Η προκλητική πολιτική της κυβέρνησης στο τεράστιο πρόβλημα των ναρκωτικών ήρθε χτες στην επιφάνεια στη διάρκεια της περιοδείας κλιμακίου του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Αλ. Παπαρήγα στον Οργανισμό κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ). Στον οργανισμό, δηλαδή, που θα έπρεπε να σχεδιάζει και να υλοποιεί τις πολιτικές πρόληψης και απεξάρτησης σε εθνικό επίπεδο. Μάλιστα το έργο αυτού του Οργανισμού χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές απ' την κυβέρνηση, για να υποστηρίξει για την ορθότητα και την πληρότητα της πολιτικής στην αντιμετώπιση των ναρκωτικών.

Ομως, εδώ και τρεις μήνες οι εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις, γιατί η κυβέρνηση αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση του Οργανισμού Διαιτητικής Απόφασης, που ορίζει ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις γίνονται μεταξύ της Διοίκησης του ΟΚΑΝΑ και των εργαζομένων. Μ' άλλα λόγια, η κυβέρνηση καταργεί το αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων στην ελεύθερη διαπραγμάτευση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ενώ η άρνησή της να ικανοποιήσει τα μισθολογικά αιτήματα των εργαζομένων αποκαλύπτει την... εξάρτηση της κυβέρνησης απ' την ΟΝΕ.

Εκτός απ' τα εργασιακά θέματα, στη διάρκεια της περιοδείας έγινε ανταλλαγή απόψεων για τα ίδια τα προγράμματα.

Οπως επισήμανε κατά τη διάρκεια της χτεσινής επίσκεψης ο Ηλίας Γκότσης, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στον ΟΚΑΝΑ, το προσωπικό των μονάδων του ΟΚΑΝΑ δεν επαρκεί για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών των χιλιάδων χρηστών, ενώ αμείβεται για το δύσκολο έργο του με μισθούς πείνας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ψυχολόγος με εφτάχρονη προϋπηρεσία που εργάζεται στον ΟΚΑΝΑ αμείβεται με 220.000 δραχμές το μήνα. Αντίστοιχα, ο μισθός διοικητικών υπαλλήλων είναι 130.000 δραχμές, ενώ ο φύλακας του Κέντρου Βοήθειας, ο οποίος προσφέρει και υπηρεσίες υποστήριξης και πληροφόρησης στους χρήστες αμείβεται με 150.000 δραχμές το μήνα. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι από το 1995 μέχρι σήμερα από τον ΟΚΑΝΑ έχουν παραιτηθεί 53 άτομα, τα 50 από τα οποία εργάζονταν στις μονάδες θεραπείας.

Οι εξευτελιστικοί μισθοί, καθώς και η αυταρχική στάση της διοίκησης του οργανισμού, η οποία με τις πλάτες του υπουργείου Υγείας αρνείται την εφαρμογή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, έχουν εξαναγκάσει τους εργαζομένους του ΟΚΑΝΑ να καταφύγουν σε επίσχεση εργασίας, η οποία ξεκίνησε στις 21 Δεκέμβρη του 1999 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Οι ελλείψεις και τα προβλήματα όμως επεκτείνονται και στις υπηρεσίες του ΟΚΑΝΑ. «Δεν υπάρχει πρόβλεψη για την κοινωνική επανένταξη των χρηστών και αυτό δυσκολεύει την πορεία απεξάρτησής τους. Οι εργαζόμενοι με δική τους πρωτοβουλία προσπαθούν να προσφέρουν υπηρεσίες στους χρήστες στον τομέα αυτό, ενώ η επανεκπαίδευση είναι για μας κάτι το άγνωστο», τόνισε στη συνέχεια ο Ηλ. Γκότσης.

Αποκαλυπτικά ήταν τα στοιχεία για τα 40 Κέντρα Πρόληψης που η κυβέρνηση έχει παρουσιάσει ως κορωνίδα της πολιτικής της. Οπως επισήμανε χτες ο Βαγγέλης Φουστέρης υπεύθυνος πρωτοβάθμιας πρόληψης του ΟΚΑΝΑ, το τμήμα πρόληψης και εκπαίδευσης του ΟΚΑΝΑ από το 1997 ανέλαβε την ευθύνη δημιουργίας Κέντρων Πρόληψης και εκπαίδευσης στελεχών τους σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Οι υπηρεσίες αυτές όμως χρηματοδοτήθηκαν - κατά 50% από το κράτος και κατά 50% από την Τοπική Αυτοδιοίκηση - μόνο για μια τριετία, στο τέλος της οποίας θα αξιολογηθεί το έργο τους και θα κριθεί το αν θα συνεχίσουν να λειτουργούν.

