Το «άνοιγμα» των εργασιών της ημερίδας από τον Γ. Μαυρίκο (ένθετη φωτο)

Στην ημερίδα συμμετείχαν δεκάδες εκπρόσωποι του συνδικαλιστικού κινήματος. Εκ μέρους του ΚΚΕ παραβρέθηκε ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Για την ανεργία και την Ευρωπαϊκή Ενωση μίλησε η Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, ενώ για την ανεργία και τις κοινωνιολογικές της επιπτώσεις τοποθετήθηκε ο Βασίλης Φίλιας, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ο Κώστας Κάππος, συνεργάτης του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, μίλησε για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και επιπτώσεις, ενώ για τις εξελίξεις στη ναυτιλία και τις επιπτώσεις στην ανεργία, μίλησε ο Γιώργος Μαρίνος, συνδικαλιστής ναυτεργάτης.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους Ανδρέα Αβραμίδη καιΠολύβιο Τσίρκα, μέλη της γραμματείας του ΠΑΜΕ, τον πρόεδρο του Σωματείου Ανέργων Εύβοιας Γιάννη Τσουκαλά και την Βάσω Μουκάνου, εκπρόσωπο της Επιτροπής Ανέργων Πάτρας.

Το άνοιγμα της ημερίδας έκανε ο Γ. Μαυρίκος, μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ, ο οποίος αφού περιέγραψε τη σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα των 600.000 ανέργων, των 300.000 περίπου γυναικών που εργάζονται φασόν, των 100.000 πτυχιούχων άνεργων, επισήμανε ότι «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε συνεννόηση με βιομήχανους και ΓΣΕΕ έχουν στήσει μία επικίνδυνη μηχανή σε βάρος της εργατικής τάξης. Στόχος τους είναι να διοχετεύσουν τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ και τα κονδύλια προς το μεγάλο κεφάλαιο, με τη λεγόμενη επιθετική πολιτική επιδότησης της εργασίας και όχι των ανέργων. Από την άλλη διαμορφώνουν παγιωμένη συνείδηση στους εργαζόμενους για την απασχολησιμότητα».

«Παρ' όλα αυτά, συνέχισε, εκτιμούμε ότι, με συνδυασμένους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, μπορούμε να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις για τη μείωση της έντασης και των συνεπειών της ανεργίας». Ορισμένα από τα πολιτικο-οικονομικά κριτήρια στα οποία οφείλει το ΠΑΜΕ να προσανατολίζει τις αγωνιστικές του διεκδικήσεις, όπως ανέφερε, είναι: «Η παραγωγική ανασυγκρότηση της βιομηχανικής και οικονομικής βάσης της χώρας με ευρύτατο πλαίσιο δημοσίων επενδύσεων. Υλοποίηση σχεδίων στη βάση εθνικών προτεραιοτήτων, με ιδιαίτερο βάρος στη βιομηχανία, τις μεταφορές - επικοινωνίες, τη βιοτεχνία, την κατοικία, την αγροτική οικονομία. Μελέτη και υλοποίηση προγραμμάτων περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης. Οργάνωση της πολιτικής δημόσιας εκπαίδευσης, ειδίκευσης και έρευνας που θα προσανατολίζεται στην παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας. Βελτίωση της οικονομικής θέσης εργαζομένων και συνταξιούχων. Μείωση ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Κατάργηση του Ν. 2639 κ. ά.».

Η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Περάματος Μαρία Ζύμαρη στο χαιρετισμό της, δίνοντας μια εικόνα για την πόλη του Περάματος, επισήμανε ότι η ανεργία έχει φτάσει το 25%, ενώ στους νέους και τις γυναίκες στο 35%. Υπογράμμισε ότι οι συντονισμένοι και οργανωμένοι αγώνες των εργαζομένων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, του δήμου και των φορέων του χάλασαν τα κυβερνητικά σχέδια για λουκέτο στη Ζώνη, όμως ο αγώνας συνεχίζεται για την ανάπτυξή της. «Από αυτό το βήμα - υπογράμμισε - ο λαός του Περάματος ενώνει τη φωνή του με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που μένει όρθιο, αντιστέκεται και ανοίγει νέους δρόμους».

Με βάση τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, η πραγματική ανεργία σήμερα φτάνει το 13%. Το 25% του λαού ζει κάτω από το όριο φτώχειας. Η υποαπασχόληση φτάνει το 25%, ενώ μόνο το 47% των Ελλήνων μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα εργάζεται πλέον σύμφωνα με την πλήρη εφαρμογή των όρων των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Η οικονομική κατάσταση των 8 στα 10 ελληνικά νοικοκυριά χειροτέρεψε ή έμεινε στάσιμη το 1999 σε σχέση με το 1998. Αντίθετα η απόλυτη αύξηση καθαρών κερδών στη βιομηχανία το 1997 ήταν 414 δισεκατομμύρια δραχμές. Η μακροχρόνια ανεργία έφτασε το 1997 το 57,1% επί της συνολικής. Η μερική απασχόληση το 1998 έφτασε το 6%, ενώ το ποσοστό φτώχειας τον ίδιο χρόνο το 24%!

