Αυτό που μπορεί να διαπιστώσει κανείς με την πρώτη ματιά είναι πόσο μακριά απ' την πραγματικότητα είναι όσοι υποστήριζαν ότι με τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλιστικού συστήματος η ανθρωπότητα λυτρώθηκε από το φόβο του πολέμου, αφού εξαλείφθηκε το αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, οι αρνητικές συνέπειες, που είχε η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Ευρώπης, έκαναν τον πόλεμο καθημερινά παρόντα και την απειλή του να κρέμεται πάνω από κάθε γωνιά του πλανήτη, αρκεί να ρίξουν εκεί τη ματιά τους οι Αμερικανοί, ή οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. Στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, η απαρίθμηση και μόνο των εστιών σύγκρουσης και των πολεμικών αναμετρήσεων δημιουργεί μια εφιαλτική εικόνα, χειρότερη ακόμη και απ' αυτήν,που είχε ο κόσμος στο κατώφλι του παγκόσμιου πολέμου.

Ταυτόχρονα, με το ξεδίπλωμα της "νέας τάξης πραγμάτων", στην οποία εμφανίζονται συνέταιροι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εκδηλώνονται όλο και πιο έντονα οι μεταξύ τους αντιθέσεις. Οι αντιθέσεις αυτές, σύμφυτες του ιστορικού σταδίου που διανύουμε, είναι δύσκολο, όχι μόνο να αντιμετωπιστούν, αλλά και να ελεγχθούν. Στις αντιθέσεις αυτές αναφέρεται και ο Ρ. Χόλμπρουκ στη συνέντευξή του, όπου, με το ύφος του επικυρίαρχου απέναντι στους υποτελείς, λέει ότι "την ώρα που ο πρόεδρος Κλίντον μιλούσε στο τηλέφωνο με την Αθήνα και την Αγκυρα οι Ευρωπαίοι κυριολεκτικά κοιμόντουσαν". Και για να γίνει πιο σαφής ο Αμερικανός αξιωματούχος συμπληρώνει: "Αναρωτιέται κανείς, γιατί η Ευρώπη δεν είναι ικανή να πάρει μια απόφαση στα ίδια της τα εδάφη. Οταν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι έτοιμες να ρίξουν το πολιτικό και στρατιωτικό τους βάρος, για να βρουν μια λύση στην ευρωπαϊκή αστάθεια, δε γίνεται τίποτα"! Ετσι, λοιπόν, οι Αμερικανοί υπενθυμίζουν στους Ευρωπαίους συμμάχους τους ότι σ' αυτούς οφείλουν τη "σταθερότητά" τους.

Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι οι Αμερικανοί ανακατεύονται όλο και περισσότερο σε υποθέσεις επί ευρωπαϊκού εδάφους. Εκτός από την περίπτωση της Βοσνίας, έχουμε τις ανάλογες περιπτώσεις με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, την Αλβανία και τώρα με την Τουρκία, όπου όχι μόνο εκδηλώνουν ενδιαφέρον, αλλά παρεμβαίνουν άμεσα και αποκτούν τον έλεγχο των εξελίξεων μέσω του επιδιαιτητικού τους ρόλου. Εχουμε όμως ενεργό ανάμειξη και σε υποθέσεις ισχυρότερων κρατών, όπως το θέμα της Βόρειας Ιρλανδίας, όπου ο Πρόεδρος Κλίντον εμφανίζεται ως ο εγγυητής των αντίστοιχων συνομιλιών.

Θα πρέπει ακόμα να σημειώσουμε ότι ειδικά την περίοδο αυτή η αμερικανική εξωτερική πολιτική επηρεάζεται από δύο παράγοντες που την καθιστούν πιο επιθετική και γι' αυτό πιο επικίνδυνη. Ο πρώτος είναι τα προβλήματα της αμερικανικής οικονομίας και ο δεύτερος οι προεκλογικές σκοπιμότητες, αφού έχει ξεκινήσει ήδη η κούρσα των προεδρικών εκλογών. Και οι δύο παράγοντες ευνοούν την "εξωστρέφεια" της αμερικανικής πολιτικής, που αναζητά "λύσεις", με την κατοχύρωση του επικυρίαρχου ρόλου της σ' όλο τον κόσμο.

