ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο η λέξη «ντροπή» ταιριάζει σε όλους όσοι προσπαθούν να συγκαλύψουν τα εγκλήματα του ισραηλινού στρατού κατά του λαού της Παλαιστίνης, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και κλιμάκωση τις τελευταίες μέρες. Και είναι επικίνδυνη και αποκρουστική απόπειρα συγκάλυψης αυτής της νέας γενοκτονίας, όταν επιχειρούν να ταυτίσουν το θύμα με το θύτη, τον παλαιστινιακό λαό με την ηγεσία του Ισραήλ. Οταν πάνε να συμψηφίσουν τα θύματα, δηλαδή τους αμυνόμενους Παλαιστίνιους, τους αγωνιστές που υπερασπίζονται τη γη τους και το δικαίωμά τους να έχουν πατρίδα, με τους θύτες, τις ιμπεριαλιστικές επιδρομές τους, την πολεμική μηχανή του Ισραήλ. Μόνο ντροπή και περιφρόνηση πρέπει σε όλους όσοι βάζουν στο ίδιο τσουβάλι το νεαρό Ισραηλινό που απήχθη από μια παλαιστινιακή οργάνωση, με τους χιλιάδες νεκρούς, σακατεμένους, φυλακισμένους, πεινασμένους Παλαιστίνιους, πολλοί από τους οποίους είναι μικρά παιδιά. Αυτή τη στιγμή η απαίτηση κάθε δημοκράτη, κάθε ανθρώπου που θέλει να λέγεται Ανθρωπος, πρέπει να είναι μία: Να σταματήσει αμέσως ο ισραηλινός στρατός τις επιθέσεις, να αποσυρθεί από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Επίσης, να εκφράζει με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του στο λαό της Παλαιστίνης! Οποια γνώμη κι αν έχει κάποιος για τις μορφές πάλης που χρησιμοποιεί ο αντιστεκόμενος, όσες διαφωνίες κι αν έχει για την πολιτική γραμμή που ακολουθούν οι παλαιστινιακές οργανώσεις ή η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση των Παλαιστινίων, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κρύψει την ιμπεριαλιστική ισραηλινή βαρβαρότητα, σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογείται η ταύτιση και ο συμψηφισμός. Ολοι στην κινητοποίηση της ΚΟΑ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σήμερα το βράδυ!

Η ληστεία, ληστεία

Επιτέλους, μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους στην αγορά! Οπως ανακοίνωσε η Επιτροπή Ανταγωνισμού, θα συνεδριάσει την 1η Αυγούστου για να εξετάσει, λέει, τη σύσταση κοινής εταιρείας από την Alpha Bank και την Eurobank με την επωνυμία «ΑΕ διαχείρισης και λειτουργίας δικτύων ηλεκτρονικών συναλλαγών» με διακριτικό τίτλο «Κάρτλινκ ΑΕ».

Αν τώρα οι καταναλωτές, που έτσι κι αλλιώς γίνονται καθημερινά θύματα καταλήστευσης από τις τράπεζες, δεν πολυκατάλαβαν περί τίνος πρόκειται, για ένα πράγμα μπορούν να είναι σίγουροι: Οτι το θέμα ουδόλως αφορά την οποιαδήποτε αλλαγή της ληστρικής αντιμετώπισης της οποίας τυγχάνουν από το τραπεζικό κεφάλαιο. Αλλωστε, όπως εισηγείται και η γενική διεύθυνση στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, η κοινή εταιρεία είναι «ήσσονος σημασίας».

«Εναλλακτικό» πετρέλαιο και υποταγή

Δεν πάει πολύς καιρός που η Κοντολίζα Ράις στο πέρασμά της από την Αθήνα αξίωνε από την ελληνική κυβέρνηση να βρει «εναλλακτικές πηγές ενέργειας» απέναντι στο ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Από τότε η ελληνική κυβέρνηση κινείται αθόρυβα και με ζήλο, όπως το συνηθίζει, για την υλοποίηση των επιθυμιών και των συμφερόντων της Ουάσιγκτον. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη του υφυπουργού Εξωτερικών Ευρ. Στυλιανίδη στο μακρινό Καζακστάν, τα ενεργειακά αποθέματα του οποίου έχουν υποδείξει οι ΗΠΑ στις χώρες της ΕΕ ως εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Περιχαρής, λοιπόν, ο Ελληνας υφυπουργός που η αποστολή του πήγε καλά δήλωσε: «Διασφαλίσαμε την έκφραση ενδιαφέροντος των καζακικών πετρελαίων και της καζακικής κυβέρνησης για οποιασδήποτε μορφής συμμετοχή στον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης είτε στην εταιρεία είτε στην παροχή πετρελαίου, κάτι το οποίο ενισχύει τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα του συγκεκριμένου αγωγού». Αναμφίβολα η Κ. Ράις έλαβε το μήνυμα. Οβερ...

