Απ' την Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας (ΕΑΕΕ), και με ημερομηνία 27.3.1996, πήραμε μια επιστολή - απάντηση σε δημοσίευμα της εφημερίδας μας της 29.2.1996.

Το δημοσίευμα εκείνο αναφερόταν στα προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων, όπως παρουσιάστηκαν σε κοινή συνέντευξη της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και της ΕΙΝΑΠ. Μεταξύ των άλλων, απ' την πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ Χρ. Παπανικολάου επισημάνθηκε και το εξής: "Οι ασφαλιστικές εταιρίες καρπούνται 80 δισ. το χρόνο, εκμεταλλευόμενες το χαμηλό νοσήλιο".

Οι υπολογισμοί κάποιων συνδικαλιστών βασίζονται στον εξής συλλογισμό: Αν κάποιος ασφαλισμένος σε ένα ταμείο έχει ταυτόχρονα και ιδιωτική ασφάλιση, όταν μεταφερθεί σε δημόσιο νοσοκομείο, τότε πληρώνει το ταμείο με βάση το κλειστό νοσήλιο (από 15.500 μέχρι 26.000 δραχμές τη μέρα), ενώ η ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία δεν επιβαρύνεται καθόλου. Αν όμως ο ασθενής μεταφερθεί σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, τότε η ιδιωτική εταιρία αναλαμβάνει όλα τα έξοδα νοσηλείας και το ποσό, κατά τις εταιρίες, είναι πολλαπλάσιο εκείνου που πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία σε ένα δημόσιο νοσοκομείο.

Ορισμένοι συνδικαλιστές υποστηρίζουν, λοιπόν, ότι σε περίπτωση που κάποιος ασφαλισμένος έχει ταυτόχρονα και ιδιωτική ασφάλιση, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του σε δημόσιο νοσοκομείο, η εταιρία που τον καλύπτει να καταβάλει στο δημόσιο νοσοκομείο το αντίστοιχο ποσό ή τη διαφορά μεταξύ του ποσού της κοινωνικής ασφάλισης και εκείνης που θα πλήρωνε η ασφαλιστική εταιρία, σε περίπτωση που θα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.

Η επιστολή της ΕΑΕΕ επιχειρεί να απαντήσει σε αυτό το σημείο ακριβώς το σημείο "για την ακριβή, όπως αναφέρει, ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού ότι θέματα τα οποία αφορούν τον τόσο ευαίσθητο χώρο της υγείας θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με τη δέουσα σοβαρότητα".

Εκ προοιμίου να σημειώσουμε ότι ο "Ρ" δε συμμερίζεται καθόλου την άποψη ότι "η κοινωνική ασφάλιση μόνο οφέλη και σε καμία περίπτωση ζημία μπορεί να έχει από την ανάμειξη της ιδιωτικής ασφάλισης στην κάλυψη αναγκών νοσηλείας", όπως αναφέρει η ΕΑΕΕ. Και η αντίθεση της εφημερίδας μας προς την ιδιωτική ασφάλιση είναι θέση αρχής και συμφωνεί με τη φιλοσοφία και την αποστολή της κοινωνικής ασφάλισης για την προστασία των κοινωνικών ομάδων, τουλάχιστον στα ελάχιστα επίπεδα, καθώς και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών που διέπει την Κοινωνική Ασφάλιση.

Η ιδιωτική ασφάλιση δρα επιχειρηματικά, με σκοπό το κέρδος και συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρονται οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Να αναφέρουμε μόνο το γεγονός ότι μεταξύ των μεγαλο-οφειλετών του ΙΚΑ είναι και ασφαλιστικές εταιρίες που υπόσχονται μεγάλες ευεργεσίες στην ώρα της ανάγκης.

