ΗΠΑ

Ημερομηνία - σταθμός, αναμφισβήτητα, ήταν η 5η Νοέμβρη, μέρα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, οι οποίες τράβηξαν το ενδιαφέρον όλης της υφηλίου. Ο Μπιλ Κλίντον, επίσημος υποψήφιος των Δημοκρατικών από τις 29 Αυγούστου, οπότε και εξασφάλισε το χρίσμα στο συνέδριο του κόμματός του, επιβεβαίωσε τα προγνωστικά και εξασφάλισε τη δεύτερη πενταετία του στο Λευκό Οίκο (ο πρώτος Δημοκρατικός Πρόεδρος με δεύτερη θητεία μετά τον Ρούζβελτ) εξασφαλίζοντας το 50% των ψήφων και 379 εκλέκτορες. Ο μοναδικός αντίπαλός του (διότι όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι δεν απείλησαν ουδέποτε την Προεδρία), ο Ρεπουμπλικανός Μπομπ Ντόουλ, ο οποίος κέρδισε το χρίσμα οριστικά στις 25 Αυγούστου στο συνέδριο του κόμματός του μετά από πολύμηνη εσωκομματική κούρσα, εξασφάλισε το 42% και 159 εκλέκτορες.

Η νίκη του Μπιλ Κλίντον, όμως, δεν κατάφερε να απομακρύνει από το προσκήνιο τα διάφορα σκάνδαλα που ξέσπασαν σε βάρος του ίδιου, συνεργατών και της συζύγου του Χίλαρι, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν αυτό της εξέτασης από πράκτορες του FBI κατ' εντολή του Λευκού Οίκου των φακέλων 700 επιφανών προσωπικοτήτων (και πολλών Ρεπουμπλικάνων βουλευτών) της αμερικανικής ζωής, που ξέσπασε τον Ιούνη, και βέβαια το σκάνδαλο Γουότεργκέιτ, που αφορά τη διαχείριση κρατικών κονδυλίων και πόρων από τον Κλίντον και τους συνεργάτες του όταν θήτευε ως κυβερνήτης στο Αρκάνσας. Ο φάκελος Γουότεργκέιτ ξανάνοιξε ουσιαστικά το Μάη όταν πολλοί στενοί του συνεργάτες κρίθηκαν ένοχοι. Αλλωστε, η ίδια η Χίλαρι Κλίντον κλήθηκε να καταθέσει, ήδη, από το Γενάρη.

