«Διαφωνούν για αναθεώρηση κυβέρνηση - ΠΑΣΟΚ», έλεγε ο τίτλος του ρεπορτάζ, σχετικά με την προχτεσινή συνάντηση Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου, στην πρώτη σελίδα της χτεσινής «Καθημερινής», ενώ ο υπότιτλος σημείωνε «Φιλική η συνάντηση Καραμανλή και Παπανδρέου, αλλά οι διαφορές παραμένουν». Οποιος, όμως, διάβαζε το σχετικό ρεπορτάζ μπορούσε εύκολα να καταλάβει ότι οι όποιες διαφωνίες δεν είχαν ως αντικείμενο την αντιδραστική κατεύθυνση της προετοιμαζόμενης ήδη συνταγματικής αναθεώρησης. Σ' αυτό έμειναν και οι δυο σύμφωνοι. Οι διαφωνίες αφορούσαν στο εύρος και την έκταση της αναθεώρησης. Ο Γ. Παπανδρέου θέλει να περιληφθούν και άλλα άρθρα του Συντάγματος, ώστε η αναθεώρηση να μην είναι «διορθωτικού χαρακτήρα». Επομένως, ο σωστός τίτλος θα ήταν ένας του τύπου «Διαφωνούν για το εύρος της αντιδραστικής αναθεώρησης κυβέρνηση - ΠΑΣΟΚ». Προφανώς, όμως, αυτά είναι «ψιλά γράμματα», για όσους έχουν κάνει ...επιστήμη τη χειραγώγηση των συνειδήσεων.

Αν προσλάμβαναν μόνιμο προσωπικό στα νοσοκομεία θα στοίχιζε πολύ λιγότερο απ' όσο πληρώνουν στις εταιρίες, με τις οποίες κάνουν συμβάσεις για την καθαριότητα, τη φύλαξη ή άλλους τομείς που δίνονται κομμάτι - κομμάτι στους επιχειρηματίες.

Η πρακτική αυτή ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 απ' την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, στο όνομα να παρακαμφθούν οι χρονοβόρες διαδικασίες των προσλήψεων και εφόσον οι συμβάσεις με τις εταιρίες δεν υπερέβαιναν τα κονδύλια που θα στοίχιζε το μόνιμο προσωπικό. Μετά, το ΠΑΣΟΚ (με το νόμο 2646/98) εκχώρησε και τη φύλαξη σε ιδιώτες με τις ίδιες προϋποθέσεις. Και στη συνέχεια, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (νόμοι 2889/2001, 3204/2003 και 3329/2005) κατάργησαν κάθε περιορισμό και επέτρεψαν την εκχώρηση της καθαριότητας και της φύλαξης σε ιδιωτικά συνεργεία «ανεξάρτητα του ύψους της αμοιβής του αναδόχου και της ύπαρξης κενών οργανικών θέσεων των οικείων κλάδων ή ειδικοτήτων».

Κι όλα αυτά, τα κάνουν γιατί έχουν ήδη συμφωνήσει στις Βρυξέλλες, για μείωση του «σπάταλου κράτους» και προώθηση των κάθε λογής ιδιωτικοποιήσεων. Κι έτσι, η «κρατική σπατάλη» γίνεται το πρόσχημα της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, που την πληρώνουν πολύμορφα και αγρίως οι δραχμοβίωτοι Ελληνες φορολογούμενοι.

Ενας πρωτοδιοριζόμενος εργαζόμενος Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης στοιχίζει, μαζί με την ασφάλισή του κοντά στα 1.050 ευρώ, ενώ ένας εργαζόμενος στις εταιρίες, στις οποίες εκχωρούν τους τομείς φύλαξης, καθαριότητας, κλπ., στοιχίζει τα μισά. Ομως, το νοσοκομείο πληρώνει πολύ περισσότερα στις εταιρίες απ' όσα θα πλήρωνε για τους μόνιμους.

Με τέτοια καβάτζα, λοιπόν, οι επιχειρηματίες αποκτούν ακόμη και ...λεπτά αισθήματα και μετατρέπονται σε ...ευεργέτες προς τα νοσοκομεία, με τα οποία έχουν κάνει τις συμβάσεις. Καλή ώρα στο Σισμανόγλειο, όπου ο επιχειρηματίας του συνεργείου καθαριότητας «χάρισε» τέσσερις εργαζόμενους στο νοσοκομείο, για να χρησιμοποιηθούν ως τραυματιοφορείς.

Ποιος είπε ότι η εποχή της δουλείας ή της δουλοπαροικίας εξέλιπεν οριστικά;