Αντεργατικός, βαθιά ταξικός, επικίνδυνος, κομμένος και ραμμένος στις κερδοσκοπικές διαθέσεις του κεφαλαίου. Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του νόμου 3385/2005 με τον αντιδραστικό τίτλο «Για την προώθηση της απασχόλησης, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και άλλες διατάξεις», που ψηφίστηκε στις 26 του περασμένου Ιούλη στη Βουλή και τέθηκε σε ισχύ στις 19 του Αυγούστου. Πρόκειται για το γνωστό «νόμο για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας», που έρχεται να αναμορφώσει προς το χειρότερο το προηγούμενο αντίστοιχο νομοθέτημα του ΠΑΣΟΚ (2874/2000) και με τον οποίο προωθείται η οριστική κατάργηση του οχτάωρου και η ραγδαία μείωση της υπερωριακής αμοιβής, με στόχο να γίνει ακόμα πιο φτηνή για τους εργοδότες η τιμή της εργατικής δύναμης, να μπουν νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική και πολιτική δράση των εργαζομένων, να στενέψουν τα περιθώρια του ελεύθερου δημιουργικού χρόνου για το σύνολο της εργατικής τάξης.

Το αντεργατικό έγκλημα της κυβέρνησης της ΝΔ, που, παρά τις δημαγωγικές κορόνες τους, στήριξαν και στηρίζουν επί της ουσίας και με τη στάση τους τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη της επόμενης βδομάδας. Την ερχόμενη Κυριακή, 15 του Γενάρη, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει ορίσει το υπουργείο Εργασίας, λήγει η προθεσμία για τη συγκρότηση των λεγόμενων Επιτροπών Διευθέτησης του χρόνου εργασίας, που θα λειτουργήσουν σε επίπεδο νομού για να προωθήσουν το πέρασμα των αντιδραστικών ρυθμίσεων που προβλέπει ο νόμος 3385/2005 στις πλάτες των εργαζομένων. Κατά συνέπεια, η σχετική υπουργική απόφαση για τη συγκρότησή τους αναμένεται να υπογραφτεί μέσα στη μεθεπόμενη βδομάδα.

Η σχετική απόφαση θα ορίζει τη συγκρότηση των Επιτροπών Διευθέτησης σε κάθε νόμο, με εξαίρεση την Αττική, όπου θα λειτουργήσουν 4 Επιτροπές Διευθέτησης. Παράλληλα, αναμένεται να ανακοινωθεί και το ύψος της αποζημίωσης την οποία θα απολαμβάνουν οι εργατοπατέρες - αντιπρόσωποι των Εργατικών Κέντρων που συναίνεσαν στη δημιουργία τους και πήραν απόφαση να τις στελεχώσουν.

Ο αντιδραστικός ρόλος που καλούνται να παίξουν οι λεγόμενες Επιτροπές Διευθέτησης περιγράφεται στο άρθρο 2 του νόμου 3385/2005. Κατά την προβλεπόμενη διαδικασία, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας αποτελεί αντικείμενο... «διαβούλευσης» ανάμεσα στον εργοδότη και στην πλέον αντιπροσωπευτική επιχειρησιακή συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, μέχρι και σήμερα, επίσημο αίτημα προς τους εργαζόμενους για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας έχει διατυπωθεί μόνο από την εργοδοσία στο Καζίνο της Ρόδου. Το παράδειγμα της Ρόδου είναι αποκαλυπτικό για το πώς εννοούν η κυβέρνηση και οι εργοδότες τη «διαβούλευση» και τις συνέπειες για τους εργαζόμενους αν δε συναινέσουν.

