Από την πρώτη στιγμή ευθυγραμμίστηκε με τις αμερικανικές επιταγές η ελληνική κυβέρνηση και η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη έσπευσε να καταδικάσει τη ΛΔ Κορέας, κάνοντας λόγο για προκλητική ενέργεια, που συνιστά απειλή για τη διεθνή σταθερότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη.

«Η Βόρεια Κορέα, αγνοώντας τις ανησυχίες και τις εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας, φαίνεται ότι προχώρησε σήμερα σε πυρηνική δοκιμή.

Η Ελλάδα καταδικάζει μια τέτοια προκλητική ενέργεια, που αντιβαίνει στη Συνθήκη για τη Μη Διασπορά Πυρηνικών Οπλων, αγνοεί την Απόφαση 1695 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και συνιστά απειλή για τη διεθνή σταθερότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη» αναφέρει σε δήλωσή της η Ντ. Μπακογιάννη.

Σε ίδιο μήκος κύματος το ΠΑΣΟΚ με δήλωση του υπεύθυνου του τομέα Εξωτερικής Πολιτικής, Ασφάλειας και Αμυνας, Χρήστου Παπουτσή, σημείωσε: «Η επιλογή της Β. Κορέας αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση της διεθνούς έννομης τάξης»... επίσης κάνει λόγο για δημιουργία «κινδύνου για ένα "ντόμινο" πυρηνικών δοκιμών και άλλων χωρών»... χωρίς βέβαια να κατονομάζει ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που έχουν στην κατοχή τους πυρηνικά όπλα. Και βέβαια, αφού κάνει επικλήσεις περί «πολιτικής λύσης», «επιστροφής στο διάλογο και τις διαπραγματεύσεις με τη διεθνή κοινότητα» καταλήγει: «Διαφορετικά αναμένουμε τις απαραίτητες πολιτικές αποφάσεις και τις επιβεβλημένες κυρώσεις εις βάρος της Β. Κορέας».

Σε ό,τι αφορά το Συνασπισμό, ο Π. Τριγάζης, μέλος της ΠΓ και υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων, δήλωσε ότι τα πυρηνικά όπλα δεν αποτελούν μέσα άμυνας, αλλά καταστροφής και συνεπώς ο ΣΥΝ καταδικάζει απερίφραστα την πυρηνική δοκιμή της Β. Κορέας. Επίσης καταγγέλλει την υποκρισία των πυρηνικών δυνάμεων και ιδιαίτερα των ΗΠΑ και στο διά ταύτα καλεί την κυβέρνηση να συμβάλει στην ανάληψη από τον ΟΗΕ, νέας πρωτοβουλίας διαλόγου για την επανάληψη των διαδικασιών για τη συμφωνία μη διασποράς των πυρηνικών όπλων.

Η διαμάχη για το πυρηνικό πρόγραμμα της ΛΔ Κορέας και άλλων χωρών (π.χ. Ιράν) είναι μακροχρόνια και αποκαλύπτει την υποκρισία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που απειλούν με επιθέσεις χώρες που δεν υποτάσσονται στα συμφέροντά τους και δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα στην άμυνα.

• Το 1967 γίνεται η Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών όπλων που εξουσιοδοτεί το ΣΑ του ΟΗΕ να παρέχει προστασία σε χώρες χωρίς πυρηνικά που μπορεί να απειλούνταν από πυρηνικές δυνάμεις.
• Η ΛΔ Κορέας αποχώρησε από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) στο τέλος του 1993.
• Το 2003 αποχώρησε και από τη Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών (του 1967). Ως εκ τούτου, δε δεσμεύεται από τη συγκεκριμένη συνθήκη και προβαίνει στις 9/10/06 σε νόμιμη πυρηνική δοκιμή.
• Χώρες με πυρηνικά όπλα που δε μετέχουν στη συνθήκη του 1967 είναι το Ισραήλ, η Ινδία και το Πακιστάν, αλλά οι διεθνείς αντιδράσεις έναντί τους είναι ηπιότερες, καθώς ισχύουν «δύο μέτρα και δύο σταθμά».
• Το 2002, οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι δε δεσμεύονται από την Αντιβαλλιστική Συνθήκη που είχαν υπογράψει με την πρώην ΕΣΣΔ, ακυρώνοντας έτσι την ουσία και τη συμφωνία για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων...
• Το 2003, μετά τις επιθέσεις σε πρώην Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και Ιράκ, οι ΗΠΑ ανακοινώνουν επικίνδυνο πρόγραμμα για την ανάπτυξη και χρήση «μικρών ή περιορισμένων» πυρηνικών όπλων κατά των «εχθρών» της Ουάσιγκτον...

Οι λόγοι για τους οποίους η ΛΔ Κορέας ωθείται στην ενίσχυση της άμυνάς της:

• Πρώτον, στη Ν. Κορέα από την εκεχειρία μετά το τέλος του Κορεατικού Πολέμου (1953) σταθμεύουν αμερικανικές βάσεις που διαθέτουν και πυρηνικά όπλα. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιαπωνία, όπου υπάρχουν στρατηγικές αμερικανικές βάσεις.
• Δεύτερον, οι κυβερνήσεις Κλίντον και Μπους έχουν επανειλημμένα απειλήσει κακόβουλα και εχθρικά τη ΛΔ Κορέας, έχουν αθετήσει συμφωνίες για την κατασκευή αντιδραστήρων ελαφρού ύδατος και την έχουν εντάξει στο λεγόμενο «άξονα του κακού».
• Από καιρό, η ΛΔ Κορέας επιχειρεί πολιτική επαναπροσέγγισης με τη γείτονα Ν. Κορέα. Επιπλέον, δέχεται να συμμετάσχει στις εξαμερείς συνομιλίες του Πεκίνου για μία Κορεατική Χερσόνησο χωρίς πυρηνικά, αλλά οι προκλήσεις και οι απειλές των ΗΠΑ τορπιλίζουν τους εκάστοτε γύρους διαπραγματεύσεων.
• Παράλληλα, (παρά τις απειλές Μπους) καλεί τις ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τη ΛΔ Κορέας και να αποκαταστήσουν διμερείς διπλωματικές σχέσεις. Οι ΗΠΑ το αρνούνται επίμονα, γιατί σκοπεύουν στην ανατροπή της κυβέρνησης του Κόμματος Εργατών Κορέας και στην αλλαγή των στρατηγικών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή της Α. Ασίας...