Από τη στιγμή που οι νόμοι, οι οδηγίες και οι όποιες διατάξεις θεσμοθετούνται για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων, είναι απλώς λέξεις σε κάποια χαρτιά, από τη στιγμή δηλαδή που διατυπώνονται, αλλά δεν εφαρμόζονται, οι εργοδότες δεν έχουν κανένα λόγο να ενοχλούνται. Στην περίπτωση της οδηγίας 89/931 της ΕΟΚ, έχουμε να κάνουμε και με τη διαστρέβλωσή της, όπως καταγγέλλει η Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας της ΓΣΕΕ, από το Προεδρικό Διάταγμα 17/96.

Οπως μας είπε ο Χρ. Χατζής,γιατρός Εργασίας και μέλος της επιτροπής της ΓΣΕΕ, "με τον τρόπο που εισάγεται η οδηγία είναι ήδη "κολοβωμένη", γιατί η πρόβλεψη στο Προεδρικό Διάταγμα δεν είναι για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τα αριθμητικά δεδομένα της επιχείρησης, αλλά για επιχειρήσεις από 50 εργαζόμενους και πάνω". Στο Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο επικαλείται με τη σειρά του προηγούμενους νόμους και διατάγματα, είναι σαφές ότι για επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζόμενους, καθήκοντα τεχνικού ασφάλειας μπορεί να ασκήσει ακόμα και ο ίδιος ο εργοδότης ή ένας "επιμορφωμένος" εργαζόμενος και δεν είναι υποχρεωτική η αξιοποίηση κάποιας υπηρεσίας, πολύ περισσότερο που οι υποχρεώσεις των εργοδοτών διατυπώνονται "με την επιφύλαξη ειδικότερων ή πλέον δεσμευτικών διατάξεων".

Επίσης η επιτροπή τονίζει ότι δε δέχεται διαφοροποιήσεις "στη διασφάλιση των βασικών τουλάχιστον δικαιωμάτων των εργαζομένων και μάλιστα σε θέματα υγείας και ασφάλειας κατά την εργασία με κριτήριο το πόσο μεγάλη ή μικρή είναι η επιχείρηση στην οποία εργάζονται ή αν η επιχείρηση απασχολεί 49 και όχι 50 εργαζόμενους. Αλλωστε κάτι τέτοιο ακυρώνει και το πνεύμα και το γράμμα της οδηγίας".

Με το Προεδρικό Διάταγμα 17/96 επανέρχονται στο προσκήνιο οι Εξωτερικές Υπηρεσίες Υγιεινής και Ασφάλειας (ΕΞΥΠΠ), οι οποίες είχαν θεσπιστεί με το ν.1568/85. "Για πρώτη φορά ο νομοθέτης φεύγει από τη μονοσήμαντη αναφορά σε γιατρό Εργασίας και τεχνικό ασφάλειας, που στο μεταξύ είχε φροντίσει να μην υπάρχουν. Η έννοια της υπηρεσίας από μόνη της σημαίνει ότι έχει στελέχωση που υπερβαίνει ένα άνθρωπο ή μια επιστημονική ιδιότητα", τονίζει ο Χ. Χατζής.Αλλά η θετική αυτή διάταξη ακυρώνεται από τη στιγμή που δεν υπάρχει ειδικότερη πρόβλεψη για κρατική παρέμβαση. Αυτές τις υπηρεσίες μπορούν να τις συστήσουν και ιδιώτες, ώστε να προσφέρουν ανάλογες υπηρεσίες σε όποιες επιχειρήσεις προτιμήσουν να αναθέσουν σε τρίτους το έργο της υγιεινής και ασφάλειας. Η λειτουργία αυτών των υπηρεσιών, καθώς και οι προϋποθέσεις άσκησής της θα εγκρίνεται από τις ...Επιθεωρήσεις Εργασίας.