Από τα παραπάνω γίνεται καθαρό ότι η εναπόθεση, εκ μέρους της κυβέρνησης, των ελπίδων της για λύση των ελληνοτουρκικών διαφορών στην αμερικανική, ή την κοινοτική "επιδιαιτησία" όχι μόνο δεν απομακρύνει το ενδεχόμενο του πολέμου, αλλά, αντιθέτως, το φέρνει πιο κοντά. Η αμερικανική προτίμηση για την Τουρκία είναι σαφής. "Χώρα της πρώτης γραμμής" τη χαρακτήρισε ο Ρ. Χόλμπρουκ, αφού βρίσκεται στην καρδιά της περιοχής που αυτή την περίοδο είναι στο επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Οταν, λοιπόν, ο Ρ. Χόλμπρουκ θεωρεί τη Βοσνία μοντέλο για τη διευθέτηση των κρίσεων και την Τουρκία "χώρα πρώτης γραμμής του ΝΑΤΟ", τότε σίγουρα έρχονται τα χειρότερα για τη χώρα μας.

Οσο για το ρεαλισμό ή μη μιας τέτοιας πολιτικής, πρέπει να σκεφτούμε, αν μπορεί να θεωρηθεί ρεαλισμός μια πορεία, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια προς το σφαγείο της "νέας τάξης". Γιατί, έτσι μόνο μπορεί να χαρακτηριστεί η όποια πορεία - με αυτούς ή τους άλλους επιμέρους χειρισμούς - που μένει δογματικά εγκλωβισμένη στη θανάσιμη παγίδα του "διαίρει και βασίλευε" και δογματικά επίσης εναποθέτει την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας στις "καλές" υπηρεσίες και προθέσεις των "μεγάλων" μας δήθεν συμμάχων και εταίρων. Δεν είναι, άραγε, υπεραρκετό το χειροπιαστό, και τραγικό συνάμα, παράδειγμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας και πολύ περισσότερο της Βοσνίας, για να πείσει γι' αυτό, τον κάθε καλόπιστο εργαζόμενο;

Μόνο η αξιόπιστη απειλή προσφυγής στη βία, όπως και η αποτελεσματική χρήση της, δηλώνει ο Ρ. Χόλμπρουκ, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, μπορεί να εξασφαλίσει τη διευθέτηση των διάφορων κρίσεων, κάνοντας ωμά καθαρό το αποκρουστικό πρόσωπο της "νέας τάξης" και των απάνθρωπων μεθόδων της

ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ σχέσεις στιγματίστηκαν για μια ακόμα φορά, με ένα παρ' ολίγον "θερμό" επεισόδιο στην Ιμια. Ενα επεισόδιο που έφερε, με ίσως πιο εύληπτο τρόπο από κάθε άλλη φορά, στην επιφάνεια το πραγματικό πρόβλημα που βρίσκεται πίσω από την ένταση μεταξύ των δυο πλευρών του Αιγαίου. Πρόβλημα που δεν είναι άλλο από τη συμμετοχή των δυο χωρών στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και στο ρόλο που κάθε φορά καλούνται να παίξουν στα πλαίσια των σχεδιασμών των ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Ο "Ρ" με το σημερινό του αφιέρωμα επιχειρεί να φωτίσει τις ουσιαστικές διαστάσεις του ελληνοτουρκικού προβλήματος. Ενα πρόβλημα, που έχει τις ρίζες του σε όλη την πορεία εξέλιξης του 20ού αιώνα και στις μέρες μας εκδηλώνεται μέσα σε νέες συνθήκες (Σελίδες 8 - 13).

