Ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Οι συνέπειές του δεν είναι. Οι συνέπειες ενός σεισμού είναι φαινόμενο πολιτικό και οικονομικό. Το «πώς» και το «αν» αντιμετωπίζει ένα κράτος τις συνέπειες ενός σεισμού, το «πώς» και το «αν» παίρνει μέτρα πρόληψης αυτών των συνεπειών, είναι ζήτημα πολιτικών προτεραιοτήτων και ιεραρχήσεων.

***

Παρότι η χώρα μας είναι η πιο σεισμογενής περιοχή της Ευρώπης (στην Ελλάδα εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης) και μια από τις πλέον σεισμογενείς περιοχές του κόσμου, η πολιτική του δικομματισμού μεταφράζεται ως εξής:

*

Στην Αθήνα ένας τεράστιος αριθμός οικογενειών, που υπολογίζονται σε πάνω από 50.000 μόνο από τον τελευταίο σεισμό της Πάρνηθας του 1999 και που προφανώς ανήκουν στις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις, ζουν σε κατοικίες που είχαν χαρακτηριστεί ακατάλληλες για χρήση. Σήμερα, κανείς δε γνωρίζει ποια κτίρια και πώς επισκευάστηκαν, μετά το σεισμό του '99.

*

Στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με έρευνα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου σε 167 σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το 80% βαθμολογήθηκαν κάτω από το μισό της κλίμακας βαθμολογίας όσον αφορά στην αντισεισμική τους θωράκιση. Μάλιστα, 48% από αυτά βαθμολογήθηκαν στην κλίμακα από 0 έως 5,5 με βαθμό κάτω από το 1 και το 18% με βαθμό κάτω από 0!

*

Στην Πάτρα, σύμφωνα με έρευνα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, εκατοντάδες κτίρια σχολείων και δημόσιων υπηρεσιών είναι επικίνδυνα, αφού δεν έχουν αποκατασταθεί επαρκώς από τους σεισμούς του 1993 και του 1995.

***

Οταν οι ιεραρχήσεις και οι προτεραιότητες κινούνται στον αντίποδα των λαϊκών αναγκών, το ζήτημα της αντισεισμικής προστασίας ούτε καν τίθεται. Γι' αυτό και δε θα δείτε το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης - παρότι η κατάσταση είναι αυτή που περιγράψαμε παραπάνω - να τίθεται ούτε για τα μάτια του κόσμου από τα κόμματα του δικομματισμού. Και τούτο ακόμα κι όταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προκαλούνται ανοιχτά να πάρουν θέση και να τοποθετηθούν σε μια υπόθεση που τελικά είναι υπόθεση ζωής και θανάτου.

*

Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό. Απευθυνόμενη από το βήμα προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

*

«Τα χρήματα των επιχειρηματιών είναι στην ουσία προϊόν της λαϊκής εκμετάλλευσης. Είτε το κράτος κάνει έργα, είτε οι ιδιώτες, με ξένα κόλλυβα εργάζονται. Το κυριότερο είναι ότι οι επιχειρηματίες με τα ξένα κόλλυβα κάνουν έργα μακριά από τις ανάγκες του λαού και την πραγματική ιεράρχηση.

Οι άξονες των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ) εξυπηρετούν ένα ορισμένο τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των κεφαλαιαγορών, του χρηματοπιστωτικού συστήματος (...). Στα έργα του Γ΄ ΚΠΣ δεν περιλαμβάνονταν έργα που αντιμετωπίζουν τη διαχείριση του νερού, την αντισεισμική προστασία...».

*

Ουδείς εκ των δικομματικών μονομάχων θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει...

Εδώ και ένα μήνα ο «Ρ» αποκάλυψε δυο ντοκουμέντα:

• Το πρώτο δημοσιεύτηκε στις 16/12/2005 και αφορά στη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ - ΕΕ που συνομολογήθηκε το 2003, επί ελληνικής προεδρίας και επί κυβερνήσεως Σημίτη. Πρόκειται για τη συμφωνία που δίνει την «άδεια» στη CIA να προχωρά σε μυστικές επιχειρήσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος και να μεταφέρει «υπόπτους» στα αεροσκάφη - φυλακές που διαθέτει μέσω του ευρωπαϊκού εδάφους.
• Το δεύτερο δημοσιεύτηκε στις 18/12/2005 και πρόκειται για την υπογραφή που έβαλε πάλι η κυβέρνηση Σημίτη, το Μάη του 2000, με την οποία έδωσε την άδεια στις μυστικές υπηρεσίες και στους πράκτορες των κρατών - μελών της ΕΕ να δρουν με πλαστή και απόρρητη ταυτότητα επί ελληνικού εδάφους.

