Στη βίαιη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, δικαιωμάτων και κατακτήσεων στις πρώην Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς (ΔΕΚΟ) προχώρησε η κυβέρνηση, με τις αποφάσεις που πάρθηκαν στη χτεσινή συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής στο υπουργείο Οικονομίας. Οι εργαζόμενοι, με το πιστόλι στον κρόταφο, αναγκάζονται να αποδεχτούν το καθεστώς γαλέρας που τους ετοιμάζουν οι διοικήσεις και η κυβέρνηση. Καλούνται από την κυβέρνηση να σκύψουν το κεφάλι και να αποδεχτούν τόσο τους νέους κανονισμούς λειτουργίας, όσο και τις συλλογικές συμβάσεις με καταληκτική ημερομηνία το τέλος Απρίλη του 2006. Σε διαφορετική περίπτωση η κυβέρνηση, αξιοποιώντας και το νομικό οπλοστάσιο, θα τις επιβάλει διά νόμου που όπως αποφάσισαν θα τον περάσουν από τη Βουλή.

Τα χειρότερα ετοιμάζουν και για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης - τους νεοπροσλαμβανόμενους - που εξομοιώνεται με τις εκάστοτε συνθήκες στον ιδιωτικό τομέα. Οι νεοεισερχόμενοι επιπλέον έχουν να διανύσουν και μια περίοδο 7μηνης δοκιμασίας, προκειμένου να περάσουν από την «κρησάρα» της εφαρμοζόμενης πολιτικής και των διοικήσεων. Οι ίδιες οι «μεταλλαγμένες» ΔΕΚΟ με βάση και το νόμο 2429/2005 λειτουργούν με κριτήρια ιδιωτικού τομέα, στη βάση της ανταποδοτικότητας, του χρηματοοικονομικού κόστους κ.ά. Γίνονται και με τη «βούλα του νόμου» αποφασιστικός μοχλός και υποδομή στήριξης των προτεραιοτήτων, των αναγκών και της πολιτικής που υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο.

Παράλληλα, οι κυβερνώντες ετοιμάζουν λουκέτο για όσες δημόσιες επιχειρήσεις δεν ανταποκρίνονται στις νόρμες της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Οι μεγάλες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο (όπως ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ κ.ά.) ακολουθούν τον ΟΤΕ, παύοντας και τυπικά πλέον να χαρακτηρίζονται «δημόσιες επιχειρήσεις». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για άλλες μεταλλαγμένες ΔΕΚΟ που βρίσκονται ή πρόκειται να μπουν σε κατάσταση αποκρατικοποίησης. Η ουσία της κυβερνητικής επίθεσης επιχειρείται να αποκρυβεί από μια επιχείρηση παραπληροφόρησης για τις δήθεν «υψηλές» αμοιβές των εργαζομένων στις «ΔΕΚΟ» και για τις όντως παχυλές αμοιβές των διοικήσεων, για τα «ελλείμματα» κ.ά. τα οποία είναι γέννημα - θρέμμα της πολιτικής που διαδοχικά εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Η άμεση υλοποίηση των αντιδραστικών, αντεργατικών και αντιλαϊκών διατάξεων του νέου νόμου για τις ΔΕΚΟ εγκρίθηκε στη χτεσινή - πρώτη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής - υπό την προεδρία του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη και τη συμμετοχή των υπουργών Ανάπτυξης Δ. Σιούφα, Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλου, Μεταφορών Μ. Λιάπη και του υφυπουργού Οικονομίας Π. Δούκα. Στις δηλώσεις του ο Γ. Αλογοσκούφης έδωσε σαφέστατο χρονοδιάγραμμα ενεργοποίησης και εφαρμογής των διατάξεων του νόμου 3429/2005, διαμηνύοντας την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να το περάσει ακόμη και «διά πυρός και σιδήρου».

Ο υπουργικές δηλώσεις εστιάστηκαν στα παρακάτω:

• Για το διαβόητο άρθρο 14, ότι «είναι καθοριστικής σημασίας για την εξυγίανση των δημοσίων επιχειρήσεων που έχουν ελλείμματα». Εκανε λόγο για «πιεστικά χρονικά περιθώρια» και ζήτησε από τις διοικήσεις να «ξεκινήσουν από την ερχόμενη εβδομάδα τις διαπραγματεύσεις για τυχόν αλλαγές στους γενικούς κανονισμούς προσωπικού». Εύλογα η κυβέρνηση επιθυμεί τη «συναίνεση» (υποταγή) των εργαζομένων σε χρονικό περιθώριο 3,5 μηνών (δηλαδή μέχρι το τέλος Απρίλη 2006). Σε διαφορετική περίπτωση, οι νέοι προαποφασισμένοι κανονισμοί προσωπικού θα επικυρωθούν με νέο νόμο από τη Βουλή.
• Για το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό είπε πως «τίθενται οι όροι και οι προϋποθέσεις κατά το πρότυπο του ιδιωτικού τομέα». Με βάση το άρθρο 13 οι «δημόσιες επιχειρήσεις θα πρέπει να προσαρμόσουν τους κανονισμούς πρόσληψης και απασχόλησης του νεοπροσλαμβανόμενου προσωπικού». Προβλέπεται επίσης η έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης για την «κατά παρέκκλιση των τυχόν αντίθετων διατάξεων εσωτερικών κανονισμών ή οργανισμών ή συλλογικών συμβάσεων ή οποιωνδήποτε άλλων διατάξεων ή συμφωνιών που ισχύουν». Ο υπουργός επανέλαβε πως «οι νεοπροσλαμβανόμενοι έχουν πλέον μια διαφορετική διαδικασία πρόσληψης σε σχέση με το παρελθόν».
• Κάθε υπουργείο θα αποστείλει κατάλογο των δημόσιων επιχειρήσεων και των θυγατρικών που εποπτεύει με τα πλήρη στοιχεία της κάθε επιχείρησης που «αφορούν τα έσοδα -έξοδα, τα οικονομικά αποτελέσματα, την επιχορήγηση από τον τακτικό προϋπολογισμό και το ΠΔΕ, τις επενδύσεις, το δανεισμό, το χρέος και την απασχόληση».
• Μέχρι τις 27 Ιούνη 2006 όλες οι υπαγόμενες δημόσιες επιχειρήσεις καλούνται να «προσαρμόσουν τα καταστατικά τους στις διατάξεις του νόμου».
• Μέχρι 27 Σεπτέμβρη 2006 να έχουν καταρτίσει τους νέους κανονισμούς λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου. Στόχος, όπως είπε ο υπουργός, είναι «να εφαρμοστεί και στις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο η διαδικασία της εταιρικής διακυβέρνησης που ισχύει και για τις εισηγμένες εταιρίες». Υπενθυμίζουμε πως οι εισηγμένες, με τις οποίες εν προκειμένω εξομοιώνονται και οι μη εισηγμένες, έχουν ήδη παύσει να είναι και να χαρακτηρίζονται «δημόσιες επιχειρήσεις».
• Ολες οι δημόσιες επιχειρήσεις καλούνται να υποβάλουν «επιχειρησιακά σχέδια» στη Διυπουργική Επιτροπή. Είναι φανερό - άλλωστε έχει και επίσημα ομολογηθεί - πως ετοιμάζουν λουκέτα για όσες δεν ανταποκρίνονται στα παραπάνω κριτήρια.
• Οι δημόσιες επιχειρήσεις, που «προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες», θα υποβάλουν «χάρτη υποχρεώσεων προς τον καταναλωτή», αναλαμβάνοντας «συγκεκριμένες δεσμεύσεις απέναντι στους πελάτες τους».
• Η εισοδηματική πολιτική για το 2006 θα συμβαδίζει με αυτή του λεγόμενου «στενού δημόσιου τομέα». Ο υπουργός διαμήνυσε πως καμία παρέκκλιση δε θα γίνει αποδεκτή, ισχυριζόμενος ότι «δυστυχώς στο παρελθόν είχαμε υπερβολές στα αποτελέσματα των συλλογικών διαπραγματεύσεων».
• Ετοιμες είναι και οι τσουχτερές ανατιμήσεις από 11% μέχρι και 33% στα εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, κόμιστρα ταξί κ.ά. Ο Γ. Αλογοσκούφης, απαντώντας σε δημοσιογραφική ερώτηση, δήλωσε πως έχουν συζητηθεί από τα συναρμόδια υπουργεία και θα ανακοινωθούν «πολύ σύντομα».
• Για τις απολαβές των διοικήσεων των ΔΕΚΟ, ο υπουργός δήλωσε πως «μπαίνει ανώτατο πλαφόν» η «αμοιβή του Προέδρου του Αρείου Πάγου». Το συγκεκριμένο είναι και το μοναδικό αβέβαιο σημείο του νόμου. Ο υπουργός είπε πως «αυτή η μείωση όπου χρειάζεται να γίνει θα γίνει», αλλά ο «τρόπος υλοποίησης ανά υπουργείο μπορεί να διαφέρει»...

Ιδιαίτερη θέση ανάμεσα σ' αυτά, έχει ο πίνακας που αφορά τη «μέση δαπάνη μισθοδοσίας» για το 2004 και 2005. Στην πραγματικότητα, οι κυβερνώντες κάνουν διαίρεση του ποσού «αμοιβές και έξοδα προσωπικού», διά του αριθμού της μέσης ετήσιας απασχόλησης. Ετσι, υποστηρίζεται η άποψη ότι το 2004 οι «αμοιβές και έξοδα προσωπικού» ήταν 3,387 δισ. ευρώ, η μέση απασχόληση ήταν 82.958 άτομα και άρα η «μέση δαπάνη» έφτασε τα 40.828 ευρώ. Η αντίστοιχη δαπάνη για ολόκληρο το έτος 2005 - με «μέση απασχόληση» μικρότερη κατά 500 περίπου άτομα - εμφανίζεται στα 43.823 ευρώ.

