"Οσο μιλούσε, οι βοηθοί του πετούσαν στον αέρα χούφτες από χάρτινα πουλιά και τα ψεύτικα ζώα έπαιρναν ζωή, πετούσαν πάνω απ' τη σανιδένια εξέδρα και πήγαιναν προς τη θάλασσα. Την ίδια ώρα, άλλοι βοηθοί έβγαζαν απ' τα αμάξια κάτι ψεύτικα δέντρα με φύλλα από τσόχα και τα φύτευαν από πίσω απ' το πλήθος στο αλμυρό χώμα. Τελευταία έστησαν ένα σκηνικό από χαρτόνι με ψεύτικα σπίτια από κόκκινα τούβλα και τζάμια στα παράθυρα κι έκρυψαν μ' αυτά τις άθλιες καλύβες της πραγματικότητας".

Η παράγραφος είναι παρμένη από ένα από τα πρώτα διηγήματα του Γ. Γ. Μαρκές, που με το μαγικό ρεαλισμό του αναπαριστά πριν από πολλά χρόνια ακόμα (1970) την "επικοινωνιακή πολιτική" κάποιου βουλευτή... Βέβαια εδώ στην Ελλάδα γι' αυτές τις περιπτώσεις από πιο παλιά υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο "θα σας φτιάξουμε γεφύρια... κλπ.". Και όμως τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας ουσιαστικά γινόμαστε ακροατές - μάρτυρες του πιο απίθανου πολιτικού λόγου και "δράσης", που απεγνωσμένα, με κουρέλια άλλων εποχών και πρακτικών, επιχειρείται να σκεπαστεί η πραγματικότητα. Η λεγόμενη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης, στο ζήτημα των αγροτών για παράδειγμα, σχεδιάστηκε επί χάρτου και εφαρμόζεται τόσο ξεκομμένη από την αλήθεια, που τελικά, έτσι όπως εξελίσσεται κλιμακούμενη, μοιάζει με τα επιτραπέζια φτηνά παιδικά παιχνίδια που μοιράζονται και παίζονται τώρα στις διακοπές των Χριστουγέννων. Κάτι σαν το "Φιδάκι" ας πούμε...

