Την παραπομπή στο δικαστήριο της Χάγης «όλων των διαφορών» στο Αιγαίο προτείνει ο Κ. Στεφανόπουλος, μπαίνοντας μπροστά σε μια «λύση» που έχει δρομολογηθεί εδώ και χρόνια και ουσιαστικά οδηγεί στη νομιμοποίηση της ντε φάκτο διχοτόμησης του Αιγαίου.

Στην πραγματικότητα ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε τη θέση ισχυρών κύκλων της πλουτοκρατίας, που, με την υποστήριξη κυρίως της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, επιδιώκει ένα «συμβιβασμό» στο Αιγαίο, ώστε να μπορεί απερίσπαστα να προχωρήσει τις «μπίζνες» στη γειτονική χώρα και να εδραιώσει τη θέση της στα Βαλκάνια.

Επικαλούμενος τα αδιέξοδα μιας πολιτικής την οποία όμως ο ίδιος στήριξε όλα τα χρόνια από το ύπατο πολιτειακό αξίωμα, ο Κ. Στεφανόπουλος διαπιστώνει (σε άρθρο στην «Καθημερινή» της Κυριακής) ότι μπροστά σε αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί «προβάλλει μία μόνο διέξοδος, η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».

Στο ερώτημα που ο ίδιος θέτει «ποιες διαφορές θα υποβληθούν στο Δικαστήριο», απαντά: «Ολες: Τα χωρικά ύδατα και η έκτασή τους, η υφαλοκρηπίδα των νήσων και ο καθορισμός της μεταξύ των δύο χωρών και η αποστρατιωτικοποίηση των νήσων». Αποκλείει όμως την παραπομπή των «γκρίζων ζωνών» γιατί αυτές «ανήκουν στη φαντασία της Τουρκίας μόνον».

Επιχειρώντας να στηρίξει την πρότασή του υποστηρίζει πως ...«δεν είναι σοβαρή»(!) η θέση που είχε εδώ και τριάντα χρόνια η επίσημη εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ότι δηλαδή υπάρχει μία διαφορά στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο, αυτή που αφορά στον καθορισμό των ορίων της υφαλοκρηπίδας. «Οι διαφορές δημιουργούνται, όταν ένα κράτος διατυπώνει αξιώσεις, δίκαιες ή άδικες, κατά του άλλου», σημειώνει, προσθέτοντας: «Ο καθορισμός, άλλωστε, της υφαλοκρηπίδος συνδέεται απολύτως με τον προσδιορισμόν των χωρικών υδάτων και συνεπώς περιλαμβάνει και το αντικείμενο αυτό».

Ακόμα υποστηρίζει ότι «δεν έχομε πολλά να φοβηθούμε από την προσφυγή στο Δικαστήριο» γιατί «ο εναέριος χώρος θα ρυθμισθεί σύμφωνα με τα χωρικά ύδατα κάθε χώρας», «τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και η έκταση των χωρικών υδάτων είναι γνωστή, σύμφωνα με το δίκαιο της θαλάσσης», στο οποίο, όπως λέει, «οφείλει να προσχωρήσει η Τουρκία εντασσομένη στην Ευρώπη, όπως οφείλει να αποδεχθεί και την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου».

Δεν αποδέχεται την καθ' όλα βάσιμη διαπίστωση ότι το δικαστήριο της Χάγης είναι στην πραγματικότητα «πολιτικό σώμα και όχι όργανο δικαίου», ισχυριζόμενος ότι «η μέχρι τώρα λειτουργία του δεν δικαιολογεί αυτήν την άποψη».

Στην ένσταση που διατυπώνεται ότι δεν πρέπει να τεθούν κυριαρχικά δικαιώματα στην κρίση του δικαστηρίου της Χάγης απαντά: «Τα πάσης φύσεως δικαιώματα κρίνονται ανέκαθεν από τα δικαστήρια, διεθνή ή επιχώρια, η δε Ελλάς ως φιλειρηνικό κράτος προτιμά να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της όχι με τη βία, αλλά με δικαστικά μέτρα».

Δε διστάζει στο τέλος να καταφύγει στην κινδυνολογία υποστηρίζοντας ότι αν δεν αναζητηθεί «λύση» μέσω του δικαστηρίου της Χάγης υπάρχει ο κίνδυνος «θερμού επεισοδίου». Και το άρθρο καταλήγει: «Πρέπει, λοιπόν, να κινηθούμε, προς τη μόνη κατεύθυνση, που υποδεικνύουν οι περιστάσεις και η λογική»...

