"Γέφυρα προς τους νέους" είναι τα βιβλία των ανθρώπων που έχουν ζήσει την Εθνική Αντίσταση, επισήμανε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Μαντούβαλου,σε πρόσφατη εκδήλωση. Η καθηγήτρια της Φιλοσοφικής κατήγγειλε την απουσία βιβλίων, που αναφέρονται στην ιστορία της Αντίστασης, στην εκπαίδευση και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι κάποιοι εκπρόσωποι του κατεστημένου είπαν στο παρελθόν: "Σιγά να μη βάλουμε τώρα και λογοτεχνία της Αντίστασης". "Είναι όμως καιρός, τόνισε η Μ. Μαντούβαλου, να εισαχθεί αυτή η λογοτεχνία στα πανεπιστημιακά συγγράμματα" και δεσμεύτηκε από την πλευρά της να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία. Μια πρωτοβουλία που θα πρέπει να βρει συμμάχους τους πνευματικούς ανθρώπους του τόπου μας.

• Ντοκιμαντέρ, με θέμα το γυναικείο κίνημα από τον περασμένο αιώνα μέχρι τις μέρες μας, έχει γυρίσει η σκηνοθέτις Πόπη Αλκούλη. Το ντοκιμαντέρ έχει ήδη ολοκληρωθεί, έχει προβληθεί σε εκδηλώσεις γυναικείων οργανώσεων και σύντομα ελπίζουμε ότι θα το δούμε στην ΕΤ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα τελευταία χρόνια, μετά το 1990, στην επέκταση του φασόν και της μερικής απασχόλησης ανάμεσα στις εργαζόμενες Ελληνίδες.
• Πρώτο δείγμα μαζικής αντίδρασης ενάντια στην πολιτική της "Λευκής Βίβλου", που οδηγεί τις γυναίκες στην ανεργία, η εντυπωσιακή διαδήλωση σαράντα χιλιάδων γυναικών που έγινε πρόσφατα στην πλατεία της Βαστίλλης στο Παρίσι. Η τελευταία μεγάλη φεμινιστική διαδήλωση είχε γίνει στη Γαλλία τον Οκτώβρη του 1979, με αφορμή το νόμο για τις αμβλώσεις.

Σήμερα τα αιτήματα είναι πολύ περισσότερα: Γυναίκες πάνω από σαράντα, αλλά και κορίτσια μεταξύ είκοσι και είκοσι πέντε χρόνων ενώνουν τις φωνές τους ενάντια σε κάθε είδους απειλή που ελλοχεύει για τα κεκτημένα. Στο χώρο της εργασίας, στη συμμετοχή στα κέντρα αποφάσεων, στο δικαίωμα στην άμβλωση. Τις νεότερες ανησυχούν ιδιαίτερα η δυσκολία που συναντούν να βρουν δουλιά, οι "κομάντος" κατά των αμβλώσεων, που έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους, η αύξηση της επιρροής των συντηρητικών στην κυβέρνηση και το γεγονός ότι τα αντισυλληπτικά χάπια "τρίτης γενιάς" δεν καλύπτονται από την κοινωνική ασφάλιση.

Ανάμεσα στις χιλιάδες διαδηλώτριες αρκετά γνωστά ονόματα και από τα δυο φύλα: Ζιζέλ Αλιμί, Ιβέτ Ρουντί, Ρομπέρ Ι, Μισέλ Ροκάρ, Τζακ Λανγκ κ. ά.

Να πέρασε, άραγε, η εποχή της επανάπαυσης;

Τα παιδιά φέρνουν ευτυχία, λέει ένα λαϊκό ρητό. Ομως μια πρόσφατη έρευνα Αμερικανίδας ερευνήτριας υποστηρίζει ότι, αντίθετα, η έλλειψή τους κάνει ευτυχισμένο το ζευγάρι. Σύμφωνα λοιπόν με τα συμπεράσματα της Ελάιν Τάιλερ, κοινωνιολόγου στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, που μελέτησε αρκετά χρόνια το φαινόμενο των ζευγαριών που επέλεξαν να μείνουν χωρίς απογόνους: Οι δυο σύντροφοι στα ζευγάρια αυτά είναι πιο πιστοί ο ένας στον άλλο, έτοιμοι να συμπαρασταθούν αλλήλους στις δυσκολίες της ζωής και πάνω απ' όλα μένουν μαζί πολύ περισσότερα χρόνια από τα ζευγάρια με παιδί.

Στις ΗΠΑ οι γυναίκες που γεννήθηκαν μεταξύ 1956-1972 αρνούνται να αποκτήσουν παιδιά, σε ένα ποσοστό 22%. Και πάλι στην Αμερική μια σειρά μελετών δείχνει ότι τα ζευγάρια χωρίς παιδιά είναι πιο ευτυχισμένα, πιο υγιή, φυσικά και ψυχολογικά, και πιο... ερωτευμένα. Η Τάιλερ υποστηρίζει ότι η αρνητική στάση απέναντι στα παιδιά δεν προέρχεται συνήθως από εγωισμό, αλλά οφείλεται στην έλλειψη επιθυμίας για απόκτηση παιδιών, στην καριέρα που δεν αφήνει χρόνο και δυνάμεις, αλλά και στο φόβο που έχουν πολλοί, βασισμένοι σε απόψεις ηθικοφιλοσοφικές, να φέρουν παιδιά σ' έναν κόσμο που οδηγείται στην αυτοκαταστροφή.

Αυτά από την Αμερική... στις μεσογειακές χώρες όμως η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν μπορεί να "δει" μια οικογένεια χωρίς παιδιά, εξ ου και τα ρητά "ένας γάμος χωρίς παιδιά είναι ένα δέντρο χωρίς καρπούς", "μια μέρα χωρίς ήλιο".

Ενα είναι βέβαιο. Οτι τα παιδιά, από μόνα τους δεν μπορούν να σώσουν ή να καταστρέψουν ένα γάμο, που δε βασίζεται στην επικοινωνία μεταξύ των συντρόφων. Και όπως έχει πει η γνωστή Ιταλίδα ηθοποιός Μόνικα Βίτι, η επιτυχία ενός ζευγαριού στηρίζεται ανάμεσα σε άλλα στην ικανότητα των δυο συντρόφων να εμβαθύνουν στα συναισθήματά τους, να συνδυάζουν τη φιλία με τον έρωτα.

• Το πρώτο εξάμηνο του 1996 αναμένεται απόφαση του Συμβουλίου υπουργών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που θα υποχρεώνει όλα τα κράτη - μέλη να εφαρμόζουν τη συμφωνία - πλαίσιο για τη γονική άδεια που υπογράφτηκε το Δεκέμβρη από εκπροσώπους εργαζομένων και εργοδοτών. Η γονική άδεια είναι τουλάχιστον τρεις μήνες και θα μπορεί να χορηγηθεί σε γονείς με παιδιά ως οκτώ χρόνων. Το δικαίωμα αυτό θα είναι ατομικό, μη μεταβιβάσιμο και θα ισχύει για άντρες και γυναίκες εργαζόμενους που έχουν μια σύμβαση ή σχέση εργασίας προσδιορισμένη από τη νομοθεσία, τις συλλογικές συμβάσεις ή πρακτικές που ισχύουν σε κάθε κράτος - μέλος. Η συμφωνία δεν περιλαμβάνει κανένα αποκλεισμό ούτε προϋποθέσεις. (Στην Ελλάδα προϋπόθεση για τη χορήγηση γονικής άδειας είναι να εργάζεται ο γονέας σε επιχείρηση με τουλάχιστον 100 εργαζομένους).

Η ανατροφή που δίνουμε συχνά στα παιδιά μας όχι μόνο καταστρέφει τον ενθουσιασμό, τα ιδανικά, την όρεξη της αυτοθυσίας που υπάρχει σε όλες τις νέες καρδιές και που σαν καλλιεργηθεί, κάνει θαύματα και ξαναγεννά έθνη, αλλά και την παρασταίνει σαν κάτι γελοίο και βλαβερό. Λ.χ. το παιδί ακούει συχνά πως "γελοίος" ή "κουτός" είναι εκείνος που "το καλό του" το θυσιάζει σε μιαν ιδέα, σε μια πίστη.

.... "Θα σου δώσει ψωμί η πίστη σου; "... "Τα ιδανικά δεν τρέφουν".

.... Οταν αντρωθεί πια και αρχίσει τον αγώνα της ζωής το παιδί αυτό δεν πολυσκοτίζεται με τι μέσα θα πάγει εμπρός, καιροσκοπεί, λοξοδρομά, περνά σαν χαμαιλέων απ' όποιες αποχρώσεις του φανούν χρησιμότερες. Αρκεί να μη μαθευτεί καμιά του ανομολόγητη πράξη. Αυτό μόνο τον ενδιαφέρει, γιατί αυτό μπορεί να τον βλάψει...

... Στη σημερινή ελληνική κοινωνία, εκείνο που μας λείπει ίσως το περισσότερο είναι το ηθικό θάρρος. Γι' αυτό βρίσκομε ανάμεσά μας τόσους άντρες φαινομενικώς ανεπτυγμένους, που θυσιάζουν σαν τίποτα τις αρχές τους για το υλικό συμφέρον, που φοβούνται να πουν τη γνώμη τους, να κηρύξουν την πίστη τους, να υπογράψουν μια διαμαρτυρία ή δήλωση, αν είναι η στάση τους αυτή να τους φέρει ζημιά υλική ή ηθική, που διστάζουν να πάρουν πρωτοβουλία κι ευθύνη με τη γενναία απόφαση να υποστούν τις συνέπειες, όποιες κι αν είναι. Γι αυτό σαν κοπάδια γυρνούμε από το μέρος του δυνατότερου και ας μη τον εκτιμούμε, ας τον θεωρούμε ακόμα και άτιμο. Και σαν ανεμοδούρες αλλάζουν με κατεύθυνση και αρχές και πεποιθήσεις κατά το πού φυσά ο άνεμος...

... Για να γνωρίσουμε τα παιδιά μας, δεν αρκεί να κατοικούμε στο ίδιο σπίτι, πρέπει να ζούμε μαζί τους, ν' ακούμε τις κουβέντες τους, τους θυμούς, τις λύπες, τις κακίες, τις σκέψεις, τις κρίσεις τους".

Πηνελόπης Δέλτα "Περί της ανατροφής των παιδιών μας".

(Εκδόσεις "Περίπλους").

Προτάσεις για τα ΜΜΕ

- Συνάντηση και συνεργασία με τις εργαζόμενες γυναίκες - δημοσιογράφους που χειρίζονται ορισμένες ειδικές και με ακροαματικότητα εκπομπές σε TV, ραδιόφωνο και διάφορα έντυπα, τα οποία ιδιαίτερα αναφέρονται σε νέες και νέους.

- Κώδικας δεοντολογίας. Συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαφήμιση, τις ειδήσεις και το περιεχόμενό τους, τις ειδικές εκπομπές κ. ά.

- Αντιπορνό νόμος. Υπάρχει νομικό δυναμικό στο γυναικείο κίνημα που μπορεί να συντάξει τέτοιο σχέδιο νόμου.

- Παραστάσεις στα κρατικά και ιδιωτικά κανάλια και ραδιόφωνα, με σκοπό την επισήμανση από το γυναικείο κίνημα ότι αυτή η απαράδεκτη κατάσταση πρέπει ν' αλλάξει.

- Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με φορείς των διαφημιστών, που έχουν σωστή άποψη και ευαισθησίες.

- Πάλη για ισότιμη συμμετοχή γυναικών στις ανώτερες βαθμίδες των ΜΜΕ με ταυτόχρονη δημόσια κριτική σε όσες γυναίκες αντιστρατεύονται την υπόθεση της ισότητας.

- Πανελλαδική εκστρατεία του οργανωμένου - αυτόνομου γυναικείου κινήματος για καθημερινή παρέμβαση σε όλα τα τοπικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ακόμη και με δεδομένο ότι η αντίσταση στα τοπικά ΜΜΕ όσο πάει και υποχωρεί, θα επιδιώξουμε συναντήσεις με τις διευθύνσεις και τους ιδιοκτήτες τους.

Για τις γυναίκες του Συλλόγου Γυναικών Ν. Ιωαννίνων η κατάσταση που επικρατεί στα ηλεκτρονικά κυρίως ΜΜΕ αποτελεί πρωτίστης σημασίας άξονα πάλης για το άμεσο μέλλον. Ηδη στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας πρόσφατα προβλήθηκε εκπομπή στο τοπικό κανάλι "TV Ελευθερία".

Θέμα εκπομπής - τι άλλο; "Τα ΜΜΕ και η γυναίκα". Συντονιστής της συζήτησης ο ίδιος ο σύλλογος. Μίλησαν η Βασιλική Πριόβολου, γενική γραμματέας του συλλόγου, ο συνδικαλιστής δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης του σταθμού Κ. Καλτσής, η δημοσιογράφος Αγνή Βραβορίτου, η πανεπιστημιακός Γεωργία Λαδογιάννη, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Η συζήτηση ξεπέρασε τη μια ώρα και είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό.

Παλιότερα εκπρόσωποι του συλλόγου είχαν συμμετάσχει και σε άλλες τηλεοπτικές εκπομπές με παρεμφερές θέμα, όπως στην "ΗΧΩ TV" των Ιωαννίνων. Στόχος του συλλόγου είναι να συνεχίσει αυτές τις ανοιχτές τηλεοπτικές συζητήσεις και επισημαίνει το ζωηρό ενδιαφέρον των δημοσιογράφων που εργάζονται στα Γιάννενα για τα θέματα αυτά. Φαίνεται ότι η επαρχία βάζει τα γυαλιά στους Αθηναίους...

ΕΙΠΑΝ...

"Θέλω να είμαι όλα όσα είμαι ικανή να γίνω".

Κάθριν Μάσφιλντ 1888-1923

"Αν δε διακινδυνεύεις στη ζωή, έχεις αποφασίσει ότι δε θέλεις ν' αναπτυχθείς άλλο".

Σίρλεϊ Χούφστεντλερ 1925

"Ας υποθέσουμε ότι προσπάθησες και απέτυχες ξανά και ξανά. Μπορείς να κάνεις μια νέα αρχή όποια στιγμή αποφασίσεις, γιατί αυτό που ονομάζουμε "αποτυχία" δεν είναι να πέφτεις χάμω, αλλά να μένεις χάμω".

Μέρι Πίκφορντ 1893-1979