Παρά τις δημαγωγικές φαμφάρες και τις «κινητοποιήσεις» - πυροτεχνήματα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν κατάφερε να κρύψει την επί της ουσίας συμφωνία της με το αντιδραστικό νομοθέτημα της κυβέρνησης. Επαναλαμβάνοντας με κάθε ευκαιρία τους όρκους πίστης στην «ανταγωνιστικότητα» και στην ανάγκη να περπατήσουν τα ευρωενωσιακά σχέδια για την απασχόληση, η συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία, με την τακτική και τη στάση της, έβαλε την ιστορική σφραγίδα της και σ' αυτό το νέο έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης.

Η αντιπολιτευτική προπαγάνδα της πλειοψηφίας επικεντρώθηκε από την πρώτη στιγμή στο λεγόμενο διευθυντικό δικαίωμα για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αποκρύβοντας συστηματικά την ουσία του νομοθετήματος, που δεν είναι άλλη από την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και οι συνέπειες στην καθημερινή ζωή και δράση των εργαζομένων. Αλλωστε, είναι η ίδια πλειοψηφία που υπερασπίστηκε με νύχια και με δόντια τον προηγούμενο αντιδραστικό νόμο για τη διευθέτηση του ΠΑΣΟΚ, ενώ στην τελευταία διετή ΕΓΣΣΕ είχε συμφωνήσει με τους εργοδότες να επανεξετάσουν από κοινού την επέκταση του διευθυντικού δικαιώματος στην υπερωριακή απασχόληση.

Αποκαλυπτική της επικίνδυνης για τους εργαζόμενους δημαγωγίας της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι και η εξής περίπτωση: Με δελτίο Τύπου στις 24 Αυγούστου του 2005 (λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση του νόμου), η ΓΣΕΕ «διαρρήγνυε τα ιμάτιά της» λέγοντας ότι «(ο νόμος) ποτέ δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτός και να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος. Με τη δράση και τον αγώνα μας θα ακυρώσουμε στην πράξη αυτό το έκτρωμα (...)».

Δυο μόλις μήνες μετά, στις 7 του περασμένου Οκτώβρη, σε συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ, οι παρατάξεις της συναίνεσης επιβεβαίωναν για μια ακόμη φορά την ταύτισή τους επί της στρατηγικής που ασκεί η πλειοψηφία, βάση της οποίας αποτελεί η Λισαβόνα και όλο το οικοδόμημα της καπιταλιστικής ενοποίησης, το οποίο αποδέχονται. Και αποφάσιζαν από κοινού (ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ) να νομιμοποιήσουν απροκάλυπτα τον 3385, συμμετέχοντας στις Επιτροπές Διευθέτησης που θα λειτουργήσουν σε κάθε νομό, με το γελοίο επιχείρημα πως «ξέρουμε ότι αυτές οι επιτροπές - λόγω σύνθεσης - θα παίρνουν αποφάσεις σε βάρος των εργαζομένων, αλλά θα πάμε... για να δούμε τι γίνεται»!

Οι εργαζόμενοι τους χρωστάνε μια ηχηρή απάντηση...