Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

όχι μόνο γιατί ομολογούν πως και την ώρα του θανάτου σου τη μετράνε με όρους κερδοφορίας,

αλλά και γιατί, βάσιμα πλέον, η ίδια η συσσωρευμένη εμπειρία δείχνει πως κανένας θάνατος δεν έρχεται έτσι απλά γιατί αρρώστησε ένα πουλί.

Η αποθήκη με τα σάπια κρέατα στη Βαρβάκειο και οι αποθήκες ανθρώπων σε κατάσταση απόγνωσης σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, είναι του ίδιου νομίσματος όψεις.

Ενα σύστημα, όπου η εναλλαγή στην πολιτική εξουσία νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατών δεν έχει να κάνει με την εκπροσώπηση καμιάς πραγματικής ανάγκης του εργαζόμενου - στη μεγάλη πλειοψηφία του - κοινωνικού συνόλου, αλλά αποκλειστικά και μόνο με τη διασφάλιση μιας διαρκώς αυξανόμενης κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η προβαλλόμενη νέα πλατφόρμα των σοσιαλδημοκρατών - την ώρα που οι καθαρόαιμες νεοφιλελεύθερες πολιτικές φαίνεται να συναντούν μιαν αυξανόμενη αντίσταση - έρχεται να αποδείξει πως, για μία ακόμα φορά, οι καλοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται: Τι προτείνουν; Ακόμα και με όρους κλασικού ρεφορμισμού να ξεχάσει ο εργάτης τη διεκδίκηση ενός όλο και μεγαλύτερου τμήματος της υπεραξίας που παράγει, να μάθει να ζει μ' ένα επίδομα φτωχοκομείου. Να ξεχάσει την όποια κατάκτηση δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και να αποθέσει τις ελπίδες του στην τυχόν κερδοφορία των ασφαλιστικών του εισφορών μέσα από τα περίφημα επαγγελματικά ταμεία. Και γιατί όλα αυτά; Για να διασφαλιστεί, λέει, η κινητικότητα της εργατικής δύναμης ως προϋπόθεση για να γίνουν οι οικονομίες ανταγωνιστικές, δηλαδή για να διασφαλίζεται η όσο το δυνατόν μακροβιότερη ανάγκη αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Με μια τέτοια πλατφόρμα δεν ξενίζει το χέρι βοηθείας που προσφέρει το ΠΑΣΟΚ για την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, όπως δεν έπρεπε να ξενίζει και χτες η προετοιμασία, επίσης από το ΠΑΣΟΚ, του εδάφους για να έρθει ώριμο φρούτο σήμερα ο αποχαρακτηρισμός των δασών. Χωρίς καμιά διαφωνία επί της ουσίας, το ΠΑΣΟΚ δηλώνει έτοιμο να αναλάβει και το πιο δύσκολο έργο: Αυτό της εξασφάλισης της λαϊκής συναίνεσης.

Οτι λαϊκές δυνάμεις δείχνουν να ξεκόβουν απ' το μαντρί του δικομματισμού και, ακόμα χειρότερα, να συσπειρώνονται γύρω από την πολιτική του ΚΚΕ, σε μια καθαρή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, συνιστά ένα πρόβλημα, αλλά και γι' αυτό υπάρχουν «φίλοι του λαού».

Η χτεσινή προβοκάτσια ολκής από την «Ελευθεροτυπία» (έβαλε φωτογραφία της Αλ. Παπαρήγα να «κοσμεί» κάλεσμα ομάδων, που υπάρχουν κατά κύριο λόγο ως αντιΚΚΕ συσπείρωση, σχετικό σχόλιο σε άλλη στήλη) μαρτυρά ότι ο αντικομμουνισμός έχει πολλά ποδάρια.

Κι έλα εσύ να κάνεις το λάθος να ξεγελαστείς από την αγανάκτηση διαφόρων για τη δράση της ...τρομοκρατίας.

Πολυπλόκαμες οι εφεδρείες τους, μία και στο φως της μέρας η δική σου δράση. Κριτήριο πάντα το ποιος για ποια τάξη...