Αποχαιρετώντας τη σ. Λούλα Λογαρά από μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, ανέφερε:

"Ενα ακόμα από τα στελέχη της παλιάς γενιάς του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, η αγαπημένη μας συντρόφισσα Λούλα Λογαρά, έφυγε από τη ζωή. Δεν έφυγε, όμως και δε θα φύγει από κοντά μας, από τη δράση και την πορεία του λαϊκού μας κινήματος. Θα συντροφεύει πάντα την πάλη των νέων αγωνιστών, στην καθημερινή πορεία τους, στον αγώνα για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στο μέτωπο της δράσης για τη σοσιαλιστική κοινωνία.

Η συντρόφισσα Λούλα, που σήμερα αποχαιρετά η ΚΕ και όλο το Κόμμα, εντάχθηκε στο λαϊκό κίνημα σε νεαρή ηλικία και ανάλωσε τη ζωή της για τα δίκια της εργατικής τάξης, για το λαό και τον τόπο. Ακούραστη αγωνίστρια, με απέραντη αισιοδοξία, την οποία αντλούσε από την εμπιστοσύνη της στην εργατική τάξη και το λαό. Πάλεψε με συνέπεια για τη δημοκρατία, για την ειρήνη και για το σοσιαλισμό.

Γεννήθηκε πριν από 74 χρόνια στη Ζάκυνθο. Μεγάλωσε σε μια πολυμελή οικογένεια, η οποία έδωσε τα πάντα στον αγώνα για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της πατρίδας, για το σοσιαλιστικό μέλλον.

Με την κατάχτηση της χώρας από τους Ιταλούς και Γερμανούς φασίστες, η Λούλα Λογαρά εντάσσεται στον αντιφασιστικό αγώνα, γίνεται μέλος του ΕΑΜ και συμμετέχει δραστήρια σε όλες τις αγωνιστικές, απεργιακές κινητοποιήσεις στο χώρο δουλιάς της, που ήταν τότε το υπουργείο Εργασίας. Μετά τη μεγάλη διαδήλωση του Μάρτη του 1943, εντάσσεται στο ΚΚΕ, γίνεται μέλος του, τίτλο που κράτησε επάξια για 54 ολάκερα χρόνια.

Στις γραμμές του Κόμματος, η συντρόφισσά μας Λούλα Λογαρά, έδωσε και πήρε πολλά. Εδωσε τη ζωντάνια και τον ενθουσιασμό της. Αφιέρωσε όλη της τη ζωή, για την ανάπτυξη του Κόμματος, για τη συνεχή ενίσχυση των γραμμών του, για την ανάπτυξη του εργατικού και μαζικού λαϊκού κινήματος.

Πήρε από το κόμμα και από το λαϊκό κίνημα τις υψηλές αξίες και τα ιδανικά του. Την αντίληψη της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της ανιδιοτελούς υπεράσπισης των αδικημένων, την εμπιστοσύνη και την αισιοδοξία για τη νίκη των σοσιαλιστικών ιδανικών.

- Μετά την απελευθέρωση ακολούθησε το δύσκολο μα ηρωικό δρόμο των αγωνιστών και αγωνιστριών της αθάνατης ΕΑΜικής Εθνικής αντίστασης.

Οι δυνάμεις του δοσιλογισμού, του ραγιαδισμού και της μισαλλοδοξίας που κυριαρχούσαν στον τόπο μας, μετά την απελευθέρωση, τη συνέλαβαν, τη δίκασαν, την καταδίκασαν και την οδήγησαν στις φυλακές.

Η στάση της στις φυλακές ήταν σταθερή και ακλόνητη. Μαζί με όλες τις συγκρατούμενές της, συμμετέχει στην οργάνωση της ζωής στις φυλακές και συνεχίζει, στις νέες συνθήκες, την αντίσταση και την πάλη της.

Με την αποφυλάκισή της το 1957, εντάσσεται στην ΕΔΑ, στο Συνέδριο της οποίας εκλέγεται στη Διοικούσα Επιτροπή. Για πολλά χρόνια δούλεψε κομματικά στο γραφείο της μεγαλύτερης και σπουδαιότερης οργάνωσης της ΕΔΑ, στην Κομματική Οργάνωση Αθήνας.

Από το 1965 ήταν μέλος του Γραφείου της ΚΟΑ του ΚΚΕ. Στη διάρκεια της αγωνιστικής της δράσης διακρίθηκε ιδιαίτερα για τις οργανωτικές της ικανότητες. Στα χρόνια πριν από τη δικτατορία δούλεψε ακούραστα και στο γυναικείο κίνημα.

Στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Αργότερα αναδείχνεται στο ΠΓ της ΚΕ, θέση στην οποία παραμένει μέχρι το 13ο Συνέδριο του Κόμματος το 1991.

Η δικτατορία της 21-4-1967 τη συνέλαβε, όχι την πρώτη μέρα, αλλά αργότερα. Την κράτησε στα στρατόπεδα, μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες του λαού και την απελευθέρωσε με τη διάλυση των στρατοπέδων. Κατάφερε να φύγει παράνομα στο εξωτερικό και να πάρει μέρος στο ιστορικό 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Στις δυσκολίες που πέρασε το επαναστατικό κίνημα μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, η σ. Λούλα δεν κλονίστηκε, δεν ταλαντεύτηκε.

Την ίδια περίοδο με την άσχημη κατάσταση που περνούσε το επαναστατικό κίνημα και το Κόμμα μας, άρχισε να κλονίζεται η υγεία της και να βασανίζεται τούτη τη φορά από τη βαριά αρρώστια. Ούτε αυτή όμως κατόρθωσε να την κάνει να λιποψυχήσει.

Πάλεψε πρωτοπόρα, κόντρα στους ριψάσπιδες και τους αναχωρητές, που εγκατέλειψαν τον αγώνα, μετά τις ανατροπές. Υπερασπίστηκε τις μαρξιστικές - λενινιστικές αρχές για το κόμμα νέου τύπου, στην περίοδο που απειλήθηκε η ίδια η συγκρότηση και η ύπαρξή του. Από τη θέση του μέλους του ΠΓ της ΚΕ συνέβαλε στο να συναντήσει εμπόδια και δυσκολίες η υπονομευτική δράση των δυνάμεων εκείνων που επιδίωκαν τη διάλυση του ΚΚΕ, τη μετατροπή του σε ένα σοσιαλδημοκρατικό συνονθύλευμα.

Σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο του κομμουνιστικού και επαναστατικού κινήματος, η σ. Λούλα δεν έμεινε απλός παρατηρητής, στο όνομα της αρρώστιας της. Αντίθετα. Και από το κρεβάτι του νοσοκομείου συνέχιζε την πάλη, είτε αρθρογραφώντας, είτε παροτρύνοντας συντρόφους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να περιφρουρήσουν το κόμμα και την ιστορία του. Ηταν παρούσα σε κάθε δραστηριότητα και εκδήλωση του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος, παρά τη βαριά αρρώστια που τη βασάνιζε.

Συνέχισε ακούραστα τη δράση της, αντλώντας πείρα και από τις αρνητικές εξελίξεις, πιστεύοντας ακλόνητα στο μαρξισμό - λενινισμό και τον προλεταριακό διεθνισμό, δεν έπαψε ούτε στιγμή να υπερασπίζεται με πάθος την επαναστατική ιδεολογία.

Στο βιογραφικό της σημειώνει: Δε συνέλαβα ποτέ τον εαυτό μου να βάζει τίποτα πάνω και πριν από το συμφέρον του Κόμματος.

Συντρόφισσα Λούλα,

Αισιόδοξη από την ίδια την ιδιοσυγκρασία σου, λεπτή και ευαίσθητη, αντιμετώπιζες με χαμόγελο την αρρώστια και τις ιδεολογικοπολιτικές επιθέσεις ενάντια στο Κόμμα και στο κίνημα με την ίδια αποφασιστικότητα και αδιαλλαξία.

