Νέα φάκα στήνει και ο υποψήφιος δήμαρχος της ΝΔ, στο Δήμο Θεσσαλονίκης για να εγκλωβίσει το λαό στο δικομματισμό. Θα προχωρήσει, είπε ο Β. Παπαγεωργόπουλος, σε ευρεία χρήση των δημοψηφισμάτων για ζωτικά θέματα της πόλης, όπως για την υποθαλάσσια αρτηρία, την ανάπλαση της πλατείας Αριστοτέλους και την κατασκευή της γέφυρας Καβείρων στην Τούμπα, εφαρμόζοντας τη σχετική δυνατότητα που δίνει ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων. Δε λέει όμως σε τι θα καλούνται να πάρουν θέση οι δημότες. Μόνο στο αν πρέπει να γίνει το κάθε έργο ή και στο ποιος και πώς θα το υλοποιεί και ποιος τελικά θα πληρώνει το μάρμαρο; Γιατί αν πάρουμε το παράδειγμα της υποθαλάσσιας οι εργολάβοι είναι αυτοί που θα θησαυρίσουν και ο λαός αυτός που θα χαρατσωθεί πληρώνοντας μάλιστα και διόδια για να διασχίζει την πόλη.

Η Θεσσαλονίκη και η Πάτρα είναι δύο πόλεις με πολλές ομοιότητες. Φιλοξενούν μεγάλα τμήματα πληθυσμού, διακρίνονται από αγωνιστικές παραδόσεις, είναι προσφυγομάνες, έχουν λιμάνι. Επιπρόσθετα, στην επικαιρότητα, λόγω των δημοτικών εκλογών, δεσπόζει η εκλογική μάχη για το Δήμο της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας με πρωταγωνιστές τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Παπαγεωργόπουλος (ΝΔ) εναντίον Αράπογλου (ΠΑΣΟΚ) και Φούρας (ΠΑΣΟΚ) εναντίον Φλωράτου (ΝΔ). Αλλη μια ομοιότητα. Ακολουθούν όμως κι άλλες, πιο οδυνηρές... Στο προεκλογικό τανγκό (ο εν λόγω χορός προϋποθέτει πάντα δύο) που έχει στηθεί, «χορεύει» ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς εκτός από την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση και την προβολή θέσεων. Ο λόγος; Σαφής όσο και ευδιάκριτος καθώς οι διαφορές όχι απλά περισσεύουν αλλά τελικά είναι ανύπαρκτες. Τη θέση των πολιτικών προτάσεων και των προγραμμάτων έχει πάρει ο αποπροσανατολισμός, η άγονη σκανδαλολογία, η στείρα πόλωση. Στην «πίστα» αυτή ευδοκιμούν όλων των ειδών οι «χορευτές» που το ρεπερτόριο του ταλέντου τους εξαντλείται στις «αδέξιες» κινήσεις και στις σκαμπρόζικες «φιγούρες»... Τουτέστιν το... ζευγάρι της «διαφθοράς». Από τη μια ο κ. Λεμούσιας, στενός συνεργάτης του Παπαγεωργόπουλου, που κατηγορείται από την Αράπογλου για μη χρηστή διαχείριση, από την άλλη ο κ. Δρακονταειδής, πρώην συνεργάτης του Φλωράτου και γαμπρός του Φούρα παρακαλώ, που κατηγορείται από τον Φούρα για «ύποπτες» επιταγές.

Ο Φούρας αποκαλεί τραπεζίτη που αποσκοπεί στον ιδιωτικό πλουτισμό τον Φλωράτο και ο τελευταίος του επιστρέφει «σκιές» που συνοδεύουν τον πρώτο όταν ήταν υπουργός για εξυπηρέτηση ημετέρων. Η Αράπογλου χαρακτηρίζει κάτι σαν «καίσαρα» τον Παπαγεωργόπουλο, με τον τελευταίο να της προσάπτει στείρα κομματικότητα. Δεσπόζουσα θέση στην πίστα καταλαμβάνουν τα καραγκιοζιλίκια του βουλευτή της ΝΔ Νίκου Νικολόπουλου και τις όποιες σκοπιμότητες αυτά πιθανά εξυπηρετούν μέχρι τις «φαρσοκωμωδίες» που στήνει ο μετρ του είδους σε αυτές, Παναγιώτης Ψωμιάδης.

Η μπόχα που αναδίνει ο βόρβορος χαρακτηρίζει και το σάπιο σύστημα εκμετάλλευσης που υπηρετούν. Η αθλιότητά τους αξεπέραστη. Ο λαός όμως δε χρειάζεται να «πνιγεί» σ' αυτή την αθλιότητα. Την Κυριακή, με την ψήφο του, το λευκό και άκυρο, μπορεί να τους «μουντζουρώσει» ώστε όταν βγει η «χοντρή» και πέσει η αυλαία, όποιος και από τους δύο εκλεγεί να έχει τη μικρότερη δυνατή έγκριση του λαού. Εχει και αυτό την αξία του...