Η Αλ. Παπαρήγα, μιλώντας στους εργαζόμενους σημείωσε: «Αντιμετωπίζουμε το χώρο, ως ένα χώρο που συνδέεται με την πάλη κατά της εξάπλωσης των ναρκωτικών. Πρέπει να βλέπουμε το πρόβλημα των ναρκωτικών ολοκληρωμένα, σε ολόκληρη την αλυσίδα του: Στην πρόληψη, την απεξάρτηση, την κοινωνική επανένταξη. Θεωρούμε ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτό τον τομέα χρειάζονται κότσια, γερές αντοχές, ανανέωση της εκπαίδευσής τους».

«Πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι βάλλονται από τις επιλογές της κυβέρνησης, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα. Εσάς σας υποστηρίζουμε επιπρόσθετα γιατί καταλαβαίνουμε τη δυσκολία της δουλιάς σας. Πρέπει να έχεις καλό επίπεδο εργασίας για να μπορείς να προσφέρεις. Οι μισθοί σας είναι "μισθοί πείνας". Είναι κραυγαλέα και απαράδεκτη η κατάσταση. Αυτό που συμβαίνει μας ανησυχεί. Βγάζουμε συμπεράσματα για το τι θέση έχει στη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης η αντιμετώπιση της εξάρτησης. Η αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών και της εξάρτησης χρειάζεται κονδύλια, χρειάζεται προσωπικό, συνεχή επανεκπαίδευση. Ανησυχούμε ότι πολλά από αυτά που εξαγγέλλονται είναι μπαλώματα κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης και στο μέλλον θα ματαιωθούν».

Στη συνέχεια η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στο ίδιο το πρόγραμμα που εφαρμόζει ο ΟΚΑΝΑ: «Με την κυβέρνηση, είπε, έχουμε μια διαφωνία στο ζήτημα της μεθαδόνης. Δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να λειτουργεί σαν συντήρηση της εξάρτησης. Σαν κόμμα δεν υπεισερχόμαστε στην κρίση και αξιολόγηση επιστημονικών μεθόδων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης. Αυτό είναι δουλιά των επιστημόνων να το κρίνουν. Διαφωνούμε με το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε "σκληρά και μαλακά" και δε δεχόμαστε ό,τι συντηρεί την εξάρτηση γιατί συντηρεί και τις αιτίες που δημιουργούν την εξάρτηση. Δεν είναι σωστό να βγαίνει ο κάθε υπουργός και να λέει τι πρέπει να γίνει. Γι' αυτά πρέπει να αποφασίζουν οι επιστήμονες. Πρέπει όλα τα προγράμματα να χρηματοδοτούνται».

Στη συνέχεια η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε σε μια άλλη πλευρά: «Είμαστε υπέρ των εθελοντών, είπε, αλλά όχι όμως απ' τη σκοπιά της υποκατάστασης των επαγγελματιών. Είμαστε υπέρ απ' τη σκοπιά της παλλαϊκής ενημέρωσης και υπέρ σ' ό,τι αφορά τους μαθητές, τη νεολαία, την ενημέρωση της κοινής γνώμης».

Τέλος, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Η όλη προσπάθεια πρέπει να δοθεί στην πρόληψη και την απεξάρτηση. Οταν μιλάς για απελευθέρωση αμβλύνεις στο επίπεδο των ιδεών το πρόβλημα. Η γενικότερη αντίληψη της κυβέρνησης φαίνεται στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων απεξάρτησης, στη στάση της απέναντι στους εργαζομένους, στο τι λέει στον κόσμο. Αν στην κυβέρνηση πρυτανεύσει η αντίληψη των υποκατάστατων, αυτό οδηγεί σε "τσιγκούνικα προγράμματα", σε περιορισμούς προσωπικού, στο πετσόκομμα των δομών που υπάρχουν».