Κράτησες συντρόφισσά μας ακριβό τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ. Δίδαξες και διδάσκεις σε όλους, με τον αγώνα σου, ένα ασύγκριτης ανωτερότητας μάθημα και ιδιαίτερα στους νέους και τις νέες αγωνίστριες του εργατικού κινήματος. Δεν ταλαντεύτηκες και δεν υποχώρησες, ούτε στις πιέσεις του ταξικού εχθρού, ούτε στον πόνο της προσωπικής σου περιπέτειας στο νοσοκομείο.

Σε θυμόμαστε στις πρώτες μέρες της μεταπολίτευσης, έχοντας την ευθύνη της μεγαλύτερης, της πρώτης οργάνωσης του Κόμματος, Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας, να κάνεις τα πάντα για να ενισχύονται οι γραμμές του Κόμματος, όχι μόνον αριθμητικά, αλλά αυτή η ενίσχυση να έχει ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά.

Στην εποχή, όπου η ιδεολογική αντιπαράθεση με τις αναθεωρητικές δυνάμεις, που υπονόμευαν το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα, έπαιρνε σκληρές μορφές, έδωσες και συ τη συμβολή σου για την επικράτηση των μαρξιστικών - λενινιστικών χαρακτηριστικών. Ηταν μια δύσκολη εποχή, όπου έπρεπε, σε μια μεταβατική περίοδο, να περάσει το κόμμα από την πιο βαθιά παρανομία στις συνθήκες της αστικής νομιμότητας. Κι έδωσες πολλά, όπως πολλοί παλιοί αγωνιστές, έμπειροι από τις σκληρές ταξικές μάχες για δεκάδες χρόνια. Κι ήταν αυτά πολλά, αποτελεσματικά και σωστά σε κείνη ακριβώς την περίοδο.

Σε θυμόμαστε, με τα λεπτά και ευγενικά σου χαρακτηριστικά, να στέκεσαι δίπλα στους νέους αγωνιστές και αγωνίστριες. Να επιμένεις σταθερά για τη σωστή ένταξη και τη δημιουργική αφομοίωση των νέων συντρόφων στις διαδικασίες και λειτουργίες της νέας τους ζωής, ως μέλη του κόμματος.

Μιλούσες πάντα για τη μεγάλη σημασία και αξία που έχει η αρμονική σύνδεση της νεανικής αγωνιστικής φλόγας, με την εμπειρία των παλιότερων κομμουνιστών, εκείνων που είχαν περάσει διά πυρός και σιδήρου, στο δίκαιο αγώνα της εργατικής τάξης, στην πάλη για τη σοσιαλιστική κοινωνία.

Αγαπημένη μας συντρόφισσα Λούλα

Στα 55 χρόνια που πέρασες στις γραμμές του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος, έζησες και πρόσφερες για το καλό του λαού, για την άνοδο της εργατικής τάξης, για την πρόοδο και το σοσιαλισμό.

Κοιμήσου ήσυχα συντρόφισσά μας. Να 'σαι σίγουρη ότι τη θέση σου θα πάρουν χιλιάδες και χιλιάδες νέοι μαχητές και μαχήτριες, στον αγώνα για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης, ώσπου να μπορέσει η εργατική τάξη, μαζί με τους συμμάχους της, να καταχτήσει την πολιτική εξουσία. Ωσπου να δικαιωθούν οι σκληροί αλλά ωραίοι αγώνες χιλιάδων και χιλιάδων λαϊκών αγωνιστών και αγωνιστριών, μελών, στελεχών και οπαδών του ΚΚΕ.

