Η διάχυτη δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό και της τελευταίας τηλεφωνικής δημοσκόπησης που διεξήχθη από την εταιρία ΚΑΠΑ RESEARCH ΑΕ, από τις 16 μέχρι τις 22 Δεκέμβρη 2005, σε δείγμα 2.022 ατόμων από όλη τη χώρα, για λογαριασμό της εφημερίδας το «Βήμα της Κυριακής». Παράλληλα οι πολίτες που πήραν μέρος στη δημοσκόπηση χαρακτήρισαν «πρώτους στόχους» για το νέο χρόνο την αντιμετώπιση της ανεργίας και της ακρίβειας και τελευταίους τη «μείωση του Δημοσίου» και τη συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων», ενώ ανάμεσα στις πολιτικές εξελίξεις που θα τους έκαναν πιο αισιόδοξους για το 2006, πάνω από ένας στους δυο ανέφεραν την ενίσχυση του ΚΚΕ.

Η δυσαρέσκεια των ερωτηθέντων εκφράστηκε σε υψηλά ποσοστά τόσο για την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση όσο και για την αντιπολίτευση που ασκεί το ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα σε ποσοστό 59,4% οι πολίτες δηλώνουν δυσαρεστημένοι από το κυβερνητικό έργο, ενώ αρνητική είναι και η εικόνα που έχουν για το ΠΑΣΟΚ σε ποσοστό 66,4%.

Ανάμεσα στα ενδεχόμενα των πολιτικών εξελίξεων μέσα στο 2006 που θα τους έκαναν πιο αισιόδοξους, παραπάνω από ένας στους δυο και συγκεκριμένα σε ποσοστό 52,3% ανέφεραν την «αύξηση του ποσοστού του ΚΚΕ», ενώ σε ποσοστό 40,4% θεωρούν ότι αισιόδοξη εξέλιξη θα ήταν η αύξηση των απεργιών και των κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Βέβαια και ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων είναι δυσαρεστημένοι από την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και παράλληλα βλέπει διεξόδους τόσο στην ενίσχυση του ΚΚΕ όσο και στο δυνάμωμα των λαϊκών κινητοποιήσεων, δεν έχει προχωρήσει ακόμα στα επόμενα βήματα απεγκλωβισμού και χειραφέτησης από το δικομματισμό και θεωρεί πρώτη αισιόδοξη πολιτική εξέλιξη σε ποσοστό 68,7% τη συναίνεση μεταξύ των δυο μεγάλων κομμάτων.

Επίσης τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης ανέτρεψαν τις πρωθυπουργικές και κυβερνητικές «κορόνες» ότι ο ελληνικός λαός ζητάει και στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις, αφού μόνο το 6,8% των ερωτηθέντων τις θεωρεί «σημαντικό στόχο» για το 2006! Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση θέτει σαν πρώτο στόχο της, την εφαρμογή των αντιλαϊκών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, την προώθηση των οποίων στηρίζει το ΠΑΣΟΚ που τις χαρακτηρίζει «αναγκαίες», οι πολίτες θέτουν σαν «σημαντικό στόχο» για το 2006 τη μείωση της ανεργίας σε ποσοστό 80,7% και την αντιμετώπιση της ακρίβειας σε ποσοστό 42,9%. Παράλληλα διαφωνούν και με τη μείωση του Δημοσίου, αφού μόνο το 8,9% τη θεωρεί σημαντικό στόχο...

Σε ό,τι αφορά το ερώτημα για την πρόθεση ψήφου, η ΝΔ διατηρεί το προβάδισμα έναντι του ΠΑΣΟΚ, το οποίο όμως έχει μειωθεί σε ποσοστό 1,2%, από 2,7% που ήταν το περασμένο Αύγουστο. Σύμφωνα με την έρευνα η ΝΔ συγκεντρώνει το 32,4%, έναντι 31,2% του ΠAΣOK, το KKE συγκεντρώνει το 6,8%, ο ΛΑΟΣ το 5,3% και ο ΣYN το 3,7%. Στο ερώτημα για τον «καταλληλότερο» πρωθυπουργό ο Κ. Καραμανλής με ποσοστό 47,6% προηγείται του Γ. Παπανδρέου που συγκεντρώνει το 32,7% των προτιμήσεων, ενώ το 18,8% απαντά ότι δε θεωρεί «κατάλληλο» κανέναν από τους δύο.

Ξεκινώντας ένα νέο «επικοινωνιακό» κύκλο και επιχειρώντας να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ «ανανεώνεται» και «αλλάζει», ο Γ. Παπανδρέου λίγες ώρες πριν από το τέλος του 2005 προχώρησε σε «ανασχηματισμό» του επιτελείου του.

Μοιράζοντας νέες θέσεις σε παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και επαναφέροντας τις γνωστές δηλώσεις του περί «άλλου δρόμου», ο Γ. Παπανδρέου προσπαθεί πίσω από αλλαγές προσώπων και τις δημαγωγικές κορόνες να κρύψει την πλήρη ταύτιση του κόμματός του με τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης και τη στήριξη που πρόσφερε στη ΝΔ για την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Ο Γ. Παπανδρέου θέτοντας την προηγούμενη βδομάδα αρμόδιο για τη συνταγματική αναθεώρηση τον Θ. Πάγκαλο, παραγκωνίζοντας τον Ευάγ. Βενιζέλο που ήταν ο βασικός εισηγητής της προηγούμενης αναθεώρησης όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση, δημιούργησε μια στιχομυθία γύρω από τα «ονόματα», βάζοντας σε δεύτερη μοίρα ότι το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει μέσα από τη συζήτηση να προχωρήσουν αντιδραστικές αναθεωρήσεις, όπως στο χώρο της Παιδείας με τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Η «ανανέωση» που επαγγέλλεται ο Γ. Παπανδρέου σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να τροφοδοτήσει αλλαγή πολιτικής για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο παραμένει προσηλωμένο στην προώθηση κάθε ευρωενωσιακής αντιλαϊκής και αντεργατικής επιλογής. Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Γ. Παπανδρέου παρουσιάζοντας τον «άλλο δρόμο» του ΠΑΣΟΚ και αναφερόμενος στο επίπεδο της οικονομίας υποστήριξε ότι «μπορούμε να συνδυάσουμε μια ανταγωνιστική οικονομία που να προσελκύει επενδύσεις και να διασφαλίζει δουλιές για όλους»... Βέβαια, όταν ο ίδιος μιλάει για «εργασία για όλους», ταυτίζεται πλήρως με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, για ενίσχυση της «μερικής» και «προσωρινής» απασχόλησης.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, που τάσσεται υπέρ της προώθησης κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, ο Γ. Παπανδρέου επιχειρεί να εμφανίσει το ΠΑΣΟΚ σαν το κόμμα που προασπίζεται «το σύνολο και το δημόσιο συμφέρον». Σ' αυτή την κατεύθυνση θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει και το συνέδριο της «σοσιαλιστικής διεθνούς», που θα γίνει τέλος Γενάρη στην Αθήνα, θέλοντας να εμφανίσει τη «σοσιαλδημοκρατία» σαν το όχημα για τον «άλλο δρόμο»... Με τη συμμετοχή πρωθυπουργών μελών - κρατών της ΕΕ όπως ο Βρετανός Τ. Μπλερ που πρωτοστατούν στην εφαρμογή των αντιλαϊκών επιλογών, ο Γ. Παπανδρέου θα δώσει το «στίγμα» του «άλλου δρόμου», που όπως ισχυρίζεται...«έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο».