Associated Press

Ο Ντ. Ορτέγκα φέρεται επικρατέστερος πρόεδρος

Ενα ξεκάθαρο παράδειγμα για τις απειλές των ΗΠΑ είναι οι ενέργειες του ρεπουμπλικάνου γερουσιαστή της Καλιφόρνιας, Ντάνα Ρορμπάτσερ, ο οποίος έστειλε μία επιστολή στον γραμματέα Εσωτερικής Ασφάλειας, Μάικλ Τσέρτοφ, για να του ζητήσει τη δημιουργία, σε περίπτωση νίκης του Μετώπου των Σαντινίστας, ενός σχεδίου που θα μπλόκαρε τα εμβάσματα που στέλνονται από Νικαραγουανούς μετανάστες, από τις ΗΠΑ στη Νικαράγουα. Τον περασμένο χρόνο αυτά τα εμβάσματα έφτασαν τα 850.000.000 δολάρια, περίπου 17,5% του Εθνικού Ακαθάριστου Προϊόντος. Οπως οι περισσότερες κεντροαμερικανικές χώρες, η Νικαράγουα συντηρείται σε μεγάλο βαθμό από τη ροή των εμβασμάτων των πολιτών που μεταναστεύουν, λόγω της εξαθλίωσης που βιώνουν στην πατρίδα τους. Από τη μία πλευρά οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται αυτούς τους ανθρώπους αμείβοντάς τους με άθλιους μισθούς, και από την άλλη κρατούν στο χέρι ένα ισχυρό εργαλείο πολιτικής πίεσης και οικονομικής τρομοκρατίας, ώστε οι κυβερνήσεις και οι λαοί να υποτάσσονται στις επιθυμίες και τα συμφέροντά τους.

Και οι τέσσερις δημοσκοπήσεις που διοχετεύτηκαν τον τελευταίο καιρό συμφωνούν ότι την πρώτη θέση της πρόθεσης ψήφου την κατέχει ο υποψήφιος του FSLN, Ντανιέλ Ορτέγκα, με 30% - 32%. Ακολουθεί ο δεξιός και αγαπημένος της Ουάσιγκτον υποψήφιος της «Νικαραγουανής Φιλελεύθερης Συμμαχίας», Εδουάρδο Μοντεαλέγκρε, με ποσοστό μεταξύ 22% και 25%. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο επίσης δεξιός υποψήφιος του «Φιλελεύθερου θεσμικού Κόμματος», Χοσέ Ρίσο, που δεν ξεπέρασε σε καμία δημοσκόπηση το 20%. Κοντά στον Ρίσο, με περίπου 15% τοποθετείται ο υποψήφιος του «Κινήματος Ανανέωσης των Σαντινίστας» (MRS), που διασπάστηκε από το «Μέτωπο των Σαντινίστας», Εντμούντο Χαρκίν, ενώ τελευταίος, με περίπου 1%, εμφανίζεται ο υποψήφιος της «Εναλλακτικής για την Αλλαγή» (μιας συμμαχίας χριστιανικών κομμάτων), Εντεν Πασόρα.

Σε αυτή την εκλογική εκστρατεία κυριάρχησαν τέσσερα κόμματα, δύο φιλελεύθερα και δύο που έχουν σχέση με το Κίνημα των Σαντινίστας. Από τη μία πλευρά βρίσκεται η «Νικαραγουανή Φιλελεύθερη Συμμαχία» (ALN), με τον Εδουάρδο Μοντεαλέγκρε, που υπήρξε τραπεζίτης στις ΗΠΑ και κατείχε σημαντικές θέσεις στις δεξιές κυβερνήσεις του Αρνάλντο Αλεμάν και του σημερινού Προέδρου Ενρίκε Μπολίανος. Ο Μοντεαλέγκρε διαγράφτηκε από το «Φιλελεύθερο Θεσμικό Κόμμα» (PLC) και δημιούργησε το 2003 το ALN, γεγονός που προκάλεσε σοβαρή διάσπαση στις γραμμές του νικαραγουανού φιλελεύθερου κινήματος, ενώ χαίρει της στήριξης της πιο ισχυρής και συντηρητικής τάξης της χώρας. Και από την άλλη πλευρά είναι το Φιλελεύθερο Θεσμικό Κόμμα με τον Χοσέ Ρίσο που τοποθετείται ως «κληρονομιά» του δεξιού πρώην Προέδρου Αρνάλδο Αλεμάν, ο οποίος κατέληξε με μία καταδίκη 20 χρόνων φυλάκισης για εγκλήματα που διέπραξε στη διάρκεια της Προεδρίας του (1997-2002).

Τα δύο κόμματα που έχουν δεσμούς με το κίνημα των Σαντινίστας εκπροσωπούνται από το «Μέτωπο των Σαντινίστας» (FSLN) και το «Κίνημα Ανανέωσης των Σαντινίστας» (MRS). Το τελευταίο συστήνεται ως δύναμη της Αριστεράς που εμπνέεται από τη μεγάλη αγωνιστική παράδοση, στη δεκαετία του '30 του Αυγκούστο Σέσαρ Σαντίνο. Ομως, οι δηλώσεις των ηγετικών του στελεχών και τα ντοκουμέντα του κόμματος δεν επιβεβαιώνουν τον αριστερό χαρακτήρα του. Ο υποψήφιος του MRS, Εντμούντο Χαρκίν, είναι πρώην υψηλό στέλεχος της Διαμερικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης, ενώ τόσο η εσωτερική πολιτική όσο και οι θέσεις απέναντι στη σημερινή λατινοαμερικάνικη συγκυρία, δεν εγγυώνται τον αριστερό χαρακτήρα του κόμματος.