Η ΑΡΝΗΣΗ των τραπεζών να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση του Ναυπηγείου Ελευσίνας οδηγεί σε αδιέξοδο τη λειτουργία του, η "Χαλυβουργική" βρίσκεται σταθερά στην τροχιά της συρρίκνωσης, στην "Πετρόλα" οι εργαζόμενοι πιέζονται να αποχωρήσουν "οικειοθελώς" για να διευκολύνουν τη δραστική μείωση προσωπικού. Το Θριάσιο Πεδίο, αν και αποτελεί μια από τις κύριες βιομηχανικές περιοχές της χώρας, οδεύει στη "Λαυριοποίηση" από την, υποταγμένη στις εντολές των Βρυξελλών, πολιτική αποβιομηχάνισης (σελίδες 36 - 37).

ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ στην κτηνοτροφική παραγωγή και την ασυδοσία στην αγορά, Ευρωπαϊκή Ενωση και κυβέρνηση έχουν φέρει σε πλήρες αδιέξοδο τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Αλλά αυτή η πολιτική προοιωνίζεται ακόμα πιο μεγάλα συλλαλητήρια των κτηνοτρόφων. Ηδη, οι κτηνοτρόφοι της Ηπείρου είναι αποφασισμένοι για κλιμάκωση των αγώνων τους(σελίδα 14).

ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙτο δικαίωμα αναχρηματοδότησης στεγαστικών δανείων και στους καταθέτες στεγαστικού ταμιευτηρίου. Μπορείτε, λοιπόν, να διαβάσετε, σήμερα, στο "Ρ", όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τους όρους και τις προϋποθέσεις χορήγησης των, επιδοτούμενων και μη, στεγαστικών δανείων. Πληροφορίες για το τι δάνειο θα πάρετε, από πού θα το πάρετε, τι ποσό μπορείτε να πάρετε, αλλά και τι πρέπει να προσέξετε (σελίδες 16, 33).

ΟΙ ΙΔΙΟΙ οι νόμοικαι η ερμηνεία τους από τους δικαστές, ο τρόπος αστυνόμευσης και οι συνθήκες φυλάκισης, η ατιμωρησία των παράνομων κυκλωμάτων μέσα στον κρατικό μηχανισμό, προδικάζουν την αποτυχία του σωφρονιστικού συστήματος. Μια κάλπικη Δικαιοσύνη χωρίς υπερασπιστές αναδεικνύεται μέσα από αυτή την πραγματικότητα, μια Δικαιοσύνη με "ταξικό χαρακτήρα" και νόμους, που υπάρχουν για να "μην" εφαρμόζονται... (σελίδες 34 - 35).

Η ΦΩΚΙΔΑ,γη ηρωική και γόνιμη, γη πλούσια και όμορφη, στην καρδιά της Ρούμελης, σημαδεύεται από την υποβάθμιση, την ανεργία, την ανελέητη εκμετάλλευση. Η Αμφισσα έχει διατηρήσει το παραδοσιακό χρώμα της, αλλά ο τουρισμός είναι λίγος και το αρχαιολογικό μουσείο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Νότια από την Αμφισσα βρίσκεται ο ελαιώνας και οι άνθρωποί του(σελίδες 24 - 25).

ΕΚΛΟΓΕΣ έρχονται στην Ισπανία με σκάνδαλα στο προσκήνιο, ενώ το Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς στην Ιταλία, πρώην ΙΚΚ, επέλεξε την κυβερνητική συμμαχία με το κόμμα του Μπερλουσκόνι και το φασιστικό κόμμα του Τζιανφράνκο Φίνι, οδηγώντας σε μια κυβέρνηση - "τρικέφαλο τέρας" (σελίδα 44).

Η ΥΠΑΡΞΗτης διεύθυνσης Αρχείου Μνημείων του ΥΠΠΟ χρονολογείται από το 1977, αλλά μέχρι το 1993 η μόνη απόδειξη της ύπαρξής της ήταν η... σφραγίδα της, ενώ μέχρι σήμερα κατάφερε να φτιάξει ένα κατάλογο με τα μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας (σελίδα 19).

"Η ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ είναι προδοσία", μας λέει ο ηθοποιός Κώστας Χαλκιάς, σεναριογράφος του "Πρίγκιπα", που θα προβληθεί από την ΕΤ-1, μιλώντας για το έργο του (σελίδα 20).