ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 3 Γενάρη 2006
Σελ. /32
Αλλαξε ο Μανωλιός...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σειρά δημοσιευμάτων έχει προκαλέσει η πληροφορία περί «υπουργοποίησης» της Ντ. Μπακογιάννη και κατά συνέπεια της παραίτησής της από τη θέση της δημάρχου Αθηναίων. Και, βέβαια, το κυρίαρχο «σίριαλ» αφορά στο ποιος θα είναι ο διάδοχος της δημάρχου, με τα ονόματα να διαδέχονται το ένα μετά το άλλο.

Το όποιο ερώτημα, όμως, δε βρίσκεται στο ποιος θα διαδεχτεί τη δήμαρχο, αλλά τι πολιτική θα εφαρμόσει. Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι γνωστή από τώρα. Η πολιτική, που θα ακολουθήσει ο όποιος διάδοχος της δημάρχου, θα αποτελεί τη συνέχεια της μέχρι σήμερα πορείας της δημοτικής αρχής. Επιπλέον, όλες οι κεντρικές επιλογές για το ερχόμενο έτος (προϋπολογισμός, ανταποδοτικά τέλη κλπ.) έχουν ήδη αποφασιστεί. Συνεπώς, όλα αυτά τα δημοσιεύματα θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με τη λαϊκή παροιμία που θέλει το Μανωλιό να φορά τα ρούχα του αλλιώς...

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα της πρωτεύουσας δεν έχουν τίποτα να περιμένουν, άσχετα με το ποιος θα κληθεί - αν παραιτηθεί η δήμαρχος - να αναπληρώσει την Ντ. Μπακογιάννη. Αντιθέτως, εκείνο που πρέπει να κάνει ο λαός της Αθήνας είναι στις επερχόμενος εκλογές να «μαυρίσει» τα ψηφοδέλτια του δικομματισμού και του ΣΥΝ, που συμφώνησαν σε όλες τις κεντρικές επιλογές, στη διάρκεια της περασμένης τριετίας.

Εξι χρόνια στα λυόμενα...

Αυτές τις μέρες, οι σεισμόπληκτοι που ζουν σε καταυλισμούς στα Ανω Λιόσια, στο Μενίδι ή τη Μεταμόρφωση, θυμήθηκαν ξανά τις υποσχέσεις των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για πλήρη αποκατάσταση όλων των πληγέντων.

Εξι χρόνια και τέσσερις μήνες μετά το σεισμό των 5,9 Ρίχτερ εξακολουθούν να ζουν στα λυόμενα. Μόνο που το 'χουν πάρει απόφαση πλέον ότι το περιβόητο πρόγραμμα αποκατάστασης έμεινε γι' αυτούς μόνο στα χαρτιά. Πολύ περισσότερο που η σημερινή κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι «η υπόθεση αποκατάσταση έχει "κλείσει"»... Και για του λόγου το ασφαλές συρρικνώνει και καταργεί τους Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, αντί να τους αναβαθμίσει και να αξιοποιήσει το δυναμικό τους σε πολιτικές προσεισμικών ελέγχων, προγράμματα ενημέρωσης και εκπαίδευσης, εκπόνησης σχεδίων έκτακτης ανάγκης κ.λπ.

Ο εμπαιγμός έχει και τα όριά του.

Καταστροφές και ... συμφορές!

Τεράστια ήταν η οικολογική καταστροφή που προκάλεσε η πυρκαγιά που ξέσπασε πριν λίγες μέρες στις δεξαμενές των εταιριών «Total» και «Texaco» στο βόρειο Λονδίνο. Οσο κι αν οι βρετανικές αρχές προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός, πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για τη μεγαλύτερη καταστροφή του είδους σε καιρό ειρήνης, καθώς η φωτιά που έκαιγε επί δύο μέρες τις 20 από τις 26 δεξαμενές καυσίμων, προκάλεσε ένα νέφος τοξικού καπνού που απλώθηκε σε έκταση 200 τετραγωνικών χιλιομέτρων και «ταξίδεψε» ως τη Γαλλία και την Ισπανία! Λίγες μέρες νωρίτερα, μεγάλη οικολογική καταστροφή προκάλεσε έκρηξη που σημειώθηκε σε εργοστάσιο χημικών στο Μουνσχμίνστερ της νότιας Γερμανίας...

Κι όμως, τις ίδιες ώρες, αντί οι ιθύνοντες της ΕΕ να προβληματιστούν για τα μέτρα ασφαλείας αυτών των επικίνδυνων δραστηριοτήτων - που βρίσκονται μάλιστα πολύ κοντά ή και μέσα σε μεγάλες πόλεις - και να υποχρεώσουν τις εταιρίες να τα εφαρμόσουν, ξέρετε τι έκαναν; Με πρόσχημα την «τρομοκρατία», έπαιρναν και νέα μέτρα παρακολούθησης των λαών της Ευρώπης, ικανοποιώντας τις αχόρταγες και εμπρηστικές ορέξεις του «Μαύρου Αδελφού»! Σιγά να μην άγγιζαν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, που ασύδοτα θα συνεχίσουν να προκαλούν καταστροφές...

