Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, όπου παρουσιάστηκε "Η πανευρωπαϊκή καμπάνια των κομμουνιστικών και αριστερών κομμάτων για το Μάαστριχτ και για τη Διακυβερνητική του Ιούνη και η πολιτική του ΚΚΕ", ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, σχετικά με τα αποτελέσματα από τις βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία. Ολόκληρο το περιεχόμενο των απαντήσεων έχει ως εξής:

- Θεωρείτε ότι η ήττα των συντηρητικών δυνάμεων στη Γαλλία είναι ένα μήνυμα εναντίωσης στο Μάαστριχτ;

- Μήνυμα τέτοιο υπάρχει. Και εκφράζει κυρίως τις επιθυμίες των ψηφοφόρων, των εργαζομένων, οι οποίες έχουν, άλλωστε, εκφραστεί και σ' άλλες ευκαιρίες, με το δημοψήφισμα που έγινε στη Γαλλία και με την απαίτηση για νέο δημοψήφισμα.

Και, μάλιστα, οι δημοσκοπήσεις λένε ότι αυτό μπορεί να συγκεντρώνει σήμερα ένα 65%. Από την άποψη όμως των πολιτικών που πρόκειται να εφαρμοστούν, δε θα είναι σε αρμονία, σε συμφωνία μ' αυτήν τη θέληση. Και μ' αυτά τα μηνύματα που εκφράζει, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, η λαϊκή ψήφος.

Κι αυτό, γιατί το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει δηλώσει σαφώς με τον πιο επίσημο τρόπο ότι η ευρωπαϊκή πολιτική δεν πρόκειται να θιχτεί. Επιμέρους μεταρρυθμίσεις, επιμέρους προτάσεις μπορεί να γίνουν, αλλά στην ουσία της η Οικονομική και Νομισματική Ενωση και ό,τι άλλο προβλέπει η Συνθήκη του Μάαστριχτ δεν πρόκειται να τροποποιηθούν.

Επόμενα, η ψήφος του γαλλικού λαού μπορεί να εκφράζει αυτή τη διαμαρτυρία, όμως από την άποψη της πολιτικής δε θα έχουμε καμία αλλαγή. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Τέτοια πείρα έχουμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα αρκετή.

- Η πολιτική του Σοσιαλιστικού Κόμματος δεν πρόκειται να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές; Πώς κρίνει το ΚΚΕ τη συνεργασία κομμουνιστών και σοσιαλιστών στη Γαλλία;

- Κατ' αρχήν, δεν υπάρχει από την πλευρά του Σοσιαλιστικού γαλλικού Κόμματος καμία δέσμευση ότι πρόκειται να γίνει κάποια τροποποίηση επί της ουσίας των Συνθηκών του Μάαστριχτ. Και η ουσία των συνθηκών δεν είναι οι δείκτες, οι οποίοι μπορεί, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, να τροποποιηθούν. Δεν είναι εκεί το ουσιαστικό.

Το ουσιαστικό είναι ότι η συνθήκη, οι αρχές δηλαδή της Συνθήκης του Μάαστριχτ προβλέπουν ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργατικής δύναμης, απελευθέρωση της αγοράς, δηλαδή απελευθέρωση, κατάργηση κάθε εμποδίου που εμποδίζει την αύξηση της δράσης του πολυεθνικού κεφαλαίου για την αποκόμιση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους. Αυτή είναι η ουσία.

Κι εδώ δεν έχει καμία απολύτως τροποποίηση. Και οι συνέπειες αυτών των πολιτικών είναι ορατές, βαριές για τους εργαζόμενους και θα συνεχιστούν. Εδώ καμία αλλαγή δε γίνεται. Τι υποσχέθηκε το Σοσιαλιστικό Κόμμα; Οτι θα εξασφαλίσει 700.000 θέσεις εργασίας, αόριστα, και ότι ο τρόπος με τον οποίο θα υλοποιήσει αυτή την υπόσχεσή του είναι μέσα από έναν κοινωνικό διάλογο.Και καταλαβαίνουμε αυτό τι σημαίνει, γιατί ήδη αυτή η θεωρία του κοινωνικού διαλόγου έχει πλέον αποκαλυφθεί, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Τέτοια μείωση της ανεργίας, με "θέσεις εργασίας" από το μοίρασμα της ανεργίας, δεν αντιμετωπίζεται η ανεργία.

Σε ό,τι αφορά το δεύτερο ερώτημά σας, δεν έχω υπόψη μου να υπάρχει καμία προς το παρόν συμφωνία ανάμεσα στο γαλλικό Σοσιαλιστικό και στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Φυσικά, τέτοιες συζητήσεις γενικά γίνονται, προβληματισμοί διάφοροι υπάρχουν. Μέχρι στιγμής, δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα ή κάποια συγκεκριμένη δέσμευση, για να μιλήσουμε συγκεκριμένα.

