"Οσο μιλούσε, οι βοηθοί του πετούσαν στον αέρα χούφτες από χάρτινα πουλιά και τα ψεύτικα ζώα έπαιρναν ζωή, πετούσαν πάνω απ' τη σανιδένια εξέδρα και πήγαιναν προς τη θάλασσα. Την ίδια ώρα, άλλοι βοηθοί έβγαζαν απ' τα αμάξια κάτι ψεύτικα δέντρα με φύλλα από τσόχα και τα φύτευαν από πίσω απ' το πλήθος στο αλμυρό χώμα. Τελευταία έστησαν ένα σκηνικό από χαρτόνι με ψεύτικα σπίτια από κόκκινα τούβλα και τζάμια στα παράθυρα κι έκρυψαν μ' αυτά τις άθλιες καλύβες της πραγματικότητας".

Η παράγραφος είναι παρμένη από ένα από τα πρώτα διηγήματα του Γ. Γ. Μαρκές, που με το μαγικό ρεαλισμό του αναπαριστά πριν από πολλά χρόνια ακόμα (1970) την "επικοινωνιακή πολιτική" κάποιου βουλευτή... Βέβαια εδώ στην Ελλάδα γι' αυτές τις περιπτώσεις από πιο παλιά υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο "θα σας φτιάξουμε γεφύρια... κλπ.". Και όμως τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας ουσιαστικά γινόμαστε ακροατές - μάρτυρες του πιο απίθανου πολιτικού λόγου και "δράσης", που απεγνωσμένα, με κουρέλια άλλων εποχών και πρακτικών, επιχειρείται να σκεπαστεί η πραγματικότητα. Η λεγόμενη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης, στο ζήτημα των αγροτών για παράδειγμα, σχεδιάστηκε επί χάρτου και εφαρμόζεται τόσο ξεκομμένη από την αλήθεια, που τελικά, έτσι όπως εξελίσσεται κλιμακούμενη, μοιάζει με τα επιτραπέζια φτηνά παιδικά παιχνίδια που μοιράζονται και παίζονται τώρα στις διακοπές των Χριστουγέννων. Κάτι σαν το "Φιδάκι" ας πούμε...