Στην περίπτωση που στην επιχείρηση δεν υπάρχει σωματείο, οι «διαβουλεύσεις» μπορούν να γίνουν ανάμεσα στον εργοδότη και στο συμβούλιο των εργαζομένων. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση και το κεφάλαιο ποντάρουν κατά πολύ στους εργοδοτικούς μηχανισμούς που έχουν στήσει μέσα στους χώρους δουλιάς, τους οποίους κατά περίπτωση θα βαφτίζουν «συμβούλια των εργαζομένων» προκειμένου να αποσπούν τη δήθεν συμφωνία του προσωπικού για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Αυτό γίνεται ακόμα πιο καθαρό στην περίπτωση που στην επιχείρηση δεν υπάρχει ούτε καν «συμβούλιο των εργαζομένων», οπότε, σύμφωνα με το νόμο, η διευθέτηση μπορεί να εφαρμοστεί «κατόπιν κοινού σχετικού έγγραφου αιτήματος του συνόλου των εργαζομένων (...) και του εργοδότη»! Με άλλα λόγια, αξιοποιώντας κάθε μορφή εκβιασμού και εκφοβισμού και με τον μπαμπούλα της απόλυσης, ο εργοδότης θα μπορεί να αποσπά τη συναίνεση του συνόλου των εργαζομένων και να προχωράει απρόσκοπτα στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Πρόκειται για κατάφωρη πρόκληση για όλη την εργατική τάξη, που ανάμεσα στα άλλα βάζει φουρνέλο και στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, κάνοντας ένα ακόμα γενναίο βήμα προς την οριστική κατάργησή τους, όπως αξιώνουν και οι μεγαλοβιομήχανοι.

Στην περίπτωση που καμιά από τις παραπάνω απόπειρες της εργοδοσίας δεν τελεσφορήσει, έρχεται η Επιτροπή Διευθέτησης να σώσει την κατάσταση και να διασφαλίσει την απρόσκοπτη κερδοφορία της εργοδοσίας σε βάρος των εργαζομένων. Σύμφωνα πάντα με το νόμο, αν οι «διαβουλεύσεις» ανάμεσα στην εργοδοσία και στους εργαζόμενους δεν ευοδώσουν μέσα σε διάστημα 10 ημερών, το αίτημα της εργοδοσίας παραπέμπεται στην αρμόδια Επιτροπή Διευθέτησης, η οποία καλείται να αποφασίσει μέσα σε τρεις εργάσιμες μέρες για το αίτημα της εργοδοσίας. Η απόφαση της Επιτροπής είναι δεσμευτική για το σύνολο των εργαζομένων της επιχείρησης.

Με ποιους όμως συσχετισμούς κρίνεται το αίτημα της εργοδοσίας; Αρκεί να διαβάσει κανείς τη σύσταση της Επιτροπής Διευθέτησης για να καταλάβει με ποιες διαδικασίες οι εργαζόμενοι στήνονται στο εκτελεστικό απόσπασμα της κατάργησης του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας: Η Επιτροπή σε επίπεδο νομού θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Επιθεώρησης Εργασίας (διορισμένο δηλαδή από την κυβέρνηση), δύο εκπροσώπους της εργοδοσίας και δύο εκπροσώπους του Εργατικού Κέντρου, στην επικράτεια του οποίου θα ανήκει η επιχείρηση, το αίτημα της οποίας κάθε φορά θα εξετάζεται. Δηλαδή, εργοδοσία και κράτος συνιστούν την πλειοψηφία της Επιτροπής.

Με δεδομένους τους συσχετισμούς δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα και λαμβάνοντας υπόψη ότι εκπροσώπους στις Επιτροπές Διευθέτησης έχουν ορίσει Εργατικά Κέντρα όπου κυριαρχούν εργοδοτικές δυνάμεις, ο συσχετισμός σε βάρος των εργαζομένων στις Επιτροπές Διευθέτησης μπορεί να διαμορφωθεί ακόμα και στο 5-0!

Για τη λειτουργία των Επιτροπών Διευθέτησης δεν είναι υποχρεωτικός ο ορισμός αντιπροσώπων από τα Εργατικά Κέντρα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Επιτροπή σε κάθε νομό θα συνεδριάζει και θα εξετάζει το αίτημα της εργοδοσίας ανεξάρτητα από την παρουσία ή όχι εκπροσώπων των εργαζομένων. Ακόμα, σε νομούς που λειτουργούν πάνω από ένα Εργατικά Κέντρα, στη συνεδρίαση της Επιτροπής Διευθέτησης θα συμμετέχει εκπρόσωπος της συνδικαλιστικής οργάνωσης στην επικράτεια του οποίου ανήκει η επιχείρηση, αν βέβαια έχει παρθεί απόφαση για το διορισμό του από το Εργατικό Κέντρο.