Εκτός, όμως, από τη σκανδαλολογία, ο επανεκλεγείς Αμερικανός Πρόεδρος θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τις σθεναρές αντιρρήσεις των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο (όπου κατέκτησαν την πλειοψηφία με 54 θέσεις έναντι 46) και στη Βουλή των Αντιπροσώπων (επίσης ρεπουμπλικανική πλειοψηφία με 235 θέσεις στις 435) για την οικονομική πολιτική του. Είναι, ακόμη, νωπή η μνήμη της παύσης της λειτουργίας των ομοσπονδιακών υπηρεσιών στα τέλη του 1995 εξαιτίας διαφωνίας Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών για τον προϋπολογισμό, η οποία έληξε μόλις το Γενάρη του 1996, επιτρέποντας σε περισσότερους από 780.000 δημοσίους υπαλλήλους να επιστρέψουν στη δουλιά τους και να λάβουν τους μισθούς τους. Πάντως, το πρόβλημα έχει, προς το παρόν, αντιμετωπιστεί καθώς τον περασμένο Απρίλη Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί κατέληξαν σε συμφωνία για τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού, τουλάχιστον, για το 1996. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όμως, βρέθηκαν στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, τη χρονιά που πέρασε, και για μια σειρά από άλλα γεγονότα, με σημαντικότερο, όσον αφορά την άποψη των ανθρωπίνων απωλειών, αυτό των αεροπορικών δυστυχημάτων. Πρώτο κρούσμα η συντριβή του αεροσκάφους DC 9 της "Valujet" τον Απρίλη, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 109 άνθρωποι. Το δυστύχημα αυτό προκάλεσε θύελλα επικρίσεων για τα στάνταρντ ασφαλείας των ιδιωτικών αεροπορικών εταιριών και για τις ευθύνες τις πολιτείας. Ακολούθησαν μια σειρά από συγκρούσεις και πτώσεις στρατιωτικών ελικοπτέρων που στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες άτομα. Ολα αυτά, όμως, φαίνονται σχετικά μικρά μπροστά στη συντριβή του Μπόινγκ 747 της TWA, στα μέσα Ιούλη, λίγα λεπτά μετά την αναχώρηση του από το αεροδρόμιο "Κένεντι" πάνω από το Λονγκ Αϊλαντ. Οι εικασίες για την πτώση του υπήρξαν πολλές με πρώτη και κυρίαρχη (όπως συνηθίζεται στις ΗΠΑ) αυτή της τρομοκρατικής επίθεσης με εκρηκτικό μηχανισμό ή ακόμα και με πύραυλο. Αναζητώντας ενόχους παντού εκτός από εμάς, πολλοί ήταν αυτοί που στράφηκαν ακόμα και κατά των μέτρων ασφαλείας του αεροδρομίου του Ελληνικού, από όπου είχε απογειωθεί το Μπόινγκ για Νέα Υόρκη. Μετά από αρκετούς μήνες το τελικό πόρισμα δεν έχει, ακόμα, ανακοινωθεί, θόρυβο έχει προκαλέσει η αποκάλυψη του Αμερικανού δημοσιογράφου Πιερ Σάλιντζερ (το Νοέμβρη) ότι το Μπόινγκ χτυπήθηκε από πύραυλο του αμερικανικού ναυτικού κατά λάθος και πολλοί από τους 240 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους δεν έχουν ανασυρθεί από το βυθό του ωκεανού.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 27 Ιούλη, έκρηξη στο Πάρκο της Εκατονταετηρίδας κατά τη διάρκεια συναυλίας με 50.000 θεατές στα πλαίσια των Ολυμπιακών Αγώνων στοίχισε τη ζωή σε 2 ανθρώπους και τραυμάτισε 111 άλλους. Εδώ, τα περιθώρια δεν επέτρεπαν στις αμερικανικές αρχές να μιλήσουν για ξένους τρομοκρατικούς δακτύλους και έτσι, σχεδόν, αμέσως οι αστυνομικές έρευνες στράφηκαν στο χώρο των αμερικανικών ακροδεξιών - παραστρατιωτικών οργανώσεων. Αλλωστε, τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τις οργανώσεις αυτές μέσα στο 1996 ήταν ουκ ολίγα και διόλου ελαφρυντικά.

Οι πράκτορες του FBI οδήγησαν στην εξάρθρωση ενός ευρύ δικτύου παραστρατιωτικών στα μέσα του καλοκαιριού, το οποίο είχε στη διάθεσή του βαρύ και αρκετό οπλισμό, αποτελούνταν από, κατά τα άλλα, ευυπόληπτους πολίτες που ήθελαν να επαναφέρουν τη χώρα στον "ορθό δρόμο της παράδοσης και των ηθικών αξιών" και του οποίου οι διασυνδέσεις παραμένουν περιπλεγμένες και άγνωστες σε σημείο τέτοιο που πολλοί πολιτικοί αναλυτές να εκτιμούν ότι η δύναμη των ομάδων αυτών είναι τέτοια που να μπορεί να τινάξει τις ΗΠΑ στον αέρα.