Είναι αναγκαίος ο συντονισμένος αγώνας κατά των αίτιων της ανεργίας

Στην παρέμβασή του ο Ανδρέας Αβραμίδης τόνισε, ότι η εξάλειψη της ανεργίας συνδέεται άρρηκτα με την αντικατάσταση του ίδιου του καπιταλισμού. «Στόχος σημείωσε, του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να είναι η αναγνώριση ή η δημιουργία του υποκειμένου των απαιτούμενων αλλαγών, ο στρατηγικός σχεδιασμός (στόχος και πλαίσια στα οποία θα κινούνται οι τακτικές επιλογές μας) και η κατάρτιση ενός πλαισίου τακτικών κινήσεων και στόχων. Το υποκείμενο των αλλαγών δεν μπορεί να είναι άλλο από το ΠΑΜΕ στο επίπεδο του εργατικού κινήματος και η δημιουργία ενός αντίστοιχου Μετώπου και στο πολιτικό επίπεδο».

«Το πλαίσιο των τακτικών κινήσεων και στόχων - κατέληξε - μπορεί να είναι το εξής: η υπεράσπιση της έκτασης του δημόσιου τομέα και η μετατροπή του σε πολιορκητικό κριό για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Η δραστική μείωση του χρόνου εργασίας στις 32 ώρες τη βδομάδα, χωρίς μείωση των αποδοχών, με 4 ημέρες εργασίας τη βδομάδα και 8 ώρες τη μέρα. Η επέκταση του δημόσιου τομέα σε νέες κατευθύνσεις που δημιουργούν θέσεις απασχόλησης».

«Η εξάλειψη του προβλήματος της ανεργίας, προϋποθέτει κατ' αρχάς πολιτική βούληση και γενναία, ριζοσπαστικά μέτρα, που θα συμβαδίζουν με μια δυναμική παραγωγική αναπτυξιακή πολιτική», υπογράμμισε στην παρέμβασή του, ο Πολύβιος Τσίρκας.

Για να σημειώσει, ότι η προστασία των ανέργων είναι που αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας, είναι όμως ημιτελής αν όχι ανύπαρκτη σε πολλές ομάδες του πληθυσμού. Αναφερόμενος στους τρόπους δράσης που θα ελαχιστοποιούν τις συνέπειες της ανεργίας και που θα αντιμετωπίζουν βραχυχρόνια τα προβλήματα, ο Π. Τσίρκας επισήμανε την ανάγκη να δρομολογηθούν μέσα από τα εργατικά και κοινωνικά μέτωπα, οι στόχοι του ΠΑΜΕ για τη ριζική αντιμετώπιση της ανεργίας. «Ο δρόμος αυτός απαιτεί οργάνωση, αγώνα, αλλαγή συσχετισμών, μέσα στις κοινωνικές δυνάμεις για αλλαγή πολιτικής. Εκεί θα βρούμε τη λύση», κατέληξε.

Ο Γιάννης Τσουκαλάς σημείωσε, ότι το τελευταίο διάστημα και λόγω εκλογών, οι άνεργοι έχουν γίνει το θέμα προς επίλυση των δυο μεγάλων κομμάτων που είναι υπεύθυνα γι' αυτήν την κατάσταση. «Εμείς οι άνεργοι - συνέχισε - χαιρετίζουμε τις μέχρι τώρα πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ σαν μοχλό συσπείρωσης των ταξικών προοδευτικών δυνάμεων που έχει πολύ σοβαρό ρόλο στο μέλλον να διαδραματίσει κόντρα στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ». Κάλεσε τη γραμματεία να κάνει μια αντίστοιχη ημερίδα στην Εύβοια «μια περιοχή - όπως υπογράμμισε - που εξαιτίας της πολιτικής που έχει ακολουθηθεί έχει μετατραπεί σε "κρανίου τόπο", καθώς πρόσφατα απολύθηκαν και οι τελευταίοι 300 μεταλλωρύχοι». Κατέληξε τονίζοντας ότι στις εκλογές οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι πρέπει να καταδικάσουν τα δυο μεγάλα κόμματα.

Η Β. Μουκάνου, στην ομιλία της, τόνισε: «Η ανεργία στην Αχαΐα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, φτάνει στο 25%. Από αυτούς το μεγαλύτερο ποσοστό, είναι γυναίκες και νέοι. Στην πραγματικότητα όμως, τα ποσοστά ανεργίας είναι μεγαλύτερα».

Μιλώντας, για την κατάσταση των ανέργων επισήμανε, ότι δουλεύουν περιστασιακά. «Οι περισσότεροι από αυτούς - τόνισε - προέρχονται από το κλείσιμο βιομηχανιών και βιοτεχνιών ενώ σ' αυτούς προστίθενται οι απόφοιτοι λυκείου και οι πτυχιούχοι, στην πλειοψηφία τους είναι έμπειροι και ειδικευμένοι εργαζόμενοι».

«Ολα αυτά, συνέχισε, δείχνουν το απάνθρωπο πρόσωπο του κοινωνικού συστήματος και των αντιλαϊκών πολιτικών όλων των κυβερνήσεων. Τα στοιχεία μεταφράζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειακά δράματα καθώς δεν υπάρχει εργατική οικογένεια στην Αχαΐα που να μην έχει έναν ή και περισσότερους άνεργους». Καταλήγοντας, ανέφερε ότι στο πρόγραμμα δράσης της Επιτροπής Αγώνα, είναι η πραγματοποίηση συσκέψεων με άνεργους της Πάτρας και εξορμήσεων στα γραφεία εργασίας του ΟΑΕΔ, απαιτώντας τη λήψη άμεσων μέτρων επιβίωσης των ανέργων.