Οι λαλίστατοι ηγέτες της Α.Ο. και οι πολυγραφότατοι κονδυλοφόροι τους έχασαν πια όχι μόνο την αίσθηση της σοβαρότητας και της ευθύνης, αλλά και κάθε έλεγχο, τόσο στα έργα τους, όσο και στα λόγια και τα γραφτά τους. Αυτό για μας δεν είναι ούτε περίεργο, ούτε ανεξήγητο, αλλά νομοτελειακό φαινόμενο του αναθεωρητισμού.

... Το αδιέξοδο που βρίσκονται είναι συνέπεια της βαθιάς κρίσης που δέρνει την Α.Ο. και που εκδηλώνεται με την πλήρη χρεοκοπία της γραμμής τους, τις σοβαρές διαφωνίες και στο "Εσωτερικό" τους και τις συνεχείς διασπάσεις σε ομάδες και ομαδούλες. Γι' αυτό αντιδρούν όπως αντιδρούν, σε κάθε τι το σωστό και το λογικό, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Η σημερινή του κατάντια είναι η φυσική συνέπεια και συνέχεια της σύγχυσης και του πανικού που τους κατέλαβε από την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος του 1967 και που αργότερα τους οδήγησε στην αποστασία από το Κόμμα και στη διασπαστική τους δράση. Ετσι έφτασαν:

- Στην αποκήρυξη της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου

- Στην αναγνώριση της χουντομαρκεζινικής διαδικασίας για "πολιτικές εξελίξεις" και για "εκλογές"

- Στις θέσεις του Δρακόπουλου στο στρατοδικείο για το βασιλιά

- Στις θέσεις του Δρακόπουλου και του Παρτσαλίδη στο στρατοδικείο, ότι αυτοί δε θέλουν τίποτα περισσότερο από "ένα σοσιαλισμό τύπου Ντούμπτσεκ"

- Στη θέση του κ. Ηλιού και πολλών άλλων "Καραμανλής ή τανκς", που είτε την έγραψαν, είτε όχι, πάντως ήταν ριζωμένη στα μυαλά τους, αντίληψη που την πιστεύουν, την προπαγανδίζουν και, στην πράξη, την εφαρμόζουν

- Στον ανοιχτό αντισοβιετισμό με τις συνεχείς επιθέσεις κατά του ΚΚΣΕ και της ΕΣΣΔ

- Στην υιοθέτηση της θεωρίας των "υπερδυνάμεων"

- Στη θέση για δήθεν επεμβάσεις του ΚΚΣΕ και άλλων αδελφών κομμάτων στα εσωτερικά του Κόμματός μας

- Στη θέση για επεμβάσεις των σοσιαλιστικών χωρών, κατά πρώτο λόγο της Σ.Ε., στα εσωτερικά της χώρας μας.

Ο αντικομματικός τους κατήφορος τους οδήγησε μέχρι του σημείου να θίγουν τα ιερά και τα όσια του Κόμματος, τις αρχές του, τις ηρωικές παραδόσεις του, την ιστορία των 57 χρόνων του, που είναι ιστορία αγώνων και θυσιών για μια καλύτερη ζωή του λαού, για ένα ευτυχισμένο μέλλον.

Τώρα έφθασαν μέχρι το σημείο να θίγουν και να προσβάλλουν ακόμα και την ιερή μνήμη αξέχαστων ηρώων και μαρτύρων του Κόμματος και του λαού, τα σύμβολα της κομματικότητας, του ηρωισμού, της κομματικής και αγωνιστικής περηφάνιας και λεβεντιάς, τα υποδείγματα ανώτατης επαναστατικής συνέπειας και ανώτατου κομματικού ήθους, σαν τον Μπελογιάννη και τον Πλουμπίδη, που όλη τους η ζωή και η τελευταία λέξη τους ήταν αφοσίωσή τους στο Κόμμα και υπεράσπισή του.

Αυτό που μόνο ο ταξικός εχθρός τόλμησε να το κάμει, οι ηγέτες της Α.Ο. το ονομάζουν "Επαναστατικό ήθος" στην προκήρυξή τους για τις δημοτικές εκλογές στην Καισαριανή. Αξιος ο μισθός τους!

