Εξαρτάται τι θέλουμε από τις τράπεζες. Θέλουμε να συνεργάζονται ή θέλουμε να ανταγωνίζονται... Αυτή ήταν, πριν λίγο καιρό, η απάντηση του υπουργού Οικονομίας, όταν του είχε ζητηθεί να σχολιάσει την άρνηση των τραπεζιτών να υπογράψουν κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας με την ΟΤΟΕ. Με άλλα λόγια, όχι μόνον ήταν αρνητική η στάση του έναντι των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, αλλά ήθελε και την ενσωμάτωση των επιχειρησιακών ανά τράπεζα συμβάσεων στον τραπεζικό ανταγωνισμό...
Ολως ξαφνικά, όμως, ο κ. Αλογοσκούφης άλλαξε το βιολί. Τρόπος του λέγειν, δηλαδή. Τώρα δηλώνει ένθερμος οπαδός του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων και, βέβαια, του ...κοινωνικού διαλόγου. Και σε ό,τι αφορά στο δεύτερο, δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία. Αλλά για το πρώτο, απλώς η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί έναν πολιτικό ελιγμό. Λίγο ο αγώνας των ναυτεργατών, λίγο οι δημοσκοπήσεις, λίγο η συσσωρευόμενη συνεχώς λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση και κατάλαβαν ότι η ατμόσφαιρα άρχισε να μυρίζει μπαρούτι. Και επιχειρούν αναδίπλωση. Μέχρι να καταλαγιάσει ο θόρυβος... Μόνο, που το τελευταίο δεν είναι μόνο στο δικό τους χέρι. Είναι και δική μας υπόθεση να ενισχύσουμε τους «ενοχλητικούς θορύβους» που ταράζουν τον ύπνο της κυβέρνησης και των κάθε λογής οπαδών του ευρωμονόδρομου και της «ελεύθερης» αγοράς. Η ενίσχυση της λαϊκής ενότητας και των αγώνων, η συσπείρωση στο ΠΑΜΕ και ο μαζικός απεγκλωβισμός από το δόκανο του δικομματισμού αποτελούν τον πλέον ασφαλή και αποτελεσματικό δρόμο.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μια σεισμογενής χώρα και χωρίς τη στοιχειώδη αντισεισμική θωράκιση δε φαίνεται να συγκινεί καθόλου τη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας, καθώς, για τα επόμενα δύο χρόνια, δεν έχει εγκρίνει ούτε μια σεισμολογική, γεωλογική και αντισεισμική μηχανική ερευνητική εργασία, μέσω των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (ΠΕΠ), με θέμα το δομημένο περιβάλλον. Σχετικές προτάσεις υπήρχαν και, μάλιστα, αφορούσαν σε περιοχές υψηλής σεισμικής επικινδυνότητας, όπως η Κρήτη, το Βόρειο Αιγαίο, η Αττική και η Δυτική Ελλάδα, η Ανατολική Μακεδονία - Θράκη. Δεν εγκρίθηκαν, όμως, λόγω έλλειψης κονδυλίων.
Περιττό να σημειώσουμε, βέβαια, ότι τα ΠΕΠ χρηματοδοτούνται και με κονδύλια ευρωενωσιακής προέλευσης και συνοδεύονται από όρους και δεσμεύσεις, που δεν επιτρέπουν την αξιοποίησή τους, σύμφωνα με τις ανάγκες της χώρας και του λαού. Αλλωστε, το ΚΚΕ έχει πολλές φορές καταγγείλει το γεγονός αυτό και έχει αναδείξει τις σοβαρές ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων, που συμφωνούν σ' αυτή την πολιτική και την εφαρμόζουν.
Προχτές, λοιπόν, η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ) ανακοίνωσε τα οικονομικά αποτελέσματα του ομίλου, για το 2005. Αφού ...κρατηθείτε, διαβάστε:
Η Εθνική Τράπεζα (ΕΤΕ), όμως, δεν έμεινε μόνο στην ανακοίνωση των προκλητικών κερδών της. Προχώρησε ακόμη παραπέρα. Κάνοντας πράξη την πρόσφατη πρωθυπουργική προτροπή -κοροϊδία προς τα λαϊκά στρώματα - για μοίρασμα ενός μέρους των κερδών στους εργαζόμενους, ανακοίνωσε τη διανομή «μπόνους» 40 εκατ. ευρώ, το οποίο αναλογεί, κατά μέσο όρο, σε 2.100 ευρώ ανά εργαζόμενο, το οποίο, πιθανότατα, θα μοιραστεί ανάλογα με την ...παραγωγικότητα του καθένα (στους τραπεζοϋπαλλήλους μερικές εκατοντάδες ευρώ και στα στελέχη χιλιάδες ή και εκατομμύρια).