Το καλοκαίρι του 1996 σημαδεύτηκε στις ΗΠΑ και με την πρακτική αναβίωση της ανατριχιαστικής ρατσιστικής οργάνωσης Κου Κλουξ Κλαν, στην οποία οι αμερικανικές αρχές αποδίδουν σειρά εμπρησμών εκκλησιών της μαύρης κοινότητας στις νότιες Πολιτείες. Οι πυρπολήσεις αυτές ήταν μία ακόμα ένδειξη της αυξημένης έντασης ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους στις ΗΠΑ, έντασης που απέδειξε περίτρανα το ψευδεπίγραφο της χώρας της ισότητας, των ίσων ευκαιριών και της δημοκρατίας. Η ένταση αυτή εκδηλώθηκε και με τις βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα σε εκατοντάδες μαύρους διαδηλωτές και στην Αστυνομία στο Σαν Πέτεσμπουργκ στις 25 Οκτώβρη, συγκρούσεις που συνεχίστηκαν για αρκετές μέρες αργότερα. Αφορμή η επαναλαμβανόμενη αθώωση λευκών αστυνομικών που πυροβόλησαν "σε αυτοάμυνα όπως είπαν" μαύρους νεαρούς αυτοκινητιστές. Η Δικαιοσύνη μάλλον δεν είναι τυφλή!

Το 1997 μοιάζει αρκετά δύσκολο για τις ΗΠΑ, τόσο σε εσωτερικό επίπεδο όσο και σε διπλωματικό, καθώς, ήδη, έχουν οξυνθεί οι διαξιφισμοί τους με την Ευρωπαϊκή Ενωση και με άλλες χώρες για τους νόμους Χελμς - Μπάρτον σχετικά με την Κούβα και Ντ' Αμάτο για τη Λιβύη και το Ιράν. Αντιπάθειες και αρνητικά σχόλια προκάλεσε και η επίμονη άρνηση των ΗΠΑ, που εκδηλώθηκε με αλλεπάλληλα "βέτο", στο Συμβούλιο Ασφαλείας, για επανεκλογή του Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι στη θέση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Για να αποφευχθεί η ολική σύγκρουση επικράτησε η "συμβιβαστική" λύση της εκλογής του Κόφι Ανάν από την Γκάνα, ο οποίος διατηρεί ιδιαίτερα καλές σχέσεις με την Ουάσιγκτον, αλλά δεν κατάφερε να περιορίσει τα αρνητικά σχόλια για τους λόγους της επίμονης αμερικανικής άρνησης (μάλλον ότι ο Γκάλι δεν "κάλυψε" όπως συνηθίζεται τον Κλίντον ενώπιον των Ρεπουμπλικάνων), ούτε βέβαια και τις γκρίνιες για το χρέος δισεκατομμυρίων δολαρίων των ΗΠΑ προς το ταμείο του Οργανισμού.

Η εμφάνιση νέας ανταρτικής οργάνωσης με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης του Μεξικανού Προέδρου Ερνέστο Ζεντίγιο, οι διαδηλώσεις φοιτητών και εργαζομένων σε Αργεντινή και Βενεζουέλα, οι αγροτικές ταραχές στη Βραζιλία και η υπόθεση ομηρίας εκατοντάδων ξένων διπλωματών, επιχειρηματιών και Περουβιανών αξιωματούχων στο σπίτι του Ιάπωνα πρέσβη στη Λίμα από τους αντάρτες της οργάνωσης "Τουπάκ Αμάρου" "σφράγισαν" την ειδησεογραφία στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Στις 2 Γενάρη,ο υποδιοικητής Μάρκος ανακοινώνει στο Μεξικό τη συγκρότηση του "Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου των Ζαπατίστας" για να σπάσει, όπως λέει, το μονοπώλιο του κυβερνώντος "Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος" στην εξουσία.

Στις 7 Γενάρη διεξάγονται προεδρικές εκλογές στη Γουατεμάλα. Μεγάλη η αποχή των ψηφοφόρων. Εκλέγεται ο 49χρονος Αλβάρο Αρζού του "Κόμματος Εθνικής Προόδου" με 52%.

