Η πολιτικοθεσμική κρίση που έχει ξεσπάσει στην Ιταλία με την παραίτηση της κυβέρνησης Ντίνι, φαίνεται να λήγει με τον χειρότερο τρόπο. Γίνεται ακριβώς αυτό που φοβούνταν οι ιταλικές αριστερές, αντιφασιστικές, δημοκρατικές δυνάμεις: Το Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς (PDS) επέλεξε το δρόμο της κυβερνητικής συμμαχίας τόσο με το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι (Φόρτσα Ιτάλια), όσο και με το φασιστικό κόμμα του Τσιανφράνκο Φίνι (Εθνική Συμμαχία).

Ο Φίνι, ο Ντ' Αλέμα (γραμματέας του PDS) και ο Μπερλουσκόνι, μετά από συζητήσεις, πολλών εβδομάδων, κεκλεισμένων των θυρών, επιβεβαίωσαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Οσκαρ Λουίτζι Σκάλφαρο, ότι διατίθενται να αλλάξουν το Σύνταγμα και τους εκλογικούς νόμους. Ο Σκάλφαρο, παίρνοντας υπόψη του ότι μία ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία ήταν διατεθειμένη να στηρίξει μια κυβέρνηση "ευρείας συνεννόησης" με στόχο να αλλάξει το Θεσμικό καθεστώς της χώρας, ανέθεσε στον Αντόνιο Μακάνικο (άντρα φιλελεύθερων πολιτικών τάσεων, που συχνά έπαιξε το ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ ισχυρών οικονομικών δυνάμεων και κρατικών θεσμών) το σχηματισμό νέας ιταλικής κυβέρνησης.

Ο νέος πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου, Μακάνικο, δε θα πρέπει να δυσκολευτεί να φέρει εις πέρας αυτό το καθήκον. Μεταξύ του PDS, της Φόρτσα Ιτάλια και της Εθνικής Συμμαχίας, είναι ήδη ξεκάθαρη η πολιτικοθεσμική συμφωνία. Συμφωνία ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη δημοκρατία. Τα τρία μεγάλα κόμματα έχουν ήδη αποφασίσει ότι στην Ιταλία θα περάσουμε από την κοινοβουλευτική δημοκρατία, αποτέλεσμα της αντιφασιστικής αντίστασης, στην προεδρική δημοκρατία, με έναν "ισχυρό άντρα" - τον Πρόεδρο - που θα εκλέγεται απευθείας από το λαό, έναν "ισχυρό άντρα" με πολλές εξουσίες όσον αφορά τις κυβερνητικές και κοινοβουλευτικές αποφάσεις. Επιπλέον, η μεγάλη συμμαχία μεταξύ των υπερ-φιλελευθέρων του Μπερλουσκόνι, των φασιστών του Φίνι και των πρώην κομμουνιστών του Ντ' Αλέμα, επιβεβαίωσε την πρόθεσή της να προχωρήσει σε μία αντιδημοκρατική εκλογική αντιμεταρρύθμιση, που θα εισάγει το δεύτερο γύρο, με στόχο να αποκλείσει από το Κοινοβούλιο όλες τις μικρότερες και ανταγωνιστικές δυνάμεις.

Η αποδοχή εκ μέρους του Ντ' Αλέμα του "προεδρισμού" και της αποδυνάμωσης του Κοινοβουλίου, είναι μία μεγάλη και σαφής πολιτική νίκη των φασιστών του Φίνι, αφού ο "προεδρισμός" ήταν ανέκαθεν το θεσμικό σχέδιο της ιταλικής Ακρας Δεξιάς, από τον Αλμιράντε (πρώην γραμματέα της Ιταλικής Κοινωνικής Κίνησης) μέχρι τον ίδιο τον Φίνι.

Η κυβέρνηση Μακάνικο διαγράφεται και στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο, ως μία σκληρή αντεργατική και αντιλαϊκή κυβέρνηση, η κυβέρνηση που θα ζητήσει από τους εργαζόμενους 70 τρισεκατομμύρια ως τιμή για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η κυβέρνηση της πλήρους αποδιάρθρωσης του κοινωνικού κράτους και της ιδιωτικοποίησης των μεγαλύτερων δημόσιων επιχειρήσεων.

Ο Κλάουντιο Γκράσι, μέλος της εθνικής γραμματείας της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, έγραφε στο φύλλο της 3ης Φεβρουαρίου της "Λιμπερατσιόνε": "Το Σύνταγμα, που βγήκε από την Αντίσταση, μπορεί να αλλοιωθεί από την πιο ανάρμοστη αιφνιδιαστική έφοδο: από μία συμμαχία μεταξύ φασιστών και εκείνων που μέχρι πριν λίγα χρόνια ανήκαν σε εκείνο το κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας, που πλήρωσε στον αντιφασιστικό αγώνα έναν φόρο αίματος που καμία άλλη πολιτική δύναμη δεν πλήρωσε, που θυσίασε στον αντιφασιστικό αγώνα τα καλύτερα παιδιά του, θυσίασε τον Αντόνιο Γκράμσι... Η κυβέρνηση που διαγράφεται, της οποίας ηγείται ο Μακάνικο και την υποστηρίζουν ο Φίνι, ο Μπερλουσκόνι και ο Ντ' Αλέμα, θα μπορούσε να είναι πραγματικά - αυτή τη φορά - το "υποκείμενο" που θα είναι σε θέση να διεκπεραιώσει εκείνη τη βρώμικη δουλιά που εδώ και δεκαετίες ονειρεύεται και αναμένει το ιταλικό μεγάλο κεφάλαιο: να αφαιρέσει εξουσίες από το Κοινοβούλιο και να τις μεταφέρει στον"ισχυρό άντρα", τον Πρόεδρο, και σε μια κυβέρνηση επίφοβα ελεύθερη να ενεργεί, παραβλέποντας κάθε πραγματική κοινοβουλευτική δέσμευση... Μια κυβέρνηση σαν αυτή που διαγράφεται, με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, με τις εκλογικές μεταρρυθμίσεις που θέλει να προωθήσει, που θα εισάκουγε ακόμα και την ιστορική επιθυμία της πιο σκοτεινής ιταλικής εξουσίας: να αποκλειστούν από το Κοινοβούλιο οι ανταγωνιστικές δυνάμεις, οι κομμουνιστές... ".

Η επιλογή του PDS να σχηματίσει την "υπερκυβέρνηση" μαζί με τις δυνάμεις της αντίδρασης, έχει προκαλέσει μεγάλες αντιθέσεις σε όλο το χώρο της ιταλικής Αριστεράς, στο εσωτερικό μέτωπο των Προοδευτικών και στο εσωτερικό του ίδιου του PDS: Το "Μανιφέστο", έγκυρη κομμουνιστική ανεξάρτητη εφημερίδα, επιτέθηκε σκληρότατα στον Ντ' Αλέμα, χαρακτηρίζοντας την επόμενη κυβέρνηση "τρικέφαλο τέρας", οι Πράσινοι του Ρίπα ντι Μενέα πήραν και αυτοί αποστάσεις από το PDS, βγαίνοντας από τη συμμαχία των Προοδευτικών, ενώ πραγματικά τεράστιες και σε βάθος φαίνεται να είναι οι διαφωνίες μεταξύ των μελών του ίδιου του PDS. Αυτές τις μέρες εκατοντάδες φαξ που στέλνουν μέλη του PDS, καταφτάνουν στα γραφεία της εφημερίδας "Λιμπερατσιόνε" και στην έδρα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, και σε κάθε φαξ εκφράζεται με σκληρό τρόπο η αντίθεσή τους στην επιλογή του Ντ' Αλέμα και η αλληλεγγύη στην αντιπολίτευση του Κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης.