Με άλλα λόγια, η ΕΤΕ προσφέρει με ...περίσσεια γαλαντομία και μπόλικες τυμπανοκρουσίες, ως «δώρο» στους εργαζόμενους, το 5,1% των τεράστιων κερδών της και, την ίδια στιγμή, είναι μπροστάρης στη συνολική αντεργατική επίθεση των τραπεζών, έχοντας τους εργαζόμενους με το πιστόλι στο κρόταφο. Αρνείται την υπογραφή κλαδικής Σύμβασης Εργασίας. Ετοιμάζει νέα προγράμματα «εθελούσιων απολύσεων», ενώ, προσλαμβάνει νέους με εξευτελιστικούς μισθούς και απαράδεκτους όρους εργασίας, πολλαπλασιάζει τις προσλήψεις μερικής απασχόλησης και προωθεί τη διαβόητη πολιτική σύνδεσης μισθών με τη λεγόμενη παραγωγικότητα.
Είναι φανερό ότι η προκλητική ενέργεια της ΕΤΕ (προφανώς, σε πλήρη συνεννόηση με την κυβέρνηση) αποτελεί μια ωμή μεθόδευση εξαγοράς των εργαζομένων και, ταυτόχρονα, μια άλλη πλευρά της αντεργατικής επίθεσης, στέλνοντας μήνυμα ότι οι μισθοί τους θα εξαρτώνται από την κερδοφορία και, κυρίως, τις ορέξεις του τραπεζικού κεφαλαίου.
Μάλιστα ειδικά για τους βουλευτές της ΝΔ οι χαρακτηρισμοί περί «στασιαστών», «ανταρτών» και «διαφωνούντων» δίνουν και παίρνουν σε εφημερίδες και τηλεοράσεις. Μόνο που δε μας είπαν αν πρόκειται να «επαναστατήσουν» και ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και την περικοπή πόρων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Γιατί, βλέπετε, είναι σοβαρό θέμα η οργάνωση των δήμων της χώρας, όμως ακόμα σημαντικότερο είναι το πολιτικό περιεχόμενο και οι κατευθύνσεις που προτίθενται να εφαρμόσουν. Εδώ να δούμε ποιος πραγματικά αντιδρά...
ΕΙΧΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΒΓΗΚΕ και στη Βουλή να υπερασπιστεί την επιστράτευση των ναυτεργατών το 2002 ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Γιώργος Ανωμερίτης. Τότε, λέει, η επιστράτευση ήταν ...καλή σε αντίθεση με αυτή της ΝΔ που ήταν «κακή».
Και ξέρετε γιατί; Διότι, λέει, ...ικανοποίησαν τα αιτήματα των απεργών και μετά έκαναν επιστράτευση.
Μόνο σε μια περίπτωση αυτό θα μπορούσε να είναι αληθές: Αν αίτημα των απεργών ήταν να τους επιτεθούν τα ΜΑΤ και οι βατραχάνθρωποι και να στείλουν δεκάδες απεργούς και διαδηλωτές στο νοσοκομείο. Γιατί αυτό είχε γίνει.
Δεν κατανοούμε το θράσος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υποστηρίζει τέτοια πράγματα. Εκτός αν εδράζεται στην πρόσφατη πρόσκληση που έλαβαν - στη Βουλή - από τον πρόεδρο του ΣΥΝ να κινητοποιηθούν από κοινού για να καταργηθεί η νομοθεσία περί επιστρατεύσεων.
ΑΣ ΜΑΣ ΛΥΠΗΘΟΥΝ λίγο οι αρμόδιοι του καναλιού «ΑΛΦΑ». Μπορεί να τους ενοχλεί, αλλά οι εσωτερικοί ανταγωνισμοί των στελεχών τους δεν αποτελούν το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας για να μας ταλαιπωρούν τόσες μέρες.