Τι σχέση όμως μπορεί να έχει με το επαναστατικό ήθος η ανούσια λαθοκαπηλεία που κάνουν, μέχρι του σημείου να απαλλάσσουν της ευθύνης την ντόπια και ξένη αντίδραση για τη δολοφονία και τη φορτώνουν στο Κόμμα, που γι' αυτό έζησαν - αγωνίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους κρατώντας ψηλά την τιμή του και υπερασπίζοντας τα ιδανικά του - οι Μπελογιάννης, Πλουμπίδης και τόσοι άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι ήρωες και μάρτυρες;

Και είναι "επαναστατικό ήθος" να παίρνουν τη σημαία του Κόμματος - τη βαμμένη με το αίμα των πιο τιμημένων ηρώων και μαρτύρων του - για να σκουπίσουν μ' αυτή τη σκανδάλη και τις κάννες των όπλων που τους σκότωσαν και να σβήσουν τα ίχνη των εχθρών του λαού και της χώρας, για να λερώσουν και να χτυπήσουν το Κόμμα;

Μα εκείνο που κάνει να είναι τόσο μεγάλο το κύρος και η ακτινοβολία του Κόμματος στην εργατική τάξη και στη συνείδηση του εργαζόμενου λαού, είναι ακριβώς ότι τα μέλη και τα στελέχη του ζουν και όταν χρειαστεί πεθαίνουν για να υπερασπιστούν αυτά τα ιερά ιδανικά, που είναι ταυτόσημα με τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα. Γι' αυτό κι ο λαός μας έδειξε ότι ξέρει να τιμά το Κόμμα μας και να υπερασπίζεται τα σύμβολά του. Οπως έδειξε ότι δεν ξεχνάει και ξέρει να τιμωρεί και τους αποστάτες και πάντα βρίσκει τον τρόπο αργά ή γρήγορα να τους πληρώνει κατά τα έργα τους. Πολύ περισσότερο όταν του θίγουν τα ιερά και τα όσια του. Και είναι σίγουρο ότι αυτό θα κάνει και τώρα. Γιατί τα έργα της Α.Ο. πολύ κακό έχουν κάνει και κάνουν στο Κόμμα και στο λαϊκό κίνημα.

Αυτό τους φωνάζει και τώρα μέσα απ' τον τάφο ο Νίκος Πλουμπίδης, μαζί με τον Μπελογιάννη, τον Σουκατζίδη, την Ηλέκτρα Αποστόλου, τον Παπαρήγα, τον Ερυθριάδη και τους χιλιάδες ήρωες του ΚΚΕ που έπεσαν στον αγώνα. Γιατί δε θέλουν να ακούσουν αυτή τη φωνή.

Το Κόμμα μας δεν έκρυψε ποτέ τα λάθη του, λάθη που έκανε σε μια διαρκή 57χρονη ηρωική και άνιση πάλη στο δύσκολο αυτό σταυροδρόμι που βρίσκεται η χώρα μας, ενάντια σε ποικιλώνυμους και πολύπειρους εχθρούς, δίνοντας σ' αυτήν όλες του τις δυνάμεις και ποτάμι το αίμα των καλύτερων παιδιών του, στελεχών - μελών και οπαδών του.

Στην πάλη αυτή το ΚΚΕ είχε και επιτυχίες και αποτυχίες και νίκες και ήττες. Ποτέ όμως δεν πανικοβλήθηκε, δεν κιότεψε, δεν υποτάχτηκε και δεν υπέστειλε τη σημαία της επαναστατική πάλης. Αντίθετα, νικητής ή ηττημένος στάθηκε πάντα μπροστάρης και οδηγητής, ο πιο συνεπής αντίπαλος και πολέμιος της αντίδρασης για την υπεράσπιση των λαϊκών και εθνικών συμφερόντων. Και σήμερα διδαγμένο από την πείρα και τα λάθη του - που σ' αυτά οφείλεται και η ανάδειξη και η προβολή των σημερινών ηγετών της Α.Ο. και στηριγμένο στέρεα στη Μαρξιστική - Λενινιστική διδασκαλία, με ξεδιπλωμένες τις σημαίες της σωστής πολιτικής του και της οργανωτικής καθαρότητας, με οδηγό τις αποφάσεις του 9ου Συνεδρίου και της 2ης Ολομέλειας, προχωρεί στην εκπλήρωση των σημερινών καθηκόντων του και της ιστορικής αποστολής του. Πυκνώνουν οι φάλαγγες των αγωνιστών που ακολουθούν το Κόμμα. Πραγματοποιείται η ανανέωση του Κόμματος, Μαρξιστικά - Λενινιστικά όμως, και όχι αναθεωρητικά. Μπαίνει στο Κόμμα νέο αίμα, από τη νέα γενιά, από την αδάμαστη νεολαία του, την ηρωική ΚΝΕ.