Είναι ολοφάνερο ότι η σύσταση των Επιτροπών Διευθέτησης με την παρουσία εκπροσώπων των εργαζομένων έγινε για να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση της εργατικής τάξης η αντιδραστική διευθέτηση και μόνο. Οπως και με τον «κοινωνικό διάλογο», η κυβέρνηση χρειάζεται το μανδύα της κοινωνικής συναίνεσης στα βαθιά αντεργατικά της σχέδια και την υπηρεσία αυτή σπεύδουν να της παρέχουν όσες από τις διοικήσεις των Εργατικών Κέντρων έσπευσαν άρον άρον να ορίσουν αντιπροσώπους στις λεγόμενες Επιτροπές Διευθέτησης.

Οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν και αντιπάλεψαν το νομοθετικό έκτρωμα που προωθούσε η κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή. Ανέδειξαν και ξεσκέπασαν τις βαθύτερες αντιδραστικές στοχεύσεις τους, τις επιπτώσεις που θα είχε για την εργατική τάξη η εφαρμογή του νόμου, τόσο στο βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης και στην οριστική κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, όσο και στην καταρράκωση της προσωπικής, οικογενειακής και κοινωνικής ζωής των εργαζομένων. Με δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοθέτημα, τους εμπνευστές και τους υποστηριχτές του, το ΠΑΜΕ δεν άφησε λεπτό να πάει χαμένο.

Με κοινό τους υπόμνημα στις 3 Οκτώβρη, 8 Ομοσπονδίες και 13 Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στις γραμμές του ΠΑΜΕ απηύθυναν ανοιχτό κάλεσμα προς όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα να ορθώσουν με την πάλη τους εμπόδια στην εφαρμογή του αντεργατικού νόμου 3388/2005. Ξεκαθαρίζοντας, παράλληλα, ότι οι ταξικές δυνάμεις σε κάθε χώρο δουλιάς θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα και αξιοποιώντας κάθε μορφή πάλης θα συμβάλουν στην οργάνωση της δράσης των εργαζομένων ενάντια στο νόμο -έκτρωμα.

Το υπόμνημα συνυπέγραφαν οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων, Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Φαρμάκου, Ποτών και Τροφίμων, Συλλόγων Νοσηλευτών Ιδιωτικών Κλινικών, Λογιστών, Τύπου και Χάρτου, Θεάματος - Ακροάματος και τα Εργατικά Κέντρα Λάρισας, Ζακύνθου, Λευκάδας, Κεφαλονιάς, Λέσβου, Σάμου, Ρόδου, Θεσπρωτίας, Αγρινίου, Φωκίδας, Κω, Αρτας και Νάουσας.

Στο υπόμνημα, το κάλεσμα του οποίου σήμερα γίνεται δυο φορές επίκαιρο, σημειωνόταν:

«Ο νόμος 3385 του 2005 για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, στρέφεται ενάντια στο σύνολο των εργαζομένων.

Προβλέπει 10ωρη - 12ωρη εργασία, χωρίς πληρωμή των υπερωριών, και συνολική μείωση της υπερωριακής αμοιβής.

Καταργεί το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, το 8ωρο - 7ωρο. Υπονομεύει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Αυξάνει την απλήρωτη δουλιά και την εντατικοποίηση, εντείνει την εκμετάλλευση, δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους για την ασφάλεια και τη ζωή των εργαζομένων. Προκαλεί μεγάλα προβλήματα στην οικογενειακή και προσωπική ζωή, στην κοινωνική δράση. Χτυπάει ιδιαίτερα τους νέους εργαζόμενους, τις γυναίκες.

