Οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια εμπαίζουν τους κατοίκους, εξαγγέλλοντας «πλημμυρίδα» αντιπλημμυρικών έργων υποδομής που μένουν πάντα «στα χαρτιά», με αποτέλεσμα την υπερχείλιση του Εβρου και την πρόκληση σημαντικών καταστροφών
Motion Team |
Το ΚΚΕ έχει αναπτύξει την πρόταση του για την πολιτική διαχείρισης των υδάτινων πόρων, η οποία αποτελεί και τη μοναδική ρεαλιστική λύση για το πρόβλημα. Την ίδια στιγμή οι πλουσιοπάροχες εξαγγελίες από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επαναλαμβάνονται σε κάθε πλημμύρα. Ούτε όμως οι εξαγγελίες υλοποιούνται, ούτε η διακρατική συνεργασία περπατάει στα πλαίσια της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ΕΕ δε θέλει ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας κι επομένως δεν ενδιαφέρεται να δημιουργήσει τέτοιες προϋποθέσεις για τον αγροτικό πληθυσμό της περιοχής, αφού τα έργα διαχείρισης των υδάτων θα ωφελούσαν πρώτα και κύρια τον αγροτικό πληθυσμό που ζει και εργάζεται στις παρόχθιες περιοχές.
Ετσι, αυτό που τελικά πραγματοποιείται μετά από κάθε πλημμύρα, είναι μπαλώματα στα αναχώματα και μικροπαρεμβάσεις, που αναλαμβάνουν ιδιώτες εργολάβοι, αφού οι κρατικές τεχνικές υπηρεσίες είναι διαλυμένες. «Ολα τα έργα αποκατάστασης γίνονται από μικροεργολάβους», επισημαίνει σχετικά ο Δημήτρης Σιάτρης, μηχανολόγος υπομηχανικός της Νομαρχίας. «Κάποτε τα έκανε η δική μας Υπηρεσία. Ομως σήμερα τα μηχανήματά μας είναι πολύ παλιά και η νομαρχία δε δίνει χρήματα γι' αυτή τη δουλιά στην τεχνική υπηρεσία. Δεν έχει γίνει καμία ανανέωση του εξοπλισμού. Αν υπήρχαν κρατικά ευέλικτα οχήματα θα κάναμε τα πάντα, αναχώματα, αντλιοστάσια, κανάλια κλπ. Θα μπορούσαμε να τα φτιάχνουμε και να τα συντηρούμε με μικρότερο κόστος». Χωρίς μηχανήματα και με πολύ κακή οικονομική κατάσταση είναι οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ).
Τα μόνα έργα που έγιναν αφορούν στην αποκατάσταση ρηγμάτων στα αναχώματα, ζημιών στα αγροκτήματα Γεμιστής, Φερρών και αποκατάσταση ζημιών στο οδικό δίκτυο. Για την τρέχουσα χειμερινή περίοδο τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας προϋπολογισμού 6.460.000 ευρώ αφορούν στην ενίσχυση αναχωμάτων με πλέγμα και διόδους διαφυγής του νερού σε μικρές εκτάσεις πλημμυρίδας, επιχωματώσεις στις περιοχές Ριζίων, Καστανιών, Ψαθάδων, Φερρών - Θυμαριάς, Κορνοφωλιάς, Σύφωνα Γέφυρας Κομάρων, Σουφλίου, Λυκόφης, Λαγυνών και Φυλακτού, Διλόφου, Δικαίων, Ορεστιάδας, Ερυθροπόταμου, Πυθίου, Πετράδων, Ισαακίου, Θουρίου, Σοφικού. Πάλι δηλαδή μικροπαρεμβάσεις.
Η διακρατική συνεργασία είναι απαραίτητη προϋπόθεση καθώς η κοίτη του ποταμού είναι το σύνορο των τριών κρατών, όπου καταλήγουν οι τουρκικοί παραπόταμοι Τούντζας και Εργίνης, κι ο βουλγαρικός Αρδας. Η κοίτη του ποταμού Εβρου έχει αλλάξει λόγω των φυσικών προσχώσεων από τα φερτά υλικά των νερών, που κατεβαίνουν από τη Βουλγαρία, και από τους παραπόταμους και χειμάρρους, που πέφτουν στον Εβρο. Ετσι όταν τα νερά είναι πολλά από τις βροχές και το λιώσιμο του χιονιού σε Ελλάδα, Βουλγαρία και Τουρκία, ο Εβρος μαζί με τους παραποτάμους του και τους χειμάρρους των ορεινών όγκων πλημμυρίζουν.
