Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση Σημίτη που διακρίνεται για την ευκαμψία της απέναντι στις ΗΠΑ. Είναι, και μάλιστα πλειοδοτούν, τα εγχώρια αφεντικά με τις "αδέσμευτες" και "ανεξάρτητες" εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Θαυμάστε ορισμένα χαρακτηριστικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων: "Ελευθεροτυπία": "Τρία γιες από τον Κλίντον - Στροφή δεν πίεσε για διάλογο με την Τουρκία!" (σ.σ.: Γιατί να πιέσει για διάλογο με την Τουρκία ο Κλίντον αφού τον πρόσφερε γενναιόδωρα ο πρωθυπουργός;). Τα "Νέα": "Σύμφωνοι για Χάγη Κλίντον - Σημίτης". "Εθνος": "Στήριξη Κλίντον. (σ.σ. Φανταστείτε τι θα παθαίναμε αν δε μας στήριζε ο Κλίντον...).

Μερικές ακόμα τέτοιες "εθνικές επιτυχίες" και οι "έγκυρες" εφημερίδες θα ψάχνουν να βρουν - όχι τη χαμένη τους αξιοπιστία - τους αναγνώστες τους.

"Επενδύσεις" - μαμούθ από Αμερικανούς επιχειρηματίες προανήγγειλε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, από τη Ν. Υόρκη. Φυσικά, μη νομίσετε ότι οι πέραν του Ατλαντικού "επενδυτές" ενδιαφέρονται να έρθουν εδώ και να στήσουν τίποτε μεγαλοεπιχειρήσεις. Απλώς, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο υπουργός, επιθυμούν να "τζιράρουν" κεφάλαια μόνο στον τομέα των τηλεπικοινωνιών και στο χώρο των τραπεζών. Με άλλα λόγια, οι Αμερικάνοι έβαλαν στο μάτι τα καλύτερα "φιλέτα" της ελληνικής οικονομίας και αν καταλήξουν ποτέ να τα βάλουν στο χέρι, θα τα αγοράσουν και "μπιρ παρά". Κι αυτά τα ελεεινά "ξεπουλήματα" που ενδεχομένως μεθοδεύτηκαν, τα πλασάρει ως... "επενδύσεις - μαμούθ". "Εύγε", κύριε Παπαντωνίου για την... επιτυχία που είχατε κι εσείς στις ΗΠΑ!

Το ευρύτερο μήνυμα για τη ζωή φιλοδοξεί να μεταφέρει ο Σύλλογος Οικογένειας της θεραπευτικής κοινότητας η "Στροφή" με τις γιορταστικές του εκδηλώσεις.

Ανήμερα του Πάσχα ο σύλλογος θα γιορτάσει στις εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων του Δήμου Αθηναίων στον Αγιο Ανδρέα, από τις 10πμ - 5μμ. Τη Δευτέρα του Πάσχα θα γίνουν αγώνες στίβου, ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλεϊ στο Αλσος Βεϊκου του Δήμου Γαλατσίου, από τις 2 - 6 μμ.

Ο σύλλογος καλεί όσους θέλουν κοντά του για να μεταλαμπαδεύσουν το μήνυμα που μεταφέρουν τα παιδιά που αγωνίζονται για την απεξάρτησή τους.

"Η διατήρηση της σταθερότητας δεν είναι πλέον η αποκλειστική ευθύνη μιας μόνο χώρας. Το βαρύ καθήκον, που κάποτε επωμίζονταν μόνες οι ΗΠΑ, είναι τώρα, τουλάχιστον μερικά, η κοινή και από κοινού ευθύνη όλων των χωρών"!

Πρόκειται για απόσπασμα από την ομιλία του πρωθυπουργού στο Πανεπιστήμιο του Γιέιλ, με θέμα τις Διεθνείς Σχέσεις και το ρόλο της χώρας μας. Οσον αφορά το τελευταίο μέρος της πρότασης, αντί σχολίου, θα αφήσουμε τον πρωθυπουργό να φαντάζεται τον εαυτό του ως αρμόδιο για την ειρήνη στον κόσμο... Το άλλο όμως είναι πραγματικό μαργαριτάρι.

Για όσους δεν κατάλαβαν, μέχρι πρότινος - κατά τον Κ. Σημίτη - οι ΗΠΑ και μάλιστα "μόνες" (!) που είχαν αναλάβει το "βαρύ καθήκον" (!) για τη "σταθερότητα" (!!!) στον πλανήτη.

Δεν έχει σημασία να αναλογιστεί κανείς πλευρές αυτής της "σταθεροποιητικής" δράσης των ΗΠΑ, όπως στο Βιετνάμ, την Κορέα, τις Φιλιππίνες, τον Περσικό, τον Λίβανο, τη Λιβύη, την πρώην Γιουγκοσλαβία, τη Σομαλία, την Ελλάδα την ίδια. Σημασία έχει να σκεφτούμε - πρώτα και κύρια οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός - πού μπορεί να οδηγήσουν τον τόπο τέτοιοι και τόσο υποτελείς κυβερνώντες, όπως οι σημερινοί, που δε χάνουν ευκαιρία να επιδεικνύουν τον ευτελή ραγιαδισμό τους. Σε πείσμα ακόμα και της πρόσφατης, πολύ πρόσφατης Ιστορίας.

Πρόσωπο

Μπορίς Γιέλτσιν

Ελάχιστα και πολύ κοινότοπα, όπως άλλωστε αναμενόταν, έμειναν στην προεκλογική "φαρέτρα" του Προέδρου της Ρωσίας. Από όταν βγήκε από την αρκετά μακρόχρονη θεραπεία του από το Σανατόριο και αφού εξασφάλισε την υποστήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αλλά και του προέδρου των ΗΠΑ, όχι χωρίς σοβαρά ανταλλάγματα και ταπεινώσεις, άρχισε μετά προς το λαό να υπόσχεται "λαγούς με πετραχήλια". Αρχικά ακολούθησε την πάγια τακτική των ηγετών του είδους του να αντιπολιτεύονται... τον εαυτό τους στις προεκλογικές περιόδους. Εκανε αφ' υψηλού κριτική στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησής του, φτάνοντας μάλιστα στην πολύ γνωστή "σχιζοφρένεια" να απειλεί τους δικούς του ανθρώπους, που τήρησαν την ολόδική του πολιτική. Για τον εμφύλιο με την Τσετσενία επέλεξε πάλι το δρόμο της ψευδαίσθησης. Την ίδια ώρα που ο στρατός του έκανε "ίσωμα" τα χωριά που δεν υπέγραφαν τους όρους του, εκείνος από τη Μόσχα έλεγε πως βρίσκεται ήδη σε απευθείας διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός. Ολα αυτά τα τερτίπια, όμως, αποδείχτηκαν ότι "δεν έφταναν" και ο εκλεκτός της Δύσης έπρεπε να ανατρέξει για άλλη μια φορά στην πεπατημένη του αντικομμουνισμού. Εκεί "στο χώρο των παραμυθιών" δεν τον πιάνει κανείς και έτσι καταναλώνει πολύ από τον προεκλογικό του χρόνο, σπέρνοντας τον "τρόμο" μπροστά στον... επερχόμενο κίνδυνο. Ομως ακόμα και από το προπαγανδιστικό του επιτελείο ανησύχησαν από την τόση φτώχεια λόγου και όλο και περισσότεροι με τον τρόπο τους δημόσια τον συμβουλεύουν πως... δε φτάνει.

Π. Α.