Η εισήγηση, η οποία μάλιστα είχε θέμα την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, βάζει στο στόχαστρο, τις κατώτερες συντάξεις, τα βαρέα και ανθυγιεινά, καθώς και τον σημερινό υπολογισμό των συντάξεων, προτείνοντας ουσιαστικά την αντικατάσταση της καλύτερης πενταετίας με το σύνολο των ημερών εργασίας καθ' όλη τη διάρκεια του εργάσιμου βίου και προβάλλει ως «λύση» στο πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής ένα «πλήρως ανταποδοτικό σύστημα».

Συγκεκριμένα, η εισήγηση που συζητήθηκε στην προχτεσινή συνεδρίαση, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Ενα από τα μεγάλα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος του ΙΚΑ, είναι η διαστρέβλωση της αρχής της ανταποδοτικότητας, λόγω της χορήγησης των κατώτερων ορίων (Κ.Ο.) συνταξιοδότησης. Η χορήγησή τους ενισχύει το πρόβλημα της αποφυγής από την ασφάλιση, αφού σε πολλές περιπτώσεις με τις ελάχιστες χρονικές προϋποθέσεις εξασφαλίζει ο συνταξιούχος το ίδιο ποσό σύνταξης ασφαλισμένου που έχει πραγματοποιήσει 7.500 ημέρες και ίσως και περισσότερες».

Αταλάντευτος είναι ο αγώνας του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης

Επιπλέον, η εισήγηση προτείνει «Χορήγηση των παροχών ανάλογα με τον αριθμό των ημερών εργασίας. Σύστημα παροχών πλήρως ανταποδοτικό».

Με την παραπάνω θέση, ουσιαστικά προωθείται η κατακόρυφη μείωση των συντάξεων, αφού ο υπολογισμός δε θα γίνεται πλέον με βάση τις αποδοχές της καλύτερης πενταετίας, από την τελευταία δεκαετία, που ισχύει σήμερα, αλλά με έναν νέο συντελεστή που θα συνυπολογίζει τις αποδοχές στη διάρκεια ολόκληρου του εργάσιμου βίου. Σημειώνεται ότι ήδη έχει επέλθει μείωση των συντάξεων, γιατί και η πενταετία ήρθε ως αντικατάσταση του τελευταίου έτους, που ίσχυε πριν. Για τον ιδιωτικό τομέα, όπου οι χαμηλές αμοιβές είναι κανόνας για τα περισσότερα χρόνια του εργάσιμου βίου, θα σημαίνει συντριπτική μείωση των συντάξεων για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Και εδώ, όπως και στην περίπτωση των κατώτερων ορίων, ουσιαστικά προωθείται η λογική που διέπει την ιδιωτική ασφάλιση και η λεγόμενη «ανταποδοτικότητα» μεταφράζεται σε συρρίκνωση των συντάξεων.

Στα «άμεσα μέτρα», που πρέπει να ληφθούν για την εισφοροδιαφυγή, είναι και «Διοικητικές και Νομοθετικές Παρεμβάσεις για τον ουσιαστικό περιορισμό και τη μείωση των σοβαρών λειτουργικών επιβαρύνσεων (ομαδοποίηση ασφαλίστρων κλπ.)».

Οπως σημειώνει ο Θ. Κακαβάς, στέλεχος του ΠΑΜΕ που συμμετέχει στη διοίκηση του ΙΚΑ, ως εκπρόσωπος των εργαζομένων, η παραπάνω πρόταση για την ομαδοποίηση των ασφαλίστρων, σχετίζεται με συζητήσεις που γίνονται στα κυβερνητικά επιτελεία «για εξίσωση των εισφορών για τα βαρέα και ανθυγιεινά με τις εισφορές που ισχύουν στο ΙΚΑ - Μεικτά. Με τον τρόπο αυτό, θα επιδιωχτεί η σταδιακή κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών». Υπενθυμίζεται ότι ήδη η κυβέρνηση γενικότερα αμφισβητεί το θεσμό των βαρέων και μέσω της αρμόδιας Επιτροπής επανεξετάζει το καθεστώς τους, προωθώντας στην πράξη σχετική διάταξη του νόμου 3029 που είχε ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ το 2002.

