ενδημικό φαινόμενο στις καπιταλιστικές κοινωνίες και αν ναι, γιατί; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα των όποιων μέτρων διαφάνειας και ελέγχου έχουν παρθεί κατά καιρούς στη χώρα μας ή σε άλλες χώρες; Μπορούν να έχουν αποτέλεσμα τα όποια τέτοια μέτρα, όταν κυριαρχούν οι νόμοι της αγοράς, οι «απελευθερώσεις» και το κυνήγι του επιχειρηματικού κέρδους; Σκάνδαλα είναι μόνον όσες ενέργειες αντιβαίνουν - και, μάλιστα, σε βαθμό πρόκλησης - τους ισχύοντες νόμους; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο και, μάλιστα, πρώτου μεγέθους τα θεσμοθετημένα μεροκάματα και συντάξεις πείνας, το ...νόμιμο 30% της ανεργίας των νέων ανθρώπων, τα νόμιμα, αλλά τεράστια και αμέτρητα κέρδη, που συσσωρεύουν κάθε χρόνο οι κεφαλαιοκράτες; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, του Αθλητισμού, του Πολιτισμού, όταν ακόμη και τα αστικά Συντάγματα ορίζουν ότι όλ' αυτά αποτελούν δικαίωμα του πολίτη; Και, τέλος πάντων, είναι ή δεν είναι σκάνδαλο η μετατροπή της είδησης - ή της «είδησης» - σε εμπόρευμα και αντικείμενο άγριου ανταγωνισμού μεταξύ συγκροτημάτων ΜΜΕ;

«Παράπλευρες» αντιπαραθέσεις

Πάντως, μαζί με τη συνεχιζόμενη σκανδαλολογία, συνεχίζονται και οι «παράπλευρες» αντιπαραθέσεις και «τακτοποιήσεις λογαριασμών», είτε αυτοί αφορούν εσωκομματικούς «διαγκωνισμούς» στο κυβερνητικό κόμμα, είτε εκδοτικούς ανταγωνισμούς, είτε το μοίρασμα της «πίτας» των δημοσίων έργων και προμηθειών, κλπ.

Για παράδειγμα, μετά την προχτεσινή τοποθέτηση του «Εθνους» στο πλευρό του τηλεοπτικού σταθμού «Αλφα» και κατά της «Ελευθεροτυπίας», οι σχετικές πληροφορίες φέρνουν και τη «ναυαρχίδα» του συγκροτήματος Λαμπράκη, να ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τη μέχρι τώρα «ουδετερότητα» και να παίρνει ανάλογη θέση στη διαμάχη. Απομένει να δούμε, εάν ο τέτοιος συσχετισμός (2 προς 1) θα έχει και ποιες συνέπειες στη στάση του τηλεοπτικού σταθμού «Μέγκα», που ανήκει στους τρεις προαναφερόμενους εκδότες...

Ούτε λέξη για την... ταμπακέρα

Τον όψιμο προβληματισμό του για το ύψος των δημοτικών τελών ενόψει και των επερχόμενων ανατιμήσεων που αποφασίζουν το Γενάρη οι δήμοι εκφράζει με επιστολή του στον πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας. Κάνει, μάλιστα και διάφορες προτάσεις, για τη... συγκράτηση των τιμών, ορισμένες εκ των οποίων φτάνουν στα όρια του τραγελαφικού. Για παράδειγμα, προτείνει να καταρτίσουν οι δήμοι ενδεικτικούς τιμοκαταλόγους με ανώτατες τιμές για προϊόντα και να επιβραβεύουν τους επιχειρηματίες που τους εφαρμόζουν με... ποσοστά εκπτώσεων στα δημοτικά τέλη! Για την... ταμπακέρα, όμως, ούτε λέξη. Κουβέντα για την οικονομική απόγνωση των δήμων και τα άδεια ταμεία τους. Κουβέντα, για τους παρακρατημένους και ποτέ αποδιδομένους από το κράτος πόρους. Κουβέντα, με δυο λόγια, για τις πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που μετατρέπουν τους δήμους σε φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς σε βάρος των εργαζομένων. Στο σπίτι του κρεμασμένου, όμως, ποιος να μιλήσει για σκοινί;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η Διεθνής Συνάντηση