... Ο δρόμος του ΚΚΕ είναι ο μοναδικά σωστός και επαναστατικός δρόμος για το ευτυχισμένο μέλλον της χώρας μας. Και η ελληνική νεολαία με τις ανησυχίες που έχει, με τον ενθουσιασμό που τη χαρακτηρίζει, με τις αναζητήσεις που κάνει, με τη φλόγα για αγώνα που την καίει, και με την ωριμότητα και την πείρα που αποχτά, δεν μπορεί παρά να διαλέξει αυτό το δρόμο.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΔΩΝ.

"Δε συνέλαβα ποτέ τον εαυτό μου να βάζει τίποτε πάνω και πριν από το συμφέρον του Κόμματος. Ακόμα και όταν αυτό μπορούσε να είναι αφάνταστα οδυνηρό για μένα". Ναι! Αυτή ήταν η συντρόφισσα Λούλα Λογαρά,η ακριβή μας συντρόφισσα που την Πέμπτη το πρωί πέθανε μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, τερματίζοντας μια ηρωική αγωνιστική πορεία - των τελευταίων 55 χρόνων μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, από τη θέση του απλού αγωνιστή μέλους του Κόμματος και της ανώτατης καθοδήγησής του ως μέλους του ΠΓ της ΚΕ και γραμματέα της ΚΟΑ.

Η Λούλα Λογαρά ήταν από εκείνη τη στόφα των αγωνιστών που ζυμώθηκαν και ατσαλώθηκαν μέσα στο καμίνι του αντιφασιστικού, αντικατοχικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του λαού μας, του αγώνα για κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων και για την κοινωνική προκοπή του τόπου. Από τη νεαρή ηλικία κατανόησε απόλυτα τον ιστορικό ρόλο και την αναγκαιότητα της ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, του κόμματος της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων που λειτουργεί και δρα με βάση τις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού.

Μαζί με τα ιδανικά και τα οράματα του ΚΚΕ, η Λούλα Λογαρά υπερασπίστηκε αταλάντευτα και υλοποίησε σ' όλη της ζωή τις μαρξιστικές - λενινιστικές αρχές λειτουργίας και δράσης, ώστε να ανταποκριθεί το Κόμμα μας στα ιστορικά του καθήκοντα, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού, στην ιστορική του αποστολή για τη σοσιαλιστική επανάσταση και την προκοπή του τόπου. Ετσι, μαζί με τον αγώνα για τα λαϊκά συμφέροντα από τις γραμμές του Κόμματος, αγωνίστηκε αποφασιστικά για την ανάπτυξη και το δυνάμωμα, ιδεολογικό και πολιτικό, του ΚΚΕ ενάντια στις προσπάθειες των λογής αναθεωρητών και διασπαστών (1968 και τελευταία).

Ο "Ρ", ως ελάχιστο δείγμα τιμής για την προσφορά της συντρόφισσας Λούλας Λογαρά, επαναδημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από άρθρο της, δημοσιευμένο στον Κυριακάτικο "Ρ", στις 13-4-75, ιδιαίτερα επίκαιρο και σήμερα που, κατά τραγικό τρόπο, οι λογής αναθεωρητές, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, με την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος στην ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες της ΚΑ Ευρώπης, συμβιβασμένοι και υποταγμένοι, βάλθηκαν να ξεθεμελιώσουν ό,τι καλύτερο έχει δώσει μέχρι σήμερα το κομμουνιστικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα με μπροστάρη το ΚΚΕ.

Αύριο Δευτέρα, στις 6 το απόγευμα, θα συνοδέψουμε τη σ. Λούλα Λογαρά στην τελευταία της κατοικία, στην κηδεία της που γίνεται από το Νεκροταφείο της Καισαριανής.

Στη μνήμη της αξέχαστης συντρόφισσας Λούλας Λογαρά ο δημοσιογράφος Νίκος Καραντηνός προσφέρει, μέσω της ΚΟΒ του "Ρ", 25.000 δραχμές στο ΚΚΕ.