Στις 31 Γενάρη ένταση επικρατεί μέσα και έξω από το υπουργείο Εξωτερικών της Νικαράγουα... Εκατοντάδες φοιτητές κάνουν κατάληψη διαμαρτυρόμενοι για την κατάντια της εκπαίδευσης και τις χαμηλές δαπάνες της κυβέρνησης για την παιδεία.

Στις 5 Φλεβάρη αεροσκάφος D - C8 πέφτει σε φτωχογειτονιά της πρωτεύουσας της Παραγουάης, Ασουνθιόν, προκαλώντας το θάνατο 24 πολιτών.

Στις 24 Φλεβάρη,οι ΗΠΑ επιδίδονται σε επίδειξη δύναμης με αφορμή την κατάρριψη 2 αμερικανικών ιδιωτικών αεροσκαφών τύπου "Τσέσνα" της αντεπαναστατικής οργάνωσης "Αδέλφια στη Βοήθεια" από ένα κουβανικό μαχητικό Μινγκ. Η Κούβα υποστηρίζει ότι τα Τσέσνα πετούσαν στον εθνικό εναέριο χώρο της.

Στις 7 Μάρτη η Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ εγκρίνει το νομοσχέδιο "Χελμς - Μπάρτον" προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Κούβα, τον Καναδά, το Μεξικό και χώρες της Καραϊβικής, υποστηρίζοντας ότι έτσι θίγονται οι νόμοι του διεθνούς εμπορίου.

Στις 15 Μάρτη στη Βραζιλία ξεσηκώνονται δεκάδες χιλιάδες αγρότες ζητώντας την υλοποίηση των προεκλογικών υποσχέσεων του Προέδρου Ενρίκο Καρδόσο για αγροτική μεταρρύθμιση.

Στις 5 Απρίλη,στην Αργεντινή, η πρωτοεμφανιζόμενη "Επαναστατική Λαϊκή Οργάνωση" βάζει στο στόχαστρό της τον 57χρονο γιατρό Χόρχε Μπέργες που είχε συμμετάσχει σε βασανιστήρια πολιτών στη διάρκεια της χούντας (1976 - 1983). Στις 18 Απρίλη,20 Βραζιλιάνοι ακτήμονες σκοτώνονται από αστυνομικούς σε μπλόκο οδικής αρτηρίας στη βορειοδυτική βραζιλιάνικη πολιτεία Πάρα. Πάνω από 10.000 φτωχοί αγρότες διαδηλώνουν ζητώντας δωρεάν παροχή καλλιεργήσιμης γης.

Στις 23 Απρίλη,η Παραγουάη αποφεύγει το πραξικόπημα από τον στρατηγό Λίνο Σεζάρ Οβιέδο, όταν αυτός καλείται από την κυβέρνηση του Προέδρου Κάρλος Χουάν Βασμόζι να παραιτηθεί από τη διοίκηση του στρατού ξηράς. Η χούντα δεν επέστρεψε στη χώρα μετά από "συντονισμένες παρεμβάσεις" των πρεσβευτών των ΗΠΑ, της Βραζιλίας, της Αργεντινής και άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής.

Στις 28 Μάη,δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι της Βενεζουέλας κατεβαίνουν σε 24ωρη απεργία και πραγματοποιούν πολυήμερες διαδηλώσεις διαμαρτυρόμενοι για τους απαράδεκτους μισθούς, τη φτώχεια και τη λιτότητα που επιβάλλει η κυβέρνηση του Προέδρου Ραφαέλ Καλδέρα. Την ίδια μέρα, ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Μαρία Αθνάρ αποφασίζει να σκληρύνει τη στάση του έναντι της Κούβας προκαλώντας κρίση στις διμερείς σχέσεις.

Στις 11 Ιούλη,οι ΗΠΑ απαγορεύουν τη χορήγηση βίζας στον Πρόεδρο της Κολομβίας, Ερνέστο Σάμπερ, με την κατηγορία ότι συνδέεται άμεσα με το καρτέλ ναρκωτικών της πόλης Κάλι και το διεθνές λαθρεμπόριο κοκαϊνης.

Στις 16 Ιούλη,ο Μπιλ Κλίντον μετά τις αντιδράσεις της ΕΕ και του Καναδά, αποφασίζει να παγώσει για 6 μήνες το άρθρο 3 του νόμου "Χελμς - Μπάρτον" που επιβάλλει σε αμερικανικά δικαστήρια να καταδικάζουν όσους ξένους κάνουν επενδύσεις στην Κούβα.

Στις 29 Αυγούστου,οι αστυνομικές αρχές της πρωτεύουσας της Βενεζουέλας, Καράκας, καταστέλλουν τις εργατικές διαδηλώσεις χιλιάδων με γκλομπς και εκατοντάδες δακρυγόνα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι διαμαρτύρονται γιατί έχουν να δουν αυξήσεις από το 1995 και ενώ ο πληθωρισμός καλπάζει με 112%!

Στις 30 Αυγούστου,ο πρωτοεμφανιζόμενος μεξικανικός ανταρτικός "Λαϊκός Επαναστατικός Στρατός" εξαπολύει αιφνιδιαστικές επιθέσεις σε διάφορα σημεία της χώρας αφήνοντας πίσω τουλάχιστον 14 νεκρούς. Στις 28 του ίδιου μήνα είχε διακηρύξει ότι στόχος του είναι η ανατροπή της κυβέρνησης του Μεξικανού Προέδρου Ερνέστο Ζεντίγιο και η αντικατάστασή του με σχήμα αριστερών κομμάτων.

1η Σεπτέμβρη και ο Πρόεδρος του Μεξικού διαβεβαιώνει πως θα πατάξει τον Λαϊκό Επαναστατικό Στρατό με όλα τα μέσα. Θέτει το στρατό σε κατάσταση ετοιμότητας και περιμένει... Οι πρώτες συμπλοκές γίνονται στο χωριό Λα Πέρντιζ.

Στις 9 Σεπτέμβρη,στην περουβιανή πόλη Παρκόνα συλλαμβάνεται 25χρονος βιαστής και δολοφόνος 5 ανήλικων κοριτσιών στο εγκατελειμμένο "σπίτι της φρίκης".

Στις 20 Σεπτέμβρη εφημερίδα της Καλιφόρνια αποκαλύπτει ότι πράκτορες της ΣΙΑ επί κυβέρνησης Ρήγκαν διοχέτευαν κοκαϊνη και κρακ στις φτωχογειτονιές των μαύρων Αμερικανών και ότι με τα κέρδη που έβγαζαν χρηματοδοτούσαν αντικομμουνιστικές οργανώσεις στη Νικαράγουα!

Πάνω από 20.000 Βολιβιανοί αγρότες διαδηλώνουν την 1η Οκτώβρη στην πρωτεύουσα Λα Παζ με αίτημα το αναμοίρασμα της γης σε άπορους αγροτοκαλλιεργητές.

Στις 16 Οκτώβρη,οι ΗΠΑ μπλοκάρουν το αίτημα της ΕΕ για συζήτηση του αμερικανικού υπερνόμου "Χελμς - Μπάρτον" στην έδρα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στη Γενεύη.

Στις 20 Οκτώβρη,η αργή καταμέτρηση των προεδρικών εκλογών τροφοδοτεί τους φόβους για νόθευση των αποτελεσμάτων. Σκληρή η αναμέτρηση ανάμεσα σε Ντανιέλ Ορτέγκα και Αρνόλντο Αλεμάν, ο οποίος και γίνεται πρόεδρος με ποσοστό πάνω από 50%.

