Αμοντάριστα πλάνα θα τα λέγαμε, αν ήμασταν τηλεοπτικό κανάλι. Είναι απλά σκόρπιες εικόνες από μια γρήγορη επίσκεψη. Είναι απλά οι εικόνες, που, έστω και αμοντάριστα, μπορούν να παρουσιαστούν. Γιατί υπάρχουν κι άλλες που τις κρατά απλά ο καθένας για τον εαυτό του: Ο Σάκο, ο Δημήτρης, ο Χρήστος, η γιαγιά, τα μάτια που κοιτούν κατευθείαν και μόνο στα μάτια...

Πλάνο πρώτο: Στο νοσοκομείο της Κορυτσάς ένας αυτοσχέδιος μηχανισμός "αποστείρωσης" νερού που έρχεται κατ' ευθείαν από το δίκτυο ύδρευσης, παράγει, εκεί, πάνω απ' το κρεβάτι του τραυματία, "καθαρό" νερό που περνά αμέσως στις φλέβες, για να "καλύψει" το κενό που υπάρχει σε ορό! Μαθαίνουμε ότι στη δεξαμενή ύδρευσης της πόλης δε γίνεται καν χλωρίωση, γιατί δεν υπάρχει χλώριο. Ενας γιατρός ψάχνει με αγωνία ανάμεσα στα δέματα της πρώτης αποστολής ιατρικής βοήθειας, που μόλις έφτασε από τα Γιάννενα με πρωτοβουλία της ΕΕΔΥΕ. Ζητά ένα φάρμακο ειδικά για τη γάγγραινα. Στο νοσοκομείο δεν υπάρχουν καν "πεταλούδες" για το πέρασμα του ορού στη φλέβα. Οι γιατροί ζητάνε ενέσεις, πλάκες ακτινογραφίας, λίγη, έστω, αντιβίωση. Στο νοσοκομείο δεν υπάρχει τίποτα! Ο διευθυντής του νοσοκομείου βάζει τα κλάματα στο αντίκρισμα της βοήθειας που μόλις έφτασε.

Πλάνο δεύτερο: Ενα φορτηγό έξι τόνων φορτωμένο με τρόφιμα και ιατρική βοήθεια, που συγκεντρώθηκε πάλι με πρωτοβουλία της ΕΕΔΥΕ έχει τελικό προορισμό το νοσοκομείο των Αγίων Σαράντα. Λίγα χιλιόμετρα έξω απ' την πόλη, όσοι γνωρίζουν, συμβουλεύουν την αποστολή να προωθήσει τα φάρμακα στο νοσοκομείο με άλλον τρόπο: Σε μικρά δέματα μοιρασμένα σε διάφορα αυτοκίνητα, που, αν είναι δυνατόν, να μη γνωρίζει κανείς ότι μεταφέρουν φάρμακα. Ετσι και γίνεται. Τα φάρμακα "σπάνε" σε δέματα που παραδίδονται σε έμπιστα χέρια στα χωριά γύρω από τους Αγ. Σαράντα. Αργότερα, έρχεται και η επιβεβαίωση από γιατρό του νοσοκομείου ότι όσα περιέχονταν στη λίστα έφτασαν στο προορισμό τους.

Πλάνο τρίτο: Η Λορέτα, ένα παιδί γύρω στα 12. στο χωριό Ντερβίσι. "Ξέρουμε πως κοπιάσατε πολύ για να τα μαζέψετε. Να ξέρετε πως για μας είναι πολύτιμα". Μιλούσε εξ ονόματος των παιδιών του χωριού, που πήραν στα χέρια τους μια σοκολάτα, μισό σακί αλεύρι ανά οικογένεια, μακαρόνια, ρύζι, φασόλια, παπούτσια, παστεριωμένο γάλα, ό,τι, δηλαδή, περιείχε το φορτηγό.

Πλάνο τέταρτο: Ο δημοσιογράφος ρωτά να μάθει τι γνώμη έχουν οι κάτοικοι του χωριού για την επέμβαση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων χωρών που αποφάσισαν οι ισχυροί σε βάρος του εξεγερμένου λαού. Η Χριστίνα, μια απ' τις λίγες νέες γυναίκες που μένουν ακόμα στα χωριά απαντά: "Εμείς λέμε πως κάθε οικογενειάρχης πρέπει να κάνει μόνος του κουμάντο στο σπίτι του...".