Αμεση ήταν η αντίδραση του Θ. Κακαβά στην προσπάθεια να προωθηθεί μια τέτοια εισήγηση. Ο συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ κατήγγειλε το γεγονός, υπογράμμισε ότι με αυτή την εισήγηση γίνεται προσπάθεια να προωθηθούν «οι πιο αντιδραστικές προτάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των άλλων διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ κλπ.» και ζήτησε να αποσυρθεί. Μετά την άρνηση της διοίκησης να αποσύρει την επίμαχη εισήγηση, το στέλεχος του ΠΑΜΕ αποχώρησε από τη συνεδρίαση. Αντίθετα, οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ από την ΠΑΣΚΕ και την Αυτόνομη Παρέμβαση παρέμειναν στη συνεδρίαση, για να ξεκινήσουν το διάλογο, αφού υποτίθεται τους δόθηκαν διαβεβαιώσεις ότι θα κάνουν ...ελεύθερη συζήτηση!

Την κατεύθυνση τα δικαστήρια να αποδέχονται τις αντεργατικές πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και να βαφτίζουν «συμβάσεις έργου» τις συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, προκειμένου να εξασφαλίζουν ακόμα πιο φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα, δίνει ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης, Αθανάσιος Θέμελης (γνωστός στο εργατικό κίνημα από το πραξικόπημα στη ΓΣΕΕ το 1985) με έκθεσή του για συγκεκριμένη υπόθεση.

Για την υπόθεση, το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου έχει αποφανθεί ότι εργαζόμενη σε ΚΕΠ κακώς δουλεύει με σύμβαση μίσθωσης έργου και ότι στην πραγματικότητα έπρεπε να δουλεύει με σύμβαση εξαρτημένης σχέσης εργασίας. Την απόφαση αυτή προσπαθεί να αναιρέσει με προσφυγή στον Αρειο Πάγο ο δήμος στον οποίο υπάγεται το ΚΕΠ. Στην έκθεσή του ο Αρεοπαγίτης Αθ. Θέμελης αποδέχεται ότι υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια που αντικειμενικά χαρακτηρίζουν μια σχέση εργασίας ως σύμβαση εξαρτημένης εργασίας. Παρ' όλα αυτά υποστηρίζει στη συνέχεια: «Ο νομοθέτης, όμως, δεν κωλύεται και όταν η από αυτόν ειδικώς ρυθμιζόμενη συγκεκριμένη σύμβαση φέρει, με βάση τα παραπάνω κριτήρια, το χαρακτήρα της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, να τη χαρακτηρίσει ως σύμβαση έργου...».

Με άλλα λόγια, η έκθεση αυτή υποστηρίζει ότι και όταν ακόμα υπάρχουν τα συγκεκριμένα κριτήρια που χαρακτηρίζουν μια σχέση εργασίας ως σύμβαση εξαρτημένης εργασίας δεν απαγορεύεται στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου να τη θεωρούν σύμβαση έργου, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να στερούνται τα δικαιώματα που απορρέουν από τη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, όπως επιδόματα, αποζημιώσεις, αυξήσεις και άλλα. Ετσι στηρίζεται η «νομιμότητα» των πολιτικών επέκτασης και γενίκευσης των ευέλικτων μορφών εργασίας, που στόχο έχουν να κάνουν ακόμα πιο φθηνή την εργατική δύναμη ώστε να αυγαταίνουν παραπέρα τα κέρδη του κεφαλαίου.

Μέχρι τώρα, το σύνηθες είναι τα δικαστήρια, όταν σε σύμβαση έργου υποκρύπτεται σχέση εξαρτημένης εργασίας, να αποφαίνονται για την αλλαγή της σύμβασης όπως πραγματικά είναι. Τέλος, να σημειωθεί ότι η έκθεση αυτή δεν είναι μοναδική, αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει ανάλογη έκθεση άλλου Αρεοπαγίτη για παρόμοια υπόθεση.