Στη "Νέα Γενιά" - το περιοδικό της ΕΠΟΝ - και στο φύλλο 72 (30.6.1946) δημοσιεύτηκαν δυο άρθρα.

Το πρώτο είχε τίτλο: "Οχι! Δε θ' αφήσουμε τα νιάτα μας στον αργό θάνατο του χασίς".

Το δεύτερο άρθρο είχε τίτλο: "Να ο δρόμος της Νιότης για ένα καλύτερο αύριο" και υπογράφεται με τα αρχικά Ν. Κ.

Ηταν άρθρα του Νίκου Καραντηνού, σημερινού ταμία της ΕΣΗΕΑ, ο οποίος μας παραχώρησε και όλα τα υλικά από εκείνη την εποχή. Μάλιστα ο Νίκος Καραντηνός μας είπε και τούτο: "Μετά τη δημοσίευση αυτών των άρθρων συνάντησα στο διάδρομο του "Ριζοσπάστη" τον Κώστα Βιδάλη, οποίος μου είπε ότι το θέμα των ναρκωτικών πρέπει να μπει στην πρώτη γραμμή της πάλης. Μάλιστα η εφημερίδα του ΕΑΜ, η "Ελεύθερη Ελλάδα", ξεκίνησε ολόκληρη καμπάνια".

Στη συνέχεια ο "Ρ" θα αναδημοσιεύει ολόκληρο το πρώτο άρθρο και μέρος του δεύτερου άρθρου.

Κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί πως άμα τέλειωνε ο πόλεμος θάφθανε σ' αυτή τη μαρτυρική χώρα, που περίμενε βοήθεια, σα δώρο "συμμαχικό" τούτο το καταραμένο φρούτο!

Πώς μπορεί σε τούτη τη φωτεινή γωνιά της γης ν' αναδίνονται οι καπνοί του χασίς πέρα ως πέρα, ως τα ρημαγμένα χωριά μας;

Εδώ που όλα απ' την αρχαία εποχή μιλούν για ξαστεριά στη σκέψη, πώς μπορεί να υπάρχουν κορμιά τσακισμένα απ' αυτό το δηλητήριο; Μυαλά θολωμένα απ' τη φριχτή νάρκη;

Ενα δράμα μεγάλο ξετυλίγεται στη χώρα μας. Ενα χέρι σατανικό, χέρι ξένο, οργανώνει και κατευθύνει όλη αυτή την προσπάθεια για το μπάσιμο και ξάπλωμα του χασίς στην Ελλάδα. Είναι το εγγλέζικο χέρι πούχει ξεσκολίσει στις αποικίες. Αιώνες ολόκληρους σκορπάει το χασίς στις Ινδίες, στην Κίνα, στην Αίγυπτο, για να θεμελιώνει πιο σίγουρα την κυριαρχία του.

Πριν απ' τον πόλεμο μόνο σε δυο τρεις μεγάλες πόλεις υπήρχαν καταγώγια και χασισοποτεία. Θυμάται έτσι κανείς μ' ανατριχίλα τ' ανθρώπινα ράκη που γυρόφερναν στη Βαρβάκειο ή στην Καστέλλα!

Με πολεμική σβελτάδα τώρα, μεταφέρεται σε χοντρές πλάκες απ' τ' αγγλικά λιμάνια της Μέσης Ανατολής. Καλοπληρωμένοι πράκτορες, αφού το μετατρέψουν στα γνωστά "τσιγαριλίκια", το μοιράζουν σ' όλα τα μικρομάγαζα. Ολοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί για τα ποικιλόχρωμα στρατεύματα και το χασίς όλο και ξαπλώνεται και στα πιο απομακρυσμένα σημεία της Ελλάδας.

Οι αντιπρόσωποι της ΕΠΟΝ στη Β Ολομέλεια του ΚΣ στάθηκαν όλοι σ' αυτό τον κίνδυνο. Ολοι τους μίλησαν με τα πιο χτυπητά λόγια για το χασίς.

Μια πλάκα ολόκληρη χασίς, είπε ένας αντιπρόσωπος, συσκευασμένη στο εξωτερικό, πουλιέται στη Λαμία μόνο 2.000 δραχμές και με μεγάλη ευκολία.