Στις 29 Οκτώβρη αστυνομικοί συλλαμβάνουν την πρόεδρο του Κομμουνιστικού Κόμματος Χιλής, Γκλάντις Μαρίν, με την κατηγορία της εξύβρισης του στυγνού δικτάτορα Αουγούστ Πινοσέτ.

Στις 12 Νοέμβρη, η κυβέρνηση της Γουατεμάλας ανακοίνωσε ότι στις 29 Δεκέμβρη υπογράφει συνθήκη εκεχειρίας με τους αντάρτες της "Εθνικής Επαναστατικής Ενότητας". Πανηγυρισμοί σε όλη τη χώρα για τον τερματισμό του 36χρονου εμφύλιου πολέμου.

Στις 26 Νοέμβρη,η Κούβα αποσύρει τα διαπιστευτήρια του νέου Ισπανού πρεσβευτή Χοσέ Κορντές Πλάνας κρίνοντας πως η πολιτική του Ισπανού πρωθυπουργού αποτελεί "κατάφωρη επέμβαση στα εσωτερικά" της χώρας. Ενα 48ωρο πριν, ο Αθνάρ είχε αποκαλέσει τον Φιντέλ Κάστρο "δικτάτορα"!

Στις 17 Δεκέμβρη,αντάρτες της οργάνωσης "Τουπάκ Αμάρου" αιχμαλωτίζουν στο σπίτι του Ιάπωνα πρέσβη πάνω από 400 - 500 ξένους διπλωμάτες, πρεσβευτές, επιχειρηματίες και Περουβιανούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Ζητούν την απελευθέρωση 300 συντρόφων τους που κρατούνται σε φυλακές του Περού, της Βολιβίας και της Ουρουγουάης. Στις 19 Δεκέμβρη η κυβέρνηση του Εκουαδόρ ανακοινώνει πως θα χορηγήσει στους αντάρτες πολιτικό άσυλο. Στις 22 Δεκέμβρη οι αντάρτες απελευθερώνουν σε ένδειξη καλής θέλησης 225 ομήρους. Η αγωνία συνεχίζεται για άλλα 140 άτομα...

ΗΠΑ - Κίνα - Ταϊβάν

Τέλος καλό;

Το 1996 τελικά δεν αποτέλεσε την έναρξη ενός ψυχρού πολέμου ΗΠΑ - Κίνας, αν και αυτό αποφεύχτηκε την τελευταία στιγμή, όταν ξέσπασε μια κρίση στα στενά της Φορμόζας με αφορμή την Ταϊβάν. Τελικά, παρά την ένταση, επικράτησαν οι ηπιότεροι από τα εμπλεκόμενα μέρη, κάτι που απέτρεψε κλιμάκωση της κρίσης. Η συνάντηση Κλίντον - Ζεμίν στο περιθώριο της διάσκεψης των χωρών - μελών της APEC στις Φιλιππίνες, υπογράμμισε την εξομάλυνση της κατάστασης.

Τα πρώτα σημάδια της κρίσης διεφάνησαν τον Ιανουάριο, όταν οι ΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚ ΤΑΪΜΣ δημοσίευσαν ένα σενάριο περί επίθεσης της Κίνας στην Ταϊβάν, το οποίο διέψευσε το Πεκίνο. Τον Φεβρουάριο, εξ αφορμής στρατιωτικών ασκήσεων της Κίνας κοντά στα παράλια της Ταϊβάν, οι στρατιωτικές δυνάμεις του νησιού τέθηκαν σε ύψιστη ετοιμότητα. Τον Μάρτιο, η ένταση έφθασε στο κατακόρυφο, καθώς οι στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας συνεχίστηκαν με πραγματικά πυρά κοντά στα νοτιοανατολικά παράλια της νήσου, προκαλώντας πανικό στην Ταϊπέι και παρέμβαση των ΗΠΑ, που έθεσαν ολόκληρο το στόλο τους του Ειρηνικού σε ετοιμότητα και έστειλαν στην περιοχή δύο αεροπλανοφόρα (Νίμιτς, Ιντιπέντενς) και πλοία συνοδείας. Παράλληλα, το αμερικανικό Κογκρέσο αποφάσισε να υπερασπιστεί την Ταϊβάν, σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση από την Κίνα - κάτι που προκάλεσε έντονη δυσφορία στο Πεκίνο. Η Ρωσία χαρακτήρισε το θέμα "εσωτερική υπόθεση" της Κίνας, καθώς η Ταϊβάν έχει αποσχισθεί από την Κίνα, χωρίς όμως να έχει διακηρύξει την ανεξαρτησία της.Η Ταϊπέι χαρακτήρισε τις κινεζικές ασκήσεις ως κρατική τρομοκρατία και προσπάθεια εκφοβισμού, ενόψει των προεδρικών εκλογών.