***

Ο αναγνώστης του «Ρ» γνωρίζει ότι - με αφορμή την υπόθεση των Πακιστανών - αυτές οι δυο αποκαλύψεις μνημονεύονται εδώ και ένα μήνα σε σχεδόν καθημερινή βάση στις τηλεπαραθυρόβιες συναθροίσεις των καναλιών, τα οποία, όμως, «ξεχνούν» επανειλημμένα να αναφέρουν ότι ήταν ο «Ρ» που έφερε στο φως τα δυο ντοκουμέντα (με εξαίρεση τον συνάδελφο Αλ. Τριανταφυλλίδη στην ΕΤ-3 και τον Γ. Κύρτσο στον «Αλφα». Δεδομένου ότι τα κανάλια, από άποψη δεοντολογίας και φιλότιμου «έχουν το δικό τους θεό», θεωρήσαμε περιττό μέχρι σήμερα να αντιδράσουμε σε αυτή την κατάφωρη κλοπή. Ομως! Ομως προχτές διαπιστώσαμε ότι η ασθένεια είναι μεταδοτική και στο γραπτό Τύπο. Με έκπληξη είδαμε ότι σε ρεπορτάζ που στήριζε το πρώτο θέμα της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», υπήρχε πλήρης αναφορά στα δυο ντοκουμέντα, αλλά ως διά μαγείας είχε εξαφανιστεί η πηγή των πληροφοριών της εφημερίδας, δηλαδή ο «Ρ».

*

Κατόπιν τούτου είμαστε αναγκασμένοι να υπενθυμίσουμε (στον κ. Βλαστάρη και τους συν αυτώ στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία») το άρθρο 6 του κώδικα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας:

*

«... ο δημοσιογράφος οφείλει (...) να θεωρεί σοβαρότατη αντιεπαγγελματική πράξη κάθε λογοκλοπή. Να μην οικειοποιείται την εργασία συναδέλφων του. Να αναφέρει πάντοτε το όνομα του συντάκτη, του οποίου χρησιμοποιεί κείμενα ή αποσπάσματα κειμένων. Να μνημονεύει την πηγή των πληροφοριών που έχουν ήδη δημοσιευτεί ή μεταδοθεί».

*

Αυτά.

Επί 10 μέρες τα κανάλια, επαναλάμβαναν: «Ο Ρώσος δραπέτης», «ο Ρώσος δολοφόνος», «ο Ρώσος εγκληματίας» και από ένα σημείο και μετά σκέτο «ο Ρώσος». Αλλά το βασικό χαρακτηριστικό του Ρώσου - ξεφτέρια μου - δεν ήταν ότι ήταν «Ρώσος». Ηταν ότι ήταν «δολοφόνος», «κακοποιός» και «εγκληματίας». Και η απόδειξη περί αυτού είναι πως αν δεν ήταν Ρώσος, αλλά αν ήταν Ελληνας, τότε ουδείς θα τον αποκαλούσε ολημερίς «ο Ελληνας δραπέτης», «ο Ελληνας δολοφόνος», «ο Ελληνας κακοποιός» ή - πολύ περισσότερο - κανείς δε θα τον αποκαλούσε σκέτα «ο Ελληνας». Στην περίπτωση που ήταν Ελληνας, τότε το «Ελληνας» θα είχε απαλειφθεί από την «εύκολη» και «πιασάρικη» τηλεοπτική διάλεκτο και θα είχαν περιοριστεί (τα ξεφτέρια) στο «δολοφόνος», στο «κακοποιός», στο «δραπέτης».

Ας τα έχουμε υπόψη μας αυτά. Γιατί εκτός από την «εύκολη» και «πιασάρικη» τηλεοπτική διάλεκτο, υπάρχει και ο ρατσισμός, υπάρχει και ο σοβινισμός, που όσο πιο «εύκολα» πλασάρονται, όσο πιο «αθώα» και όσο πιο μαζικά διακινούνται, τόσο πιο «πιασάρικα» καθίστανται και τόσο πιο «εύκολα» επιβάλλονται ως (υποσυνείδητη) συμπεριφορά και κοινωνική αντίληψη...

Από το σεισμό φτηνά τη γλιτώσαμε. Από τους ανεγκέφαλους του τηλεοπτικού Εγκέλαδου να δούμε πώς θα τη σκαπουλάρουμε...