Επιπλέον οπαδοί της ιδιωτικής ασφάλισης, όπως ο καθηγητής Λ. Λιαρόπουλος, σημειώνουν ότι η ιδιωτική ασφάλιση στη χώρα μας "καλύπτει τον οικονομικό κίνδυνο της ασθένειας και όχι το άμεσο κόστος της περίθαλψης" και ότι υπ' αυτή τη μορφή "είναι όχι μόνο παρωχημένη, αλλά και οικονομικά επιβλαβής". (Βλέπε "Η πρόκληση των ανταγωνισμού στον υγειονομικό τομέα" σελ. 164 του Κέντρου Κοινωνικών Επιστημών της Υγείας). Εξάλλου ο καθηγητής των Οικονομικών της Υγείας Γ. Κυριόπουλος σημειώνει: "Δεδομένης της έλλειψης ασφαλιστικών προϊόντων υγείας και ασθένειας, είναι δυσχερής η ακριβής μέτρηση των σχετικών δραστηριοτήτων" (Βλέπε περιοδικό "Αγορά" της 18.3.1993). Εξάλλου ο καθηγητής Αρης Σισσούρας σε πρόσφατη εκδήλωση υποστήριξε ότι η ιδιωτική ασφάλιση στον τομέα της υγείας δεν κατάφερε να ξεπεράσει το 10% των ασφαλίσεων επί του πληθυσμού.

Στη συνέχεια δημοσιεύουμε μέρος της επιστολής της ΕΑΕΕ για να εξαγάγει και ο αναγνώστης τα δικά του συμπεράσματα από τη δραστηριότητα στη βάση της λογικής της αγοράς: "Το νούμερο των 80 δισ. είναι ανεξέλεγκτο και κατά συνέπεια ανακριβές και εκτός πραγματικότητας. Γιατί, βέβαια, δεν είναι δυνατόν να καρπούνται 80 δισ. το χρόνο οι ασφαλιστικές εταιρίες από τα νοσοκομεία, όταν το σύνολο των ασφαλιστικών αποζημιώσεων που κατέβαλαν, το χρόνο που πέρασε, δεν ξεπέρασε τα 15 δισ... Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτουμε από τους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών εταιριών, πάνω από το 50% δεν κάνει χρήση των δικαιωμάτων του έναντι των κρατικών νοσοκομείων και κατευθύνεται προς τα μεγαλύτερα ιδιωτικά θεραπευτήρια της χώρας. Θεωρούμε ότι και μόνο το ποσοστό αυτό ασφαλισμένων - ασθενών, το οποίο ενώ έχει πληρώσει την αντιπαροχή του προς τα υποχρεωτικά ταμεία κοινωνικής ασφάλισης δε χρησιμοποιεί και τις παροχές τους (νοσηλεία στα κρατικά νοσοκομεία) - τις οποίες δικαιούται - είναι ικανοποιητικό για την ανακούφιση σε σημαντικό βαθμό τόσο των κρατικών νοσοκομείων όσο και των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης. Αν υποθέσουμε ότι το υπόλοιπο 50% κάνει χρήση των παροχών των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης, όπως δικαιούται πάντοτε, αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους λόγους της καταγγελίας ως να μην υπάρχει κάτι θεμιτό στην περίπτωση αυτή".

"Τα νοσήλια, συνεχίζει η ΕΑΕΕ, των κρατικών νοσοκομείων είναι καθορισμένα από το κράτος και γι' αυτά, ακριβώς, οι ασφαλισμένοι έχουν πληρώσει ως αντιπαροχή όχι ευκαταφρόνητες ασφαλιστικές εισφορές. Πώς είναι δυνατόν επομένως ένας ασθενής, επειδή συμβαίνει να έχει και κάποια νοσοκομειακή κάλυψη σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία, να μην μπορεί να κάνει χρήση των δικαιωμάτων του που του παρέχει η κοινωνική ασφάλιση ή να υποχρεωθεί στην καταβολή υψηλότερων νοσηλίων, όπως προκύπτει ότι θα ήταν σωστό από τις δηλώσεις της προέδρου της ΕΙΝΑΠ. Θα πρέπει, στο σημείο αυτό, να τονιστεί ότι τα ασφάλιστρα που υπολογίζουν οι ασφαλιστικές εταιρίες στηρίζονται σε στατιστικά δεδομένα, που σημαίνει ότι λαμβάνουν υπόψη το κόστος νοσηλείας και λοιπών παροχών τόσο στα κρατικά όσο και στα ιδιωτικά νοσοκομεία και ότι η αγορά λειτουργεί σε οριακό και πολύ συχνά ζημιογόνο επίπεδο. Αυτόματα συνεπάγεται ότι τυχόν αύξηση των νοσηλίων των κρατικών νοσοκομείων θα ήταν σε βάρος του κοινού, αφού η ασφαλιστική εταιρία θα ήταν αναγκασμένη να μετακυλήσει αυτή την αύξηση του κόστους στο ασφάλιστρο. Αν όμως η κοινωνική ασφάλιση ή τα κρατικά νοσοκομεία έχουν προβλήματα, που έφθασε ο καιρός να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα, νομίζουμε ότι τα αιτήματα και οι καταγγελίες θα έπρεπε να έχουν ως αποδέκτη το ίδιο το κράτος. Θα έπρεπε δε να αφορούν, εκτός από την κατ' αρχήν καλύτερη οργάνωση των κρατικών φορέων υγείας, μεταξύ άλλων, στην παροχή κινήτρων (σ. σ. εννοούν φοροαπαλλαγές) για την ασφάλιση του κοινού σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και για τη συμπλήρωση σταδιακά της κοινωνικής ασφάλισης από την ιδιωτική, όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες".