Οι αντιδραστικές αυτές αλλαγές συμβαδίζουν με τα αντεργατικά μέτρα της ΕΕ (Στρατηγική της Λισαβόνας) για εργάσιμη βδομάδα 65 ωρών (και πάνω) και διαχωρισμό του εργάσιμου χρόνου σε "ενεργό" και "ανενεργό", με στόχο την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού που έχουν συμφωνήσει με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και διαπραγματεύτηκαν την εφαρμογή της διευθέτησης του χρόνου εργασίας μέσα από τις Συλλογικές Συμβάσεις, στήριξαν τη βασική κατεύθυνση της κυβέρνησης και έχουν μεγάλες ευθύνες.

Καταδικάζουμε τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου και τις επιτροπές διευθέτησης που είναι στην υπηρεσία των βιομηχάνων, των επιχειρηματιών, της αντεργατικής πολιτικής.

Οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που υπογράφουμε αυτό το υπόμνημα θα καταπολεμήσουμε την εφαρμογή αυτού του νόμου, όπως και την απελευθέρωση του ωραρίου, σε όλους τους χώρους δουλιάς, με όλα τα μέσα.

Το ταξικό κίνημα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα μπουν εμπόδιο στη συγκρότηση και στη λειτουργία των "επιτροπών διευθέτησης" και καλούν όλα τα Εργατικά Κέντρα να μην ορίσουν αντιπροσώπους.

Καμιά διοίκηση επιχειρησιακού σωματείου, κανένα Εργατικό Κέντρο δεν μπορεί να πάρει ευθύνη και να κρεμάσει τους εργαζόμενους. Κάθε τέτοια πράξη είναι εχθρική απέναντι στην εργατική τάξη, χτυπάει τα συμφέροντά της.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, που συναισθάνονται την ευθύνη τους, να εναντιωθούν στην εργοδοτική τρομοκρατία, να δώσουν τη μάχη, αντιδρώντας με Γενικές Συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, καταδικάζοντας κάθε απόπειρα επιβολής της διευθέτησης του εργάσιμου χρόνου και μείωσης του εργατικού εισοδήματος.

Απαιτείται ετοιμότητα και έγκαιρη ενημέρωση των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων που παλεύουν σε ταξική κατεύθυνση, ώστε σε κάθε απόπειρα επιβολής της διευθέτησης του χρόνου εργασίας να δίνεται άμεση, συντονισμένη, καταδικαστική απάντηση.

Απαιτείται συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα στους εργασιακούς χώρους που θα συμβάλουν στην οργάνωση και στην αντίσταση των εργαζομένων, στην καταδίκη των αντεργατικών μέτρων.

Η πάλη ενάντια στην κατάργηση του 8ωρου - 7ωρου, ενάντια στην εκμετάλλευση και στη μισθωτή σκλαβιά, πρέπει να συνδυαστεί με ένταση των προσπαθειών για την οργάνωση της εργατικής τάξης, το δυνάμωμα των συνδικάτων, την ανασυγκρότηση, τον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού κινήματος.

Διεκδικούμε πλήρη - σταθερή εργασία, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, κατώτερο μισθό 1.300 ευρώ, αύξηση της υπερωριακής αμοιβής.

Καλούμε τους εργαζόμενους να αγκαλιάσουν με ευθύνη και μαχητικότητα την προσπάθεια των ταξικών Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων, των Σωματείων που παλεύουν μέσα από τις γραμμές του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, του ΠΑΜΕ».

Η συνεπείς δράση των ταξικών δυνάμεων ενάντια στο νόμο - έκτρωμα επιβεβαιώθηκε τόσο από τις μαζικές κινητοποιήσεις στις οποίες πρωτοστάτησαν, όσο και από το γεγονός ότι στα Εργατικά Κέντρα, είτε πλειοψηφούν, είτε μειοψηφούν, έδωσαν και δίνουν τη μάχη για να μη νομιμοποιηθούν οι Επιτροπές Διευθέτησης με το διορισμό αντιπροσώπων. Μια μάχη που αφορά όλη την εργατική τάξη και τα πραγματικά της συμφέροντα και η οποία γίνεται ακόμα πιο επιτακτική στη βάση των αντιδραστικών εξελίξεων και της ολομέτωπης αντεργατικής επίθεσης που εντείνεται από το κεφάλαιο και τις δυνάμεις του.