Ο Φάουστο Μπερτινότι, γραμματέας του Κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, δήλωσε αυτές τις μέρες: "Η Κομμουνιστική Επανίδρυση προτείνει τώρα, αμέσως, σε όσους δε συμφωνούν με το σοβαρό σχέδιο "εξομάλυνσης", να πάρουν πρωτοβουλίες για κοινούς και ενωτικούς αγώνες. Πρέπει να εμποδίσουμε την εφαρμογή αυτού του σχεδίου. Γι' αυτό το λόγο η πρωτοβουλία πρέπει να είναι ενωτική, χωρίς δικαίωμα πρωτοκαθεδρίας κομμάτων ή ομάδων. Ο μοναδικός και συγκεκριμένος σκοπός θα πρέπει να είναι η αποτροπή μιας καταστροφικής, για τις δυνάμεις της Αριστεράς και για τη χώρα, προοπτικής".

Η Κομμουνιστική Επανίδρυση ανακοίνωσε ότι στις 24 του Φλεβάρη διοργανώνει, στη Ρώμη, μεγάλο συλλαλητήριο για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και ήδη πολλές δημοκρατικές δυνάμεις διαφόρων πολιτικών και συνδικαλιστικών χώρων, δήλωσαν τη συμμετοχή τους σ' αυτήν την αγωνιστική κινητοποίηση. Μεταξύ των πιο σημαντικών συμμετοχών, είναι και αυτή του πρώην ηγέτη του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που τώρα δεν είναι μέλος κανενός κόμματος, αλλά που εξέφρασε με σκληρό τρόπο την αντίθεσή του στη γραμμή Ντ' Αλέμα και θέλει να κατέβει και πάλι στη μάχη για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.

Φόσκο ΤΖΙΑΝΙΝΙ

Το περασμένο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε το 13ο Συνέδριο του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος στο Ντόρτμουντ της Δυτικής Γερμανίας. Από το ΚΚΕ συμμετείχε αντιπροσωπεία από τους Κώστα Βουλγαρόπουλο,μέλος της Γραμματείας του Κόμματος, και Τηλέμαχο Γαβριηλίδη,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ηταν ένα Συνέδριο διάψευσης των απανταχού δεξιών σοσιαλδημοκρατών και νεοαριστερών για το τέλος του κομμουνισμού και, ταυτόχρονα, ένα Συνέδριο επαλήθευσης της ελπίδας, γιατί οι Γερμανοί κομμουνιστές, αντιλαμβανόμενοι τις τεράστιες δυσκολίες που δημιούργησε η ανατροπή της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και η προσάρτησή της στη Δυτική Γερμανία, ανασυγκροτούν τις δυνάμεις τους. Αντιστέκονται στην αντιδραστική δεξιά πορεία της Γερμανίας στο εσωτερικό, στην Ευρώπη και στον κόσμο. Παλεύουν ενάντια στην ανεργία, τη φτώχεια και την ανασφάλεια. Ενάντια στο ρατσισμό, το νεοναζισμό και το μίσος κατά των αλλοδαπών. Καταδικάζουν με όλη τους τη δύναμη την ευρωαμερικανική και ΝΑΤΟική ιμπεριαλιστική επίθεση στη Βοσνία και την επικίνδυνη παρουσία του γερμανικού ιμπεριαλισμού σ' αυτήν. Αγωνίζονται για την ειρήνη, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους και βάσανα.

Το 13ο Συνέδριο του ΓΚΚ ασχολήθηκε συστηματικά με τα ζητήματα της προπαγάνδας και της λαϊκής ενημέρωσης, με τη βελτίωση και ανάπτυξη του κομματικού Τύπου και ιδιαίτερα με την εφημερίδα του κόμματος, την "Ούνσερε Τσάιτ", η οποία από δεκαπενθήμερη γίνεται τώρα εβδομαδιαία. Δεκάδες ήταν οι ομιλητές - αντιπρόσωποι που μίλησαν και υποσχέθηκαν να φτάσουν την εφημερίδα σ' όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, στους ανέργους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που πλήττονται βάναυσα από την εφαρμογή - "πιλότο" της "Λευκής Βίβλου"

Από μια άλλη πλευρά, το Συνέδριο του ΓΚΚ διατράνωσε την πίστη των Γερμανών κομμουνιστών στην κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού. Αποτέλεσε ένα διεθνές φόρουμ, όπου συμμετείχαν 31 κομμουνιστικά, εργατικά και αριστερά κόμματα από 27 χώρες του κόσμου, από τη μακρινή Κούβα, Ινδία, Βιετνάμ, Κορέα, καθώς επίσης, το ματωμένο Κουρδιστάν και άλλες χώρες της Ευρώπης.