Μέχρι σήμερα, το μόνο που έγινε είναι η λήψη απόφασης για την τοποθέτηση μετρητών της στάθμης του Εβρου σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Σε πρόσφατες συναντήσεις των αρμοδίων των δύο χωρών αποφασίστηκε, επίσης, να μελετηθεί και το ενδεχόμενο επαναλειτουργίας της μόνιμης διακρατικής επιτροπής, η οποία λειτουργούσε πριν και από τη δεκαετία του '70 με σκοπό τη διαχείριση των υδάτων.
Ο Σ. Γκατζίδης είχε καταλογίσει ευθύνες στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και στους εκπροσώπους τους στο χώρο της Αυτοδιοίκησης που χρόνια τώρα στηρίζουν τις αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ και ποτέ δε διεκδίκησαν ουσιαστικά τα απαραίτητα έργα υποδομής για την ανάπτυξη της περιοχής σε όφελος του λαού της. Επιπλέον, είχε επισημάνει πως πρέπει ο εργαζόμενος λαός της περιοχής να βγάλει συμπεράσματα από την πολύχρονη πείρα του, από τις επιπτώσεις που φέρνουν αυτές οι πολιτικές στη ζωή και το εισόδημά του. Να καταδικάσει την πολιτική της ΕΕ και όσους την υπηρετούν. Να στηρίξει εκείνους τους υποψήφιους δημάρχους και νομάρχες που θα διεκδικήσουν:
Μονόδρομος η ανατροπή της σημερινής αντιαγροτικής και αντιαναπτυξιακής πολιτικής, επισημαίνουν τα στελέχη της ΠΑΣΥ Κώστας Ζησίδης και Γιάννης Μαργαριτίδης
Η αγροτιά του νομού βρίσκεται σε τέλμα. Η αντιαγροτική ΚΑΠ τους έχει καταστρέψει. Εσοδα από τις τιμές των προϊόντων δεν έχουν, ενώ η ανυπαρξία εγγειοβελτιωτικών, αρδευτικών και αποστραγγιστικών έργων υποδομής για τη διαχείριση των υδάτων και την αντιπλημμυρική προστασία τους φέρνει κάθε λίγο και λιγάκι στο χείλος του γκρεμού. Οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές, σε λίγο καιρό θα αποτελούν το μόνο έσοδο για τους αγρότες.
Το θέμα των αποζημιώσεων και της διαχείρισης των υδάτινων πόρων της περιοχής προς όφελος της αγροτικής παραγωγής συζήτησε ο «Ρ» στην Ορεστιάδα με τα στελέχη της ΠΑΣΥ, Κώστα Ζησίδη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων νομού Εβρου και Γιάννη Μαργαριτίδη, πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Βύσσας.
«Είμαστε αντιμέτωποι με δύο ειδών πλημμύρες», λέει ο Γ. Μαργαριτίδης. «Την πλημμύρα από το σπάσιμο των αναχωμάτων του Εβρου και την πλημμύρα από τα νερά των χειμάρρων που κατεβαίνουν από τα ορεινά. Υποτίθεται ότι υπάρχουν προβλέψεις, αλλά..."κολοκύθια", που λέει κι ο λαός. Για παράδειγμα: Τα αντλιοστάσια που διώχνουν τα νερά δε δουλεύουν όταν πρέπει να δουλέψουν. Ακόμα και τα αναχώματα του Εβρου τα σηκώνουν όλο και πιο ψηλά, αλλά τελικά τίποτα δε γίνεται. Αρα, χρειάζεται μια συνολική διαχείριση των υδάτινων πόρων. Ομως αυτό δεν μπορεί να γίνει στα πλαίσια αυτής της αντιαγροτικής, αντιαναπτυξιακής πολιτικής. Οσο για τη σημερινή αντιπολίτευση, έχουμε ράμματα για τη γούνα τους. Ενα φράγμα τάξανε στα πλαίσια του Γ΄ ΚΠΣ και τελικά δε θεωρήθηκε επιλέξιμο και απορρίφθηκε. Μετά το ρίξανε στα μικροφράγματα, δηλαδή ρίξανε λίγο τσιμέντο στα ρέματα. Η σημερινή αντιπολίτευση χτύπησε το αγροτικό κίνημα όντας κυβέρνηση, όταν το κίνημα έβαλε ζήτημα διαχείρισης των υδάτων».
«Με τη δημιουργία φραγμάτων, αρδευτικών συστημάτων, αποστραγγιστικών, εγγειοβελτιωτικών κ.λπ., δημιουργείς προϋποθέσεις ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής. Αν είχαμε τέτοια συστήματα θα μπορούσαμε να καλλιεργήσουμε και στα πιο ορεινά μέρη, που η γη προσφέρεται για καλλιέργεια, αλλά και για να αυξήσουμε και να βελτιώσουμε την παραγωγή μας. Θα μπορούσαμε να έχουμε νερά χειμώνα - καλοκαίρι και όχι λειψυδρία το καλοκαίρι και πλημμύρες το χειμώνα», σημειώνει ο Γ. Μαργαριτίδης.