Τις πρώτες μέρες της αγροτικής κινητοποίησης μίλησαν για "τσιφλικάδες και εκατομμυριούχους",την ώρα που όλη η χώρα έβλεπε τα σκαμμένα πρόσωπα και τα κομματιασμένα χοντρά από τη δουλιά χέρια. Σχεδόν αμέσως ακούστηκε ότι "τους υποκινεί το ΚΚΕ" και γέλασε "κάθε πικραμένο τρακτέρ", αφού όλοι γνώριζαν τους αληθινούς υποκινητές, δηλαδή εκείνους που συσσώρευσαν τόσα χρόνια τα άλυτα προβλήματα της αγροτικής οικονομίας. Μετά ακολούθησε η κυβερνητική σιγουριά πως θα "αποχωρήσουν τα πράσινα τρακτέρ".Μάλιστα εκείνη τη μέρα ο υπουργός Γεωργίας σε τηλεοπτική εκπομπή άστραφτε και βρόνταγε, όταν δήλωνε "από αύριο θα τα πούμε... ". Από τότε "του τα λένε" καθημερινά οι αγρότες που κινούν τις πράσινες ταυτότητες στα μπλόκα, αξιοπρεπείς και περήφανοι, που δεν εγκαταλείπουν όχι μόνο τους συναδέλφους να κάνουν και τις δικές τους διεκδικήσεις, αλλά που δεν αφήνουν πίσω την αγωνιστική ανυπότακτη πλευρά του ίδιου του εαυτού τους. Μετά ανακάλυψαν "ελλείψεις στην αγορά" με τις ακραίες γελοίες εκδοχές, όπως "ελλείψεις σε φάρμακα" κ. ά. που μόνο γέλιο έβγαζαν. Μέχρι για "αγωγή αποζημιώσεων από τη Βρετανία" έγινε λόγος, την ίδια ώρα που κανένας ανταποκριτής από τις Βρυξέλλες δε βρισκόταν έστω να πειστεί ...να κατασκευάσει μια τέτοια είδηση. Ακολούθησε η θεωρία της "αποκλιμάκωσης" με όλες τις εξωπραγματικές εκδοχές, που αν δεν ήταν ανόητες, εξέφραζαν την επιθυμία για πραγματικότητα ή αποκάλυπταν ακριβώς το πόσο ξεκομμένος από την πραγματικότητα ήταν ο σχεδιασμός και ο πολιτικός λόγος. Από τις πρώτες επισκέψεις των Πασχαλίδη, Τσουκάτου, Τζουμάκα κλπ. μίλησαν, για παράδειγμα, για σπάσιμο των μπλοκ στο Βόλο, τα Τρίκαλα. Οταν εκείνα πολλαπλασιάστηκαν, μέσα σε ώρες ανακάλυψαν το σπάσιμο του Αιγίου, μετά της Βόρειας Ελλάδας... Πριν από μέρες ακόμα ο υπουργός Γεωργίας σε τηλεοπτική εκπομπή βεβαίωνε ...προφανώς τον εαυτό του ότι μόνο "τρία μπλοκ" υπάρχουν σε ολόκληρη την Ελλάδα και απορούσε ο θεατής τότε γιατί τόση φασαρία... Είπανε πως "ικανοποίησαν δέκα αιτήματα",που όμως αποδείχτηκαν αιτήματα της ίδιας της κυβέρνησης, που επιθυμούσε να "καλουπώσει" το αγροτικό κίνημα στις μααστριχτικές της φαντασιώσεις. Γίνεται διαρκώς λόγος από τα επίσημα χείλη για αιτήματα που κοστίζουν "υπέρογκα ποσά",φροντίζουν όμως να λείπουν οι εκπρόσωποι των αγροτών που τους διαψεύδουν. Η όλη επιχειρηματολογία για τα χρήματα καλύπτεται πίσω από κάτι πρωτόγνωρες ιδεοληψίες, λες και η οποιαδήποτε παροχή στους αγρότες ξεκόβεται και χάνεται από την ελληνική οικονομία. Δεν επιστρέφει και μάλιστα πολλαπλασιαστικά με τη μορφή είτε της παραγωγικής επένδυσης είτε την αγορά καταναλωτικών αγαθών, προσφέροντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη; Μιλάνε επίσης για "διάλογο" και στην πράξη εννοούν να "κρατάνε καθυστέρηση" για να απλώσουν τον ιστό της απάνθρωπης παράλογης πολιτικής τους, πράγμα που αποδείχτηκε από την εφαρμογή της. Σχεδόν ταυτόχρονα απειλούν κατά περίπτωση με τη "δικαιοσύνη".

Με όλα αυτά και άλλα του είδους "παραμύθια χωρίς δράκους" απευθύνονται σε ποιους; Οι ίδιοι οι αγρότες ξέρουν την αλήθεια γιατί τη ζουν. Οι εργάτες βρίσκονται και αυτοί σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, το ίδιο οι δημόσιοι, οι συνταξιούχοι, οι καθηγητές, οι επαγγελματοβιοτέχνες κ. ά. Ολοι βρίσκονται σε κοινό αγώνα και γνωρίζουν ότι όποιος κερδίζει από τις διεκδικήσεις, κερδίζουν και οι υπόλοιποι από τις κατώτερες τάξεις. Μόνο τα κέρδη των αεριτζήδων, που δηλώνουν βιομήχανοι, "δραπετεύουν" στις ελβετικές τράπεζες.

Η λεγόμενη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης αποδείχτηκε ότι προέρχεται και χρησιμοποιεί ηθική και μεθόδους από ΑΛΛΟ κόσμο. Εκείνο της αρπαχτής και της απάτης που ευδοκιμεί σε συνθήκες θολούρας και ψευδαισθήσεων, αλλά που σκορπίζεται στο φως της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