Στο κλείσιμο του 13ου Συνεδρίου ο νεοεκλεγείς πρόεδρος του ΓΚΚ, Χάινζ Στερ, τόνισε: Το 13ο Συνέδριό μας ήταν το καλύτερο των τελευταίων χρόνων από άποψη προβληματισμού και ενότητας.

Στα πλαίσια των εργασιών του 13ου Συνεδρίου του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, η ελληνική αντιπροσωπεία είχε συνάντηση με τον αντιπρόσωπο του Κουβανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Αλμπέρτο Ροντρίγκεζ Αρουφε, αναπληρωτή υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και μέλος της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, ο οποίος και έκανε την παρακάτω δήλωση:

"Το Συνέδριο του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΓΚΚ) μας έδωσε τη δυνατότητα, στα πλαίσια μιας φιλικής ατμόσφαιρας, να συναντηθούμε με αντιπροσωπείες 30 κομμουνιστικών κομμάτων, ν' ανταλλάξουμε απόψεις αναφορικά με πολιτικές συζητήσεις και σκέψεις σχετικά με τη δράση, την οποία απαιτεί η σημερινή κατάσταση από τους κομμουνιστές της Γερμανίας. Για μια δράση, λοιπόν, που θα μπορούσε να είναι χρήσιμη και για κόμματα, τα οποία δραστηριοποιούνται κάτω από άλλες συνθήκες.

Γεγονότα αυτού του χαρακτήρα δίνουν τη δυνατότητα στο κόμμα μας να δημιουργήσει τις αναγκαίες επαφές, που θα έπρεπε να υπάρχουν μεταξύ αριστερών δυνάμεων σε διεθνές επίπεδο, και να γνωριστούμε με τις αντιθέσεις και την πολιτική του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού στο σημερινό στάδιο, καθώς και με τις διάφορες απόψεις, που διακηρύσσουν ότι οι ιδέες του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού ζουν.

Σίγουρα, το Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Μάη, αναμένεται ν' αποτελέσει ένα γεγονός, στα πλαίσια του οποίου οι κομμουνιστές από πολυάριθμες περιοχές του πλανήτη μας θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν, στην εποχή του περάσματος από έναν αιώνα σε άλλο, την πείρα και τους αγώνες ενός αδελφού κόμματος, τη στιγμή που την ανθρωπότητα βαραίνουν πολυάριθμα προβλήματα και μπαίνουν νέες απαιτήσεις για δικαιοσύνη και ειρήνη στον κόσμο.

Ευχόμαστε στους κομμουνιστές της Ελλάδας μεγάλη επιτυχία στα πλαίσια της προετοιμασίας του Συνεδρίου τους. Σας διαβεβαιώνουμε ότι εμείς οι Κουβανοί κομμουνιστές θα βρισκόμαστε στο πλευρό σας".

Σε τρεις βδομάδες διεξάγονται εθνικές εκλογές στην Ισπανία και τα σκάνδαλα που συγκλονίζουν τη χώρα είναι ακόμα στην επιφάνεια, ενώ η προεκλογική περίοδος, ανεπίσημα, έχει ήδη ξεκινήσει μεταξύ των δύο κομμάτων του δικομματισμού, του κυβερνητικού Σοσιαλιστικού Κόμματος του Φελίπε Γκονζάλες και του Λαϊκού Κόμματος του Χοσέ Μαρία Αθνάρ.

Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Φελίπε Γκονζάλες έχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ σκανδάλων ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, αρκεί να αναφέρει κανείς ότι έχουν περάσει από τις φυλακές ή διώκονται από τη δικαιοσύνη, ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ισπανίας, ο επίτροπος της Τράπεζας και η υπεύθυνη του κυβερνητικού δελτίου ενημέρωσης Τύπου. Επίσης, στη φυλακή βρίσκονται ο πρόεδρος της μεγαλύτερης ιδιωτικής τράπεζας στην Ισπανία και ένας χρηματιστής ο οποίος έλαβε από την κυβέρνηση εκατοντάδες δισεκατομμύρια πεσέτες, με το ένα ή το άλλο συμβόλαιο για την ίδρυση του υποκαταστήματος της κουβεϊτιανής επενδυτικής εταιρίας ΚΙΟ στη χώρα, ο οποίος κατέληξε να αναστείλει τις πληρωμές. Τον αναπληρωτή γενικό γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος βαραίνουν υποψίες για τρομοκρατικές ενέργειες και μπλέξιμο σε μια δικαστική έρευνα, ενώ παράλληλα το σκάνδαλο της κλοπής χιλιάδων μυστικών εγγράφων της υπηρεσίας κατασκοπίας, φέρνουν συνέχεια χτυπήματα στην κυβέρνηση του Γκονζάλες, η οποία εκτός από τα πολιτικά σκάνδαλα και τα σκάνδαλα διαφθοράς, ακολουθεί μια νεοφιλελεύθερη πολιτική που ισοπέδωσε την οικονομία της χώρας, όπου η ανεργία έχει το υψηλότερο ποσοστό και η Ισπανία έχει τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το τελευταίο διάστημα η δικαιοσύνη ερευνά τη γνωστή υπόθεση του "βρώμικου πολέμου" των Αντιτρομοκρατικών Ομάδων Θανάτου (GAL) εναντίον των βάσκων αυτονομιστών της ΕΤΑ. Σε αυτή την υπόθεση φέρονται να έχουν συγκροτήσει και χρηματοδοτήσει την GAL κρατικά ιδρύματα. Η GAL είναι μια τρομοκρατική παρα-αστυνομική σπείρα, η οποία μεταξύ του 1983 και 1987 παρενοχλούσε με τις ενέργειές της, δολοφονώντας και προχωρώντας σε απαγωγές εναντίον των Βάσκων προσφύγων, στο Νότο της Γαλλίας. Ομως, εξαφανίστηκε όταν κάποια μέλη της - οι αστυνομικοί Χοσέ Αμάντο και Μιγκέλ Ντομίνγκες - πέρασαν από δίκη και καταδικάστηκαν σε 108 χρόνια συνολικά ο καθένας.

Ο δικαστής που ασχολήθηκε με την υπόθεση ήταν ο Μπαλτασάρ Γκαρθόν, ο οποίος, φτάνοντας στο τέλος της έρευνας, ήξερε ότι δεν είχε βρει ακόμα τον πραγματικό δημιουργό της GAL. Ωστόσο, για κάποιο λόγο, είτε για να "κρύψει" κάποια στοιχεία σχετικά με στελέχη του κόμματός του ή και τον ίδιο, είτε για να χρησιμοποιήσει το όνομα του δικαστή στην προεκλογική εκστρατεία, ο Γκονζάλες επέλεξε τον Γκαρθόν ως δεύτερο στη λίστα του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις γενικές εκλογές του 1983. Ομως, ο δικαστής, μετά από ένα χρόνο βουλευτής παραιτήθηκε από τη θέση αυτή και ανέλαβε και πάλι την υπόθεση GAL. Ο Γκαρθόν όταν έλαβε επαρκή στοιχεία για την ανάμειξη του υπουργείου Εσωτερικών στη χρηματοδότηση της GAL, διέταξε τη φυλάκιση χωρίς αναστολή τριών αρχηγών της αστυνομίας και δύο ανώτατων στελεχών του υπουργείου Εσωτερικών, συμπεριλαμβανομένου και του πρώην υπουργού Εσωτερικών Χοσέ Μπαριονουέβο. Την ίδια στιγμή, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας μελετάει τις πιθανές ευθύνες του πρωθυπουργού Γκονζάλες στη δημιουργία της GAL.