Αυτό που έχω υπόψη μου είναι ότι το γαλλικό κόμμα θα εξετάσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο σε συζήτηση μέσα στο γαλλικό κόμμα, αν σωστά έχω υπόψη μου, με ένα δημοψήφισμα στο εσωτερικό του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Εδώ ίσως ένα σχόλιο θα ήταν αρκετό, θυμίζοντας ότι μια ανάλογη εμπειρία υπάρχει στο παρελθόν. Το '81 με το κοινό πρόγραμμα ανάμεσα στους σοσιαλιστές και τους κομμουνιστές, όπου τα συμπεράσματα από αυτή τη συμφωνία είναι αρνητικά. Και αυτό ήταν και το συμπέρασμα του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

ΠΑΡΙΣΙ.-

Επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις και τις δημοσκοπήσεις, η εκλογική πλατφόρμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και των Πρασίνων κέρδισε την πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών εδρών, αφήνοντας εκτός Κοινοβουλίου ακόμα και μέλη του απερχόμενου Υπουργικού Συμβουλίου, όπως είναι ο, μέχρι πρότινος, υπουργός Οικονομικών Αλέν Λαμασούρ.

Συγκεκριμένα, ο δεύτερος γύρος των γαλλικών βουλευτικών εκλογών έδωσε 252 έδρες στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, 38 έδρες στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, 21 έδρες στα ανεξάρτητα αριστερά κόμματα, 7 έδρες στους Πράσινους, 135 έδρες στο Συναγερμό για τη Δημοκρατία (RPR), 108 έδρες στην Ενωση Φιλελευθέρων (UDF), 14 έδρες στα ανεξάρτητα δεξιά κόμματα, 1 έδρα στο ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο και 1 έδρα σε ανεξάρτητο υποψήφιο. Αυξημένη ήταν και η συμμετοχή των ψηφοφόρων σε σύγκριση με τον πρώτο γύρο, η οποία έφθασε το 71,7%. Στο σύνολο, λοιπόν, η πλατφόρμα των Σοσιαλιστών, των Κομμουνιστών, των Πρασίνων και των υπολοίπων αριστερών κομμάτων συγκεντρώνει 318 έδρες και ο δεξιός συνασπισμός μαζί με τα ανεξάρτητα δεξιά κόμματα συγκεντρώνει 257 έδρες.

Εμφανώς απογοητευμένος, ο απερχόμενος πρωθυπουργός Αλέν Ζιπέ παραδέχτηκε ότι ο δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός δεν "κατάφερε να πείσει το γαλλικό λαό ότι οδηγεί τη χώρα στη σωστή κατεύθυνση" και ευχήθηκε καλή τύχη στους νέους κυβερνώντες. Από την πλευρά του, ο Λιονέλ Ζοσπέν δεν έκρυβε την ικανοποίησή του. Στις πρώτες του δηλώσεις μετά τη νίκη των Σοσιαλιστών μίλησε για "ώρα ευθύνης" και τόνισε ότι είναι σαφές το "αίτημα του γαλλικού λαού για μια νέα οικονομική και κοινωνική πολιτική, που θα βρίσκεται στην υπηρεσία του ανθρώπου", ενώ τόνισε πως είναι εξίσου επιτακτική η ανάγκη για "αναπροσαρμογή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος". "Μεγάλη επιτυχία και απαρχή ενός πολύ δύσκολου δρόμου" χαρακτήρισε την επικράτηση των Σοσιαλιστών ο εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ντανιέλ Βαγιάν.

Την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης παρέλαβε, χτες, κατά τη διάρκεια 55λεπτης συνάντησης που είχε με τον Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων ο Λιονέλ Ζοσπέν. Ο ηγέτης των Σοσιαλιστών δεσμεύτηκε ότι θα έχει ανακοινώσει τη σύνθεση του νέου Υπουργικού Συμβουλίου μέχρι το τέλος της τρέχουσας βδομάδας και χαρακτήρισε "έξοχη" τη συνομιλία του με τον Γάλλο Πρόεδρο. Δύο ώρες νωρίτερα, ο εμφανώς κατηφής Αλέν Ζιπέ είχε υποβάλει την επίσημη παραίτησή του από το πρωθυπουργικό αξίωμα.