Ομως η επιτροπή της ΓΣΕΕ είναι απόλυτη, σημειώνοντας ότι "το θέμα δεν είναι για το τι δυνατότητες παρέχονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία να αναπτυχθεί και στον τομέα αυτών των υπηρεσιών, αλλά για το ποιες είναι οι υποχρεώσεις του δημόσιου τομέα". Η θέση αυτή στηρίζεται στις υπαρκτές δυνατότητες που υπάρχουν για την ανάπτυξη αυτών των υπηρεσιών από το κράτος και την αναγκαιότητα να ελέγχονται οι ιδιώτες, πράγμα που φυσικά μπορεί να γίνει μόνο από μια ανάλογη και εξειδικευμένη υπηρεσία. Γι' αυτό τονίζεται ότι απαιτείται η: "Αμεση συγκρότηση και ουσιαστική λειτουργία αυτής της δημόσιου χαρακτήρα υποδομής σε υπηρεσίες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και ιατρικής της εργασίας, για τις οποίες υπάρχει ήδη και νομοθετική πρόβλεψη, αλλά και υλικές προϋποθέσεις. Κέντρο Διάγνωσης και Ιατρικής της Εργασίας, υπηρεσίες Ιατρικής και Εργασίας στα Κέντρα Υγείας βιομηχανικών περιοχών, στελέχωση του τομέα επαγγελματικών παθήσεων που προβλέπει ο Οργανισμός του Νοσοκομείου Νοσ. Θώρακος "Σωτηρία", συγκρότηση και λειτουργία τομέα ιατρικής της εργασίας στο Νοσοκομείο του Θριάσιου Πεδίου, Σύμφωνα με τις ομόφωνες προτάσεις όλων των κοινωνικών φορέων".

Αλλά και για το θέμα της έγκρισης λειτουργίας των εξωτερικών υπηρεσιών, η επιτροπή σημειώνει ότι για "το σκέλος των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας στο πλαίσιο της συγκρότησης, λειτουργίας, αδειοδότησης και ελέγχου των υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου, την κύρια ευθύνη και αρμοδιότητα έχει το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας".

Ξέφυγε από τον έλεγχο της κυβέρνησης και ο πληθωρισμός και ο στόχος του 5% (αρχή - τέλος) και 6,2% (μέσα επίπεδα) που είχε θέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το τέλος του 1996, θεωρείται πια από όλους όνειρο θερινής νυκτός. Σύμφωνα με υπολογισμούς του "Ρ" - παραθέτουμε στον πίνακα - ο πληθωρισμός στο τέλος του 1996, δεν προβλέπεται να κλείσει κάτω από 8% (αρχή - τέλος), ενώ σε μέσα επίπεδα θα κινηθεί μεταξύ 8,5% και 9%. Και κανείς, δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να κλείσει σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα στην περίπτωση που: α) Προκύψουν πρόωρες εκλογές. β) Ξεσπάσει κάποια νέα νομισματική κρίση στην Ευρωπαϊκή Ενωση. γ) Εκδηλωθεί κακοκαιρία και καταστρέψει αγροτικά προϊόντα. δ) Συνεχιστεί η άνοδος των διεθνών τιμών εισαγόμενων πρώτων υλών (πετρελαίου κλπ) ή ακόμη στο ενδεχόμενο που επιταχυνθεί η διολίσθηση της δραχμής απέναντι στα ξένα νομίσματα.

Η έξαρση της ακρίβειας στην αγορά και κατά συνέπεια η αναζωπύρωση του πληθωρισμού, οφείλεται αποκλειστικά και κύρια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Μια πολιτική, που έχει ανάγει σε πανάκεια για τη μείωση των κρατικών ελλειμμάτων, του πληθωρισμού, του δημόσιους χρέους και όλων των μεγάλων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των μισθωτών - συνταξιούχων και όλων των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, με όλα τα μέσα (εισοδηματική, φορολογική, νομισματική πολιτική κλπ). Οι βασικές αιτίες, που αγρίεψε το "τέρας" του πληθωρισμού στο πρώτο τρίμηνο του 1996, είναι μεταξύ άλλων οι ακόλουθες:

Πρώτον, η απόφαση της κυβέρνησης να φορτώσει και νέα φορολογικά βάρη στις πλάτες των εργαζομένων από το Γενάρη του 1996, με την αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα υγρά καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα, καθώς επίσης και τις τσουχτερές αυξήσεις των τιμολογίων του ΟΤΕ, ώστε να γίνει... ελκυστική η ιδιωτικοποίησή του.

Δεύτερον, οι τσουχτερές αυξήσεις στα διάφορα εμπορεύματα και υπηρεσίες, που επέβαλαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, εκμεταλλευόμενοι την "απελευθερωμένη" αγορά που τους επιτρέπει να ανεβάζουν ανεξέλεγκτα και όποτε θέλουν τις τιμές, με μοναδικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Δείγμα γραφής των συνεπειών της "απελευθερωμένης" αγοράς - που ισοδυναμεί με απελευθέρωση της ασυδοσίας και της αισχροκέρδειας - είναι και οι τσουχτερές αυξήσεις στ' ασφάλιστρα οχημάτων, που επέβαλαν στις αρχές του 1996 οι ασφαλιστικές εταιρίες.

Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο, πως η έξαρση του πληθωρισμού που σημειώθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 1996 και θα συνεχιστεί και αυτό το μήνα, ανατρέπει τη θεωρία εκείνων που υποστηρίζουν πως τάχα φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό. Κι αυτό γιατί η τελευταία αύξηση που δόθηκε στους μισθούς και συντάξεις, ήταν πέρσι τον Ιούλη, αφού οι αυξήσεις που αποφασίστηκαν με την εισοδηματική πολιτική του 1996 στους μισθωτούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και στους συνταξιούχους, δεν έχουν ακόμη δοθεί.Ομως, μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 1996 - σύγκριση Μάρτη με Δεκέμβρη 1995 - ο πληθωρισμός αυξήθηκε 3%.

Ο "Ρ" επεξεργάστηκε δύο διαφορετικά σενάρια για την εξέλιξη του επίσημου τιμαρίθμου στους επόμενους μήνες - που θα καθορίσουν και το ρυθμό με τον οποίο θα τρέχει μέχρι και το τέλος του 1996 ο πληθωρισμός.

Από τα σενάρια αυτά, προκύπτει ότι στην καλύτερη περίπτωση ο πληθωρισμός θα τρέχει στο τέλος του 1996 αρχή - τέλος με ρυθμό από 7,9% (σενάριο Α) και 9% (σενάριο Β), ενώ σε μέσα επίπεδα θα τρέχει με ρυθμό 8,4% (σενάριο Α) και 9% (σενάριο Β). Η εξέλιξη αυτή του πληθωρισμού, ανατρέπει και τους στόχους της κυβέρνησης για άλλα βασικά μεγέθη της οικονομίας. Για παράδειγμα, θα φρενάρει την πτωτική τάση των επιτοκίων, τα οποία δεν αποκλείεται και να αυξηθούν. Η διατήρηση των επιτοκίων στα σημερινά επίπεδα ή αύξησή τους, θα έχει σαν συνέπεια να απαιτηθεί μεγαλύτερη δαπάνη του δημοσίου για την πληρωμή των τόκων του δημόσιου χρέους, από εκείνη που είχε προϋπολογιστεί. Αυτό με τη σειρά του, θα έχει σαν συνέπεια την παραπέρα διόγκωση των ελλειμμάτων από τα επίπεδα που είχαν προϋπολογιστεί ή του δημόσιου χρέους.

Μπροστά στα προβλήματα, που προκαλεί η συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής, η κυβέρνηση αντιδρά σπασμωδικά με μέτρα ή ημίμετρα που από τη μια κάνουν σκληρότερη τη λιτότητα για τους εργαζόμενους και από την άλλη αναπαράγουν το φαύλο κύκλο των αδιεξόδων. Ενδεικτικά από αυτή την άποψη είναι και τα "πυροσβεστικά" μέτρα για τη συγκράτηση των τιμών στα υγρά καύσιμα ή τα σενάρια νέας δέσμης μέτρων, για έκτακτες περικοπές των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Στο "τοπίο" της νομοθεσίας για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας στη χώρα μας υπήρξε πρόσφατα μια ακόμα προσπάθεια εμπλουτισμού με την κύρωση των οδηγιών 89/931 και 91/383 της ΕΟΚ,με αρκετά χρόνια καθυστέρηση. Παρ' όλα αυτά δεν αρκεί η θέσπιση ορισμένων θετικών διατάξεων (αν ψάξεις, θα βρεθούν στα χαρτιά αρκετές) για να μπει τάξη στη σημερινή σκόπιμα χαοτική και απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στους τόπους δουλιάς και να προστατευτεί αποτελεσματικά η ζωή και η υγεία των εργαζομένων από τις εγκληματικές παραβιάσεις των εργοδοτών και την έλλειψη μηχανισμών άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου για την εφαρμογή της υπάρχουσας έστω νομοθεσίας.

