Οι κεντρικοί εισηγητές στην ημερίδα αναφέρθηκαν στα γενικότερα αίτια του προβλήματος και στις επιπτώσεις, δίνοντας χαρακτηριστικά παραδείγματα που αποτελούν «γροθιά στο στομάχι».

Στην παρέμβασή της η Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη αναφερόμενη στις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που έχει πάρει η ανεργία στην Ευρώπη τόνισε ότι: «ορισμένα από τα αίτια αυτής της κρίσης της ανεξέλεγκτης ανεργίας ήταν αναπότρεπτα, όπως το πέρασμα του καπιταλισμού στο μεταβιομηχανικό στάδιο ανάπτυξης, καθώς και η εμφάνιση νέων και επαναστατικών τεχνολογιών».

«Ωστόσο - συνέχισε - αυτές οι εξελίξεις, που όφειλαν να αντιμετωπιστούν με τη βοήθεια ενός ισχυρού κράτους, που θα μετρίαζε τις δυσμενείς τους συνέπειες, συνδυάστηκαν αντίθετα με την επιλογή των πιο ακραίων μορφών του νεοφιλελευθερισμού και της επιλεκτικής απελευθέρωσης των συναλλαγών».

Αναφερόμενη στο 35ωρο τόνισε ότι και αυτό χρησιμοποιήθηκε ως όπλο για τη μετατροπή μόνιμης απασχόλησης σε μερική (στη Γαλλία και οι 700.000 νέες θέσεις είναι μερικής απασχόλησης).

Οπως υπογράμμισε η Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη η ευρωπαϊκή ανεργία αποτελεί επιθυμητή κατάσταση, προκειμένου να επιτευχθεί έτσι η αναδιανομή του πλούτου, από την εργασία, και συγκεκριμένα την ανειδίκευτη και ημιειδικευμένη προς το κεφάλαιο. «Οι κοινωνικές αντιδράσεις και στο νέο αυτό πείραμα - κατέληξε - πολλαπλασιάζονται και καθημερινά εντείνονται σε ολόκληρη την Ευρώπη». Κατέληξε με τη ρήση του Θωμά του Ακινάτου: «συστήματα που δεν κατορθώνουν να συγκεντρώσουν τη συναίνεση της πλειοψηφίας έχουν βραχύ βίο».

Ο Βασίλης Φίλιας αναφερόμενος στις κοινωνιολογικές επιπτώσεις τόνισε ότι τα σημερινά αποτελέσματα είναι τραγικά για την ανθρωπότητα. «Ενας από τους στόχους του συστήματος - τόνισε - είναι η συντριβή των συνδικαλιστικών κινημάτων, πράγμα όχι εύκολο. Στο «πρότυπο» χώρας, όπως παρουσιάζουν την Αμερική, είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 10,5% των εργαζομένων είναι γραμμένοι στα συνδικάτα».

Πρόσθεσε ότι για να μπορέσει να περάσει αυτό το σύστημα πρέπει να υπάρξει 5η φάλαγγα. «Η 5η φάλαγγα σήμερα - συνέχισε - είναι τα λεγόμενα σοσιαλιστικά κόμματα που λειτουργούν σαν δυνάμεις για να περάσουν τα πιο αντιλαϊκά μέτρα με το μανδύα της σοσιαλιστικής ωραιοποίησης. Γίνεται προσπάθεια να διασπαστεί η εργατική τάξη». «Δεν είμαστε - τόνισε σε άλλο σημείο ο Β. Φίλιας - κατά της τεχνολογίας. Το ζήτημα σήμερα όμως είναι ότι η τεχνολογία, ενώ θα έπρεπε να εξυπηρετεί τον άνθρωπο, στρέφεται εναντίον του».

Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο Οργανισμός Τροφίμων Αμερικής δήλωσε ότι το 10% των Αμερικανών, 31 εκατομμύρια άνθρωποι, δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν την τροφή τους στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Οπως επίσης ότι «στα τέλη τις δεκαετίας του '80 ο ένας στους τέσσερις μαύρους είναι είτε φυλακή είτε με αναστολή. Στην πρώην Ανατολική Γερμανία, μετά την πτώση, η εγκληματικότητα στους νέους αυξήθηκε κατά 800%!»

Αποτέλεσμα του σημερινού συστήματος είναι και η ανάπτυξη των φασιστικών κινημάτων. «Η παγκοσμιοποίηση - συνέχισε - δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά προσπαθεί να σπάσει και την εθνική συνείδηση». Καταλήγοντας τόνισε: «Δεν ανέφερα τα παραπάνω για να σας απογοητεύσω, εξάλλου ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας τίποτα δε χαρίστηκε. Οι αγώνες σήμερα δεν μπορούν να είναι μόνο διεκδικητικοί, αλλά και πολιτικοί».

Ο Κώστας Κάππος τόνισε ότι οι λεγόμενες αναδιαρθρώσεις σήμερα γίνονται μόνο και μόνο για να διορθωθεί ο καπιταλισμός. «Στα πλαίσια, λοιπόν, της διόρθωσης του καπιταλισμού επιβάλλουν την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις για να πάρουν σταθερό κεφάλαιο για να αποκτήσουν σταθερό κέρδος. Η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη όπως χρησιμοποιείται δυναμώνει την ανεργία. Η αγροτική οικονομία πρέπει να διαλυθεί, το ίδιο και τα μεσαία στρώματα».

Πρόσθεσε ότι την ανεργία τη θέλει η αστική τάξη για να τη χρησιμοποιήσει σαν μέσο, στην κατεύθυνση της μείωσης του κόστους εργασίας. «Αν δεν έχουμε ανεργία πώς θα πέσει ο πληθωρισμός. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ιταλία όταν αυξάνεται η ανεργία κατά 1%, πέφτει στα μέλη στα συνδικάτα κατά 4,4%. Είναι δυνατόν να ενδιαφέρονται για την καταπολέμηση της ανεργίας και από την άλλη να προωθούν την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης». Κατέληξε υπογραμμίζοντας την ανάγκη για την ανάπτυξη των αγώνων.

Ο Γιώργος Μαρίνος αναφερόμενος στην περιοχή του Πειραιά, επισήμανε: «Η ανεργία ξεπερνά το 20% του εργατικού δυναμικού, οι άνεργοι υπερβαίνουν στις 40.000 και οι μακροχρόνια άνεργοι κατέχουν το 50%». Σημείωσε τη δραστική συρρίκνωση της βιομηχανικής - παραγωγικής βάσης της περιοχής, ενώ αναφερόμενος στους ναυτεργάτες επισήμανε ότι οι άνεργοι σήμερα ξεπερνούν τους 5.000 και ότι ήδη βρίσκονται αντιμέτωποι με μια σφοδρή επίθεση που έχουν εξαπολύσει σε κάθε εργασιακό δικαίωμα εφοπλιστές και κυβέρνηση με τη στήριξη της ΝΔ.

«Η δραστική αντιμετώπιση της ανεργίας» υπογράμμισε ότι απαιτεί το χτύπημα των αιτιών που την προκαλούν. «Απαιτεί εξουσία που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων, μια κυβέρνηση που θα συγκρουστεί με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, μια σχεδιασμένη πολιτική που θα αξιοποιήσει προς όφελος του λαού, τους βασικούς μοχλούς ανάπτυξης, τους στρατηγικής σημασίας τομείς της οικονομίας και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Ακριβώς σε αυτή την ανάγκη απαντά η επιδίωξη, της οικοδόμησης του Αντιιμπεριαλιστικού - Αντιμονοπωλιακού Μετώπου πάλης που είναι άμεσος στόχος πάλης».