Δικαστές, ανακριτές, μεγαλοδικηγόροι, επιχειρηματίες, χρηματιστές, κότερα, αρχιμανδρίτες, κρυφές κάμερες, υποκλοπές, εργολάβοι με φούσκες στη Σοφοκλέους που διαπλέκονται με την εξουσία και διασταυρώνονται στα ανακριτικά γραφεία και τις δικαστικές αίθουσες με πρωταγωνιστές των «κυκλωμάτων», θεράποντες της Θέμιδας, που κινούνται στα όρια της μαστροπείας, ένα πολιτικό σύστημα που υποδύεται τον φορέα της κάθαρσης, που ρητορεύει κατά της διαφθοράς και τελικά προΐσταται ενός δημόσιου βίου, που όποια πέτρα κι αν σηκώσεις όλο και κάποιον «νταβατζή» θα βρεις.

*

Ολα αυτά, βεβαίως, δεν πρέπει να μας κάνουν να χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στους ...«θεσμούς». Α-πα-πα-πα-πα! Και δε μιλάμε μόνο για το θεσμό της Δικαιοσύνης, που όσο περισσότεροι «λειτουργοί» της εμπλέκονται στη δυσωδία, τόσο περισσότερο ακούγεται η προτροπή να τη «σεβόμαστε». Είναι, επιπλέον, ο άλλος «θεσμός», αυτός που με την ευρεία έννοια θα αποκαλούσαμε «πολιτικό σύστημα», που πρώτα και κύρια, ειδικά σε συνθήκες κρίσης, καλείται ο λαός να συνεχίσει να «σέβεται».

*

Αλλά πώς συνδέονται αυτά τα δύο; Πολιτική εξουσία και Δικαιοσύνη δεν είναι «ανεξάρτητοι» μεταξύ τους «θεσμοί», όπως λένε οι θεωρητικοί του αστικού κράτους; Πώς! Είναι! Μόνο, που η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, ως γνωστόν, δικάζει με τους νόμους που φτιάχνει η πολιτική εξουσία. Επιπλέον, δικάζει σε ένα πλαίσιο που όχι μόνο οι νόμοι, αλλά και τα ήθη, είναι απολύτως ευθυγραμμισμένα με την «ελεύθερη αγορά», τη - λεγόμενη - «ελεύθερη οικονομία» και γενικώς με όλα εκείνα τα «ελευθεριάζοντα ήθη» που προασπίζεται το πολιτικό σύστημα...

*

Τουτέστιν, η υπεράσπιση των «θεσμών» τους, ειδικά σε μια στιγμή που κάθε πόρος του συστήματος βρωμάει και ζέχνει, δεν είναι μια τυπική αρλούμπα που επαναλαμβάνεται αναίτια από τους πρωταγωνιστές - μάλιστα - της σήψης. Είναι προϋπόθεση της ύπαρξης και της διαιώνισης του είδους τους. Ετσι ώστε, ακόμα κι αν την πληρώσουν μερικά πρόσωπα (είτε επειδή οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί τα έφεραν έτσι, είτε επειδή πρέπει να «καθαριστεί» η κορυφή του παγόβουνου, ώστε να μείνει στο απυρόβλητο όλος ο υπόλοιπος όγκος της διαφθοράς), η μήτρα που γεννά την κόπρο να μείνει ανέγγιχτη.

Η βλακεία δεν έχει όρια. Η πολιτική βλακεία, επίσης. Οταν, όμως, η πολιτική βλακεία διακινείται από «έγκριτους» δημοσιογράφους, των οποίων ο δημοσιογραφικός λόγος είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τα τεκταινόμενα του Κολωνακίου και πέραν τούτου ουδέν, τότε σπάνε τα κοντέρ (της βλακείας).

Αντί άλλης αποδείξεως σας καλούμε να παρακολουθήσετε τα δελτία των καναλιών. Και να δώσετε προσοχή στις ατάκες ορισμένων κυρίων και ορισμένων κυριών. Ειδικά όταν αναφέρονται στην υπόθεση Μπουρμπούλια. Και κυρίως όταν ομιλούν για την έκδοση της πρώην ανακρίτριας, οπότε βρίσκουν σκόπιμο να τονίζουν με φραγκολεβαντίνικο οίστρο: «Στη Γαλλία υπάρχει μεγάλη ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα» (sic)...

Και να σκεφτείτε ότι δεν είναι παρά μόλις μερικοί μήνες που έχουν περάσει από την εξέγερση των γκέτο στη Γαλλία. Στη Γαλλία της «μεγάλης ευαισθησίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα»...

Γιατί, άραγε, σ' αυτόν τον τόπο - όπως τώρα με το ψύχος - όταν επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνεται διαρκώς από τα χείλη των ταγών μας η φράση: «Ο κρατικός μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα», η στήλη αρχίζει να κυριεύεται από ένα αίσθημα να ...μεταναστεύσει;

Τι ωραίο πράγμα που είναι να έχεις υπουργούς που τρέχουν να ενημερώσουν τον πολίτη. Οπως για παράδειγμα ο κ.Βουλγαράκης: Σεισμός έγινε, τσουπ, δηλώσεις ο κ. Βουλγαράκης. Ληστεία έγινε, ξανά τσουπ, δηλώσεις ο κ. Βουλγαράκης. Και τώρα με το κρύο, ξανά - μανά τσουπ, πάλι δηλώσεις ο κ. Βουλγαράκης. Μόνο για την υπόθεση με την απαγωγή των Πακιστανών είχε εξαφανιστεί κάνα μήνα ο κ. Βουλγαράκης. Γιατί;...

Προσοχή - Προσοχή! Η στήλη είναι στην ευχάριστη θέση να διαβεβαιώσει τους αναγνώστες του «Ρ» ότι διαθέτει ακλόνητες, ατράνταχτες και αποκλειστικές πληροφορίες (δείγμα του «έγκριτου» και «εμβριθούς» ρεπορτάζ στο οποίο έχει αναλώσει την ύπαρξή της - αμ, πώς!) ότι ο πρωθυπουργός θα κάνει ανασχηματισμό! Μάλιστα οι πληροφορίες μας πάνε ακόμα πιο «βαθιά»: Ο ανασχηματισμός θα γίνει μέσα στο 2006! Επίσης: Μέσα στο 2006 θα γίνει: το Πάσχα, η Πρωτομαγιά και η γιορτή του Προκοπίου του Μεγαλομάρτυρος! (σ.σ.: εμείς κάνουμε ρεπορτάζ, μπρίκια κολλάμε;)...

Σήμερα ξεκινάει στο Συμβούλιο της Ευρώπης η συνεδρίαση στο πλαίσιο της οποίας αναμένεται, το επόμενο διήμερο, να τεθεί προς ψήφιση το αντικομμουνιστικό «μνημόνιο». Για τους νεοφασίστες που το συνέταξαν και τους λακέδες της «νέας τάξης» που θα τολμήσουν να το ψηφίσουν, ο Βάρναλης έχει αφιερώσει μερικούς στίχους:

*

«Γράψε ιστορία αράδα τα ψέματά σου/

βλόγα τον φονιά, βρίζε το θύμα/

και συ αρετή των δρομάκων σουσουράδα/

τον κάθε σωματέμπορά σου τίμα».