Προς αυτή την κατεύθυνση, της ουσιαστικής εφαρμογής και της συγκεκριμένης οδηγίας δηλαδή, η οποία δεν εξασφαλίζεται ουσιαστικά με το Προεδρικό Διάταγμα,κινούνται και οι παρατηρήσεις της επιτροπής της ΓΣΕΕ για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων, με αφορμή την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος. Οι ενστάσεις και οι παρατηρήσεις της επιτροπής εστιάζονται κυρίως στη συγκρότηση και λειτουργία των υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου και το εύρος εφαρμογής των νέων διατάξεων, αφού εξαιρούνται ακόμα οι επιχειρήσεις με μικρό αριθμό εργαζομένων.

Στο σχετικό κείμενο αναφέρεται χαρακτηριστικά: "Η ΓΣΕΕ δεν μπορεί να συναινέσει στον απλό ονοματισμό θεσμών. Πολύ δε περισσότερο στην ακύρωση στην πράξη βασικών θεσμών που εισήγαγε εδώ και 11 χρόνια η ίδια η πολιτεία - μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων - που αφορούν την εξειδικευμένη επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων, έναντι των επαγγελματικών κινδύνων"... "Θεωρεί κατά συνέπεια αναγκαία την άμεση ενεργοποίηση της σχετικής νομοθεσίας για την παραγωγή του απαραίτητου επιστημονικού δυναμικού, με άμεση προκήρυξη των θέσεων για ειδίκευση στην ιατρική της εργασίας, σύμφωνα και με την 110 απόφαση του ΚΕΣΥ (Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας) του Οκτωβρίου του 1994".

Η απαίτηση που προβάλλει η επιτροπή της ΓΣΕΕ βασίζεται σε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα χρειάζεται 700 γιατρούς εργασίας και διαθέτει μόνο 40,ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι για διάγνωση και αντιμετώπιση επαγγελματικών παθήσεων. Επίσης, σε όλη τη χώρα υπηρετούν μόλις 166 τεχνικοί και υγειονομικοί επιθεωρητές εργασίας, ενώ σε 17 νομαρχίες δεν υπηρετεί κανένας τεχνικός επιθεωρητής και στις πιο πολλές υπηρετεί μόνο ένας, που είναι αδύνατο να καλύψει τις ανάγκες ελέγχου, ενώ και η υλικοτεχνική υποδομή είναι σχεδόν ανύπαρκτη!

Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον κάθε 15 λεπτά γίνεται ένα εργατικό ατύχημα και κάθε τρεις μέρες ένα θανατηφόρο.Στοιχεία για την έκταση των επαγγελματικών ασθενειών στη χώρα μας δεν υπάρχουν! Αυτό, όταν, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ), ο αριθμός των νέων περιπτώσεων επαγγελματικών ασθενειών ανέρχεται σε 150 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο!

Δυο σημαντικά ζητήματα, για την άσκηση ουσιαστικής πολιτικής στον τομέα της υγιεινής και ασφάλειας, θίγει ο γιατρός Εργασίας Χ. Χατζής,με τον οποίο μιλήσαμε. Το ένα είναι η ανάγκη θεσμοθέτησης της λεγόμενης γραπτής εκτίμησης του επαγγελματικού κινδύνου και το άλλο η θέσπιση βιβλιαρίου επαγγελματικού κινδύνου για κάθε εργαζόμενο.

Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για την ανάγκη ανάληψης από ένα συγκεκριμένο άτομο της ευθύνης για την τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, έτσι ώστε να διασφαλίζεται ο υπεύθυνος έλεγχος και να αντιμετωπιστεί η σημερινή κατάσταση, όπου οι ευθύνες διαχέονται και πολλές φορές υπεύθυνος θεωρείται ακόμα και ο εργαζόμενος που έπεσε θύμα ενός εργατικού ατυχήματος ή και δυστυχήματος.

Ο Χ. Χατζής χρησιμοποιεί το παράδειγμα του δυστυχήματος σε φρεάτιο της ΕΥΔΑΠ,που στοίχισε τη ζωή σε δυο εργαζόμενους.

"Στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα από τα στοιχεία τα οποία θα ανακαλούντο θα ήταν αν η ΕΥΔΑΠ είχε κάνει γραπτή εκτίμηση της επικινδυνότητας των εργασιών σε φρεάτια και σε διαδικασίες και δραστηριότητες επισκευής και συντήρησης. Τι θα έλεγε η γραπτή εκτίμηση; Θα έλεγε ότι δεν υφίσταται η επικινδυνότητα ή ότι είναι χαμηλού βαθμού, αλλά στο μεταξύ θα είχαμε δυο θύματα. Πού βασίστηκε αυτή η εκτίμηση; Εγιναν μετρήσεις; Αν βασίστηκε σε πραγματικά δεδομένα, θα εξεταστούν οι ελλείψεις και πώς δικαιολογείται το δυστύχημα. Αν η εκτίμηση είναι ψευδεπίγραφη, σημαίνει ότι κάποιος εκτίμησε κάποια επικινδυνότητα σαν μηδενική τη στιγμή που στην πράξη αποδεικνύεται ότι όχι απλώς μηδενική δεν ήταν, αλλά οδήγησε και κάποιους στο θάνατο. Οι συνέπειες πια θα συγκεκριμενοποιούνται γιατί κάποιος έχει υπογράψει είτε γιατρός για θέματα υγείας είτε τεχνικός για θέματα ασφάλειας. Αλλά ποιος θα βρεθεί να υπογράψει ψευδώς; Οταν θα είναι υποχρεωμένος να εκτιμήσει ενυπογράφως, θα το σκεφτεί δυο φορές πριν υπογράψει ψευδώς".

Αλλά εξίσου σημαντικό θεσμικό μέτρο προστασίας της υγείας των εργαζομένων είναι το ατομικό βιβλιάριο επαγγελματικού κινδύνου.Οπως μας είπε ο Χ. Χατζής,"δεν είναι ένα απλό βιβλιάριο. Η θεσμική αξία του είναι ότι πλέον κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να συνοδεύεται στην εργασιακή του ζωή από ένα αντίστοιχο με αυτό της ασθενείας βιβλιάριο, στο οποίο θα κωδικοποιούνται κάθε φορά - π. χ. δουλεύεις σε μια χημική βιομηχανία - οι κίνδυνοι, καθώς και οι εξετάσεις στις οποίες θα πρέπει να υποβάλλεται ο εργαζόμενος με βάση αυτούς τους κινδύνους. Ακόμα κι αν αλλάζει εργασία, το ζητούμενο είναι να υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης αυτής της διακύμανσης και να συγκεκριμενοποιεί ο γιατρός το περιεχόμενο της ιατρικής επίβλεψης, όχι γενικά και αόριστα, αλλά σε σχέση με τους επαγγελματικούς κινδύνους που εκτίθεσαι, έτσι ώστε να γίνονται οι απαραίτητες εξετάσεις. Ενας που εκτίθεται στο θόρυβο, μπορεί να κάνει κάθε χρόνο εξετάσεις, αλλά οι εξετάσεις ποτέ να μην περιλαμβάνουν το ακοογράφημα και αν το κάνει να δει ότι εδώ και πέντε χρόνια είναι ήδη κουφός. Αυτή είναι η θεσμική λειτουργία αυτού του βιβλιαρίου".

