"Δε συνέλαβα ποτέ τον εαυτό μου να βάζει τίποτε πάνω και πριν από το συμφέρον του Κόμματος. Ακόμα και όταν αυτό μπορούσε να είναι αφάνταστα οδυνηρό για μένα". Ναι! Αυτή ήταν η συντρόφισσα Λούλα Λογαρά,η ακριβή μας συντρόφισσα που την Πέμπτη το πρωί πέθανε μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, τερματίζοντας μια ηρωική αγωνιστική πορεία - των τελευταίων 55 χρόνων μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, από τη θέση του απλού αγωνιστή μέλους του Κόμματος και της ανώτατης καθοδήγησής του ως μέλους του ΠΓ της ΚΕ και γραμματέα της ΚΟΑ.

Η Λούλα Λογαρά ήταν από εκείνη τη στόφα των αγωνιστών που ζυμώθηκαν και ατσαλώθηκαν μέσα στο καμίνι του αντιφασιστικού, αντικατοχικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του λαού μας, του αγώνα για κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων και για την κοινωνική προκοπή του τόπου. Από τη νεαρή ηλικία κατανόησε απόλυτα τον ιστορικό ρόλο και την αναγκαιότητα της ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, του κόμματος της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων που λειτουργεί και δρα με βάση τις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού.

Μαζί με τα ιδανικά και τα οράματα του ΚΚΕ, η Λούλα Λογαρά υπερασπίστηκε αταλάντευτα και υλοποίησε σ' όλη της ζωή τις μαρξιστικές - λενινιστικές αρχές λειτουργίας και δράσης, ώστε να ανταποκριθεί το Κόμμα μας στα ιστορικά του καθήκοντα, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού, στην ιστορική του αποστολή για τη σοσιαλιστική επανάσταση και την προκοπή του τόπου. Ετσι, μαζί με τον αγώνα για τα λαϊκά συμφέροντα από τις γραμμές του Κόμματος, αγωνίστηκε αποφασιστικά για την ανάπτυξη και το δυνάμωμα, ιδεολογικό και πολιτικό, του ΚΚΕ ενάντια στις προσπάθειες των λογής αναθεωρητών και διασπαστών (1968 και τελευταία).

Ο "Ρ", ως ελάχιστο δείγμα τιμής για την προσφορά της συντρόφισσας Λούλας Λογαρά, επαναδημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από άρθρο της, δημοσιευμένο στον Κυριακάτικο "Ρ", στις 13-4-75, ιδιαίτερα επίκαιρο και σήμερα που, κατά τραγικό τρόπο, οι λογής αναθεωρητές, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, με την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος στην ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες της ΚΑ Ευρώπης, συμβιβασμένοι και υποταγμένοι, βάλθηκαν να ξεθεμελιώσουν ό,τι καλύτερο έχει δώσει μέχρι σήμερα το κομμουνιστικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα με μπροστάρη το ΚΚΕ.