Οι εκλογές διεξήχθησαν στις 23 Μαρτίου και ανέδειξαν νικητή τον προηγούμενο Πρόεδρο, Λι Τενγκ Χούι, με ποσοστό 53,4%. Η Κίνα προειδοποίησε τις αρχές να μην προβούν στη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της νήσου. Μετά από 18 ημέρες, και τρεις γύρους στρατιωτικών ασκήσεων της Κίνας, ο Λι Τενγκ Χούι πραγματοποίησε άνοιγμα προς το Πεκίνο κι οι διμερείς σχέσεις προς το παρόν εξομαλύνονται. Τον Μάιο ο Λι Τενγκ Χούι ορκίστηκε Πρόεδρος της Ταϊβάν και, τον Αύγουστο, Πεκίνο και Ταϊπέι συμφώνησαν στην έναρξη διαλόγου, ο οποίος πάντως δεν απέδωσε.

Οι αμερικανικές κινήσεις έναντι της Κίνας προκάλεσαν πολλά και διαφορετικά σχόλια: στην Ουάσιγκτον, κατά πολλούς, μια σχολή σκέψης με επιρροή στη χάραξη εξωτερικής πολιτικής είδε το Πεκίνο ως την επόμενη "απειλή" σε πλανητικό επίπεδο. Πέραν της Ταϊβάν, μια κολοσσιαία εμπορική συμφωνία με τη Γαλλία τον Απρίλιο, οι κινεζικές πυρηνικές δοκιμές, η επίσκεψη Γιέλτσιν στο Πεκίνο τον ίδιο μήνα (όταν οι δύο χώρες διαπίστωσαν πλήρη ταύτιση απόψεων, συνήψαν 14 συμφωνίες, εγκατέστησαν κόκκινο τηλέφωνο και προειδοποίησαν τη Δύση να μην επιχειρήσει να ηγεμονεύσει τον μεταψυχροπολεμικό κόσμο) ενέτειναν την εντύπωση της αντιπαλότητας.

Πάντως, τα "περιστέρια" της αμερικανικής διπλωματίας επιχείρησαν να επαναπροσεγγίσουν το Πεκίνο, με την επίσκεψη Λέικ στο Πεκίνο τον Ιούλιο (ο σύμβουλος του Κλίντον είχε συνομιλίες για τα πυρηνικά, την κρίση με την Ταϊβάν και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, επιχειρώντας μια κατ' αρχήν "κατασίγαση" της έντασης) όσο και με την ανανέωση του καθεστώτος του "πλέον ευνοούμενου κράτους" στις διμερείς εμπορικές σχέσεις. Η συνάντηση του επανεκλεγέντος στην αμερικανική προεδρία Μπιλ Κλίντον με τον Κινέζο ομόλογό του Ζιανγκ Ζεμίν, το Νοέμβριο στις Φιλιππίνες, δημιούργησε την αίσθηση μιας προϊούσας εξομάλυνσης σχέσεων. Αν είναι έτσι, θα το δείξει το 1997, όταν οι δύο άνδρες θα συναντηθούν ξανά, επί αμερικανικού και κινεζικού εδάφους.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ - ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

Ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό

Χρονιά εκλογών ήταν το 1996 για την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Τα όσα κυοφόρησαν οι κάλπες επέφεραν ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό και των δύο χωρών. Ωστόσο, η παραδοσιακά "ισχνή" ειδησεογραφία από την Ωκεανία δεν ακολούθησε τα χνάρια των προηγούμενων χρόνων. Η ψήφιση νόμου για την ευθανασία και το άγριο φονικό που εξαπολύει ο 28χρονος μανιακός δολοφόνος Μάρτιν Μπράιαντ κατά τουριστών και ντόπιων στη Νότια Αυστραλία προκαλούναίσθηση στη διεθνή κοινή γνώμη.

Στις 21 Φλεβάρη,το Κοινοβούλιο της αυστραλιανής πολιτείας του "Βόρειου Εδάφους" εγκρίνει νομοσχέδιο για την ευθανασία ασθενών που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο ανίατης ασθένειας.

Η 2η Μάρτη βρίσκει την Αυστραλία στο ρυθμό των γενικών εκλογών. Ο 56χρονος ηγέτης των Φιλελεύθερων, Τζον Χάουαρντ, κερδίζει τις εκλογές ανεβαίνοντας στην εξουσία μετά από χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το Εργατικό Κόμμα. Ο πρωθυπουργός Πολ Κίτινγ των Εργατικών ηττάται, καθώς η συνεργασία ανάμεσα σε βουλευτές του Φιλελεύθερου και Εθνικού Κόμματος κατακτά την πλειοψηφία των 148 εδρών της Βουλής. Τον ίδιο μήνα, η κυβέρνηση αίρει τους περιορισμούς που ίσχυαν εδώ και 13 χρόνια στην εξαγωγή ουρανίου. Στις 29 Απρίλη,ο 28χρονος Μάρτιν Μπράιαντ εισβάλλει σε καφενείο της πόλης Πορτ Αρθρουρ της Νότιας Αυστραλίας και πυροβολεί εν ψυχρώ σκοτώνοντας 34 άτομα και τραυματίζοντας 19. Ο δράστης συλλαμβάνεται με εγκαύματα και ενώ νοσηλεύεται στο νοσοκομείο τού απαγγέλλεται η κατηγορία της ανθρωποκτονίας κατά συρροήν.

Στις 19 Αυγούστου επεισοδιακές εργατικές συγκεντρώσεις πραγματοποιούνται έξω από το αυστραλιανό Κοινοβούλιο στην Καμπέρα. Χιλιάδες εργάτες, φοιτητές και ιθαγενείς Αβορίγινες διαμαρτύρονται για τις περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, στην εκπαίδευση και τη συρρίκνωση της δύναμης των συνδικάτων. Πάνω από 30 άτομα συλλαμβάνονται και τραυματίζονται από συγκρούσεις αστυνομικών και διαδηλωτών μέσα στο Κοινοβούλιο.

Στις 13 Οκτώβρη,διεξάγονται γενικές εκλογές και στη Νέα Ζηλανδία. Το Εθνικό Κόμμα του Τζιμ Μπόλτζερ παίρνει 34%, το Εργατικό Κόμμα της Ελεν Κλαρκ κατακτά το 28% και το πρωτοεμφανιζόμενο Πρώτο Κόμμα του Μαορί, δικηγόρου Γουίστον Πίτερς. Κυβέρνηση συνασπισμού ανάμεσα στο Εθνικό και το Πρώτο Κόμμα σχηματίζεται στις αρχές Δεκέμβρη.

Στις 7 Οκτώβρη,το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αυστραλίας μετονομάζεται σε Κομμουνιστικό.

Αστυνομικοί πάνω από την πρεσβεία της Ιαπωνίας στο Περού

Η χρήση του εντυπωσιασμού από τον Μπ. Κλίντον πολύ συχνά περνά στο επίπεδο του γελοίου...