Πριν απ' τον πόλεμο λίγα δράμια χασίς απαιτούσαν μερικά χιλιάρικα. Τώρα όμως οι "σύμμαχοι", γενναιόδωροι, ξεχνούν τις τιμές όπου πρόκειται για κάτι τέτοια.

Στη Θεσσαλία το χασίς φτάνει με καράβια της Ούνρα στο Βόλο. Ως τα σήμερα στο Βόλο έχουν ανακαλυφθεί 13 ντεκέδες και στέκια. Σ' αρκετά περιβόλια καλλιεργούν το κανναβούρι, το φυτό του χασίς. Σε ορισμένους ντεκέδες συχνάζουν και χωροφύλακες. Αντίκρυ στους στρατώνες (Ν. Ιωνία Βόλου) υπάρχει ένα καφενεδάκι, που αποκλειστικά πουλάει χασίς στους φαντάρους. Στη Λάρισα οι ντεκέδες ξεπερνούν τους 10. Υπάρχουν ακόμα τρεις γνωστοί ντεκέδες στα Τρίκαλα - Καρδίτσα.

Στις μεγάλες θεσσαλικές πόλεις όλο αυτό το δράμα ολοκληρώνεται με τα κρυφά πορνεία, όπου παρασύρονται άνεργες εργάτριες, ακόμη όμως και μαθήτριες.

Στη Μακεδονία, μονάχα στη Θεσσαλονίκη, λειτουργούν εξακριβωμένα 37 ντεκέδες. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή ενός τμηματικού συμβουλίου της ΕΠΟΝ, που δημοσιεύτηκε στα "Λεύτερα Νιάτα" κι όπου λέει πως παρά τις συχνές υποδείξεις, ο κ. Διοικητής του αστυνομικού τμήματος δεν έκλεισε τον ντεκέ της γειτονιάς. Εχουν ώρα για τέτοιες δουλιές τα "όργανα της τάξης"; Αν επρόκειτο για καμιά γιορτή, καμιά εκδρομή, μια θεατρική παράσταση, τότε μάλιστα χτυπούν συναγερμό!

Στην Ηπειρο το χασίς φτάνει μπόλικο και καλά συσκευασμένο στην Πρέβεζα, Πάργα, Ηγουμενίτσα, Κέρκυρα. Στρατιωτικά αυτοκίνητα το μεταφέρουν ακόμη απ' την Αθήνα στην Αρτα. Πάνε πια οι παλιοί καιροί που για τη μεταφορά οι έμπειροι του χασίς μεταχειρίζονταν τα πιο απίθανα μέσα. Τώρα κινείται πάνω στους δημόσιους δρόμους και χαίρει "συμμαχικής" προστασίας.

Στην Πάτρα από μια έρευνα σε ένα τμήμα της πόλης βρέθηκε πως τα 30%-40% κάπνιζαν χασίς.

Και τώρα στην Αθήνα. Πολλά επεισόδια θα μπορούσε ν' αναφέρει κανείς. Μια μάνα ριχνόταν έξαλλη ένα βράδυ μέσα σ' ένα συνοικιακό ντεκέ και τραβούσε την 11χρονη κόρη της που κάπνιζε μαζί μ' άλλες γυναίκες χασίς.

Ενας θανάσιμος κίνδυνος αγκαλιάζει την Ελλάδα. Το δράμα του χασίς ξετυλίγεται σε μεγάλη έκταση. Μια σταυροφορία αρχίζει τώρα σ' όλη τη χώρα μας. Σ' αυτή πρωτοστατούν οι νέοι, η ΕΠΟΝ.

Στο μέτωπο για την καταπολέμηση του χασίς η ΕΠΟΝ καταβάλλει σήμερα κάθε προσπάθεια. Στο Βόλο οι ΕΠΟΝίτες ξερίζωσαν φυτείες από κανναβούρι. Σ' ολόκληρη τη Θεσσαλία έγιναν διαλέξεις. Επιτροπές νέων παρουσιάστηκαν στο Δεσπότη και στον Εισαγγελέα και ζήτησαν τη βοήθειά τους για να σταματήσουν το ξάπλωμα του χασίς. Ολούθε, σ' όλες τις περιοχές συγκροτείται ένα γερό μέτωπο για τη σωτηρία της νέας γενιάς. Οι οργανώσεις μας παίρνουν τη θέση τους. Μα κι οι φίλοι της νεολαίας πρέπει να βοηθήσουν.

Είναι ένας εθνικός αγώνας για τη σωτηρία της νέας γενιάς και του λαού απ' τον αργό θάνατο του χασίς.

Το χέρι το σατανικό, το χέρι το ξένο, δεν πρέπει σε τούτη την όμορφη, τη φωτεινή και την ελεύθερη χώρα, να συντρίψει κορμιά, να θολώσει μυαλά, να διαφθείρει ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε: τα Ελληνικά Νιάτα.

Στο δεύτερο άρθρο ο Νίκος Καραντηνός γράφει για το αντίδοτο του χασίς: Τις συλλογικές δηλαδή δραστηριότητες που ανέπτυσσε τότε - μέσα σε δύσκολες συνθήκες - η ΕΠΟΝ.

"Στο γήπεδο, έγραψε, στη θάλασσα, στο βουνό χαίρονται χιλιάδες κορμιά. Κι αντηχούν στις ερημιές, στα δάση και στους κάβους τα τραγούδια μας. Μέσα στα γυμναστήρια ας πετιέται πιο ρωμαλέα και με πιότερη αλκή η νιότη της Ελλάδας. Στο όμορφο ελληνικό χωριό, στο βουνό, στη γαλάζια πολιτεία, εκεί δίπλα στη θάλασσα, που όλα αρμονικά φτιάχνουν το ελληνικό τοπίο, η νεολαία μας ας δώσει την απάντησή της στους διαφθορείς, στους εμπόρους του χασίς. Μια Ελλάδα ρημαγμένη απ' τη θύελλα του πολέμου περιμένει χέρια δυνατά, μυαλά ξάστερα, για να σηκωθεί απ' τα συντρίμμια".

Και το άρθρο καταλήγει: "Αυτοί που σκορπούν το χασίς μάς θέλουν πάντα σκυφτούς, πάντα υποταχτικούς των, όπως έχουν εκατοντάδες εκατομμυρίων στις Ινδίες και στην Αφρική. Δε θέλουν να σηκωθεί αυτός ο τόπος. Τα σπίτια μας τα θέλουν γκρέμια, θέλουν τα παιδιά μας να σέρνονται στα υπόγεια κι αυτοί καλοντυμένοι να καθοδηγούν αυτή την αχαλίνωτη διαφθορά. Μακριά απ' το χασίς, μακριά απ' τα σατανικά δίχτυα που απλώνουν ολόγυρα στους νέους. Να, αυτός είναι ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο".

"... Το χέρι το σατανικό, το χέρι το ξένο, δεν πρέπει σε τούτη την όμορφη, τη φωτεινή και την ελεύθερη χώρα, να συντρίψει κορμιά, να θολώσει μυαλά, να διαφθείρει ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε: τα Ελληνικά Νιάτα"

Ενας θανάσιμος κίνδυνος απειλεί τη νεολαία μας. Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ! Το χασίς, τα ναρκωτικά, η έκλυση των ηθών πήραν τρομακτικές διαστάσεις από τις αρχές του 1945 και δώθε. Καθημερινά νέοι άνθρωποι, γεμάτοι ζωή, πέφτουν στα θανατερά δίχτυα των ναρκωτικών και της εκπόρνευσης για να μην ξεμπλέξουν ποτέ πια! Μια κραυγή απόγνωσης φτάνει απ' τους νέους που καθημερινά κυλούν στον αργό θάνατο της διαφθοράς.

Το χασίς και τα ναρκωτικά με τη φοβερή έκταση που πήραν αποτελούν σήμερα έναν αληθινό Εθνικό κίνδυνο. Πριν από τον πόλεμο και στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ακόμα η κυκλοφορία του χασίς ήταν περιορισμένη σ' έναν ελάχιστο κύκλο ανθρώπων και ανύπαρχτη στις περισσότερες σχεδόν επαρχιακές πόλεις. Η ποσότητα των ναρκωτικών που ξοδευόταν μόλις έφτανε το 1 1/2 κιλό την ημέρα σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Σήμερα η κατανάλωση ηρωίνης και κοκαϊνης μόνο στην Αθήνα και τον Πειραιά ξεπερνάει τα 3,5 κιλά καθημερινά - απόδειξη ότι υπάρχουν στις δύο αυτές πόλεις 3.500-4.000 τοξικομανείς έξω από τους χιλιάδες χασισοπότες. Κι οι περισσότεροι από αυτούς είναι νέοι.