Την περασμένη βδομάδα βγήκε στην επιφάνεια και νέο σκάνδαλο όπου εμπλέκονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικαστικοί, αστυνομικοί, καλλιτέχνες, οι οποίοι ασκούνταν στην παιδεραστία στο μπαρ "Ανρί" της Σεβίλλης. Εκτός από την εκπόρνευση των νεαρών αγοριών ηλικίας από 14 - 17 ετών, στο μπαρ διακινούνταν ναρκωτικά και αρκετά εκατομμύρια πεσέτες από τις συναλλαγές που έκανε ο ιδιοκτήτης.

Ο ιδιοκτήτης του μπαρ Κάρλος Σαλντάνια, βρίσκεται ήδη προφυλακισμένος μαζί με έναν αστυνομικό της πολιτοφυλακής της Σεβίλλης, που ήταν πελάτης του μπαρ. Ο δικαστής ανηλίκων της Σεβίλλης, Μανουέλ Ρίκο Λάρα, βρίσκεται εκτός φυλακής μετά από εγγύηση που πλήρωσε.

Μέχρι στιγμής, τα στοιχεία δείχνουν ότι σε αυτό το εμπόριο χρησιμοποιούνταν Μαροκινοί και Πορτογάλοι, ενώ έχουν ήδη γίνει γνωστά περίπου 4 - 5 διάσημα ονόματα, που είναι αναμειγμένα στην υπόθεση και σύντομα αναμένεται να δημοσιοποιηθούν από την εισαγγελέα της υπόθεσης και άλλα 15 ονόματα περίπου.

Μέσα σε αυτό το κλίμα σκανδαλολογίας, η Ισπανία πορεύεται προς τις πρόωρες εκλογές, ξεκινώντας το δημαγωγικό παιχνίδι των δύο κόμματων, του Γκονζάλες και του Αθνάρ.

Το μεν Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ισπανού πρωθυπουργού ανακοινώνει πως αν βγει η Δεξιά στην κυβέρνηση, όλη η πολιτική και κοινωνική ζωή των Ισπανών θα χειροτερέψει, μιας και θα γίνουν μεγάλες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες. Το δε αντιπολιτευόμενο Λαϊκό Κόμμα κατηγορεί τον Γκονζάλες και την κυβέρνησή του για την ήδη υπάρχουσα κατάσταση της χώρας, με τα σκάνδαλα να ανθίζουν και την ισοπεδωτική οικονομία της, ενώ παράλληλα, εμφανίζεται με μια "μάσκα" του δήθεν κεντρώου κόμματος, προσπαθώντας να πείσει τους Ισπανούς ψηφοφόρους ότι το Λαϊκό Κόμμα δεν είναι κόμμα της Δεξιάς.

Ωστόσο, υπάρχει και η αριστερή αντιπολίτευση - ο συνασπισμός της Ενωμένης Αριστεράς στον οποίο συμμετέχουν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας, σοσιαλιστές που διαφώνησαν με το PSOE, ρεπουμπλικάνοι και ανεξάρτητοι αριστεροί. Η Ενωμένη Αριστερά είχε επανειλημμένα απαιτήσει την παραίτηση του Γκονζάλες, τον οποίο καταγγέλλει ως ένοχο, για δράση ή παράλειψη, σε όλα τα οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα. Κατηγορεί επίσης την κυβέρνηση του Γκονζάλες, κυρίως ότι προκάλεσε την οικονομική κρίση, ευνοώντας στα χρόνια της οικονομικής ανάπτυξης στα μέσα της δεκαετίας του '80 αποκλειστικά την κερδοσκοπική οικονομία.

Σε μας, απομένει απλώς, να περιμένουμε.

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ

Ο ΝΑΤΟικός στρατηγός, Τζ. Σαλικασβίλι, με τον Ούγγρο επικεφαλής του στρατού, σε παλιότερη κοινή άσκηση