«Εάν η χώρα μας ακολουθήσει την πρόταση του κ. Στεφανόπουλου για ενεργοποίηση του Ελσίνκι και προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης στα ζητήματα της έκτασης των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο και πιθανόν του FIR, εγκαταλείποντας έτσι και μονομερώς την πάγια ελληνική θέση περί μη ύπαρξης άλλων διαφορών πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, τότε ανοίγει μια νέα μαύρη σελίδα για την υπόθεση της εθνικής ανεξαρτησίας και της ίδιας της ακεραιότητας της χώρας μας». Τα παραπάνω τονίζει το ΔΗΚΚΙ σε ανακοίνωσή του και συμπληρώνει:

«Σε συνδυασμό με την επιχειρούμενη επαναφορά του επαίσχυντου σχεδίου Ανάν, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τη διάσπαση της ζώνης Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη όπως έντονα επιθυμούν οι ΗΠΑ και συναινεί το οικονομικό κατεστημένο της χώρας υπολογίζοντας στην "υπό την ομπρέλα του στρατιωτικού καθεστώτος της Αγκυρας" συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων. Η ενεργοποίηση μιας τέτοιας πρότασης το μόνο που μπορεί να επιτύχει θα είναι η παραπέρα αποθράσυνση της επιθετικότητας του αποφασισμένου αλλά καθόλου παντοδύναμου καθεστώτος της Αγκυρας.

Εάν το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο ανησυχεί για την επιθετικότητα της Αγκυρας, τότε να πάψει επιτέλους να την εκτρέφει με τις συνεχείς υποχωρήσεις και να γίνεται ο κύριος στυλοβάτης της στην περιοχή. Ας πάψει να παραδίδει μέσω της συμμετοχής στη νέα δομή του NATO το στρατιωτικό έλεγχο του Αιγαίου. Η πολιτική της Αγκυρας είναι δεδομένη. Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας μας. Δεν μπορεί κανείς να εξυπηρετεί ταυτόχρονα και τη "νέα τάξη" και την εθνική ακεραιότητα. Η κυβέρνηση, όπως δεσμεύτηκε, το φθινόπωρο του 2005, να κάνει αυτό που υπαγορεύει η στοιχειώδης πολιτική και δημοκρατική υποχρέωση απέναντι στον τόπο. Να θέσει βέτο στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού άλλωστε στις προκαθορισμένες ημερομηνίες δεν εκπλήρωσε καμιά της υποχρέωση! Αντισταθείτε!».

Υπέρ της παραπομπής στο Δικαστήριο της Χάγης «για την επίλυση του οποιουδήποτε προβλήματος» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τάχτηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου!

Συγκεκριμένα, ο Γ. Παπανδρέου, σε ομιλία του, την προηγούμενη Κυριακή από την Τρίπολη και αναφερόμενος στο άρθρο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλου, όχι μόνο τάχτηκε ανεπιφύλακτα υπέρ των προτάσεών του αλλά πρότεινε η Ελλάδα να πάει στη Χάγη, για να διευθετήσει ελληνοτουρκικές διαφορές πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. «Δεν είναι το Δικαστήριο της Χάγης βασικό στοιχείο για την επίλυση των προβλημάτων μας μέσα από το Διεθνές Δίκαιο;» αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά ο Γ. Παπανδρέου

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αναγνωρίζοντας ότι η συγκεκριμένη τοποθέτηση του Κ. Στεφανόπουλου, εκφράζει ακριβώς την πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τις συμφωνίες που υπέγραψαν, αναγνωρίζοντας «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο (με τη συμφωνία της Μαδρίτης) και «συνοριακές διαφορές» με την Τουρκία πέραν της υφαλοκρηπίδας (με τη συμφωνία του Ελσίνκι), τόνισε ότι οι απόψεις του Πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελούν «πάγια πολιτική θέση» του ΠΑΣΟΚ. «Πολύ σωστά, με βαρυσήμαντο άρθρο ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αναδεικνύει κι αυτός τη σημασία της μη εγκατάλειψης της απόφασης που τόσα χρόνια υπηρετήσαμε ως ΠΑΣΟΚ, ως χώρα, ως έθνος, το Διεθνές Δίκαιο και το Δικαστήριο της Χάγης για την επίλυση του οποιουδήποτε προβλήματος», τόνισε χαρακτηριστικά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο ίδιος μάλιστα τόνισε: «Αυτή ήταν η πολιτική μας. Αυτό είχαμε δρομολογήσει».

Συγχρόνως, ο Γ. Παπανδρέου, επιχειρώντας να δημιουργήσει ένα κλίμα, προκειμένου να αποδεχτούν τα λαϊκά στρώματα τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για το Δικαστήριο της Χάγης, ανέφερε ότι «η άλλη μέθοδος είναι η διμερής διαπραγμάτευση. Δηλαδή, η διαπραγμάτευση μεταξύ δύο πλευρών στη βάση της ισχύος και όχι στη βάση του δικαίου».