Στον ύστατο χαιρετισμό από μέρους της ΠΕΑΕΑ ο Νίκος Καραντηνός,θέλησε να πει δυο λόγια, για τη συναγωνίστρια Λούλα, δυο λόγια αποχαιρετισμού στη συντρόφισσα που αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα: "Η συντρόφισσα Λούλα Λογαρά αφήνει σε μας μια ζωή γιομάτη δράση, μια ζωή προσφοράς, όλη αφιερωμένη στον αγώνα για τη ζωή των εργαζομένων, μια ζωή που πολλά έπραξε για τη γυναίκα και την Εθνική Αντίσταση. Ακατάβλητη δραστήρια και πάντοτε όρθια αγωνίστηκε για τα μεγάλα, τα φωτεινά ιδανικά της γενιάς μας για μια Ελλάδα της ειρήνης, της προόδου, δημοκρατική, ανεξάρτητη, σοσιαλιστική". Δεν "έφυγες", αγαπητή συντρόφισσα. Είσαι και θα 'σαι πάντα παρούσα μέσα στους αγώνες μας. Οπως είναι και θα 'ναι παρόντες και όλοι εκείνοι, που πορεύτηκαν στων Μπελογιάννηδων και της Ηλέκτρας τη στράτα, τα τελευταία λόγια του Νίκου Καραντηνού "σκεπάστηκαν" από δυνατό χειροκρότημα.

Εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ ο Λάζαρος Σορόπουλος θα πει: "Με το παράδειγμα της ζωής της, έδειξε πως στον αγώνα για το σοσιαλιστικό μέλλον της ανθρωπότητας, η ζωή όχι μόνο δεν ξοδεύεται, όχι μόνο δε σπαταλιέται, αλλά αντίθετα αποκτά νόημα και περιεχόμενο, τροφοδοτείται καθημερινά από αξίες και ιδανικά. Η ανιδιοτελής προσφορά της στο λαό και στο Κόμμα μας, μέσα σε όλες τις συνθήκες, ακόμη και στις ιδιαίτερα δύσκολες και σκληρές, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για τους νέους κομμουνιστές, μας διαπαιδαγωγεί στο να κερδίζουμε και να υπερασπίζουμε το τίτλο του μέλους του τιμημένου Κόμματός μας. Στη μνήμη σου αγαπημένη μας συντρόφισσα θα υποκλινόμαστε πάντα με περηφάνια".

Ο Πέτρος Βαμβακάς,εκ μέρους της ΚΟ εμποροϋπαλλήλων του ΚΚΕ θυμήθηκε την τελευταία συνάντηση με τη συντρόφισσα. "Πριν ένα μήνα ήσουν παρούσα στη συνέλευση της οργάνωσης, το ίδιο δυναμική όπως κάθε φορά, μας δίδαξες για άλλη μια φορά ότι η συνέπεια είναι από τα βασικά μας όπλα για να παλεύουμε, εμείς τα παιδιά σου, όπως μας έλεγες. Σε ευγνωμονούμε για όλα αυτά που μας έδωσες. Το πάθος σου και η αποφασιστικότητά σου στον αγώνα θα αποτελούν φωτεινό μονοπάτι για το δικό μας αγωνιστικό αύριο".

Η Μαρία Κυριακίδου εκ μέρους του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών της περιόδου 1967 - '74, μιλώντας για τη Λούλα Λογαρά τόνισε: "Κέρδισες ακόμα και την αρρώστια και έδωσες παράταση στη ζωή σου, πάλεψες σκληρά, έμεινες όρθια και συνέχισες να προσφέρεις στον αγώνα για την πραγμάτωση των ιδανικών της γενιάς των Λαμπράκηδων, της γενιάς του πολυτεχνείου, της πρωτοπόρας σήμερα νεολαίας της ΚΝΕ, που ανοίγει δρόμους για ολόκληρη την ελληνική νεολαία για να υπάρχουν προοπτικές και για τις αυριανές γενιές".

Τέλος, ο Στ. Γαστεράτος παλιός συναγωνιστής της Λούλας Λογαράς, έφερε στο νου του τη συντρόφισσα στα πρώτα χρόνια του αγώνα εκεί στο νησί τους τη Ζάκυνθο. Τα λόγια του λιτά: "Ησουν μια ανθοδέσμη, που χάρισες το άρωμα της αγωνιστικότητας και της αγάπης σου, παρακαταθήκη για όλους τους συναγωνιστές σου".

• Η Επιτροπή Γυναικών της ΠΕΑΕΑ και συγκρατούμενές της στις φυλακές Αβέρωφ και Κάστορος Πειραιά προσφέρουν 10.000 δρχ. στο ΚΜΙΕΑ.
• Τα μέλη της ΝΕ της ΠΕΑΕΑ Κεφαλονιάς - Ιθάκης,εκφράζουν τη βαθιά θλίψη των αντιστασιακών του νομού για το θάνατο της Λούλας Λογαρά και προσφέρουν αντί για στεφάνι στον τάφο της 20.000 δρχ. στο ΚΚΕ στο κόμμα που υπηρέτησε αταλάντευτα.
• Η οικογένεια Εύας και Δημήτρη Μπαμπούκα αντί για στεφάνι στον τάφο της "κομμουνίστριας με το χαμόγελο" και αγωνίστριας προσφέρει 10.000 δρχ. στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Κάτω Πατησίων.
• Η Yvette και ο Λάμπρος Τσελίκας προσφέρουν 6.000 δρχ. στο "Ριζοσπάστη", αντί για λουλούδια στον τάφο της σεβαστής αγωνίστριας Λούλας Λογαρά.
• Τα μέλη του Παραρτήματος ΑΙΓΑΛΕΩ της ΠΕΑΕΑ, αντί για στεφάνι στον τάφο της Λούλας Λογαρά προσφέρουν 5.000 δρχ. στο "Ριζοσπάστη" και απευθύνουν τα συλλυπητήριά τους στην οικογένειά της.

Πρόσφεραν επίσης:

Ο Σταύρος Π. Νικολόπουλος αξιωματικός ε. α., μέσω ΚΟΒ Κουκακίου, 3.000 δρχ. στο ΚΚΕ.

• Οι Δημήτρης και Ευάγγελος Τσόμπος προσφέρουν 10.000 δρχ. στο ΚΚΕ.
• Ο Θεόδωρος Κοίνης προσφέρει στο "Ριζοσπάστη" 5.000 δρχ. στη μνήμη της αξέχαστης αγωνίστριας.
• Οι Γιώργος και Ματίνα Παναγιωτοπούλου προσφέρουν 20.000 δρχ. στην ΚΕ του ΚΚΕ.
• Οι Κέλλυ και Σωκράτης Λιναρδάκης προσφέρουν 10.000 δρχ. στην ΚΕ του ΚΚΕ.
• Οι Στέφανος Θέος και Κ. Σπυρόπουλος προσφέρουν από 5.000 δρχ. και οΓεώργιος Παπαδημητρίου 1.000 δρχ. αντί για στεφάνι στον τάφο της Λούλας Λογαρά, με τη δήλωση ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα της για την υλοποίηση των ιδανικών της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και του σοσιαλισμού.
• Ο Μπακοβασίλης Γεώργιος κατέθεσε 25.000 για το λαό της Β. Κορέας.

Οι κομμουνιστές αποχαιρέτησαν, χτες για τελευταία φορά, τη συντρόφισσα Λούλα Λογαρά παλαίμαχη κομμουνίστρια ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, αγωνίστρια του λαϊκού - εργατικού κινήματος, της ηρωικής ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, η οποία πέθανε την Πέμπτη 24 Ιούλη μετά από μακροχρόνια αρρώστια. Πολύ πριν τις 6 το απόγευμα που ήταν η νεκρώσιμη τελετή, έφτασε στο νεκροταφείο Καισαριανής πλήθος κόσμου για τον ύστατο χαιρετισμό. Ηταν απλοί άνθρωποι, κομμουνιστές, φίλοι και οπαδοί του ΚΚΕ, άνθρωποι που βρέθηκαν μαζί με τη συντρόφισσα Λούλα Λογαρά στα μετερίζια του αγώνα, που τη γνώρισαν στις καθημερινές μάχες για την κοινωνική προκοπή και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας, για τα δίκαια της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων, για τις κομμουνιστικές αξίες και τα μεγάλα ιδανικά του ΚΚΕ και του σοσιαλισμού.Στο τελευταίο "αποχαιρετιστήριο ραντεβού" βρέθηκε ολόκληρη η ηγεσία του ΚΚΕ που "είχε πριν και πάνω απ' όλα" η συντρόφισσα Λούλα Λογαρά, μέχρι ν' αφήσει την τελευταία της πνοή. Ηταν ο Χαρίλαος Φλωράκης επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ και η Αλέκα Παπαρήγα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που μαζί με άλλα μέλη του ΠΓ και της ΚΕ του ΚΚΕ, στελέχη του Κόμματος απ' όλες τις Κομματικές Οργανώσεις περιοχών στάθηκαν τιμητική φρουρά μπροστά στο φέρετρο της συντρόφισσας, αποδίδοντας τον ύστατο φόρο τιμής.

