ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΣΤΑ ... ΔΥΟ Η ΕΛΛΑΔΑ

Η φτώχεια, η περιθωριοποίηση και η ανέχεια μεγάλων πλέον κοινωνικών ομάδων της χώρας πάνε χέρι χέρι με τη συσσώρευση πλούτου και κερδών στα χέρια μίας μικρής μειοψηφίας επιχειρηματιών, εμπόρων και χρυσοκάνθαρων αεριτζήδων, "κολλητών" συνήθως της εξουσίας.

Τα άκρως αποκαλυπτικά στοιχεία της εταιρίας δημοσκοπήσεων ICAP, για την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων κατά το 1995 και 1996, αποτελούν σε μεγάλο βαθμό απεικόνιση της Ελλάδας των σταθεροποιητικών προγραμμάτων λιτότητας, της αποσάθρωσης του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, της καταστροφής της παραγωγικής βάσης της χώρας και της βίαιης απαλλοτρίωσης της μικρής αγροτικής ιδιοκτησίας.

Τα επίσημα στοιχεία είναι άκρως αποκαλυπτικά: Πέρσι οι μεγαλοβιομήχανοι συνολικά αύξησαν τα φανερά καθαρά τους κέρδη κατά 38%. Οι μεγαλέμποροι κατά 39,5%. Οι μεγάλες επιχειρήσεις στον τομέα των υπηρεσιών κατά 28,3%. Κι όλα αυτά σε μια χρονιά που το ΑΕΠ αυξήθηκε σε πραγματικές τιμές 2%, ενώ η εισοδηματική πολιτική ήταν της τάξης του 3,5%!

Ολα αυτά συμβαίνουν στο στρατόπεδο των χορτάτων. Ολων αυτών που δεν έχουν να αντιμετωπίσουν πρόβλημα μήνας μπαίνει - μήνας βγαίνει.

***

Στην άλλη όχθη, εκεί που βρίσκονται οι "τυχεροί" μισθοσυντήρητοι, στην όχθη των συνταξιούχων, των ανέργων, των αγροτών, που τις μέρες αυτές μέσα από τον αγώνα τους παραδίνουν μαθήματα αξιοπρέπειας και σεβασμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, η εικόνα είναι διαφορετική. Τα στοιχεία είναι κυριολεκτικά κόλαφος, αποκαλύπτοντας ότι η φτώχεια και η ανέχεια αγκαλιάζουν, με επιταχυνόμενο μάλιστα ρυθμό, όλο και νέα κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Για το 86,7% των νοικοκυριών το βιοτικό τους επίπεδο μειώθηκε ή στην καλύτερη περίπτωση παρέμεινε στάσιμο. Το αντίστοιχο ποσοστό για τους αγρότες φτάνει το 91,4%. Από αυτή την άποψη δεν είναι τυχαίο πως η έρευνα διαπιστώνει ότι δημιουργείται ένας "σκληρός" πυρήνας ανέργων, συνταξιούχων και αγροτών έντονα δυσαρεστημένων για την οικονομική τους κατάσταση. Πρόκειται ακριβώς για τα κοινωνικά εκείνα στρώματα τα οποία έχουν πληγεί περισσότερο από την καπιταλιστική κρίση, τα "σταθεροποιητικά" προγράμματα λιτότητας και τις αντιλαϊκές επιλογές, οι οποίες εκπορεύονται κατ' ευθείαν από τις Βρυξέλλες.

***

Τα επίσημα όμως στοιχεία για τις διαθέσεις των εργαζομένων της χώρας δείχνουν και κάτι ακόμα, ένα ιδιαίτερα σημαντικό και αισιόδοξο μήνυμα. Μόλις το 5,9% αποδέχεται την πορεία για την Οικονομική και Νομισματική Ενωση. Μόλις 6 σε κάθε 100 πολίτες συμφωνούν πως στόχος της Ελλάδας πρέπει να είναι η "σύγκλιση". Με δυο λόγια, η συντριπτική πλειοψηφία, σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού, απορρίπτει αυτές τις επιλογές. Τίθεται δηλαδή εξ αντικειμένου και θέμα κατά πόσο νομιμοποιείται η κυβέρνηση να επικαλείται "την πρόσφατη λαϊκή εντολή" για να εφαρμόσει την αντιλαϊκή της πολιτική. Είναι φανερό ότι τα στοιχεία αυτά, εκτός των άλλων, φέρνουν με τον πλέον επιτακτικό τρόπο στο προσκήνιο και την πρόταση για δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ.

Τα επίσημα στοιχεία αποκαλύπτουν μια Ελλάδα διχασμένη στα δύο. Μια μικρή κοινωνική ομάδα - το χρηματιστικό κεφάλαιο της χώρας και άλλοι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης - στηριγμένη στους μηχανισμούς του αστικού κράτους και στα εξωτερικά της ερείσματα, έχει επιδοθεί σε μια ληστρική συσσώρευση κεφαλαίου. Από την άλλη, η πολύ μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού - οι 9 στους 10 - βουλιάζει στην κινούμενη άμμο των προγραμμάτων "σύγκλισης". Αυτή άλλωστε είναι και η ουσία της οικονομικής πολιτικής, ιδιαίτερα τα τελευταία 11 χρόνια. Η μεταφορά εισοδημάτων από τους πολλούς στους λίγους. Αυτό προσπαθεί να αποκρύψει η κυβερνητική προπαγάνδα, η οποία επενδύει την οικονομική της πολιτική με κινδυνολογία, αλλά και ψεύτικους παραδείσους μελλοντικής ανάπτυξης και ευημερίας.

Το ερώτημα είναι αν η κατάσταση αυτή είναι μονόδρομος ή μπορεί να αντιστραφεί. Η πρόσφατη κλιμάκωση των αγώνων των αγροτών, αλλά και οι εν εξελίξει κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, των συνταξιούχων, των μαθητών και σπουδαστών αποδεικνύουν ότι η μεταφυσική λογική του "μονόδρομου" δεν έχει πλέον πέραση. Οι εργαζόμενοι και η αγροτιά των μπλόκων δηλώνουν αποφασισμένοι όχι μόνο να μην παραδοθούν αμαχητί στο σφαγείο της "σύγκλισης" των δεικτών του Μάαστριχτ, αλλά απειλούν πλέον με ανατροπή της πολιτικής αυτής. Αυτό διαπιστώνει με τρόμο η κυβέρνηση, αλλά και επιφανείς εκπρόσωποι του κεφαλαίου, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις του προέδρου ΕΒΕΑ, που μίλησε για αντιευρωπαϊκούς χειμάρρους.

***

Σημαντικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες αναλαμβάνει σε όλα τα μέτωπα το ΚΚΕ. Προχτές το ΚΚΕ κατέθεσε σχέδιο νόμου στη Βουλή για το φορολογικό. Με δεδομένο ότι μέσω των φορολογικών μηχανισμών συντελείται μεταφορά εισοδημάτων από τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις διάφορες μερίδες της ολιγαρχίας, η πρόταση νόμου αποσκοπεί στην προστασία των εισοδημάτων των εργαζομένων. Μεταξύ άλλων προτείνεται η τιμαριθμοποίηση των φορολογικών κλιμακίων, η θεσμοθέτηση αφορολόγητου ποσού στα 2 εκατ. δραχμές με παράλληλη τιμαριθμοποίησή του κάθε χρόνο, η αύξηση των αφορολόγητων εκπτώσεων για ενοίκιο από 240.000 στις 600.000 δραχμές, η φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων με συντελεστές 55% και 60%, η αύξηση του συντελεστή φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων στο 45%, η κατάργηση των "αντικειμενικών" κριτηρίων και του 35% για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η φορολόγηση των εφοπλιστών κλπ. Πρόκειται για μέτρα - ανάσα για τους εργαζόμενους. Δεν περιμένουμε βέβαια από την κυβέρνηση να τα υιοθετήσει, δεν τρέφουμε τέτοιες αυταπάτες. Πρόκειται για προτάσεις που κατατίθενται για προβληματισμό και διεκδίκηση από το λαϊκό κίνημα.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα επίσημα στοιχεία αποκαλύπτουν μια Ελλάδα έτσι κι αλλιώς διχασμένη στα δύο. Από τη μια το χρηματιστικό κεφάλαιο και άλλοι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης θησαυρίζουν... Από την άλλη, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού - οι 9 στους 10 - βουλιάζουν στην κινούμενη άμμο των προγραμμάτων "σύγκλισης"

ΤΟΥ Χ. ΖΑΧΑΡΟΓΙΑΝΝΗ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΗΠΑΚ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΠ

Ψήφος για αγωνιστικό ρόλο

- Ποια είναι η σημασία της συμμετοχής των νοσοκομειακών γιατρών της Αθήνας και του Πειραιά στις εκλογές της ΕΙΝΑΠ, που γίνονται αύριο και μεθαύριο;