Θ.Λ.

Από την πρώτη στιγμή της εξέγερσης η ΕΕΔΥΕ εξέφρασε την αλληλεγγύη της στον αλβανικό λαό και τον αγώνα του ενάντια στο καθεστώς Μπερίσα, ενάντια σε αυτούς που καταλήστεψαν τις περιουσίες του. Εξέφρασε επίσης την αντίθεσή της σε κάθε ξένη επέμβαση, είτε με την αποστολή πολυεθνικής δύναμης, είτε με την επικάλυψη της "αστυνόμευσης", τονίζοντας ότι ο αλβανικός λαός πρέπει να αφεθεί μόνος του να βρει λύσεις, που θα είναι προς όφελος του λαού και όχι κάποιων ισχυρών ξένων δυνάμεων.

Η ΕΕΔΥΕ όμως δεν αρκέστηκε μόνο στα λόγια. Παρά τις δυσκολίες, που υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις, την περασμένη Δευτέρα, έδειξε έμπρακτα την αλληλεγγύη της στον εξεγερμένο αλβανικό λαό. Μ' ένα φορτηγό μεταφέρθηκαν πέντε τόνοι βοήθειας, που συγκεντρώθηκε από τις Επιτροπές Ειρήνης της Ελλάδας, σε τρία χωριά, στην περιοχή των Αγίων Σαράντα, ως πρώτη κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς.

Από το μεθοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς μας συνόδεψε, ως τα χωριά που θα παραδίναμε τη βοήθεια, ομάδα περιφρούρησης οπλισμένων κατοίκων των χωριών αυτών, που έχουν οργανώσει μόνοι τους, σαν μία οικογένεια, την άμυνά τους και την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.

Πρώτος σταθμός μας το Ντερβίσι, το μεγαλύτερο από τα τρία χωριά που θα επισκεπτόμασταν, με 200 περίπου οικογένειες. Στη συνέχεια το χωριό Μεμόραχη, όπου ζουν 72 οικογένειες και τελευταίος σταθμός το χωριό Ρουμάντζα με 40 οικογένειες. Στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε ότι όταν αναφερόμαστε σε οικογένειες ίσως να μην αποδίδουμε την πραγματικότητα, αφού η πλειοψηφία των νέων έχουν εγκαταλείψει τα χωριά αναζητώντας την τύχη τους στην Ελλάδα και έχουν απομείνει εκεί κατά κύριο λόγο γέροντες και γερόντισσες.

Σε κάθε χωριό που σταματούσε το φορτηγό για να παραδοθεί η βοήθεια ο κόσμος άρχιζε να συγκεντρώνεται απ' όλες τις κατευθύνσεις γύρω μας.

Ανθρωποι, που ο χρόνος δεν τους καταβάλει και είναι αποφασισμένοι να αντισταθούν σε αυτούς που τους κορόιδεψαν, σ' αυτούς που τους έκλεψαν το βιος τους και σε αυτούς που προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν.

Η βοήθεια που έφτασε με το φορτηγό της ΕΕΔΥΕ αποδείχτηκε πως ήταν το σημαντικότερο πράγμα γι' αυτούς, τούτες τις δύσκολες ώρες.

"Σε λίγες μέρες, το πολύ 4-5, δε θα είχαμε τίποτα να φάμε" μας έλεγαν και μας ευχαριστούσαν συνεχώς που τους θυμηθήκαμε. Κάποιοι σκουπίζουν τα δάκρυά τους και άλλοι θέλουν να μας διηγηθούν όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην περιοχή τους. Τα λιγοστά παιδιά άνοιγαν με λαιμαργία τις σοκολάτες που τους δίναμε καθώς ξεφορτώνονταν τα κιβώτια και τα σακιά με τα τρόφιμα. Κάποιοι επέμεναν να μας κεράσουν ένα τσίπουρο. Ομως ο χρόνος πίεζε, έπρεπε να τους αποχαιρετήσουμε. Φύγαμε παίρνοντας μαζί μας τις εικόνες αυτές και δίνοντας το λόγο μας ότι δε θα τους ξεχάσουμε. Η προσπάθεια της ΕΕΔΥΕ θα συνεχιστεί: Ηδη συγκεντρώνεται νέα ποσότητα ανθρωπιστικής βοήθειας και σύντομα θα είναι και πάλι κοντά στον αγωνιζόμενο αλβανικό λαό.