Και καταλήγει: "Η ανακούφιση των Ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης, που μπορεί να επέλθει από την ανάμειξη της ιδιωτικής ασφάλισης και η δυνατότητα, κατά συνέπεια, καλύτερης αναδιανομής των παροχών τους υπέρ των ασθενεστέρων οικονομικά τάξεων, θα αρκούσαν από μόνα τους για να επανεξετάσει η πολιτεία το σημερινό καθεστώς χωρίς να προστεθούν και τα οφέλη από την άνοδο του επιπέδου της ποιότητας των κοινωνικών παροχών και κατ' επέκταση του ίδιου του βιοτικού επιπέδου των πολιτών".

Η έλλειψη σχολικών αιθουσών και κτιρίων, η απαράδεκτη κατάσταση των ήδη υπαρχόντων, αλλά και η έλλειψη οικονομικών πόρων, είναι ιδιαίτερα έντονα στην Ορεστιάδα Εβρου. Τα προβλήματα αυτά εντοπίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Γ. Κατσαρός και Γ. Αραβανής,οι οποίοι με Ερωτήσεις τους, που κατέθεσαν στη Βουλή, ζητούν από τους υπουργούς Παιδείας, Εσωτερικών και Υγείας να πάρουν συγκεκριμένα μέτρα ώστε τα οξυμένα προβλήματα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση να βρουν επιτέλους λύση.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ αναφέρουν ότι το κτιριακό πρόβλημα, που υπάρχει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ορεστιάδα Εβρου είναι ιδιαίτερα οξυμένο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το 3ο Γυμνάσιο Ορεστιάδας, το οποίο εδώ και δέκα χρόνια δεν έχει δικό του διδακτήριο και φιλοξενείται στο εκκλησιαστικό οικοτροφείο σε συνθήκες εντελώς ακατάλληλες, αφού οι σχολικές "αίθουσες" χωρίζονται με νοβοπάν, ενώ οι μαθητές "αθλούνται" σε κεντρικό δρόμο της πόλης, όπου διακόπτεται η συγκοινωνία με αλυσίδες!

Ομως και στο σχολικό συγκρότημα του 1ου Γυμνανσίου και του 1ου Λυκείου Ορεστιάδας, όπου φοιτούν 600 μαθητές, δεν υπάρχει μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων για άθληση τους χειμερινούς μήνες και την οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Μαθητές, καθηγητές και γονείς για δεκαετίες τώρα εισπράττουν υποσχέσεις, οι οποίες μένουν ανεκπλήρωτες.

Δραματική είναι, επίσης, η κατάσταση του συστήματος της δημόσιας προσχολικής αγωγής. Στην Ορεστιάδα λειτουργούν τρεις Παιδικοί Σταθμοί και δέκα Νηπιαγωγεία. Οι δύο βουλευτές σημειώνουν ότι "από τους τρεις Παιδικούς Σταθμούς, οι δύο στεγάζονται σε νοικιασμένες, ακατάλληλες αίθουσες, πρώην μαγαζιά, χωρίς αύλιο χώρο".

Και στα νηπιαγωγεία όμως η κατάσταση είναι η ίδια. Από τα 10 Νηπιαγωγεία, τα οχτώ δεν έχουν δικό τους κτίριο. Από αυτά τα τέσσερα "φιλοξενούνται" και στεγάζονται σε κτίρια Δημοτικών Σχολείων και άλλα τέσσερα "στεγάζονται" σε νοικιασμένες αίθουσες, ακατάλληλες (πρώην αποθήκες και μαγαζιά), χωρίς αύλιο χώρο, με μόνη δυνατότητα για παιχνίδι τα επικίνδυνα πεζοδρόμια κεντρικών δρόμων!

