Κάτι κέρδισε και η κυβέρνηση από την απεργία των ναυτεργατών, σύμφωνα με συνέντευξη του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Στ. Σουμάκη, στα "Νέα". "Ισως μάλιστα το σοβαρότερο κέρδος - σημειώνει με κάθε σοβαρότητα - να είναι η καταγραφή των προβλημάτων από τον αποκλεισμό των νησιών..."!

Τώρα πια τα νησιά μπορούν να ελπίζουν. Τι να σου κάνουν τα τόσα - γνωστά στους πάντες - δεινά τους, τι να σου κάνουν ακόμα οι θάνατοι αβοήθητων ανθρώπων, έπρεπε να έρθει η απεργία των ναυτεργατών για να ανοίξει τα μάτια του Σουμάκη!

Εχει βέβαια ένα ελαφρυντικό. Αμαθος άνθρωπος, μέσα σε τέτοια τρικυμία, τι να σου κάνει; Αφού να σκεφτείτε ότι στην ίδια συνέντευξη υποστηρίζει πολύ σοβαρά ότι "κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον υπουργό"! Ακόμα δεν κατάλαβε τίποτα. Ούτε καν ποιοι τον υποκατέστησαν!

Το ότι η πλατιά αλληλεγγύη των εργατών της ξηράς στους εργάτες της θάλασσας έπαιξε σημαντικό, έως καθοριστικό, ρόλο στη στήριξη του πολυήμερου σκληρού απεργιακού αγώνα των ναυτεργατών, είναι κάτι που αναγνωρίζεται απ' όλους. Το ίδιο αναγνωρίζεται ότι αυτή ακριβώς η αλληλεγγύη στάθηκε ο μεγάλος κυματοθραύστης στο όργιο των συκοφαντικών επιθέσεων και στις επικίνδυνες κυβερνητικές προσπάθειες να στρέψει εναντίον των απεργών άλλες "κοινωνικές ομάδες". Και είναι αυτό ένας ακόμα σοβαρός λόγος που κάνει την απόφαση της πλειοψηφίας της ΠΝΟ να σταματήσει την απεργία, ακριβώς την ώρα που ήταν κοντά η λύση και άλλων αιτημάτων των ναυτεργατών, και ηθικά διάτρητη.

Δύο όψεις περιλαμβάνει η ενιαία τακτική της κυβέρνησης, με τον ίδιο βέβαια στόχο, το τσάκισμα των αγώνων και την επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων: Από τη μια ακολουθεί τακτική "μικροϋποχωρήσεων" και συμβιβασμών με ορισμένους κλάδους, που βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις (π.χ. καθηγητές), και από την άλλη επίδειξης πυγμής σε άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως στους αγρότες.

Αμεσος στόχος της κυβέρνησης είναι να μην έχει ανοιχτά ταυτόχρονα πολλά μέτωπα, ώστε να ρίξει όλο το βάρος της και να χρησιμοποιήσει όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις των μηχανισμών καταστολής ενάντια στους αγρότες.

Ηταν "αποκαλυπτικός" χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Με τους καθηγητές και τους δασκάλους "είναι ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας και συνεννόησης", ενώ για τους αγρότες "θεωρούμε ότι οι κινητοποιήσεις τους είναι αδικαιολόγητες και άδικες".

Δεν πρόκειται να τους περάσει γιατί, απλούστατα, κτυπάνε το κεφάλι τους στη σκληρή πραγματικότητα. Η αιτία που πυροδοτεί τους σκληρούς, μαζικούς και ενωτικούς αγώνες είναι η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και όσο αυτή δεν "υποχωρεί", οι αγώνες θα φουντώνουν εκεί που δεν το φαντάζεται η κυβέρνηση. Οι πυροσβεστικές τακτικές δεν πρόκειται να τη σώσουν. Μόνο η λύση των οξυμένων προβλημάτων. Αλλά αυτό δεν ανήκει στις προτεραιότητες της κυβέρνησης.

Επιτέλους, η κυβέρνηση βρήκε τον τρόπο να αντιμετωπίσει την "αναρχία" και την "ανομία" που προκαλούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι φασίζουσες θεωρίες περί "κοινωνικού αυτοματισμού", δίνουν τη θέση τους σε απλές και κατανοητές έννοιες. "Εκτός από το ευαγγέλιο υπάρχει και το φραγγέλιο", δήλωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, προχωρώντας σε μια νέα επίδειξη γνώσεων της Καινής Διαθήκης.