Καπνός χωρίς φωτιά δε γίνεται... .

Μεμονωμένες και ξένες προς κάθε έννοια φαρμακευτικής περίθαλψης - ακόμα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση - χαρακτηρίζει ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) τις αντιλήψεις για το άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού και τη δημιουργία αλυσίδων φαρμακείων στην Ελλάδα.

Με αφορμή σχετικό δημοσίευμα εβδομαδιαίας εφημερίδας, ο ΠΦΣ εξέδωσε χτες ανακοίνωση με δηλώσεις του προέδρου του ΔΣ Δημ. Βαγιωνά στις οποίες αναφέρει ότι από τις μέχρι τώρα διακηρύξεις και τη στάση της κυβέρνησης δεν προκύπτει τέτοιος σχεδιασμός και ότι ο ΠΦΣ βρίσκεται σε «αγωνιστική ετοιμότητα σε περίπτωση που κάποιοι αποφασίσουν να κινηθούν προς αυτή την κερδοσκοπική κατεύθυνση».

Η αλήθεια είναι, όμως, ότι τέτοια σενάρια εξυφαίνονται πρωτίστως στις Βρυξέλλες, με τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών πρώτα να τα συναποφασίζουν και αμέσως μετά να τα εκτελούν ως ιπποκόμοι των πολυεθνικών. Προς τι λοιπόν τέτοιου είδους διαβεβαιώσεις, ότι δεν προκύπτουν τέτοιοι κυβερνητικοί σχεδιασμοί; Πάντως, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά, που λέει και ο λαός μας.


Τα ευχετήρια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ...τα γνωστά. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Κομισιόν αναμένεται να ζητήσει από την Ελλάδα να προχωρήσει σύντομα στην επιβολή ακόμη μεγαλύτερων αυξήσεων στη φορολογία των λαϊκών στρωμάτων, δραστικότερο περιορισμό των ...αυξήσεων στους μισθούς και ταχύτερες ιδιωτικοποιήσεις.

Βλέπετε, και τα έσοδά της θέλει να σιγουρέψει, και τις πολιτικές επιλογές, που έχουν κεντρικά αποφασιστεί, να διασφαλίσει ότι θα εφαρμοστούν. Ακόμη και οι όποιες αποκλίσεις στον τρόπο υλοποίησης, φαίνεται πως απαγορεύονται.

Οχι πως έχει καμία αμφιβολία για την «πίστη» και την «προσήλωση» των εγχώριων κυβερνώντων, αλλά μάλλον στις Βρυξέλλες νιώθουν πιο άνετα όταν ακολουθείται επακριβώς η δική τους μεθοδολογία. Και οι προβλέψεις της ΝΔ δεν τους πείθουν για τίποτε.

ΚΙ ΕΝΩ ΑΥΤΑ προετοιμάζονται, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο, θυμήθηκε να μας στείλει ...συγχαρητήριο μήνυμα για την επέτειο των 25 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Μάλιστα, αναφέρει ότι η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια έχει να επιδείξει μια «άνευ προηγουμένου ανάπτυξη», που προφανώς -σύμφωνα με τον Μπαρόζο - οφείλεται στην ΕΕ. Αν με τη φράση αυτή, ο πρόεδρος εννοεί τη λιτότητα και την ανεργία - γιατί ο μισθωτός μόνο αυτή την «ανάπτυξη» γνώρισε - τότε κατανοούμε πώς αντιλαμβάνεται την πρόοδο μιας χώρας.

Πάντως, ξέραμε και μόνοι μας οι Ελληνες να ...ξηλωθούμε, αν το επιθυμούσαμε. Δε χρειαζόμασταν ευρωπαϊκή καθοδήγηση. Εκτός αυτού, κακώς έστειλε το μήνυμα στον ελληνικό λαό. Μάλλον έχει μάθει τη νεότερη ελληνική ιστορία από ...κακές πηγές.

Πρέπει να του θυμίσουμε ότι οι πολίτες αυτής της χώρας ουδέποτε ρωτήθηκαν γι' αυτή την επιλογή. Ούτε πριν 25 χρόνια που εντάχθηκε η Ελλάδα στην ΕΟΚ, ούτε για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ούτε για το «ευρωσύνταγμα».

Γρηγοριάδης Κώστας

Το πώς έγινε και έχει αναγορευτεί η ένταξη σε ...μέγα ζητούμενο των Ελλήνων, μάλλον πρέπει να ρωτηθούν γι' αυτό οι πολιτικές δυνάμεις που συνέπραξαν και στήριξαν την επιλογή αυτή.