Τις πρώτες μέρες της αγροτικής κινητοποίησης μίλησαν για "τσιφλικάδες και εκατομμυριούχους",την ώρα που όλη η χώρα έβλεπε τα σκαμμένα πρόσωπα και τα κομματιασμένα χοντρά από τη δουλιά χέρια. Σχεδόν αμέσως ακούστηκε ότι "τους υποκινεί το ΚΚΕ" και γέλασε "κάθε πικραμένο τρακτέρ", αφού όλοι γνώριζαν τους αληθινούς υποκινητές, δηλαδή εκείνους που συσσώρευσαν τόσα χρόνια τα άλυτα προβλήματα της αγροτικής οικονομίας. Μετά ακολούθησε η κυβερνητική σιγουριά πως θα "αποχωρήσουν τα πράσινα τρακτέρ".Μάλιστα εκείνη τη μέρα ο υπουργός Γεωργίας σε τηλεοπτική εκπομπή άστραφτε και βρόνταγε, όταν δήλωνε "από αύριο θα τα πούμε... ". Από τότε "του τα λένε" καθημερινά οι αγρότες που κινούν τις πράσινες ταυτότητες στα μπλόκα, αξιοπρεπείς και περήφανοι, που δεν εγκαταλείπουν όχι μόνο τους συναδέλφους να κάνουν και τις δικές τους διεκδικήσεις, αλλά που δεν αφήνουν πίσω την αγωνιστική ανυπότακτη πλευρά του ίδιου του εαυτού τους. Μετά ανακάλυψαν "ελλείψεις στην αγορά" με τις ακραίες γελοίες εκδοχές, όπως "ελλείψεις σε φάρμακα" κ. ά. που μόνο γέλιο έβγαζαν. Μέχρι για "αγωγή αποζημιώσεων από τη Βρετανία" έγινε λόγος, την ίδια ώρα που κανένας ανταποκριτής από τις Βρυξέλλες δε βρισκόταν έστω να πειστεί ...να κατασκευάσει μια τέτοια είδηση. Ακολούθησε η θεωρία της "αποκλιμάκωσης" με όλες τις εξωπραγματικές εκδοχές, που αν δεν ήταν ανόητες, εξέφραζαν την επιθυμία για πραγματικότητα ή αποκάλυπταν ακριβώς το πόσο ξεκομμένος από την πραγματικότητα ήταν ο σχεδιασμός και ο πολιτικός λόγος. Από τις πρώτες επισκέψεις των Πασχαλίδη, Τσουκάτου, Τζουμάκα κλπ. μίλησαν, για παράδειγμα, για σπάσιμο των μπλοκ στο Βόλο, τα Τρίκαλα. Οταν εκείνα πολλαπλασιάστηκαν, μέσα σε ώρες ανακάλυψαν το σπάσιμο του Αιγίου, μετά της Βόρειας Ελλάδας... Πριν από μέρες ακόμα ο υπουργός Γεωργίας σε τηλεοπτική εκπομπή βεβαίωνε ...προφανώς τον εαυτό του ότι μόνο "τρία μπλοκ" υπάρχουν σε ολόκληρη την Ελλάδα και απορούσε ο θεατής τότε γιατί τόση φασαρία... Είπανε πως "ικανοποίησαν δέκα αιτήματα",που όμως αποδείχτηκαν αιτήματα της ίδιας της κυβέρνησης, που επιθυμούσε να "καλουπώσει" το αγροτικό κίνημα στις μααστριχτικές της φαντασιώσεις. Γίνεται διαρκώς λόγος από τα επίσημα χείλη για αιτήματα που κοστίζουν "υπέρογκα ποσά",φροντίζουν όμως να λείπουν οι εκπρόσωποι των αγροτών που τους διαψεύδουν. Η όλη επιχειρηματολογία για τα χρήματα καλύπτεται πίσω από κάτι πρωτόγνωρες ιδεοληψίες, λες και η οποιαδήποτε παροχή στους αγρότες ξεκόβεται και χάνεται από την ελληνική οικονομία. Δεν επιστρέφει και μάλιστα πολλαπλασιαστικά με τη μορφή είτε της παραγωγικής επένδυσης είτε την αγορά καταναλωτικών αγαθών, προσφέροντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη; Μιλάνε επίσης για "διάλογο" και στην πράξη εννοούν να "κρατάνε καθυστέρηση" για να απλώσουν τον ιστό της απάνθρωπης παράλογης πολιτικής τους, πράγμα που αποδείχτηκε από την εφαρμογή της. Σχεδόν ταυτόχρονα απειλούν κατά περίπτωση με τη "δικαιοσύνη".

Με όλα αυτά και άλλα του είδους "παραμύθια χωρίς δράκους" απευθύνονται σε ποιους; Οι ίδιοι οι αγρότες ξέρουν την αλήθεια γιατί τη ζουν. Οι εργάτες βρίσκονται και αυτοί σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, το ίδιο οι δημόσιοι, οι συνταξιούχοι, οι καθηγητές, οι επαγγελματοβιοτέχνες κ. ά. Ολοι βρίσκονται σε κοινό αγώνα και γνωρίζουν ότι όποιος κερδίζει από τις διεκδικήσεις, κερδίζουν και οι υπόλοιποι από τις κατώτερες τάξεις. Μόνο τα κέρδη των αεριτζήδων, που δηλώνουν βιομήχανοι, "δραπετεύουν" στις ελβετικές τράπεζες.

Η λεγόμενη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης αποδείχτηκε ότι προέρχεται και χρησιμοποιεί ηθική και μεθόδους από ΑΛΛΟ κόσμο. Εκείνο της αρπαχτής και της απάτης που ευδοκιμεί σε συνθήκες θολούρας και ψευδαισθήσεων, αλλά που σκορπίζεται στο φως της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Μια έκπληξη περίμενε τον πρωθυπουργό την περασμένη βδομάδα. Μια συνάντηση με έναν παλιό γνωστό, έναν πανεπιστημιακό καθηγητή, από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ, ένα πρόσωπο που πολλοί θεωρούν πνευματικό ανάδοχο της "Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη". Είπαν πολλά οι δυο τους, εξάλλου είχαν να συναντηθούν, όπως ακούσαμε, πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Από τη συζήτησή τους, σας μεταφέρουμε εκείνο το κομμάτι που αφορά τις θέσεις για την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Καθηγητής: Για το ΠΑΣΟΚ, η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ ήταν το λογικό επακόλουθο της εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής που ακολούθησαν οι μεταπολεμικές συντηρητικές κυβερνήσεις, πολιτικής, η οποία βασίζεται στη στενή σύνδεση του τόπου με τις αναπτυγμένες βιομηχανικές καπιταλιστικές χώρες. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί την πολιτική αυτή λανθασμένη.

Πρωθυπουργός: Το ερώτημα, για μας, είναι πώς μέσα στη σημερινή διαμόρφωση του διεθνούς περίγυρου, όπου, τόσο η Ευρωπαϊκή Ενωση, όσο και η συμμετοχή μας στις εξελίξεις της αποτελούν μια μη αναστρέψιμη πορεία, μπορούμε να αυξήσουμε τη διαπραγματευτική μας δύναμη σε βαθμό τέτοιο, ώστε να επηρεάζουμε τις εξελίξεις προς όφελός μας.

Καθ.: Με την ένταξη, η χώρα μας προσδέθηκε ολοκληρωτικά στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα. Το σύστημα τούτο δουλεύει με τρόπο, ώστε μια περιοχή που είναι πολιτικά και οικονομικά εξαρτώμενη να περιέρχεται σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση.

Πρωθ.: Η διατήρηση και η μελλοντική βελτίωση της θέσης της χώρας, των προοπτικών ανάπτυξης, των προοπτικών ατομικής και κοινωνικής ευημερίας είναι σε άμεση συνάρτηση με τη δυνατότητα της χώρας να συμμετάσχει στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση. Θέλουμε την προώθηση της συνοχής και της πραγματικής σύγκλισης.

Καθ.: Οι οικονομολόγοι, που έχουν μελετήσει την εξέλιξη της Κοινότητος, διαπιστώνουν ότι το οικονομικό σύστημά της κινεί ανθρώπους, προϊόντα και χρήματα, δημιουργεί κέντρα και περιφέρειες, με σκοπό να πλουταίνει τα πρώτα και να φτωχαίνει τις δευτέρες.

Πρωθ.: Θέλουμε την εμβάθυνση και θεσμική ανάπτυξη της Ενωσης προς ένα πρότυπο, που θα στηρίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ισότιμης συμμετοχής και της αλληλεγγύης. Μια Ενωση, με ισχυρούς υπερεθνικούς θεσμούς, δημοκρατικά νομιμοποιημένους. Χωρίς διακρίσεις που θα επέβαλαν διαφορετικές ταχύτητες στην ανάπτυξή της.

Καθ.: Η ΕΟΚ είναι μηχανισμός για να επεκταθεί και να στερεωθεί το οικονομικοπολιτικό σύστημα των αναπτυγμένων βιομηχανικών καπιταλιστικών χωρών στις χώρες της περιφέρειας. Η ΕΟΚ είναι πολιτικοοικονομικός συνασπισμός που εκπροσωπεί συγκεκριμένα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.Το ΠΑΣΟΚ έχει τονίσει ότι η χώρα δε χρειάζεται ολοκληρωτική σύνδεση με το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα, για να ισχύουν ακόμη πιο αμείλικτοι οι νόμοι της αγοράς,αλλά προγραμματισμό και έλεγχο των διεθνών σχέσεών της για να επιτευχθεί μια ολοκληρωμένη οικονομική δομή. Χρειάζεται, αντί για την ένταξη, διαμόρφωση μιας ειδικής σχέσης απέναντι στην ΕΟΚ.