«Συνειδητά όμως οι όποιες κυβερνητικές εξαγγελίες περιορίζονται μόνο στις αποζημιώσεις και δεν περιλαμβάνουν τα αναγκαία έργα υποδομής, διότι η κυβέρνηση είναι ταυτισμένη με τις επιλογές της ΚΑΠ για ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς», προσθέτει ο Κ. Ζησίδης.
«Ο κόσμος είναι απογοητευμένος», τονίζει ο Γ. Μαργαριτίδης. «Εχουν απορρίψει την ΕΕ και την ΚΑΠ εκ του αποτελέσματος. Από την ίδια τους την εμπειρία. Οι υποστηρικτές της αντιαγροτικής ΚΑΠ, όπως για παράδειγμα ο Υπερνομάρχης Ροδόπης - Εβρου Π. Χατζόπουλος, προσπαθούν να τους πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από τα "προδιαγεγραμμένα" πλαίσια της ΕΕ. Και ρίχνουνε την ιδέα για καλλιέργειες ενεργειακών φυτών στις παρόχθιες περιοχές. Στον κόσμο, όμως, δεν πιάνει καμία εξαγγελία για κανένα προϊόν, αφού έχει χαντακωθεί με όλες τις παραγωγές».
Ο Κ. Ζησίδης ξεκαθαρίζει πως η ΠΑΣΥ παλεύει, ώστε το αγροτικό κίνημα να κάνει υπόθεση της πάλης του την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας πολιτικής με κύριο στόχο την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, για να εξασφαλιστούν τα αγροτικά προϊόντα που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός. Μία πολιτική που θα εξασφαλίζει έργα υποδομής, φθηνά εφόδια και μηχανήματα, τιμές που να μπορούν οι αγρότες να ζουν και να παράγουν, τη διάθεση της αγροτικής παραγωγής και την προστασία από την ανεξέλεγκτη εισαγωγή προϊόντων».
Σα να μην έφτανε η φτώχεια και η εγκατάλειψη, τη μουσουλμανική κοινότητα της Αλεξανδρούπολης χτυπούν κάθε τόσο και οι πλημμύρες
Η συνοικία των μουσουλμάνων είναι εγκαταστημένη εδώ και δεκάδες δεκαετίες στην περιοχή Αβαντος της πόλης. Την αντίθεση ανάμεσα στη «χριστιανική» και τη «μουσουλμανική» Αλεξανδρούπολη την αντιλαμβάνεται κανείς με την πρώτη ματιά.
Σπίτια από πλίθρες, τσιμεντόλιθους και τσίγκους. Χαμηλά, χωμένα μέσα στη γη και κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο. Χωμάτινοι δρόμοι, που γίνονται λασπεροί με την πρώτη βροχή. Φρεάτια υπάρχουν μόνο στη μεριά που ο συνοικισμός βλέπει στον εθνικό δρόμο. Ο συνοικισμός είναι χτισμένος άναρχα, γιατί ποτέ δεν εντάχτηκε στο σχέδιο της πόλης. Στο εσωτερικό της συνοικίας, η φτώχεια και η εξαθλίωση απλώνεται παντού. Υπάρχει ένα σχολείο κατασκευασμένο όπως και τα σπίτια με σκεπή από αμίαντο. Δεν υπάρχει αποχετευτικό και υδρευτικό σύστημα. Ο ηλεκτρισμός έφτασε στον Αβαντο πριν από λίγο καιρό αλλά και πάλι υπάρχουν προβλήματα.
«Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει ριζικά», μας λέει ο Γ.Μ. Αλή, ελαιοχρωματιστής και πρόεδρος του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου της κοινότητας. «Η πολιτεία πρέπει να σκύψει στο πρόβλημα. Μας θυμούνται μόνο πριν από τις εκλογές και μόνο για να χρησιμοποιήσουν κάποιους από εμάς για τις ψηφοθηρικές τους σκοπιμότητες. Οποιος από εμάς ξέρει τη γλώσσα κι έχει τις κατάλληλες γνωριμίες ίσως και να καταφέρει κάτι στη ζωή του. Οι υπόλοιποι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ζητάμε να ενδιαφερθούν, να μας βοηθήσουν να βελτιωθεί η ζωή μας. Θέλουμε να σπουδάσουμε τα παιδιά μας για να μπορέσουν να βρουν καμιά δουλιά να ζήσουν. Σήμερα ο αναλφαβητισμός στη μουσουλμανική κοινότητα φτάνει στο 80%».