«Ο φίλος... »

Πρωτοχρονιάτικο «ντισκαλιφιέ»... Δηλαδή, ύπουλο χτύπημα κάτω από τη μέση. Και εξηγούμαστε: Υπάρχουν οι γνωστοί αντίπαλοι της εργατικής τάξης και του κόμματός της, που με τον έναν ή άλλον τρόπο εκπροσωπούν φανερά τα συμφέροντα της αστικής τάξης ανάλογα τον τομέα που έχουν χρεωθεί. Αυτοί συνήθως επιδιώκουν από το απέναντι στρατόπεδο, που υπερασπίζονται, να δίνουν φανερά «ντιρέκτ» (απ' ευθείας) χτυπήματα. Αν, για παράδειγμα, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης στο Συμβούλιο της Ευρώπης επιχειρούν να περάσουν το γνωστό πλέον Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο, οι αντίστοιχοι δημοσιογράφοι στην Ευρώπη θα βγουν ανοιχτά και θα επιχειρήσουν να φέρουν «ίσα βάρκα...» τον κομμουνισμό με το φασισμό...

Οταν όμως λόγοι ιστορικοί, επιπέδου κινήματος, κοινωνικής συνείδησης και μνήμης διαμορφώνουν συσχετισμούς που δεν επιτρέπουν την απ' ευθείας σύγκρουση, τότε κατά περίπτωση πιάνουν δουλιά οι «φίλοι» - αντίπαλοι. Αυτοί που κάνουν τα «ντισκαλιφιέ». Αυτοί που σε αγκαλιάζουν.., σε πιάνουν από τον ώμο για να σε χτυπήσουν από κοντά και χαμηλά.

Αυτό πάνω - κάτω προσπάθησε να κάνει ο Α. Καρκαγιάννης με το άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής. Για να «πλησιάσει» στην Αριστερά αρχίζει με μια αντιφατική κριτική (μάλλον προβληματισμό) για το Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο. Εκεί που νιώθει την «απόσταση ασφαλείας» αρχίζει τα «χαμηλά χτυπήματα» και μεταξύ αυτών:

«Στην Ελλάδα θα περίμενε κανείς από τη μετασοβιετική Αριστερά να αποκαλύψει, να αναλύσει και να καταδικάσει πρακτικές βίας, τρομοκρατίας και αυταρχισμού, που η ίδια εφάρμοσε στην Κατοχή, τον Δεκέμβρη του '44 και στον Εμφύλιο Πόλεμο...».

Δηλαδή, δε ζητάει και πολλά ο Α. Καρκαγιάννης, απλά να του κάνει τη χάρη η Αριστερά να κάνει δήλωση μετανοίας για το ότι ήταν Αριστερά και να πάει να ενωθεί μαζί του στο αντίπαλο στρατόπεδο! Να υποταχτεί στην ψυχολογική βία που της ασκεί νόμιμα ο «φίλος της» και να του παραδώσει αμαχητί όχι μόνο τα χαρακτηριστικά της, αλλά ολόκληρη την περήφανη ιστορία της. Θα του άρεσε πολύ να μπορούσε να πάει, να τα παραδώσει, κερδισμένα τρόπαια στην ποδιά της αστικής τάξης. Τραβάει όμως μεγάλη «πρωτοχρονιάτικη γκίνια», γιατί η Αριστερά - και ακόμα πιο συγκεκριμένα το Κομμουνιστικό Κόμμα - στην Ελλάδα ξέρει καλά από μαστίγιο, αλλά και από μελομακάρονο σκουληκιασμένο...

Και για να μην πιστεύει ο αρθρογράφος πως έχουμε σκοπό να τον αδικήσουμε περνώντας τον στο ίδιο στρατόπεδο με αυτούς του Αντικομμουνιστικού Μνημονίου, από τα πολλά «χαμηλά του χτυπήματα» διαλέγουμε το: «Ωστόσο, το σταλινικό καθεστώς είχε ένα βασικό κοινό σημείο με τα φασιστικά και τα ναζιστικά: Τη χρήση της βίας, της τρομοκρατίας και των αυταρχικών μεθόδων, ως κύριο ή αποκλειστικό μέσο για την άσκηση της πολιτικής...»!!! Δεν ξέρουμε για τον όποιο αναγνώστη, πάντως εμείς ψάχνουμε τις όποιες διαφορές στην ουσία αυτών που γράφει και υπογράφει ο εν λόγω αρθρογράφος, με τους εμπνευστές του χυδαίου μνημονίου και είναι αδύνατο να τις βρούμε... Δύσκολο πολύ «να κάνεις παιχνίδι», όταν σε παίρνουν τόσο εύκολα είδηση...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