- Το προσεχές διάστημα η υγεία και η ασφάλιση θα δεχτούν τη σφοδρή επίθεση της κυβέρνησης, η οποία θα επιχειρήσει να ιδιωτικοποιήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δομές της δημόσιας υγείας, αλλά και να άρει κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στους νοσοκομειακούς γιατρούς, η μονιμότητα, το πρωινό ωράριο, η υπερωριακή αμοιβή της εφημερίας θα είναι από τα πρώτα που θα επιχειρήσει να καταργήσει. Η δημοκρατία στα νοσοκομεία θα αντικατασταθεί από αυταρχισμό και τα Διοικητικά Συμβούλια θα αντικατασταθούν από διευθύνοντες συμβούλους και μάνατζερς. Ο ασθενής από "πάσχων άνθρωπος" θα μετατραπεί σε "αντικείμενο κέρδους" και το ενδιαφέρον για την αποκατάσταση της υγείας θα αντικατασταθεί από λογικές μεγιστοποίησης του κέρδους. Τα νοσοκομεία θα χάσουν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα και θα μετατραπούν σε εισπρακτικές μηχανές, γεγονός που θα διαλύσει τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει τις αντιλαϊκές κινήσεις της κι ένας ακόμη περιοριστικός - και με δικά της λόγια - προϋπολογισμός για την υγεία που ψηφίζεται αυτές τις μέρες, ολοκληρώνει το θανατηφόρο βρόγχο γύρω από τα νοσοκομεία.

Υπ' αυτές τις συνθήκες του άγριου καπιταλισμού οι εργαζόμενοι νιώθουν την απειλή και συσπειρώνονται στα σωματεία. Η μαζικοποίηση των σωματείων είναι η πρώτη επιθετική κίνηση των εργαζομένων. Το ίδιο ισχύει και για τους νοσοκομειακούς γιατρούς της Αθήνας και του Πειραιά. Πιστεύω ότι σ' αυτές τις εκλογές της ΕΙΝΑΠ δε θα βγει νικητής η αποχή και αυτή θα είναι η πρώτη απάντηση των νοσοκομειακών γιατρών της Αθήνας και του Πειραιά στα σχέδια της κυβέρνησης.

- Πώς κρίνετε τη δράση των άλλων παρατάξεων, στην προηγούμενη διοίκηση της ΕΙΝΑΠ;

- Τη διετία που πέρασε οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ που είχαν την ευθύνη της εκπροσώπησης του σωματείου, συχνά μπέρδευαν τους ρόλους του συνδικαλιστή και του συμβούλου του υπουργού. Συχνά, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των νοσοκομειακών γιατρών ομολογούσαν την ιδιότητά τους σαν συμβούλου του υπουργού. Η ευρω-λαγνεία των συνδικαλιστών του ΣΥΝ και η ηττοπάθειά τους έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε στις κινητοποιήσεις του Ιούνη να ξεδιπλωθεί, κύρια στην επαρχία, μέχρι και απεργοσπαστικός μηχανισμός. Η ΔΗΚΝΙ (ΝΔ) προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη στροφή, σε συντηρητικότερες θέσεις, της ΠΑΣΚ διεκδικώντας την πατρότητα των θέσεων αυτών. Οι γενικές συνελεύσεις της ΕΙΝΑΠ, όμως, και η αποφασιστική στάση της "Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών" δεν άφησαν το σωματείο να κατρακυλήσει στο ρόλο του συμβιβασμένου χειροκροτητή των κυβερνητικών επιλογών. Η ΕΙΝΑΠ διατήρησε τον αγωνιστικό διεκδικητικό της χαρακτήρα και υπερασπίστηκε τη δημόσια υγεία.

- Γιατί οι νοσοκομειακοί γιατροί να επιλέξουν τη ΔΗΠΑΚ;

- Σ' αυτές τις εκλογές η ενίσχυση της ΔΗΠΑΚ είναι η καλύτερη απάντηση αντίθεσης στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, στο συνδικαλισμό των φαξ, των δημοσίων σχέσεων, των διασπαστικών κινήσεων και των προσωπικών φιλοδοξιών. Είναι η καλύτερη απάντηση αντίθεσης στη συντήρηση με όλες της τις παραλλαγές.

Ε. Φ.

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ της αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική, που στο στόχαστρό της έχει βάλει και τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, θα βροντοφωνάξει την Τρίτη το απόγευμα, μαζί με τους εργαζόμενους της Αθήνας, η σπουδάζουσα νεολαία της πρωτεύουσας (σελίδες 16 - 17).

ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ αδιέξοδο έχει οδηγηθεί το "Ψυχολογικό Κέντρο Βόρειας Ελλάδας" στη Θεσσαλονίκη, το οποίο περιθάλπει παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ (σελίδα 21).

ΦΡΑΓΜΟ στην ασυδοσία και στην κερδοσκοπία, που επικρατεί μέχρι σήμερα (με τις ευλογίες του ΥΠΕΧΩΔΕ) στη μεταφορά συντελεστή δόμησης, βάζει, με απόφασή του, το Συμβούλιο της Επικρατείας (σελίδα 22).

ΠΕΙΝΑ και εξαθλίωση, τα δώρα του καπιταλισμού. Τρία χρόνια πριν το σωτήριο έτος 2000 και η συζήτηση γύρω από την πείνα και την εξαθλίωση εκατομμυρίων συνανθρώπων μας, αντί να σταματήσει, έχει φουντώσει (σελίδα 23).