Η «σκοπιά του επιχειρηματία»

Η ...«συγκριτικά υψηλή φορολογία κερδών», η «αυστηρή εργασιακή νομοθεσία - ενίοτε σε συνδυασμό με το συγκριτικά ακριβό εργατικό κόστος», η «χαμηλή ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος» είναι μεταξύ των παραγόντων, δώδεκα τον αριθμό, που μειώνουν την «ελκυστικότητα» της Ελλάδας «από τη σκοπιά ενός επιχειρηματία», κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλο. Το μήνυμα είναι κάτι παραπάνω από σαφές: Η «σκοπιά ενός επιχειρηματία» αξιώνει παραπέρα αύξηση των προκλητικών φορολογικών προνομίων για το μεγάλο κεφάλαιο, ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων - «ενίοτε» και με εργατικό κόστος επιπέδου... Απω Ανατολής (για να μην είναι «συγκριτικά υψηλό») και άμεση προώθηση των αντιδραστικών ανατροπών στην Παιδεία για να αναβαθμιστεί υποτίθεται η «ποιότητα» του εκπαιδευτικού συστήματος.

Κι όλ' αυτά, για να γίνει ελκυστικότερη η χώρα μας στους εγχώριους και τους ξένους κεφαλαιοκράτες. Αναρωτιόμαστε, γιατί δε ζητάει να δουλεύουν όλοι στο τζάμπα και, μάλιστα, 12ωρο καθημερινά, ώστε να γίνουμε η... ελκυστικότερη χώρα του πλανήτη;

Αντιδιαδηλωτικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙ ο Ευάγγελος Αντώναρος ότι ...μπάλωσε με τις χτεσινές του δηλώσεις τα όσα είπε ο υποψήφιος της ΝΔ για την Αθήνα, Νικήτας Κακλαμάνης, περί μέτρων για τις διαδηλώσεις, τότε αυταπατάται.

Αντιθέτως, τα έκανε χειρότερα, λέγοντας πως μια διαδήλωση πρέπει να γίνεται «χωρίς να θίγει τον καθημερινό ρυθμό ζωής» στην Αθήνα. Μα, ακριβώς για να ...θίξουν αυτόν το ρυθμό, γίνονται οι διαδηλώσεις και, ει δυνατόν, να τον αλλάξουν.

Αλλα πώς να το καταλάβει αυτό μια κυβέρνηση, η οποία, στην πραγματικότητα, δε θέλει να γίνονται διαδηλώσεις, και, αντίθετα, θέλει να πάρει μέτρα περιορισμού της λαϊκής διαμαρτυρίας...

Επί της ουσίας, οι πόθοι τους αυτοί είναι μάλλον επίδειξη αυτογνωσίας για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής τους. Γιατί, άλλωστε, να φοβάται τον κόσμο μια κυβέρνηση που προτίθεται να πάρει φιλολαϊκά μέτρα;

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ επισκέφθηκε ο Κώστας Σκανδαλίδης τον πρωθυπουργό και τον βρήκε, λέει, «προβληματισμένο», σχετικά με τις δομές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ιδίως στην Αττική. Τι στο καλό, τυπική επίσκεψη του έκανε ή ...ψυχογράφημα;

Πάντως, τέτοιοι προβληματισμοί δύσκολο είναι να μας βγουν σε καλό. Συνήθως, όταν προβληματίζονται οι πρωθυπουργοί για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, σημαίνει ότι κάτι ετοιμάζουν. Κι αυτό το «κάτι» έχει συνήθως να κάνει με φορολόγηση.

Βεβαίως, στην ...εκσυγχρονιστική γλώσσα της ΤΑ, που χρησιμοποιούν πάρα πολλοί, δεν υπάρχει η λέξη «φορολόγηση». Πρόκειται για «ανεξαρτησία» και «αυτονομία» των τοπικών αρχών να εφαρμόσουν τις κατευθύνσεις τους. Ετσι το λένε το δημοτικό χαράτσι.