Κάθε μέρα που περνάει και μια νέα αύξηση στη διάδοση του χασίς. Μια απλή ματιά στην πρωτεύουσα και τις κυριότερες επαρχιακές πόλεις μας φανερώνει μια πραγματικά τραγική κατάσταση. Στην Αθήνα λειτουργούν δεκάδες χασισοποτεία. Στο Μπαρουτάδικο όλες σχεδόν οι ταβέρνες έγιναν καπνιστήρια χασίς. Στο Μεταξουργείο υπάρχουν πέντε "ντεκέδες", στον Ασύρματο περισσότεροι, στον Κολωνό καπνίζουν ελεύθερα στους δρόμους, στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου υπάρχουν, εξακριβωμένοι, τρεις ντεκέδες, ένας στην οδό Προφήτου Δανιήλ, άλλος στην οδό Μενιδίου, δύο στη Σοφοκλέους, άλλοι δύο στην Ψαρρών κ. λ. π., κ. λ. π. Επί πλέον εκτός από τα μόνιμα χασισοποτεία, πολλά καφενεία χρησιμοποιούνται σαν τόποι χασισοποτείας κι έμποροι περιφερόμενοι προμηθεύουν χασίς ακόμα και σε συναντήσεις που γίνονται στους δρόμους.

Στον Πειραιά, στην Ελεύθερη Ζώνη, όλα τα μαγαζιά πουλάνε χασίς. Στην καρδιά του Πειραιά, στα Ταμπούρια, στην Αγία Σοφία, σ' όλες τις συνοικίες υπάρχουν χασισοποτεία. Στη Δραπετσώνα μικρά παιδιά 5-6 χρονών, στρίβουν εφημερίδες και κάνουν πως καπνίζουν κι όταν τα ρωτήσεις, απαντούν: "Καπνίζω χασίς".

Αλλά το κακό ξαπλώνεται με τρομαχτική ταχύτητα σ' όλη τη ρημαγμένη Πατρίδα μας. Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν 15 χασισοποτεία στη συνοικία Νεάπολη και 5 στη Χαριλάου. Στο Βαρδάρη και στην Αγία Φωτεινή καπνίζουν ελεύθερα στα καφενεία. Στην Πάτρα το ίδιο. Στο Βόλο λειτουργούν 20, στη Λάρισα 10, στο Αγρίνιο 5. Στην Καρδίτσα, Τρίκαλα, Χαλκίδα, Κέρκυρα, Καλαμάτα, Τρίπολη, Ηγουμενίτσα, Λαμία κατεβαίνουν αγρότες απ' τα απομακρυσμένα χωριά της και παίρνουν ναρκωτικά συσκευασμένα σε κουτιά, όπως των τσιγάρων, τα χρησιμοποιούν και τα διαδίδουν. Τα ναρκωτικά μπήκαν στο Στρατό και καταβάλλονται προσπάθειες να μπουν και στις φυλακές. Ο θανάσιμος καπνός του χασίς ξαπλώνεται πάνω απ' όλη τη χώρα. Μέσα στα δηλητηριασμένα σύννεφά του κινδυνεύει να πνιγεί η Ελληνική Νεολαία.