Σ' όλη τη διάρκεια της νεκρώσιμης τελετής η συγκίνηση ανάμεσα στους παραβρισκόμενους ήταν διάχυτη, ενώ το βουβό κλίμα διακοπτόταν μόνον από τα χειροκροτήματα και τα τιμητικά συνθήματα για τη νεκρή συντρόφισσα και το ΚΚΕ. Η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν ο Σπύρος Χαλβατζής άρχισε την αποχαιρετιστήρια ομιλία μπροστά στο φέρετρο, για να συνεχίσουν απευθύνοντας το στερνό "αντίο" εκπρόσωποι της ΚΝΕ, των Αντιστασιακών, του Συνδέσμου Αντιστασιακών 67 - 74, σύντροφοι από τα επτάνησα και άλλοι.

Κι ύστερα καθώς το φέρετρο της σ. Λούλας Λογαρά, το σκεπασμένο με την κόκκινη τιμημένη σημαία του ΚΚΕ, μεταφέρονταν έξω από το παρεκκλήσι πάνω στους ώμους των συντρόφων, ένα μυριόστομο "Αθάνατη" και ένα παρατεταμένο χειροκρότημα το συνόδεψαν μέχρι τον ανοιχτό τάφο, όπου οι σύντροφοι απόθεσαν το φέρετρο. Κι όταν ο τάφος έκλεινε το φέρετρο της συντρόφισσας Λούλας Λογαρά με τον αγαπημένο της "Ριζοσπάστη" που απέθεσαν επάνω, το πλήθος ξέσπασε: "Επέσατε θύματα αδέρφια εσείς σε άνιση μάχη κι αγώνα, τιμή λευτεριά και ψωμί του λαού γυρεύοντας βρήκατε μνήμα... " "Αθάνατη συντρόφισσα Λούλα Λογαρά" κοιμήσου ήσυχη, εμείς συνεχίζουμε όπως διαβεβαίωσε ο σύντροφος της ΚΕ.

Εκτός από την παρουσία της ηγεσίας του ΚΚΕ και άλλων στελεχών απ' όλες τις περιοχές της χώρας, στην κηδεία της Λούλας Λογαρά παραβρέθηκαν πολλές ακόμα προσωπικότητες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Πλήθος ήταν τα στεφάνια που κατατέθηκαν. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν το στεφάνι της ΚΕ του ΚΚΕ, του "Ριζοσπάστη", των οργανώσεων περιοχών του ΚΚΕ, ενώ υπήρχαν και αρκετά στεφάνια μαζικών οργανώσεων. Στεφάνι έστειλε και ο πρόεδρος της ΚΠΕ του ΣΥΝ.

Συλλυπητήρια τηλεγραφήματα για το θάνατο της σ. Λούλας Λογαρά έστειλαν στην ΚΕ του ΚΚΕ, εκτός των άλλων, και οι: ΠΕΑΕΑ Παράρτημα Λάρισας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ο πρόεδρος της Δ. Γκλαβάς και ο ΓΓ Μαν. Μαθιουδάκης), Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), Αλέκος Αλαβάνος ευρωβουλευτής, Δ. Σκαμνάκης πρώην βουλευτής και πρόεδρος ΟΣΚ, Γραμματεία γυναικών της ΓΣΕΕ, ΕΕ της ΕΣΑΚ κλπ.