Ο Ούγκο Τσάβες, ξεκίνησε από τη Βραζιλία και την Αργεντινή, όπου και επίσημα η Βενεζουέλα εντάχθηκε στην περιφερειακή Εμπορική συνεργασία του Νότου (MERCOSUR), συνέχισε στη Λευκορωσία και τη Ρωσία, όπου σύναψε συνεργασίες σε ενεργειακό και στρατιωτικό επίπεδο, ενώ θα ολοκληρώσει την περιοδεία του με επισκέψεις στο Ιραν και το Βιετνάμ. Φυσικά οι δραστηριότητες αυτές του Βενεζουελανού Προέδρου προκαλούν ανησυχία στην αμερικάνικη κυβέρνηση, που δεν έχει πάψει στιγμή να απεργάζεται σχέδια για την ανατροπή της διαδικασίας που εξελίσσεται.
Την ίδια στιγμή οξύνεται η ταξική πάλη στο εσωτερικό της χώρας και μπροστά - αλλά όχι μόνο - στις προεδρικές εκλογές στις 3 Δεκέμβρη. Πρόκειται για την αντίδραση της αστικής τάξης, του ντόπιου κεφαλαίου, των γαιοκτημόνων που έχουν χάσει την πολιτική εξουσία αλλά διατηρούν σημαντικές δυνάμεις σε κλάδους της οικονομίας. Για το πώς θα εξελιχτεί η διαπάλη αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη, θα εξαρτηθεί από την πάλη των δυνάμεων εκείνων, όπως οι κομμουνιστές της χώρας, που θέλουν να προχωρήσουν σε βάθος οι αλλαγές. Που δε θέλουν μόνο κάποιες βελτιώσεις αλλά ρήξη με το σύστημα.
Και σα να μην έφταναν όλ' αυτά, έρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ να βγάλει στο σφυρί ό,τι έχει απομείνει. Το νομοσχέδιο, που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομίας, για την «παραχώρηση της χρήσεως του αιγιαλού και της παραλίας σε ιδιώτες με αντάλλαγμα», φιλοδοξεί να προσφέρει στα ιδιωτικά συμφέροντα όποια ακτή ή παραλία ορέγονται τα τελευταία και πιστεύουν ότι μπορεί να αποτελέσει μοχλό αποκόμισης κερδών, ενώ νομιμοποιεί τις αυθαίρετες ξενοδοχειακές - εμπορικές χρήσεις και επαναχαράσσει την αιγιαλίτιδα και παραλιακή ζώνη, με κριτήρια κομμένα και ραμμένα στα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών. Προφανώς, ούτε ο κ. Αλογοσκούφης πιστεύει ότι οι ακτές και οι παραλίες ανήκουν σε όλους. Μάλλον, σα να τις κληρονόμησε απ' τον παππού του συμπεριφέρεται...
Δε γνωρίζουμε σε πόση εκτίμηση έχουν οι κυβερνώντες τα όσα λένε, για να δικαιολογήσουν τα αλλεπάλληλα φορολογικά «γιουρούσια» σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, αλλά το γεγονός παραμένει. Σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται, λοιπόν, αυξάνουν τους φόρους στα καύσιμα για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, στα ποτά για να αποτρέψουν τους νέους από τον αλκοολισμό και στα τσιγάρα - κυρίως τα φτηνά - επειδή «η εμφάνιση φτηνών τσιγάρων στην αγορά μπορεί να οδηγήσει σε αθέμιτο ανταγωνισμό και να ενθαρρύνει τους νέους στο κάπνισμα»! Με άλλα λόγια, όχι μόνο κάνουν καθημερινά και περισσότερο άδικο το φορολογικό σύστημα και εντείνουν την καταλήστευση των λαϊκών εισοδημάτων, αλλά μας κοροϊδεύουν κι από πάνω, ισχυριζόμενοι ότι το κάνουν για το καλό μας..!
Σίγουρα, δεν είναι μακριά η μέρα, που θα ...δικαιολογούν τη σκληρή μονόπλευρη λιτότητα, τις εξευτελιστικές αυξήσεις στα χαμηλά μεροκάματα και τις απαράδεκτες συντάξεις, με το επιχείρημα ότι θέλουν να προστατεύσουν τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα από την ...παχυσαρκία και τις κάθε λογής ασθένειες που αυτή προκαλεί...
Χρυσοφόρα αποδείχνεται - για μια ακόμη χρονιά - η πολιτική της κυβέρνησης για το μεγάλο κεφάλαιο. Αδιάψευστος μάρτυρας τα στοιχεία της Τράπεζας Πειραιώς που ανακοινώθηκαν πρόσφατα και μας πληροφορούν ότι τα καθαρά κέρδη του ομίλου στο α' εξάμηνο του 2006... υπετριπλασιάστηκαν! Για την ακρίβεια και σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, τα καθαρά κέρδη ανήλθαν το φετινό εξάμηνο στα 260,6 εκατ. ευρώ από 86,6 εκατ. το αντίστοιχο περσινό, καταγράφοντας αύξηση 201% ή 174 εκατ. ευρώ.