Την ικανοποίησή του για τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών δεν έκρυψε και ο Εθνικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Ρομπέρ Υ, ο οποίος, όμως, μετά από πολύωρη σύσκεψη στελεχών του κόμματος σε εθνικό επίπεδο, χτες, άφησε "ανοιχτό" το ενδεχόμενο συμμετοχής του ΓΚΚ στη νέα κυβέρνηση. Τόσο ο Ρομπέρ Υ όσο και ο εκπρόσωπος του ΓΚΚ Πιερ Ζαρκά τόνισαν ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι όροι που το ΓΚΚ θέτει ως προϋποθέσεις συμμετοχής του σε μια κυβέρνηση υπό τον Λιονέλ Ζοσπέν, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από την υλοποίηση των δεσμεύσεων που υπάρχουν στη διακήρυξη της κοινής εκλογικής τους πλατφόρμας. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκαν στη μείωση του ωραρίου εργασίας, με σταθερότητα στους μισθούς, αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 1.000 φράγκα, στην αύξηση της φορολογίας στο κεφάλαιο και στη μείωση κατά 2% του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και στη "χαλάρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ, έτσι ώστε να μην υποφέρει ο γαλλικός λαός από εξωτερικούς εξαναγκασμούς και στη μη εφαρμογή των προϋποθέσεων της νομισματικής ενοποίησης, εφόσον αυτές καταρρακώνουν τη γαλλική οικονομία".

Μόλις λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, αναβρασμός επικρατούσε στους κόλπους του δεξιού συνασπισμού. Πολλά εξέχοντα στελέχη του, ανάμεσα στους οποίους ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Φιλίπ Σεγκέν, ο πρώην υπουργός Δημοσίας Τάξης Σαρλ Πασκουά και ο πρώην υπουργός Παιδείας Φρανσουά Μπαϊρού, υπογράμμιζαν την ανάγκη ριζικών αλλαγών στο χώρο της Δεξιάς, ενώ τόνιζαν ότι είναι επιτακτική η ανάγκη στήριξης και ανάδειξης προσωπικοτήτων από τον κεντρώο χώρο.

Πρόθυμο να συνεργαστεί με πιθανά νέα κόμματα που θα προκύψουν από τις ανακατατάξεις στο δεξιό συνασπισμό, εμφανίστηκε το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο. Ο "υπαρχηγός" του Μπρούνο Μεγκρέ, που δεν κατάφερε να εκλεγεί, υποστήριξε ότι αν ο δεξιός συνασπισμός είχε συμπεριλάβει στους κόλπους του το Εθνικό Μέτωπο, δε θα είχε χάσει τις εκλογές και δήλωσε ότι το Εθνικό Μέτωπο είναι έτοιμο να συνεργαστεί τόσο μέσα στη Βουλή όσο και έξω από αυτήν με "τις νέες δυνάμεις που θα προκύψουν".

Την πεποίθησή του ότι η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση στη Γαλλία δε "θα στρέψει την πλάτη στην Ευρώπη" και στη νομισματική ενοποίηση εξέφρασε, χτες, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Κλάους Κίνκελ, ο οποίος έδωσε έμφαση στη συνέχιση της αυστηρής οικονομικής πολιτικής και στη σημαντικότητα του γαλλογερμανικού άξονα.Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκαν οι δηλώσεις του Ολλανδού υπουργού Εξωτερικών και προεδρεύοντος της ΕΕ, Χανς βαν Μίρλο, ενώ αντίθετα οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες δεν έκρυψαν την ικανοποίησή τους και υπογράμμισαν ότι η αλλαγή κυβέρνησης στη Γαλλία προιωνίζεται ανάλογες αλλαγές και στη Γερμανία κατά τις εκλογές του 1998.

Από τους πρώτους εξέφρασε τα συγχαρητήριά του στον Λιονέλ Ζοσπέν, ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, και ακολούθησαν ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, της Σενεγάλης και εκπρόσωποι των ρωσικών κομμουνιστικών κομμάτων. Αντίθετα, ο Γερμανός Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ, που είχε μακροσκελή τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ζακ Σιράκ, απέφυγε να κάνει σχόλια και αρκέστηκε να πει ότι "η συγκατοίκηση δεν είναι πάντα τόσο δύσκολη όσο φαίνεται".

Τα συγχαρητήριά του στους Σοσιαλιστές "και τους συμμάχους τους" έσπευσε να εκφράσει η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζούλι Ριζάιντ, η οποία τόνισε ότι "η Ουάσιγκτον παραδοσιακά είχε καλές σχέσεις με το Παρίσι, τις οποίες προτίθεται να διατηρήσει και με τη νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση".

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, έστειλε προς τον Εθνικό Γραμματέα του Γαλλικού ΚΚ, Ρομπέρ Υ, το ακόλουθο μήνυμα:

"Δεχτείτε τα συγχαρητήρια του ΚΚΕ για την επιτυχία του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στις βουλευτικές εκλογές.

Ελπίζουμε στην επιτυχία στη δράση των Γάλλων κομμουνιστών και του λαϊκού κινήματος, ενάντια στην ανεργία και τις ιδιωτικοποιήσεις, για την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων".

Ο Λ. Ζοσπέν στις πρώτες του δηλώσεις, μετά τη συνάντησή του με τον Ζ. Σιράκ