Εκτός από το ότι βουλιάζουν στον αυταρχικό τους κατήφορο, κατρακυλούν καθημερινά και στον πολιτικό τους λόγο, ο οποίος αναζητά στηρίγματα κατευθείαν από τις πηγές του "εκσυγχρονισμού".

Η ομάδα,

η μια,

στην άλλη

ας περνάει

τη σκυτάλη,

κι ο αγώνας

χέρι, χέρι,

φουλ ας τρέχει

σαν αγέρι!

Με αυτόν

τον τρόπο,

φίλοι,

μέτρο, μέτρο,

μίλι, μίλι,

η μεγάλη μας

η πάλη

συνεχώς θα 'ναι

"κεφάλι"!

Και εντέλει

νάτη, νάτη,

με αγρότη

ή με εργάτη,

πρώτ' αυτή

στο τέρμα φτάνει

και νικιούνται

οι σουλτάνοι!

Ο οίστρος

"Οι ίδιοι οι πολίτες έχουν, επίσης, ευθύνη να παίρνουν όλα εκείνα τα μέτρα για να μειώνουν τις επιπτώσεις των καταστροφών, είτε με το να ασφαλίζονται για τέτοιες περιπτώσεις, είτε να τηρούν τους κανόνες αντισεισμικής προστασίας, είτε να κατασκευάζουν τις εγκαταστάσεις τους με τέτοιο τρόπο ώστε να προλαμβάνουν πλημμύρες"!!! Αυτή την απάντηση έδωσε ο πρωθυπουργός χτες στη Βουλή, κατά τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης της Αλ. Παπαρήγα, που σε απλά ελληνικά σημαίνει το εξής: Από τούδε και στο εξής, για να αντιμετωπίζουμε τις πλημμύρες και τις συνέπειές τους θα πρέπει να φτιάχνουμε σπίτια μονομπλόκ, με μπουκαπόρτες και πλωτήρες και, πάνω απ' όλα, να τα ασφαλίζουμε στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, για να 'χουμε το κεφάλι μας ήσυχο (όσο ήσυχο γίνεται, βέβαια...).

Παρέλειψε, όμως, ο πρωθυπουργός να μας συστήσει συγκεκριμένη ασφαλιστική εταιρία, αλλά αυτό το κενό θα το καλύψει - μάλλον αργότερα - κάποιος ασφαλιστής

Αν, πάντως, αυτή η πρωθυπουργική μέθοδος αντιπλημμυρικής προστασίας φαίνεται ακριβή, υπάρχει και φθηνότερη, η γνωστή "μέθοδος Νώε". Με τη μόνη διαφορά πως όποιος την ακολουθήσει, κινδυνεύει να ξυπνήσει κάποιο πρωί στην κορυφή του όρους Αραράτ...

Η Ελβετία θεωρείται και είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και σ' αυτή φτωχοί και όλοι οι Ελβετοί είναι πλούσιοι, παρ' όλα όσα ισχυρίζεται η αστική στατιστική σκέψη, που βρίσκοντας το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα μιας χώρας, βγάζει... εύκολα και αυθαίρετα συμπεράσματα και εκτιμήσεις.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει, βέβαια και στην Ελβετία. Σύμφωνα, λοιπόν, με μια πρόσφατη έρευνα, ο ένας στους δέκα Ελβετούς θεωρείται φτωχός. Και όταν η έρευνα τον θεωρεί φτωχό, θέλει να πει, ότι έχει μηνιάτικο εισόδημα μικρότερο των 1.800 ελβετικών φράγκων ή 320.000 δραχμών περίπου, ανεξάρτητα εάν το ποσό αυτό είναι πράγματι το ενδεδειγμένο όριο της φτώχειας. Απλά, το ποσό αυτό είναι το χορηγούμενο, με τη μορφή επιδόματος, από την Ελβετική Επιτροπή Κοινωνικής Βοήθειας σε όσους συμπεριλαμβάνει στις καταστάσεις της. Και αυτό, γιατί στην Ελβετία δεν υπάρχει επίσημο όριο φτώχειας. Βλέπετε, θα ήταν ντροπή, μία από τις πλουσιότερες, καπιταλιστικές χώρες του κόσμου, να παραδέχεται ότι και σ' αυτή βασιλεύει η κοινωνική αδικία και η ανισότητα...