Η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, η 7η στη σειρά, που ξεκινάει σήμερα και φιλοξενείται από το Κόμμα μας στην Αθήνα, έχει νέα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά. Γιατί το θέμα της συζήτησης: «Οι σύγχρονες τάσεις του καπιταλισμού. Οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Η κομμουνιστική εναλλακτική λύση - πρόταση» αποφασίστηκε συλλογικά από ομάδα εργασίας, με τη συμμετοχή 20 συνολικά κομμάτων. Ταυτόχρονα, στη Συνάντηση συμμετέχουν 77 αντιπροσωπείες κομμάτων από 65 χώρες από όλες τις ηπείρους. Μια μεγάλη συμμετοχή, που αποδεικνύει παραπέρα βήματα στην προσπάθεια ανταλλαγής εμπειριών από την πάλη των κομμουνιστών στις χώρες τους. Υπάρχει επίσης πλούσια κατακτημένη εμπειρία από πολλές περιφερειακές και άλλες συντονισμένες δραστηριότητες των κομμάτων.

Η εποχή που πραγματοποιείται η Συνάντηση αυτή, σημαδεύεται από την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού με νέα αιματοκυλίσματα κατά λαών και νέα σχέδια και στόχους για άλλες χώρες που «δε συμμορφώνονται πλήρως προς τας υποδείξεις». Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα σχέδια για τη λεγόμενη «προώθηση της δημοκρατίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», με την επιθετικότητα ενάντια στη Συρία, στο Λίβανο, στο Ιράν, οι επεμβάσεις και η προσπάθεια ανατροπής του Προέδρου Τσάβες στη Βενεζουέλα, η ένταση των πιέσεων και αποκλεισμών στη σοσιαλιστική Κούβα, η επιθετικότητα και το κυνήγι συμφερόντων στη «Μαύρη ήπειρο».

Την ίδια στιγμή ο καπιταλισμός διευρύνει την επίθεσή του σε όλα τα επίπεδα - οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, ιδεολογικό. Αυξάνονται τα κρούσματα του αντικομμουνισμού σε όλο τον κόσμο. Και βέβαια αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία, να ενταφιάσουν τη μεγάλη προσφορά των κομμουνιστών, του σοσιαλιστικού συστήματος. Ιδιαίτερα βάζουν στο στόχαστρό τους τις νεότερες γενιές, με μικρή πείρα, και επιχειρούν να τους περάσουν τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα ως δεδομένο. Οι κατακτήσεις και τα δικαιώματα που ήρθαν με την πάλη και το αίμα των λαών πρέπει να σβήσουν. Η σύγχρονη εργατική τάξη δεν πρέπει να ξέρει το σταθερό ημερήσιο ωράριο, τη μόνιμη δουλιά, τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, το δικαίωμα στη δωρεά Υγεία και Παιδεία, στον Πολιτισμό. Πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί να ζει σε έναν κόσμο όπου όλα πουλιούνται και αγοράζονται... Η τάση αυτή του καπιταλισμού είναι παγκόσμια και βέβαια είναι η δική του ανάγκη για να επιτύχει ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία για τους κεφαλαιοκράτες.

Ολα αυτά τα ζητήματα θα βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων. Η κρίση του εκμεταλλευτικού συστήματος, το σάπισμά του και η ενιαία στρατηγική του ιμπεριαλισμού, που σημαίνει επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων, δημιουργεί την ανάγκη της χάραξης ενιαίας στρατηγικής των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και της προβολής της δικής τους εναλλακτικής διεξόδου. Της μοναδικής διεξόδου από τον καπιταλισμό, της ανατροπής του και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Αυτή την προοπτική πρέπει να παλέψει με συνέπεια κάθε κομμουνιστικό ή εργατικό κόμμα στη χώρα του και μέσα από αυτή την προσπάθεια να στηρίξει και το διεθνή συντονισμό για να δοθεί ενιαία απάντηση στον ιμπεριαλισμό.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