Την ταχύτατη διάδοση του χασίς βοηθάει η καταπληκτικά χαμηλή τιμή του. Προπολεμικά λίγα γραμμάρια χασίς κόστιζαν χιλιάδες χρυσές δραχμές. Σήμερα μια πλάκα κοστίζει μόνο δύο χιλιάδες. Παράλληλα, ιδιαίτερα στις Επαρχίες, σ' ολόκληρες εκτάσεις καλλιεργείται η κανναβουριά, το φυτό του χασίς, (Κωπαϊδα, Μεσσηνία κ. λ. π.) ακόμα και στις αυλές και στις γλάστρες των σπιτιών (Πάτρα, Βόλος, Αθήνα κ. λ. π.). Ολα αυτά μας δείχνουν πως το χασίς με τη διάδοση που πήρε αποτελεί θανάσιμη απειλή για τη νεολαία. Ανθρωποι νέοι, γεμάτοι σφρίγος, με ελπίδες και όνειρα για το μέλλον, παρασύρονται στον "ντεκέ" για να βγουν από κει ανθρώπινα κουρέλια, άβουλα πλάσματα, χωρίς προσωπικότητα, με τη σφραγίδα της αποχαύνωσης και της τρέλας στα μάτια, τσακισμένοι σωματικά και ψυχικά. Από δω και μπρος μοναδικό τους ενδιαφέρον θα είναι να βρουν τα απαραίτητα χρήματα για την αγορά "πρέζας". Και θα τα βρουν οπωσδήποτε, φτάνοντας ακόμα και στο έγκλημα. Ζητώντας μάταιη χαρά στα όνειρα του χασίς, τραβούν αργά και βασανιστικά, μα σίγουρα στον τάφο.

Στη μεγάλη πείνα του χειμώνα του 1941-1942 αποδείχτηκε, σύμφωνα με τις στατιστικές των γιατρών, ότι εκείνοι που υπέκυψαν γρηγορότερα στο θάνατο ήταν οι χασισοπότες.

Αυτή η κατάρα που προπολεμικά βάραινε λίγους μόνο εγκληματίες και αλήτες, πάει σήμερα να αγκαλιάσει θανατερά ολόκληρη τη νεολαία σε πολιτείες και χωριά. Ποιος Ελληνας πατριώτης μπορεί να μένει αδιάφορος μπροστά σ' αυτή τη συμφορά που απειλεί τη νέα γενιά, την ελπίδα του Εθνους μας;

Ενας άλλος μεγάλος κίνδυνος, που ορθώνεται απειλητικά, είναι η ηθική εκπόρνευση της Νεολαίας. Δεν έχουμε πρόχειρους αριθμούς, ούτε στατιστικές. Είναι όμως γνωστή σ' όλους η τεράστια ανάπτυξη των κάθε λογής καταγωγίων, που στην ολότητά τους σχεδόν συντηρούνται από νέους.

Στο κάθε βήμα του ο νέος και το κορίτσι αντιμετωπίζουν χίλιες δυο παγίδες, που θα τους οδηγήσουν στην καταστροφή. Στους περισσότερους δρόμους της Αθήνας υπάρχουν κάθε λογής κέντρα διαφθοράς και κάθε μέρα ανοίγουν καινούργια: Μυστικά σπίτια ανοχής - ακένωτες πηγές διάδοσης των αφροδισίων νοσημάτων - "μπαρ", "καφέ - σαντάν", "στούντιο χορού", αίθουσες τυχερών παιχνιδιών, καμπαρέ, χαρτοπαικτικά κέντρα έτοιμα να μπλέξουν στα δίχτυα τους ανίδεους εφήβους και αγνά κορίτσια, για να μας παραδώσουν αργότερα κλέφτες, χασισοπότες, σωματέμπορους, πόρνες, διεφθαρμένους, εγκληματίες.

Το Κράτος και τα όργανά του δείχνουν απαράδεχτη κι εγκληματική αδιαφορία. Είναι ζήτημα αν η αστυνομία σε έξι μήνες συνέλαβε 5-6 χασισέμπορους και έκλεισε 2-3 κέντρα καταστροφής. Υστερα από αυτό, είναι φανερό πως η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να γίνει υπόθεση ολόκληρου του λαού, των ίδιων των νέων. Οι γονείς, οι δάσκαλοι, τα επαγγελματικά, συνδικαλιστικά και επιστημονικά σωματεία, οι λαϊκές οργανώσεις, οι οργανώσεις των νέων, ο Τύπος πρέπει να πρωτοστατήσουν στη μάχη ενάντια στο χασίς, τη διαφθορά, τον εκφυλισμό και την επέκτασή τους, για τη σωτηρία της νεολαίας. Να καταγγείλουν στις αρχές την ύπαρξη τέτοιων κέντρων, ζητώντας το κλείσιμό τους και προ παντός να απαιτήσουν την παροχή κάθε ενίσχυσης στη νεολαία να ακολουθήσει το μόνο σωστό δρόμο, το δρόμο του αληθινού εκπολιτισμού.