Τα κύρια σημεία της κριτικής του στο «Μέτωπο των Σαντινίστας» είναι ο αυταρχισμός στο εσωτερικό του κόμματος, η έλλειψη ηθικής πολλών στελεχών, η αμφιλεγόμενη συμμαχία με το κόμμα του πρώην προέδρου Αλεμάν, και η συμφιλίωση με μία εκκλησιαστική ιεραρχία που δεν αναγνωρίζει κανένα λάθος. Κάποιες από αυτές τις κατηγορίες μπορεί να ευσταθούν, ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διάσπαση της αντιπολίτευσης ευνοεί τα σχέδια των Βορειοαμερικανών στην περιοχή.

Από την άλλη πλευρά, ο Ντανιέλ Ορτέγκα, υποψήφιος του «Μετώπου των Σαντινίστας για την Εθνική Απελευθέρωση» (FSLN), που ηγείται μιας πολύχρωμης εκλογικής συμμαχίας η οποία περιλαμβάνει φιλελεύθερους, συντηρητικούς και πρώην «Κόντρας», διατείνεται ότι η νίκη του θα είναι νίκη για τους φτωχούς. Το κυβερνητικό του πρόγραμμα έχει έναν έντονο κοινωνικό χαρακτήρα με στόχο την καταπολέμηση της φτώχειας που πλήττει το 80% του πληθυσμού και του αναλφαβητισμού που ανέρχεται στο 35%, φαινόμενα που, όπως τονίζει ο Ορτέγκα, είναι αποτέλεσμα του «άγριου καπιταλισμού» που επέβαλαν στη χώρα οι δεξιές κυβερνήσεις των τελευταίων 16 χρόνων. Ταυτόχρονα, ο Ορτέγκα σε όλες τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις τόνιζε ότι η πρώτη ενέργεια στην οποία θα προβεί σε περίπτωση νίκης του κόμματός του, θα είναι να καλέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας για ενίσχυση της εθνικής συμφιλίωσης, αιχμή του δόρατος της εκλογικής του εκστρατείας, ώστε «ενωμένοι να αναπτύξουμε τη χώρα». Στο διεθνές επίπεδο ο ηγέτης των Σαντινίστας διατηρεί την αντιιμπεριαλιστική του θέση, καλές σχέσεις με Κούβα και Βενεζουέλα, αν και φαίνεται διατεθειμένος να προχωρήσει σε διάλογο με τις ΗΠΑ σε ισότιμη βάση, όπως λέει.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας για να εκλεγεί κάποιος πρόεδρος στη Νικαράγουα χρειάζεται τουλάχιστον το 35% των έγκυρων ψήφων και ένα προβάδισμα 5% από τον υποψήφιο που θα λάβει τη δεύτερη θέση. Σύμφωνα με όλα τα προγνωστικά ο αντίπαλος του Ορτέγκα, που θα είναι ο Μοντεαλέγκρε της Φιλελεύθερης Νικαραγουανής Συμμαχίας (ALN), εκείνο που μπορεί να πετύχει είναι να οδηγηθούν σε ένα δεύτερο γύρο. Ενώ για να καταφέρει να νικήσει τον Ντανιέλ Ορτέγκα, θα πρέπει να προσελκύσει όλους τους αναποφάσιστους που τοποθετούνται στο 8% και η αποχή να είναι πολύ κάτω του 20%, που προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις.

Εκτός από πρόεδρο και αντιπρόεδρο, οι Νικαραγουανοί θα εκλέξουν σήμερα και 90 μέλη της Εθνοσυνέλευσης και 20 βουλευτές του Κεντροαμερικανικού Κοινοβουλίου.

Οι διαφορές τους περιορίστηκαν, για μια ακόμη φορά, σε τεχνικής φύσεως ζητήματα που επιτρέπει το πλαίσιο αυτών των οργανισμών. Η μόνη πλευρά που τοποθετήθηκε έξω απ' αυτό το πλαίσιο για μια ακόμη φορά με πλήρη αυθεντικότητα ήταν το ΚΚΕ, διά της ΓΓ Αλέκας Παπαρήγα. Οι θέσεις αυτές είναι σύμφωνες με βασικές θέσεις και αρχές του κινήματος ειρήνης. Ορισμένα ενδεικτικά σημεία δείχνουν την αλήθεια αυτού του συσχετισμού. Κλειδί της ομιλίας της Αλέκας Παπαρήγα ήταν η λέξη «δεδομένη», για να καταδείξει την προσαρμογή έως και υποταγή της κυβερνητικής πολιτικής στα κελεύσματα των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Η Ελλάδα θεωρείται τόσο «δεδομένη», ώστε ακόμη και να πρωτοστατεί σε συγκεκριμένες επιδιώξεις τους με το μανδύα της πολιτισμένης ιστορικής χώρας με τον ιδιότυπο «φιλικό» χαρακτήρα. Ετσι, η ιμπεριαλιστική πολιτική δύναται να απλώνεται σε βελούδινη επιφάνεια.