Αννα ΜΠΑΛΛΗ

Ξεχασμένοι απ' όλον τον κόσμο οι κάτοικοι των χωριών του εξεγερμένου νότου, κυρίως ηλικιωμένοι, συμμετέχουν και αυτοί στον αγώνα εναντίον του Μπερίσα και της πολιτικής του. Μόνο που όσο περνούν οι μέρες η ζωή τους γίνεται κόλαση: Οι λιγοστοί νέοι που έχουν απομείνει, αλλά και οι γέροι και οι γερόντισσες, τη νύχτα ξαγρυπνούν με το όπλο στο χέρι, για να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις ορισμένων τυχοδιωκτών, αλλά και των ανθρώπων - όπως λένε - του Μπερίσα, που, φορώντας κουκούλες και με τα όπλα στο χέρι, επιχειρούν να λεηλατήσουν τα πάντα και να σπείρουν την τρομοκρατία, για να δικαιολογήσουν στη συνέχεια την επέμβαση. Ενα δεύτερο πρόβλημα, όμως, που αντιμετωπίζουν, είναι δύσκολο να το λύσουν μόνοι τους: Οι ελλείψεις σε βασικά είδη διατροφής γίνονται καθημερινά μεγαλύτερες. Αυτοί οι άνθρωποι, που τα πρόσωπά τους έχουν χαραχτεί από το χρόνο και τη σκληρή δουλιά, δεν έχουν σήμερα ένα πακέτο μακαρόνια, λίγο ρύζι, ένα κουτί γάλα...

Αυτούς κανένας επίσημος δεν τους επισκέπτεται, κανένας δεν ενδιαφέρεται για την τύχη τους, ίσως και να αγνοούν την ύπαρξή τους. Το ενδιαφέρον, άλλωστε, της νέας αλβανικής κυβέρνησης στρέφεται στις μεγάλες πόλεις, εκεί που παίζεται το "παιχνίδι".

Οι περισσότερες ανθρωπιστικές αποστολές βοήθειας είναι φανερό ότι έχουν στόχο κυρίως τη διευκόλυνση των κινήσεων κάποιων κυβερνήσεων στο παιχνίδι αυτό, γι' αυτό και οι αποστολείς τους μεριμνούν περισσότερο για την προβολή τους, παρά για το πού, τελικά, καταλήγει η βοήθεια. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που διαπιστώθηκε από πολλούς: Οτι τμήμα, τουλάχιστον, της βοηθείας σε τρόφιμα που έφτασε από την Ελλάδα, πολύ σύντομα πουλιόταν στη μαύρη αγορά.Ισως γι' αυτό να αποκτά και ξεχωριστή σημασία το γεγονός ότι ο πρώτος μαζικός φορέας που δεν έστειλε γενικώς κάποια δέματα, αλλά έφτασε με αντιπροσώπους του στις πόλεις και τα χωριά των εξεγερμένων, για να συναντηθεί με τους εκπροσώπους τους και να μιλήσει με τον κόσμο ήταν η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Ο γενικός γραμματέας της ΕΕΔΥΕ, Θανάσης Παφίλης,επισκέφτηκε διάφορες περιοχές στη νότια Αλβανία, μίλησε με τον κόσμο, ενημερώθηκε για τις ανάγκες του και λίγες μέρες αργότερα, με επικεφαλής τον ίδιο, μια πρώτη βοήθεια άμεσης ανάγκης έφτασε στο νοσοκομείο της Κορυτσάς, ενώ ένα δεύτερο φορτηγό, με επικεφαλής τον οργανωτικό Γραμματέα της ΕΕΔΥΕ, Γρηγόρη Πετρόπουλο,μετέφερε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης σε χωριά των Αγίων Σαράντα και ιατροφαρμακευτικό υλικό για το νοσοκομείο. Ηταν η πρώτη έμπρακτη πράξη αλληλεγγύης, απευθείας στον ίδιο τον εξεγερμένο αλβανικό λαό.