Και, ξέρετε, οι κυβερνήσεις μπορεί στην παροχή πόρων προς τους δήμους να είναι φειδωλές. Από ...ανεξαρτησία, όμως, παρέχουν άπλετη. Οχι απλά είναι τσάμπα, αλλά είναι και αποδοτική.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διακοσμητικές... μεταρρυθμίσεις

Οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν μέχρι σήμερα αποτελούν το... διακοσμητικό μέρος της προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Για να μπούμε στην ουσία των «διαρθρωτικών αλλαγών», πρέπει να παρθούν «μέτρα που πονάνε», «μέτρα που έχουν πολιτικό κόστος». Αυτά περίπου είπε ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας, ο συνήθης προπομπός των όλο και πιο αντιδραστικών μέτρων που υιοθετούνται από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα και της ΝΔ σήμερα.

Για τους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας και το πολιτικό της προσωπικό, ανεξάρτητα από το πώς κατά καιρούς μοιράζουν τους ρόλους, τα πράγματα είναι δεδομένα. Οι πολιτικές εισοδηματικής λιτότητας και η οικονομική ανέχεια για τα λαϊκά στρώματα, είναι... διακοσμητική παρέμβαση. Το ίδιο και οι αλλεπάλληλες αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και η εντατικοποίηση της εργασίας. Η συρρίκνωση και ανατροπή της Κοινωνικής Ασφάλισης και των συντάξεων. Η... διευθέτηση του ωραρίου εργασίας και η κατάργηση του 8ωρου. Η κατακρεούργηση των συστημάτων δημόσιας Υγείας και Παιδείας. Γι' αυτούς είναι «ψίχουλα» τα συνεχώς αυξανόμενα κέρδη. Οι όλο και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές. Το τζάμπα χρήμα που τσεπώνουν στο όνομα των επενδύσεων. Είναι σταγόνα στον ωκεανό των διευρυνόμενων αξιώσεών τους, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι «συμπράξεις» Δημοσίου και ιδιωτών, οι συνταγματικές αλλαγές για τη χρήση γης. Δεν τους φτάνει καν ο ίδιος ο χορός που στήνουν οι πασοκο-νεοδημοκράτες κυβερνώντες γύρω από το τοτέμ της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας», που τις αναγόρευσαν σε εθνικό στόχο, στον οποίο πρέπει όλοι να υποταχθούν.

Οι αξιώσεις της οικονομικής ολιγαρχίας δεν έχουν ποτέ τέλος. Δεν το επιτρέπει, άλλωστε, η ίδια η φύση του κεφαλαίου, που για να παραμένει κεφάλαιο οφείλει πάντα να επιζητά τη συνεχή γιγάντωσή του. Ετσι, με δεδομένους τους συσχετισμούς των δυνάμεων, οι ανατροπές που επιβλήθηκαν την προηγούμενη δεκαπενταετία σε όλο το φάσμα των κοινωνικοπαραγωγικών σχέσεων και συνοδεύτηκαν από το σάρωμα εργατικών καταχτήσεων και δικαιωμάτων, σήμερα φαντάζουν σαν «περιτύλιγμα», ενώ στην ημερήσια διάταξη τίθενται νέες απαιτήσεις. Απαιτήσεις που δεν είναι γενικές κι αφηρημένες, αλλά περιέχονται σε συγκεκριμένες συμφωνίες ΕΕ - κυβερνήσεων, πρώτα και κύρια στη Στρατηγική της Λισαβόνας. Κοινή τους συνισταμένη η εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και της υψηλής κερδοφορίας, μέσω της μεγαλύτερης μείωσης του διαβόητου εργατικού κόστους. Πώς; Χτυπώντας όλους τους συντελεστές που υποτίθεται πως το διαμορφώνουν. Οροι εργασίας, επίπεδα αμοιβών, κατάργηση συντάξεων, μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, μεγαλύτερη περικοπή μέχρι και κατάργηση των κρατικών δαπανών «κοινωνικού χαρακτήρα» και άλλες ρυθμίσεις, ορισμένες από τις οποίες κάποιες κυβερνήσεις στην ΕΕ προσπαθούν ήδη να τις επιβάλουν.

Το βέβαιο είναι ένα: Αυτά που με ωμό και κυνικό τρόπο λέει ο Ν. Γκαργκάνας, εκπροσωπώντας ένα από τα πλέον επιθετικά τμήματα της οικονομικής ολιγαρχίας, το τραπεζικό κεφάλαιο, εδώ και χρόνια τα κάνουν πράξη οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις, επιταχύνοντας συνεχώς τους ρυθμούς και πολλαπλασιάζοντας τις αρνητικές συνέπειες για το λαό. Μια πορεία αντιλαϊκή και αντιδραστική που μόνο οι εργάτες, οι άλλοι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, με τη δική τους δράση και αγώνα μπορούν να ανακόψουν και να βάλουν οριστικό φραγμό.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