Κι ενώ οι αγρότες βρίσκονται μπροστά σε πλήρες αδιέξοδο και «ψάχνονται» τι να σπείρουν, που δε θα τους «βάζει μέσα», η κυβέρνηση τους προτείνει, σαν διέξοδο, να στραφούν στα ενεργειακά φυτά για την παραγωγή βιοκαυσίμων. Δεν τους λέει, όμως, πόσα έξοδα θα χρειαστεί να κάνουν για ν' αλλάξουν καλλιέργεια και πού θα βρουν τα χρήματα, πόσες εκτάσεις απαιτούνται και πού θα τις βρουν οι μικροκληρούχοι, πόσο θα πουλιέται η πρώτη ύλη και ποιοι θα την αγοράζουν, πόσα βιοκαύσιμα μπορούν να παραχθούν και πού θα διατίθενται.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση σπρώχνει τους αγρότες στα ενεργειακά φυτά, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από το κράτος και δίχως καμιά εγγύηση ότι αυτή η «στροφή» θα τους εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές εισόδημα και τη δυνατότητα να παραμείνουν στο επάγγελμα. Αντιθέτως, υπάρχει κίνδυνος, όσοι «τσιμπήσουν» και ακολουθήσουν τις κυβερνητικές προτροπές, να βρεθούν μπροστά σε μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως έπαθαν παλιότερα κάποιοι που έσπειραν ...βατόμουρα κι ακακίες.

Με την πρότασή της για «στροφή» στα ενεργειακά φυτά, η κυβέρνηση δεν αποσκοπεί στην άρση του αδιεξόδου στο οποίο έχουν οδηγηθεί οι μικρομεσαίοι αγρότες. Ο στόχος της είναι διπλός: Από τη μια να «περάσει» την αντίληψη του αναπόφευκτου της νέας ΚΑΠ και από την άλλη να ξεγελάσει τους μικροπαραγωγούς να εγκαταλείψουν τις παραδοσιακές καλλιέργειες και να πάνε σε άλλες, οι οποίες θα τους οδηγήσουν, πιο γρήγορα, στο ξεκλήρισμα. Να γιατί οι αγρότες δεν πρέπει να παρασυρθούν, αλλά να συνεχίσουν το αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής αυτής...

Πόσο θα στοιχίσει, τελικά, στον ελληνικό λαό το στοιχειωμένο έργο του Εθνικού Κτηματολογίου; Θα κοστίσει 3 δισ. ευρώ, όπως υπολογίζει ο καθηγητής Π. Ζαντέλης στην «Ελευθεροτυπία»;

«Παραμύθια», απαντά το Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ. «Το Κτηματολόγιο θα κοστίσει 1,455 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 835 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από το σταθερό τέλος των 35 ευρώ ανά δικαίωμα και τα 290 εκατ. ευρώ από το μεταβλητό τέλος (1 τοις χιλίοις επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων)». Και πάλι, επομένως, ο ελληνικός λαός θα κληθεί να «αυτοχρηματοδοτήσει» το έργο με 1,125 δισ. ευρώ. Να πληρώσει, δηλαδή, τα σπασμένα από την κακοδιαχείριση που επιδείχτηκε όλο το προηγούμενο διάστημα...

Και το χειρότερο; Πρόκειται για ένα έργο που «εκφυλίζεται στην πράξη σε ένα σύστημα υποθηκοφυλακείων με χάρτες», όπως λέει ο προαναφερόμενος καθηγητής. Και το πιο χειρότερο ακόμη; Με τις διάφορες τροπολογίες, «επιταχύνσεις» και «απλοποιήσεις» διαδικασιών σύνταξης που προώθησαν και προωθούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι μόνοι ωφελημένοι που θα βγουν είναι οι καταπατητές της δημόσιας - και δασικής - περιουσίας, οι κερδοσκόποι και οι έμποροι της γης!

Οι ξενοδόχοι αντέδρασαν άμεσα στις πρώτες σχετικές ανακοινώσεις και στο θέμα επανήλθε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων που θέτει μια σειρά από ζητήματα προς την κυβέρνηση, με κύριο ζητούμενο να ξεκαθαριστεί τι κονδύλια έχουν απομείνει για χρηματοδοτήσεις των επιχειρηματιών του τουρισμού και πώς θα κατανεμηθούν.

Το πρόβλημα είναι απλό. Οι εγχώριοι μεγαλοξενοδόχοι φοβούνται ότι η κυβέρνηση θα δώσει τη μερίδα του λέοντος σε μεγάλες ξένες επιχειρήσεις και πολυεθνικές του τουρισμού, που θα μπορούν να χτίσουν τις ...«ξενοδοχειάρες» τους όπου θέλουν, με αποτέλεσμα να μείνουν για τους ίδιους τα «ψίχουλα». Πρόκειται για μια ξεκάθαρη αντιπαράθεση του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο ενωμένο πίεσε και - εύκολα - κέρδισε τη γενναία αύξηση των κονδυλίων για την επιχορήγηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του, αλλά τώρα μαλώνει πάνω από την πίτα για τη μοιρασιά της...