Α. Μπ.

Αφησε για λίγο το όπλο κι άρχισε να μοιράζει στους συμπατριώτες του τη βοήθεια. Λίγη ώρα πριν ήταν μέλος της ένοπλης φρουράς, που συνόδευε το φορτηγό από τα σύνορα μέχρι το χωριό. Στη πράξη, ορισμένα προβλήματα λύνονται εύκολα. Αρκεί να μη φοβάσαι τον οπλισμένο λαό...

Η πρώτη παρτίδα από τα φάρμακα παραδόθηκε στα ίδια τα χέρια των γιατρών της Κορυτσάς. Καταμέτρηση, επαλήθευση κι ένα δάκρυ από τον πρόεδρο του νοσοκομείου

Μια σοκολάτα αρκούσε για να κάνει αυτά τα μάτια να λάμπουν

Αποστολή εξετελέσθη. Τα τρόφιμα κατ' ευθείαν στα χέρια των κατοίκων

Ο οργανωτικός γραμματέας της ΕΕΔΥΕ, από τη μία, και ο πρόεδρος του χωριού, από την άλλη, στο Ντερβίσι, κατά την παραλαβή της βοήθειας. Τα πρόσωπα "μιλούν"

Το μπουκάλι στον τοίχο τροφοδοτείται με νερό της βρύσης και αφού "αποστειρώνεται" με μια πατέντα που έχουν κάνει οι γιατροί - ελλείψει ορού - περνά στον τραυματία...

Από τη συνάντηση του γραμματέα της ΕΕΔΥΕ, Θανάση Παφίλη, με τον κομαντάντε Τσεβάτ

Κάλεσμα προς όλες τις Επιτροπές Ειρήνης και το λαό, να συγκεντρώσουν τρόφιμα και φάρμακα για την αποστολή υλικής βοήθειας στο γειτονικό λαό, απευθύνει η ΕΕΔΥΕ. Οπως αναφέρει στο σχετικό δελτίο Τύπου, τα τρόφιμα και τα φάρμακα μπορούν να αποστέλλονται από τους ενδιαφερόμενους στις αποθήκες του "Ερυθρού Σταυρού", στην οδό Αστρους 113, Αθήνα (τηλ. 51.47.300) με την ένδειξη "ΕΕΔΥΕ για τον αλβανικό λαό", ή να επικοινωνούν με την ΕΕΔΥΕ στα τηλέφωνα: 38.44.853, 38.27.303 για περισσότερες πληροφορίες.

"Τα λόγια είναι περιττά τέτοια ώρα. Οι φίλοι από την Ελλάδα γνωρίζουν την κατάσταση, γνωρίζουν και τις καταγγελίες για τη βοήθεια που δε φτάνει ποτέ στο λαό κι έτσι αποφάσισαν να φέρουν οι ίδιοι όσα συγκέντρωσαν εδώ στο χωριό και να τα παραδώσουν κατευθείαν σε σας τους ίδιους. Τους ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς". Τα λόγια του Χρήστου, λίγα, εξέφραζαν ακριβώς την ουσία του πράγματος. Το ίδιο και ο αντίλογος του Γρηγόρη: "Εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στον αλβανικό λαό, ο οποίος πιστεύουμε ότι μπορεί και πρέπει να αφεθεί μόνος του να δώσει λύση στα προβλήματά του χωρίς ξένες επεμβάσεις και πολυεθνικές δυνάμεις. Δε συμφωνούμε και καταδικάζουμε τις πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης, που είναι έτοιμη να πάρει μέρος στην αποστολή στρατιωτικής δύναμης στην Αλβανία με το πρόσχημα της προστασίας της ανθρωπιστικής βοήθειας. Θα είμαστε συνεχώς στο πλευρό σας. Ελπίζουμε ότι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες".