Το πρόβλημα έχει πάρει διαστάσεις και από το γεγονός ότι η κυβέρνηση με αυταρχικό τρόπο προωθεί μια διοικητική διαδικασία αναγκαστικού χαρακτήρα, για να αντιμετωπίσει κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα. Τι θέλουμε να υπογραμμίσουμε:

***

Οι κάθε φορά αστικές κυβερνήσεις, διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος, ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για την ουσιαστική ανάπτυξή της. Τους ενδιέφερε πάντα το στενό δικό τους όφελος και ακολουθούν πολιτική υποταγής απέναντι στους ιμπεριαλιστές.

Ετσι και σήμερα, δεν ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη που έχει ανάγκη η χώρα. Λένε πολλά για τη δήθεν αποκέντρωση και αυτό που προωθούν είναι η αποσυγκέντρωση των εξουσιών, για να φτάνουν πιο εύκολα, πιο γρήγορα και με λιγότερο πολιτικό κόστος στην τσέπη του δημότη, του εργαζόμενου, του λαού. Το κύριο είναι να περάσουν παντού την πολιτική της ιδιωτικοποίησης, της ανταποδοτικότητας, της πρόσθετης φορολογίας.

Γι' αυτό και η προώθηση αυτών των μέτρων δε στηρίζεται στη θέληση των κατοίκων, δε γίνεται στη βάση κριτηρίων και κινήτρων, αδιαφορεί για την ιστορική κληρονομιά, την πολιτιστική παράδοση, τη δράση και τη ζωή των κοινοτήτων και προωθείται χωρίς δραχμή από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η προώθηση τέτοιου είδους διοικητικών αναγκαστικών μέτρων είχε ξαναγίνει τις εποχές που χαρακτηρίζονταν από το συντηρητισμό και τον αυταρχισμό της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

***

Η ΝΔ για τις συνενώσεις εξέφρασε στην αρχή κάποιες επιφυλάξεις. Στο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στο Ηράκλειο, το Μάρτη του '97, τα στελέχη της έκαναν προσωπικές τοποθετήσεις. Από το Φλεβάρη του 1997 και μέχρι τον Ιούνη του 1997 ήταν έξω από το πρόβλημα. Δεν το αντιμετώπιζαν στην ουσία του. Οταν όμως είδαν αντιδράσεις δημάρχων και κοινοταρχών, έσπευσαν να τις υιοθετήσουν για να έχουν αντιπολιτευτικά οφέλη. Η στάση της ΝΔ δεν μπορεί να βρίσκεται σε προοδευτική κατεύθυνση, διότι η ανάπτυξη της υπαίθρου σχετίζεται άμεσα με την εξάρτηση της χώρας και τις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου. Κάτι που η ΝΔ εκφράζει, ακολουθεί πιστά και δεν αντιτίθεται σε αυτό σε καμιά περίπτωση.

***

***

Αυτό το πλαίσιο είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ, που θέτουν στο επίκεντρό τους το λεγόμενο ανταγωνισμό σε έναν κατ' εξοχήν δημόσιο τομέα, όπως η ΤΑ. Με αυτό θέλουν να μετατρέψουν την Περιφέρεια, το νομό, το δήμο, την κοινότητα σε επιχειρήσεις που θα πουλούν τις υπηρεσίες με τις οποίες λειτουργούν, τις αρμοδιότητες και τα έργα τους. Επιχειρήσεις, που θα λειτουργούν σε συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο και προς όφελός του. Για να προωθούν πιο εύκολα την ανταποδοτικότητα και την πρόσθετη φορολογία.

Τα κυβερνητικά στελέχη, χωρίς αιδώ, δηλώνουν: "Οι αποφάσεις παίρνονται στις Βρυξέλλες, εμείς εδώ εξειδικεύουμε και υλοποιούμε".

***

Απαιτείται μια άλλη πολιτική ανάπτυξης, που θα αξιοποιεί τις πλούσιες παραγωγικές δυνατότητες και δυνάμεις με κριτήρια που θα βρίσκονται σε αντίθεση με τις εντολές των υπερεθνικών κέντρων που έχουν σαν κατεύθυνση τη στρέβλωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, την υποβάθμιση και την υποταγή της στα συμφέροντά τους.

Σε αυτήν την κατεύθυνση η ΤΑ, οι δήμοι και οι κοινότητες απαιτείται να παίξουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως διοικητικοί μηχανισμοί προώθησης αντιλαϊκών επιλογών.

Σήμερα βλέπουμε ότι τα πάντα προωθούνται στη λογική του ατομικού οφέλους και κέρδους, σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος, και γι' αυτό είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι. Αντιπαλεύουμε την πρακτική της ιδιωτικοποίησης.

Αυτό που επιδιώκεται δεν έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη και την πρόοδο του τόπου. Είναι μια μηχανιστική - διοικητική αντιμετώπιση ενός κοινωνικού, οικονομικού προβλήματος. Ο τρόπος που προωθείται αποσκοπεί, εκτός των άλλων, και στην πολιτική κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ στην ύπαιθρο.

Μια άλλη παράμετρος είναι ότι με μικρούς Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να προωθηθούν πολιτικές ιδιωτικοποίησης. Μέσα όμως από μεγαλύτερα σχήματα, μπορούν και να ιδιωτικοποιήσουν υπηρεσίες, έργα και δραστηριότητες, αλλά να έχουν τη δυνατότητα να διευρύνουν αυτή τη δραστηριότητα στα δάση, στις ακτές, στον υδάτινο, ακόμα και στον ορυκτό, πλούτο της κάθε περιοχής.

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με αυτές τις επιλογές και πρακτικές. Για μας η δημοκρατική αποκέντρωση είναι συνυφασμένη με το γενικότερο εκδημοκρατισμό του κράτους, της δημόσιας ζωής, με ριζοσπαστικές αλλαγές στο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, που θα προωθούν μια άλλη ανάπτυξη και όχι τη σταθεροποίηση του συστήματος.

Δεν περιμένουμε, αλλά συμβάλλουμε για μια πορεία βαθιών κοινωνικοοικονομικών αλλαγών. Στην πορεία αυτών των αλλαγών, η ΤΑ αποκτά το ουσιαστικό της περιεχόμενο, με ανάπτυξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της και ιδιαίτερα του διεκδικητικού της χαρακτήρα για τα προβλήματα του λαού μαζί με το λαό.

Οι συνθήκες είναι δύσκολες, αφού και άλλες δυνάμεις που υποστήριζαν μέχρι πρότινος ότι η ανισόμετρη ανάπτυξη της χώρας, η ερήμωση της υπαίθρου, η καθυστέρηση οφείλονταν στο σύστημα και την εξάρτηση της χώρας μας, ανένηψαν, προσαρμόστηκαν και απορροφήθηκαν από την κηδεμονία της ΕΕ.

Για μας η αντίθεση στις αναγκαστικές συνενώσεις δεν είναι μια απλή άρνηση, όπως της ΝΔ, αλλά η απαίτηση για μια άλλη πολιτική ανάπτυξης της χώρας, με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Πιστεύουμε ότι η δράση των εργαζομένων, η ανάπτυξη του Μετώπου Πάλης τους μπορεί να επιβάλλει δημοκρατικές κατακτήσεις προς όφελος του λαού σε όλα τα επίπεδα και αυτό ενισχύουμε.

Απαιτείται μια άλλη πολιτική ανάπτυξης, που θα αξιοποιεί τις πλούσιες παραγωγικές δυνατότητες και δυνάμεις με κριτήρια που θα βρίσκονται σε αντίθεση με τις εντολές των υπερεθνικών κέντρων, που έχουν σαν κατεύθυνση τη στρέβλωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, την υποβάθμιση και την υποταγή της στα συμφέροντά τους

ΦΑΡΜΑΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Αυτός είναι ο "εκσυγχρονιστικός" όρος πίσω από τον οποίο προωθούνται οι νεοφιλελεύθερες επιλογές στον κρίσιμο τομέα των φαρμάκων. Ουσιαστικά ο παραπάνω όρος υποδηλώνει την υποταγή της πολιτικής για τα φάρμακα στους νόμους της αγοράς, περιφρονώντας προκλητικά τις λαϊκές ανάγκες. Αυτή είναι η γραμμή πλεύσης που εφαρμόζει η κυβέρνηση μέσω και του τελευταίου νομοσχεδίου του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας. Τι σημαίνουν όμως τα κυβερνητικά μέτρα για το φάρμακο; Ποιος κερδίζει από την υπάρχουσα κατάσταση; Τι έπρεπε να γίνει και τι έγινε; Τι προτείνουν οι εργαζόμενοι; Στα βασικά αυτά ερωτήματα απαντά η έρευνα που παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ" (Σελίδες 12-14, 27).

ΤΑ ΙΟΥΛΙΑΝΑ,τα γεγονότα δηλαδή που διαδραματίστηκαν τον Ιούλη του 1965, κάθε χρόνο, αυτό το μήνα, επανέρχονται στην επικαιρότητα. Και αυτό καθόλου τυχαία. Οι εξελίξεις αυτές σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία του τόπου, αφού οδήγησαν στη στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απρίλη 1967, αλλά ρίχνουν και τη σκιά τους μέχρι και τις μέρες μας. Μια αναδρομή στα γεγονότα με την απόσταση του χρόνου που μας χωρίζει από εκείνη την εποχή, αναμφίβολα είναι χρήσιμη. Ιδιαίτερη αξία όμως έχει η μελέτη για το ρόλο της Αριστεράς, ο οποίος σίγουρα ήταν σημαντικός (Σελίδες 8-9).

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ,παρόλο που πέρασαν 23 χρόνια από την εισβολή και κατοχή του Αττίλα, παραμένει πάντα μια "ανοιχτή πληγή" για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Από τις 20 Ιούλη του 1974 που έγινε η εισβολή των Τούρκων με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, η υπόθεση του Κυπριακού "πηγαινοέρχεται" στον ΟΗΕ, αλλά η δίκαιη και βιώσιμη λύση του δεν επιτυγχάνεται για προφανείς λόγους. Το τελευταίο διάστημα όμως οι ΗΠΑ αποφάσισαν να προωθήσουν την επίλυσή του στο πλαίσιο της "νέας τάξης" (Σελίδα 5).

14ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ.Γιορτή της νιότης στο Νησί της Επανάστασης. Μετά από οχτώ χρόνια επιστρέφει στην Κούβα το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, στην οποία πριν από λίγες μέρες "επέστρεψε" και το σύμβολο της Επανάστασης, ο Τσε, δίνοντας στις φετινές εκδηλώσεις κι έναν ξεχωριστό συμβολισμό (Σελίδες 20-21).

ΟΙ "ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ" είναι γνωστό ότι δεν έκαναν "ευεργεσίες", κινούμενοι από υψηλά ιδανικά και την αγάπη τους προς την πατρίδα. Ούτε βέβαια έδιναν από το υστέρημά τους. Χαρακτηριστική του ρόλου των εθνικών ευεργετών στην αναπαραγωγή του συστήματος είναι η περίπτωση του Ανδρέα Συγγρού (Σελίδα 15).

ΑΘΗΝΑ ΓΑΪΤΑΝΟΥ - ΓΙΑΝΝΙΟΥ: Μια πρωτοπόρα στις αρχές του αιώνα. Συζήτηση με τη συγγραφέα και δικηγόρο Ιριδα Καλκάνη - Αυδή, για το βιβλίο της "Μια αντάρτισσα της Πόλης στην ταραγμένη Αθήνα" που αναφέρεται στη ζωή και το έργο της Αθηνάς Γαϊτάνου - Γιαννιού, εκπαιδευτικού, δημοσιογράφου και συγγραφέα, που συμμετείχε δυναμικά στην πνευματική ζωή της γενέτειράς της και σε συνέχεια στη σοσιαλιστική και φεμινιστική κίνηση της Αθήνας, όπου έζησε μετά το 1911 (Σελίδα 28).

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ του Σουδάν περνά μέσα από τον ένοπλο αγώνα! Στη χώρα μας βρέθηκε, το μέλος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος του Σουδάν και μέλος της ηγεσίας της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας, Αλσαφιέ Σαϊντ.Στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης μας δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσουμε για τα προβλήματα, τα κυριότερα τουλάχιστον, που αντιμετωπίζει ο σουδανικός λαός κάτω από το δικτατορικό καθεστώς του Αλ Μπασίρ (Σελίδες 36-37).