Στα επιμέρους στοιχεία που αφορούν τις 35 πρώην ΔΕΚΟ - είτε είναι είτε δεν είναι ακόμα εισηγμένες στο Χρηματιστήριο - η κυβέρνηση παρουσιάζει «μέση δαπάνη» ποσά που ποικίλλουν από τα 26.361 ευρώ το 2004 στον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και φτάνουν στα 69.653 ευρώ το 2005 στα ΕΛΠΕ. Παράλληλα, διογκωμένες παρουσιάζονται και οι ανά άτομο αυξήσεις που δόθηκαν το 2005, σε σχέση με το 2004. Εδώ στην πρώτη θέση εμφανίζεται ο Οργανισμός Προώθησης Εξαγωγών με αύξηση της μέσης μισθοδοσίας κατά 22,7% και ακολουθούν με ποσοστό 16% ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού και ο Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών, με 15,7% ο ΟΑΣΑ κ.ο.κ. Πάντως, υπάρχουν και περιπτώσεις όπως του ΗΛΠΑΠ, των ΗΣΑΠ, του ΟΛΠ και του ΚΑΘ, όπου το 2005 σημειώθηκε μείωση της μέσης μισθοδοσίας.

Τα παραπάνω στοιχεία ως προς τη Στατιστική μπορεί να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όμως δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Πρόκειται για ξερούς αριθμούς που οι κυβερνώντες τους αξιοποιούν για να κατασυκοφαντήσουν τους εργαζόμενους στις πρώην ΔΕΚΟ και στις επιχειρήσεις - οργανισμούς του λεγόμενου ευρύτερου δημόσιου τομέα. Ανάμεσα στα άλλα, μπορεί κανείς να παρατηρήσεις ότι:

• Το κονδύλι «αμοιβές και έξοδα προσωπικού» δεν έχει καμιά σχέση με τους μισθούς των εργαζομένων. Οι μισθοί των εργαζομένων είναι ένα μέρος μόνο αυτού του κονδυλίου καθώς στις δαπάνες μισθοδοσίας περιλαμβάνονται και οι αμοιβές των χρυσοπληρωμένων στελεχών, που βάζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις για να εξασφαλίζουν υποτίθεται την καλύτερη λειτουργία των επιχειρήσεων και οι οποίοι εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους ένα καλό κομπόδεμα. Ετσι μπορεί η κυβέρνηση να λέει ότι στο χώρο των συγκοινωνιών ο μέσος μισθός ήταν πέρσι 40.000 ευρώ, μόνο που στους συγκεκριμένους Οργανισμούς δώδεκα μόλις άτομα, πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι, εισπράττουν τουλάχιστον 1.472.114 ευρώ! Χώρια τι γίνεται με την κουστωδία των «συμβούλων» και των «εταιριών παροχής υπηρεσιών», που τσεπώνουν κάθε χρόνο αστρονομικά κονδύλια. Κι αυτά τα απίθανα ποσά υπολογίζονται από κοινού και βγάζουν... μέσον όρο ακόμα και με μισθούς εξαθλίωσης των 800 και 900 ευρώ το μήνα, που παίρνουν κάποιοι υπάλληλοι του ΟΣΕ. Το ίδιο ισχύει και στη ΔΕΗ, όπου η μέση μισθοδοσία μπορεί να εμφανίζεται 43.354 ευρώ, ωστόσο μερικές δεκάδες διευθυντάδες εισπράττουν μισθούς που ξεπερνούν τις 10 και 15 χιλιάδες ευρώ το μήνα.
• Στη «μέση δαπάνη μισθοδοσίας» συμπεριλαμβάνονται και όλων των ειδών οι κρατήσεις (ασφαλιστικές εισφορές κλπ.), που γίνονται στις μεικτές αποδοχές των εργαζομένων, ενώ μετά από την αφαίρεση των κρατήσεων αυτών παρακρατείται και ο σχετικός φόρος εισοδήματος.
• Στους εμφανιζόμενους ως «μέσους μισθούς» υπάρχουν βέβαια και οι διάφορες υπερωρίες που αναγκάζονται να κάνουν οι εργαζόμενοι λόγω έλλειψης προσωπικού, τα διάφορα επιδόματα που δικαιούνται για τις ειδικές εργασίες που κάνουν κ.ο.κ.

Μπορεί να είναι αλήθεια ότι οι μέσες αποδοχές των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ και στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα - χωρίς τις αλχημείες της κυβέρνησης - είναι υψηλότερες από τα μεροκάματα και τους μισθούς πείνας που δίνονται στον ιδιωτικό τομέα. Στόχος όμως των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι η εξομοίωση στην αθλιότητα, αλλά η διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης για όλους. Για τους εργαζόμενους και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα.