ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 27 Οχτώβρη 2006
Σελ. /24
Από τους όρθιους γράφεται η ιστορία

Του Γιάννη Ιωάννου από το ΕΘΝΟΣ
Του Γιάννη Ιωάννου από το ΕΘΝΟΣ
Χτες, η συντρόφισσα Παναγιώτα, έκλεισε τα 90 χρόνια της. Σε σκοτεινά χρόνια ήταν η φωνή που έλεγε «εδώ Τίρανα»...

Η συντρόφισσα Παναγιώτα δεν κάνει δημόσιες σχέσεις. Εξακολουθεί να θεωρεί υπέρτατη τιμή και αξία ότι ήταν και παραμένει κομμουνίστρια.

Τα τσακάλια έρχονται πάντα μετά τη μάχη. Ως ζώα, κινούνται από το ένστικτο της επιβίωσης, τρώνε μόνο όταν άλλοι έχουν ήδη δώσει τη μάχη. Δεν έχουν νόηση, δεν μπορείς να κατηγορήσεις ένα ένστικτο.

Τι κάνεις, όμως, όταν έρχεται ο άκαπνος, που έχει νόηση και συμπεριφέρεται σαν τσακάλι;

Μπορείς να φωνάξεις μόνο: Ξεβρακώσου! για να 'ναι η ξεφτίλα απόλυτη

για τα νοήμονα τσακάλια, άνθρωποι σαν την Παναγιώτα είναι ένοχοι, γιατί όταν με εντολή Εβερτ τους πετσόκοψαν στο Σύνταγμα, την άλλη μέρα διαδήλωσαν πάνω απ' τα φέρετρα πως, όταν ο λαός έχει να διαλέξει ανάμεσα στις αλυσίδες και τα όπλα, διαλέγει τα όπλα

για τα νοήμονα τσακάλια, αξία έχει η επικράτηση της αντεπανάστασης, γιατί αφήνει πίσω της νεκρούς μαχητές της επανάστασης

για τα νοήμονα τσακάλια τρόπος πάλης είναι ο «κοινωνικός αυτοματισμός». Ερχεται σα συνέχεια του διαίρει και βασίλευε (στις μέρες που ακολουθούν θα προβληθούν, οργανωμένοι απ' αυτούς που σκοτώνουν τους αγώνες, κι άλλοι βιασμοί μαθητριών, ώσπου από ιερή αγανάκτηση να φτάσεις να πάρεις τουφέκι να καθαρίσεις αυτούς τους «αναρχικούς» που καταλαμβάνουν τα σχολεία). Πρόσεχε, για σένα ξερογλείφονται τα νοήμονα τσακάλια.

Ασχετο: Διαβάζεις κάτι κλάψες για το μετά του αγώνα των δασκάλων και δεν καταλαβαίνεις αν είναι από πραγματική θλίψη, ή μια ύπουλη χαρά. Μη μπερδεύεσαι. Κοίτα πώς μεγάλωσε σε δυο βδομάδες η μονάκριβή σου στην κατάληψη και ξέρεις τι είναι χρήσιμο να νιώσεις. Ακου τον μπόμπιρα το γιο σου να σου λέει με μάτια που λάμπουν «μπαμπά, αύριο θα γυρίσει ο κύριος Ευθύμης στο σχολείο, θα μας πει για την απεργία» και ξέρεις ποιος κέρδισε και τι...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΑ...

Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ: «Η Ουγγαρία υπήρξε το υπόδειγμα βελούδινης μετάβασης από τον υπαρκτό σοσιαλισμό στην πλουραλιστική δημοκρατία (...) αυτό που συμβαίνει εδώ και έναν και πλέον μήνα στους δρόμους της Βουδαπέστης δεν είναι απλά μια έκρηξη λαϊκής οργής (...) πρόκειται για την εντυπωσιακή επάνοδο του ακροδεξιού λαϊκισμού που κυριάρχησε στη χώρα στην περίοδο του Μεσοπολέμου μετά τη συντριβή της βραχύβιας σοβιετικής δημοκρατίας του Μπέλα Κουν το 1918 - 19 (...) ένα εκρηκτικό μείγμα ακραίου εθνικισμού, αντισημιτισμού και επιθετικής περιχαράκωσης των μεσαίων στρωμάτων που επλήγησαν από τη μεταπολεμική οικονομική κρίση (...) η ανατολική Ευρώπη του μεσοπολέμου επιστρέφει: κυβερνά την Πολωνία, συγκυβερνά τη Σλοβακία, διεκδικεί μια ιδιότυπη εξουσία του δρόμου στην Ουγγαρία, ενώ καταγράφει σταθερή κοινοβουλευτική παρουσία στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία» (η ρηχή αλλά τόσο βολική για τη σοσιαλδημοκρατία ανάλυση από τον Γιώργο Καπόπουλο στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΤΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΤΟΥ ΑΚΑΠΝΟΥ: «Ηταν εξέγερση αξιοπρέπειας (...) δεν έχει καμιά σημασία το ότι υμνούν την ουγγρική εξέγερση οι βαρόνοι και οι οργανώσεις του ιμπεριαλισμού. Οι σοβιετικές ερπύστριες και η δυσανεξία του "Υπαρκτού" απέναντι στην ελεύθερη βούληση έστρωσαν το δρόμο στην ηχηρή επανάκαμψη και τον θρίαμβο του καπιταλισμού στον πάλαι ποτέ λειμώνα των ελπίδων» (η προσβολή στο αίμα από τον Γιάννη Τριάντη στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΘΙΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΦΑΞΟΥΝ ...«Ο Δημήτρης Ρέππας μίλησε για τις ανεπάρκειες και αδυναμίες της ηγεσίας της Αριστεράς που οδήγησαν στην τραγωδία του Δεκέμβρη και του Εμφυλίου (...) κατέληξε τονίζοντας την ανάγκη του συμβιβασμού που θα έπρεπε να προτάξει η Αριστερά αντί της ένοπλης αναμέτρησης, η οποία οδήγησε στην κυριαρχία της Δεξιάς (το ρεπορτάζ αφορά στην παρουσίαση ενός ακόμα βιβλίου ενάντια στο δικαίωμα του λαού να μην καταθέτει τα όπλα.... / «ΑΥΓΗ»).

ΤΟ ΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟ»: «Η επιστροφή των καθηγητών στις αίθουσες διδασκαλίας δε συνιστά και αυτόματη επίλυση των προβλημάτων, αφού εξακολουθούν να τελούν υπό κατάληψη περίπου χίλια γυμνάσια, λύκεια και ΤΕΕ, ενώ οι μαθητές δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις καταλήψεις τουλάχιστον έως την Παρασκευή 3 Νοέμβρη» (η «θλίψη» στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Μαζική ΠΟΛΥΜΟΡΦΗ ΠΑΛΗ στο μέτωπο της Παιδείας

ΤΑ ΝΕΑ: Μετ' εμποδίων ανοίγουν τα σχολεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΑΡΕΛΑΣΗ και μετά το σχολείο

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ανοίγουν τα σχολεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ σε καζάνι που βράζει

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΕ ΚΛΟΙΟ καταλήψεων η Παιδεία

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ειρήνη στα σχολεία, ο πόλεμος στα ΑΕΙ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Μετεκλογικά, με συναίνεση η ενοποίηση των ταμείων

Η ΑΥΓΗ: Ρουσφέτια με συντάξεις

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΑΝΕΤΕΣ οι παρακολουθήσεις από τα κινητά

ΕΘΝΟΣ: ΘΥΕΛΛΑ για τις βο(υ)λευτικές συντάξεις

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΞΕΣΠΑΣΕ ΕΜΦΥΛΙΟΣ στο καρτέλ του γάλακτος

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: 12 αλλαγές για τις πτωχεύσεις

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Κι όμως, κάτι έχει κερδηθεί...

«Υπάρχουν πίσω εκεί στις γειτονιές κάτι σκονισμένες τάξεις, κάτι παραμελημένα προαύλια, κάτι μπερδεμένα παιδιά που περιμένουν τον δάσκαλο να φανεί στην πόρτα. Και τώρα πώς θα γυρίσετε στα σχολεία, ρωτάνε οι ρεπόρτερ. Αν γυρίσουμε, θα πρέπει να γυρίσουμε φορτωμένοι, όπως πάντα, ίσως απαντήσουν οι δάσκαλοι. Με αντικείμενα που εσείς έχετε ξεχάσει, θα μπορούσαν να πουν στους ρεπόρτερ: στυλό, γόμες, μολύβια, τετράδια, βιβλία, ντοσιέ. Και κιμωλίες από το σπίτι, γιατί στον πίνακα δεν τις βρίσκεις ποτέ. Θα μας περιμένουν τα ίδια μίζερα κτίρια, πιο φτωχά και σπαραλιασμένα κι από το φτωχότερο σπίτι του φτωχότερου μαθητή (...) κάτι έχει ήδη χαθεί, και δεν είναι μόνο τα μεροκάματα και οι ώρες διδασκαλίας. Θα γυρίσουμε με το κεφάλι ψηλά, αλλά αμέσως θα το χαμηλώσουμε γιατί οι μαθητές μας είναι μικροί ξέρετε και πρέπει να τους κοιτάμε στα μάτια» (η Αννα Δαμιανίδη στα ΝΕΑ).

Δε φτάνει νά 'χεις δίκιο...

«Είναι καθαρό στις μέρες μας, ότι για να γυρίσουν πράγματα, χρειάζονται χιλιόμετρα πορείας και στάση - κατεύθυνση ανατροπής. Γιατί δεν αρκεί να έχεις δίκιο! Δίκιο έχουν και στο Ιράκ και μετρούν 650.000 νεκρούς. Δίκιο έχουμε για τα δικαιώματα και τραβάμε το καζανάκι του σπιτιού μας αγκαλιά με τις κάμερες. Δίκιο έχουμε όταν λέμε ότι είμαστε φτωχοί και μας προτείνουν μη κυβερνητικές φιλανθρωπικές οργανώσεις. Αλήθεια, υπάρχει καμία - έστω και επιδοτούμενη - που να ενδιαφέρεται για το οκτάωρο, την υπερεργασία, τους ανέργους, τα εργατικά ατυχήματα, το κατώτατο μεροκάματο στην ΕΕ, εκτός από αυτές που νοιάζονται για το πέταγμα της πεταλούδας στην Κίνα, πιστεύοντας πως έτσι θα γίνει επανάσταση στη... Γούβα;» (ο Νάσος Γκολέμης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