Παράλληλα, και οι ανεπαρκείς οικονομικές επιχορηγήσεις δημιουργούν οξυμένα προβλήματα στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα σχολεία είναι καταχρεωμένα, αφού δεν μπορούν να καλύψουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου και δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα θέρμανσης, καθαριότητας ή προμήθειας γραφικής ύλης.

Προκαταρκτική έρευνα διέταξε χτες η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας, μετά από δημοσιεύματα του Τύπου και σχετικό έγγραφο του υπουργού Υγείας, Αναστ. Πεπονή, για την υπόθεση ανίχνευσης του ιού ΕΪΤΖ μέσω αντιδραστηρίου της εταιρίας ΑΒΒΟΤ. Σύμφωνα με το υπουργικό έγγραφο, από τις 27 Μάρτη 1996, η εν λόγω εταιρία γνώριζε ότι έχει θέσει σε κυκλοφορία αντιδραστήριο που, όπως διαπιστώθηκε, εμφανίζει δυσκολία στην ανίχνευση θετικών περιστατικών ΕΪΤΖ, αλλά μόλις την Παρασκευή 5 Απρίλη και μάλιστα μετά τις εργάσιμες ώρες και ενώ θα ακολουθούσε η αργία του Σαββάτου, ενημέρωσε τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων και κοινοποίησε απλώς το γεγονός στο υπουργείο Υγείας.

Η έρευνα θα διενεργηθεί από πταισματοδίκη, προκειμένου να διακριβωθεί αν, με τη μη έγκαιρη γνωστοποίηση του θέματος στους αρμόδιους φορείς, έχουν τελεστεί αξιόποινες πράξεις και, ειδικότερα, αν με τον τρόπο αυτό παρεμποδίστηκε η λήψη των επιβαλλομένων μέτρων, με συνέπεια να υπάρξει παραπέρα κίνδυνος για την υγεία κάποιων ανθρώπων.

Επείγουσα εγκύκλιο προς όλες τις υπηρεσίες αιμοδοσίας, τα μικροβιολογικά και ιολογικά εργαστήρια των νοσοκομείων, τις μονάδες ειδικών λοιμώξεων, τα κέντρα αναφοράς και ελέγχου ΕΪΤΖ, τα ιδιωτικά εργαστήρια και τις Διευθύνσεις Υγιεινής των Νομαρχιών, έστειλε προχτές ο υπουργός Υγείας - Πρόνοιας Α. Πεπονής.

Η εγκύκλιος αναφέρεται στις εισηγήσεις της ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής που συγκροτήθηκε από το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων (ΚΕΕΛ), μετά το πρόβλημα που προέκυψε με την αδυναμία του τεστ της εταιρίας ΑΒΒΟΤ να ανιχνεύσει σε όλες τις περιπτώσεις τον ιό του ΕΪΤΖ.

Το υπουργείο δε συνιστά την επανεξέταση των αιμοδοτών που εξετάστηκαν με τα συγκεκριμένα αντιδραστήρια. Τονίζει, όμως, πως τα άτομα που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου, πρέπει να εξετάζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα στα Κέντρα Αναφοράς και Ελέγχου ΕΪΤΖ. Ακόμη, αναφέρει πως παρά την απόσυρση των αντιδραστηρίων της εταιρίας ΑΒΒΟΤ, ο έλεγχος μπορεί να συνεχιστεί με τα υπόλοιπα αντιδραστήρια που υπάρχουν για το σκοπό αυτό.

Το υπουργείο ζητά να ενημερωθεί για συνολικά αποτελέσματα των επανεξετάσεων, στις περιπτώσεις που έχουν φυλαχτεί από τα εργαστήρια οροί ατόμων που εξετάστηκαν με τεστ της εταιρίας ΑΒΒΟΤ. Τέλος, αναφέρει πως εάν κάποιο εργαστήριο δε διαθέτει αντιδραστήρια άλλης μεθόδου, πρέπει να επικοινωνήσει με το ΚΕΕΛ για την προμήθειά τους.