Πρωθ.: Η στάση της απόσυρσης, της μη συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι αντίθετη με το στενό οικονομικό, αλλά και το ευρύτερο εθνικό μας συμφέρον. Η πολιτική μας είναι μια πολιτική ενεργού συμμετοχής και επηρεασμού των εξελίξεων. Τους μήνες που πέρασαν διαμορφώσαμε έτσι ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για τα εθνικά μας θέματα, όπως συνεχίσαμε σταθερά τη συνεργασία για την αντιμετώπιση προβλημάτων στην εφαρμογή των κοινών πολιτικών.

Καθ.: Οι οπαδοί της ένταξης προσπαθούν συχνά να δικαιολογήσουν τη θέση τους, υπερβάλλοντας τις θέσεις της άλλης πλευράς. Οσοι αντιτίθενται στην ένταξη ούτε αρνούνται την ευρωπαϊκή πνευματική παράδοση, ούτε αρνούνται την ανάγκη σχέσης με την Ευρώπη. Η ΕΟΚ είναι, όμως, ένα τμήμα της Ευρώπης και όχι ολόκληρη η Ευρώπη. Το να ταυτίζουμε ΕΟΚ και Ευρώπη αποτελεί λάθος και οδηγεί σε παραπλάνηση και αποδοχή της ιδεολογικής σύγχυσης, που εσκεμμένα καλλιέργησαν και καλλιεργούν εκείνοι που θέλουν την ιδέα της συνεργασίας των λαών υπηρέτη των κερδοσκοπικών τους συμφερόντων.

Για τη σωστή μεταφορά: Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Υ.Γ. 1 Η συνάντηση αυτή βεβαίως δεν έγινε, τουλάχιστον στην τυπική μορφή. Ωστόσο, τα όσα λέχθηκαν είναι απολύτως ακριβή. Τα όσα διαβάσατε παραπάνω είναι απόψεις, που εκφράζονται από το ίδιο και το αυτό πρόσωπο (!), τον πρωθυπουργό, καθηγητή Κώστα Σημίτη.Τα όσα λέει ο πρωθυπουργός σαν καθηγητής περιλαμβάνονται σε άρθρο του με τίτλο: "Γιατί είμαστε εναντίον",στο περιοδικό "Πολιτικά Θέματα",τεύχος 235/236 (2 Ιανουαρίου 1981). Τα όσα λέει ο καθηγητής σαν πρωθυπουργός περιλαμβάνονται στην ομιλία του στη Βουλή στις 9 Δεκεμβρίου 1996.

Υ.Γ. 2 Τι απ' τα δύο συνέβη σ' αυτά τα δεκαπέντε χρόνια, άλλαξε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η θέση της Ελλάδας μέσα σ' αυτήν, ή μήπως άλλαξε ο κ. Σημίτης; Μπορεί να συνέβησαν και τα δύο, μόνο που η Ευρωπαϊκή Κοινότητα εξελίχθηκε, όπως περίπου το προέβλεπε ο κ. καθηγητής, ενώ ο κ. καθηγητής εξελίχθηκε, όπως θα το ήθελε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Οσο για τη θέση της χώρας και την κατάσταση των εργαζομένων μέσα σ' αυτά τα δεκαπέντε χρόνια, εξελίχθηκαν όπως τα προέβλεπε τότε ο κ. καθηγητής, όπως τα ήθελε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και όπως σήμερα τα "κανονίζει" ο κ. πρωθυπουργός.