Η ζωή των νέων δε βρίσκεται στους "ντεκέδες" όπου παραμονεύει ο πιο φρικτός θάνατος, αλλά:

• Στον αθλητισμό που θα τους χαρίσει σιδερένια κορμιά.
• Στις λέσχες και τις βιβλιοθήκες που θα τους μορφώσουν.
• Στις εκδρομές που θα τους φέρουν κοντά στην όμορφη και χαρούμενη Ελληνική φύση.
• Στις πολιτισμένες συντροφιές και γιορτές που θα τους γεμίσουν αισιοδοξία.
• Στις χορωδίες, τις φιλολογικές και καλλιτεχνικές συγκεντρώσεις που θα τους χαρίσουν ψυχική υγεία, δύναμη κι αγνή χαρά.

Μονάχα έτσι θα χτυπήσουμε στη ρίζα της τη διαφθορά. Μονάχα έτσι θα φτιάξουμε Ελληνόπουλα άξια της πατρίδας μας, με γερές ψυχές σε γερά κορμιά, γεμάτα δημιουργική δραστηριότητα, καμάρι των γονιών τους κι ελπίδα του Εθνους μας.

"Τότε στην Κατοχή βγήκε απ' το θρυλικό ΕΠΟΝίτικο χωνί η διαταγή: "Να κλείσουν μέχρι αύριο το πρωί όλες οι χαρτοπαιχτικές λέσχες, οι ντεκέδες, τα παράνομα πορνεία! Οσα δεν κλείσουν θα τα σπάσουμε".

Κι αλήθεια, δύο που δεν έκλεισαν στο Δουργούτι καταστράφηκαν απ' τους ΕΠΟΝίτες.

Το ίδιο εκείνο χωνί αντηχούσε στην απελευθέρωση κι έλεγε: "Νέοι και νέες. Σήμερα ανοίγει η Λέσχη σας! Η Λέσχη της ΕΠΟΝ. Εκεί θα βρείτε το βιβλίο σας, το παιγνίδι σας, τη μουσική και το χορό, το θέατρό σας".

Παρόμοια λόγια βγαίνουν και σήμερα απ' το στόμα του νέου ΕΠΟΝίτη: Τώρα αποτείνονται στο κράτος και του λένε: "Κλείστε τα κέντρα διαφθοράς, γιατί αν δεν τα κλείσετε θα πέσουν απάνω τους οι νέοι και θα τα σπάσουν. Αφήστε λεύτερη την Οργάνωσή μας κι όσες άλλες οργανώσεις νέων δίνουν εθνική και ηθική διαπαιδαγώγηση στα παιδιά για να σωθή η Ελληνική Νεολαία απ' τον εκφυλισμό"".

Το κείμενο αυτό φέρει ημερομηνία 25.2.1946 και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της ΕΠΟΝ "Νέα Γενιά". Φαίνεται να είναι μια προκήρυξη της ΕΠΟΝ που είχε τίτλο: "Είναι καθήκον μας να προφυλάξουμε τους νέους απ' τη διαφθορά. Σπάνε τις λέσχες μας, ενώ ανοίγουν "ντεκέδες", πορνεία και χασισοποτεία".

Ακολούθησε ή προηγήθηκε η τρίπτυχη έκδοση της ΕΠΟΝ Αθήνας με τίτλο: "Διαφθορά: Κίνδυνος αφανισμού της Νεολαίας μας". Σ' αυτή την έκδοση - που έγινε το 1946 - δίνεται η έκταση της χασισοποτίας και υπάρχει το σύνθημα: "Οχι στο χασίς, αλλά εκπολιτισμό στη νεολαία".

Το χασίς το χρησιμοποίησαν οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές μετά την επέμβασή τους στη χώρα μας - το υπενθύμισε άλλωστε πριν λίγο καιρό στη Βουλή και ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης, Ε. Γιαννόπουλος - για να καθυποτάξουν τη νεολαία εκείνης της εποχής.

Η ΕΠΟΝ ξεκίνησε αγώνα κατά των ναρκωτικών. Ο "Ρ" αναδημοσιεύει εκείνα τα ντοκουμέντα γιατί αποτελούν εφόδιο για κάθε σκεπτόμενο νέο.