Ο ΣΕΒ διαπιστώνει «ανησυχητικό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που αποτυπώνεται στο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και στο δημόσιο χρέος» και δηλώνει μέσω του προέδρου του ότι «διαγράφεται, αν δεν αλλάξουμε ρότα, ένα σκληρό μέλλον για όλους». Ετσι, με τις προτάσεις του φροντίζει το «σκληρό μέλλον» να αφορά τουλάχιστον μόνο τους εργαζόμενους.

Στις προτάσεις «άμεσης δράσης», τις οποίες διατυπώνουν οι μεγαλοβιομήχανοι - επειδή οι θετικές συνέπειες της Συνταγματικής Αναθεώρησης θα... καθυστερήσουν - περιλαμβάνονται:

• Ο έλεγχος του ΟΑΕΔ από τους «κοινωνικούς εταίρους» και η μετατροπή των «επιδομάτων παρηγοριάς» σε... «πραγματικές κοινωνικές υπηρεσίες».
• Η «συνεπής εφαρμογή του Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων», σε συνδυασμό με την επανίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας.
• Η επανίδρυση του Ανωτάτου Συμβουλίου Δημοσίων Υπαλλήλων.
• Η «απλοποίηση» των διαδικασιών ως προς την επιχειρηματικότητα, ώστε να εφαρμόζονται βολικές ρυθμίσεις για τα συμφέροντα του κεφαλαίου στους τομείς: ίδρυσης νέων επιχειρήσεων, πτωχευτικό δίκαιο, απελευθέρωση αγορών, φορολογικές διαδικασίες, χωροταξικό σχέδιο, ηλεκτρονική διακυβέρνηση!!!

Ως προς τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ο ΣΕΒ θεωρεί ότι πρέπει:

• Να αναμορφωθεί συνολικά το άρθρο 16 που αφορά στη δημόσια εκπαίδευση για την «αναβάθμισή» της. Οι θέσεις του ΣΕΒ για τη μετατροπή της δημόσιας Παιδείας σε «φροντιστήριο επιχειρηματικότητας» δείχνουν και το χαρακτήρα των αλλαγών που επιθυμεί στο πλαίσιο της «συνολικής» αναθεώρησης του συγκεκριμένου άρθρου.
• Να δημιουργηθεί «σύγχρονο κράτος δικαίου» με ενσωμάτωση στο Σύνταγμα (άρθρο 106) των αρχών «της ανοιχτής οικονομίας με ελεύθερο ανταγωνισμό»!
• Να μην αποτελούν «αλληλοαναιρούμενους στόχους» η προώθηση της ανάπτυξης και η... προστασία του περιβάλλοντος, καθώς οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί θέτουν σήμερα εμπόδια στη μεγαλύτερη κερδοφορία.

Η τακτική των βιομηχάνων, οι οποίοι και έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τελικών τιμών στην αγορά, πυροδοτεί το κύμα της ακρίβειας, σε μια μεγάλη γκάμα εμπορευμάτων πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Το γεγονός αυτό καταγράφεται και στα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), σύμφωνα με τα οποία οι ανατιμήσεις που επιβάλλουν οι βιομήχανοι στα εμπορεύματα μεταποίησης είναι διπλάσιες από την αύξηση που εμφανίζει ο επίσημος τιμάριθμος στο λιανεμπόριο (δείκτης τιμών καταναλωτή).

Σε αυτό το πλαίσιο για το μήνα Οκτώβρη του 2006 - μέσα επίπεδα 12μηνου - ο δείκτης τιμών παραγωγού στη βιομηχανία καταγράφει άνοδο σε ποσοστό 7% έναντι αύξησης 3,3% που εμφανίζει στο ίδιο διάστημα ο δείκτης τιμών καταναλωτή. Ταυτόχρονα οι ανατιμήσεις στα εμπορεύματα που παράγονται στη χώρα και πωλούνται στην ντόπια αγορά συνεχίζουν να είναι πολλαπλάσιες από αυτά που προορίζονται για εξαγωγές. Ετσι το μήνα Οκτώβρη του 2006 -σύγκριση τιμών με τον Οκτώβρη 2005 - ο δείκτης παραγωγού «εγχώριας αγοράς» αυξήθηκε σε ποσοστό 3%, έναντι αύξησης 0,6% της «εξωτερικής αγοράς».

Την απελευθέρωση του κλάδου των οδικών μεταφορών με φορτηγά δημόσιας χρήσης ζητά το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Αθήνας (ΕΒΕΑ). Με επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομίας, ΠΕΧΩΔΕ, Ανάπτυξης, Δημόσιας Τάξης και μεταφορών ο πρόεδρος το ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος υποστηρίζει ότι εάν απελευθερωθεί ο συγκεκριμένος κλάδος μπορεί υπό προϋποθέσεις να μειωθεί το κόστος των μεταφορών, να περιοριστούν τα τροχαία ατυχήματα στα οποία έχουν μεγάλη συμμετοχή τα επαγγελματικά φορτηγά, καθώς και η περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Στο πλαίσιο αυτό οι εμποροβιομήχανοι - επικαλούμενοι το πρότυπο άλλων χωρών - αξιώνουν να βάλει το κράτος βαθιά το χέρι στην τσέπη και με τη μορφή διάφορων ενισχύσεων και κινήτρων να χρηματοδοτήσει τον κλάδο. Μεταξύ άλλων κάνουν λόγο για:

• ενίσχυση των ποιοτικών κριτηρίων εισόδου στο επάγγελμα του μεταφορέα
• επενδύσεις από το κράτος στις υποδομές
• κρατικές ενισχύσεις για την εισαγωγή καινοτομιών στον κλάδο
• κρατικά προγράμματα σχετικά με τις μεταφορές
• κίνητρα για ανανέωση του στόλου
• επιδοτήσεις των καυσίμων
• επιδοτήσεις των διοδίων.