Η αύξηση της κερδοφορίας της Πειραιώς - όπως και άλλων μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων που εμφανίζουν διψήφια και τριψήφια ποσοστά αύξησης κερδών - αποτελούν το λιγότερο πρόκληση. Κι αυτό γιατί τα ποσοστά αύξησης των μισθών και συντάξεων κινούνται (για μια ακόμη χρονιά) γύρω και κάτω από το 3% - δηλαδή κάτω από το ρυθμό αύξησης του επίσημου πληθωρισμού. Γεγονός που οδηγεί στην παραπέρα υποβάθμιση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων!
Κι όμως, οι εξελίξεις αυτές, δεν εμποδίζουν την κυβέρνηση να δηλώνει - διά στόματος αρμόδιου υπουργού Οικονομίας - «ικανοποιημένη» και... περήφανη για τα αποτελέσματα της οικονομικής της πολιτικής. Είναι προφανές, πως η κυβέρνηση της ΝΔ κρίνει την κατάσταση της οικονομίας με γνώμονα τα επιχειρηματικά κέρδη και όχι με την πορεία του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Οπως έκαναν και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ...
Ανάκληση όλων των αδειών λειτουργίας της εταιρείας ΧΥΜΑ ΑΕ, στο Λαύριο, όπου εκδηλώθηκε η πρόσφατη πυρκαγιά, αποφάσισε επιτροπή που συνεστήθη και μετέβη στις εγκαταστάσεις της μονάδας με εντολή του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής, Λ. Κουρή.
Αυτό, προχτές. Μέχρι τότε, τόσο η Νομαρχία Ανατ. Αττικής, όσο και το υπουργείο Ανάπτυξης, γνώριζαν τα πάντα, για τις απαράδεκτες και επικίνδυνες συνθήκες λειτουργίας του εργοστασίου, αλλά είχαν δώσει στον επιχειρηματία προθεσμία ενός χρόνου και του είχαν επιβάλει το... τεράστιο πρόστιμο των 1.170 ευρώ... Με άλλα λόγια, έκαναν τα «στραβά μάτια», καθώς προέχει η ανάπτυξη (των επιχειρηματικών κερδών)...
Αραγε, πόσες άλλες περιπτώσεις, παρόμοιες με τη ΧΥΜΑ ΑΕ, υπάρχουν σκορπισμένες σε όλη τη χώρα;
«Δωρεάν Δημοτική Συγκοινωνία». Τέτοιο ...ενδεχόμενο δεν υφίσταται. Η περίπτωση αυτή αποτελεί ένα καλοστημένο μύθευμα το οποίο ωστόσο έχει μια ισχυρή βάση. Ποια είναι αυτή; Μα το γεγονός ότι ο χρήστης των λεωφορείων της δημοτικής συγκοινωνίας δεν πληρώνει εισιτήριο. Αρα, εκ πρώτης όψεως, το ...εύκολο συμπέρασμα - αλλά όχι ασφαλές - που συνάγεται είναι πως η δημοτική συγκοινωνία προσφέρεται δωρεάν. Ομως, αν κανείς παρατηρήσει με ιδιαίτερη προσοχή τα χρήματα που δίνει ο δημότης μέσω των ανταποδοτικών τελών ή των άλλων δημοτικών φορομπηχτικών μορφών που υπάρχουν θα διαπιστώσει - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου - πως κάποιο από αυτά είναι παρά φύσιν φουσκωμένο.
Για παράδειγμα, ο δήμος Αμαρουσίου (ΠΑΣΟΚ), ο οποίος διαθέτει δημοτική συγκοινωνία, εισπράττει τα ανάλογα κονδύλια για τη λειτουργία της μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας, τα έσοδα των οποίων είναι στο υπερδιπλάσιο από το εύλογο κόστος καθαριότητας. Το κόστος, δηλαδή, της δημοτικής συγκοινωνίας είναι «κρυμμένο» - για ευνόητους λόγους - κι έχει ενσωματωθεί στο συγκεκριμένο ανταποδοτικό τέλος. Με πανομοιότυπο τρόπο λειτουργούν και οι υπόλοιποι δήμοι του Λεκανοπεδίου που διαθέτουν δημοτική συγκοινωνία. Η λογική της ανταποδοτικότητας, ακόμα και μέσω της υποτιθέμενης «προσφοράς προς τους δημότες», θριαμβεύει. Το γεγονός πως η δημοτική συγκοινωνία δεν έχει εισιτήριο, δε σημαίνει, τελικά, πως είναι και δωρεάν...