Τα κείμενα έγραψε ο Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Πρόσφατα έτυχε να συνοδεύσω κάποιον ασθενή συγγενή μου στο Νοσοκομείο της Λαμίας, στο Πνευμονολογικό Τμήμα, και έφριξα. Είδα την κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο σ' όλα τα επίπεδα, από περίθαλψη ασθενών έως τη γενικότερη οργάνωση. Για εκατό και πλέον ασθενείς αναλογούν μόνο δυο γιατροί, εκ των οποίων ο ένας κάνει και βάρδια για εφημερία. Οσο για τις νοσοκόμες, δυο άτομα αντιστοιχούν σε κάθε βάρδια για όλους αυτούς τους ασθενείς. Και ρωτώ τον αρμόδιο υπουργό, πώς μπορούν να δουλέψουν τόσο λίγοι γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό και να εξυπηρετήσουν τόσους ασθενείς;

Το Νοσοκομείο της Λαμίας βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας και εξυπηρετεί μια μεγάλη περιοχή, κι όμως δεν υπάρχει τίποτα σύγχρονο στην όλη υποδομή του, στα εργαστήριά του, στους χώρους των ασθενών. Οσο για ειδικότητες γιατρών αυτές δεν υπάρχουν.

Κοντεύει να φύγει ο εικοστός αιώνας και στην επαρχία η περίθαλψη η νοσοκομειακή, είναι πρωτόγονη έως και ανύπαρκτη σε πολλά μέρη. Πού είναι η αποκέντρωση που θα κάνατε κύριοι της σοσιαλιστικής κυβέρνησης για μας, τον λαό της επαρχίας; Μας κοροϊδεύετε; Για το λαό το πρώτιστο αγαθό είναι η καλή περίθαλψη της υγείας του και η παιδεία. Δυστυχώς, όμως, εσείς ήρθατε και συμπληρώσατε το έργο της διάλυσης των προκατόχων σας.

Για όλα αυτά αφάνταστα λυπάμαι, γιατί ως αγωνιστής της Εθνικής μας Αντίστασης που είμαι, σκέπτομαι πόσα δώσαμε εμείς της γενιάς μου για την πατρίδα και εσείς δυστυχώς ήρθατε και τα κάνατε θάλασσα. Τα γράφω όλα αυτά με μεγάλη αγανάκτηση, γιατί και εγώ αγωνίστηκα για να βγείτε στην εξουσία, αλλά δυστυχώς εσείς με εξαπατήσατε, όπως και ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΚΩΣΤΑΣ

Τσούκα Φθιώτιδος

Τα ΜΜΕ στην εποχή μας προβάλλουν - με μεγαλύτερη ένταση και περισσότερη διαφάνεια - τις ολέθριες διαστάσεις της ανθρώπινης σχιζοφρένειας και τη χωρίς φραγμό αισχροκέρδεια της καπιταλιστικής κοινωνίας μας.

Αυτή η πληροφόρηση, σαν έκρηξη βόμβας, έσκασε ανάμεσα στο μέχρι χτες εφησυχασμένο αγοραστικό κοινό. Η ξαφνική αλήθεια, όμως, δεν πρέπει να μας παραξενεύει και να μας πανικοβάλλει. Αντίθετα, πρέπει να σκεφτούμε λογικά και ψύχραιμα, πως η αποχή μας από τα επικίνδυνα τρόφιμα δεν αρκεί για να μας σώσει τη ζωή μας, μια και στο τέλος - αποφεύγοντας το ένα και το άλλο - θα πεθάνουμε από ασιτία.

Το ποτήρι ξεχείλισε. Εφτασε, μετά την απειλή της μετάδοσης σε μας της θανατηφόρας αρρώστιας των τρελών αγελάδων, ο καιρός ν' αναλογιστούμε την περίπτωση της αντεπίθεσης και τον τρόπο με τον οποίο θ' αντιμετωπίσουμε την καινούρια πραγματικότητα. Πρέπει ν' απαιτήσουμε, πρώτα απ' όλα, ν' αναλάβει τις δικές του ευθύνες το συνένοχο κράτος, με τον σωστό έλεγχο στα εισαγόμενα και ντόπια προϊόντα και να κάτσει στο σκαμνί όποιον προσπάθησε ή προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την άγνοιά μας.

Κανένας μας δεν πρέπει να ξεχνά πως οι "τρελές αγελάδες" σηματοδοτούν απόλυτα την ασυνείδητη πορεία του αυξανόμενου κέρδους. Οι μεγαλέμποροι - εδώ και χρόνια - διοχετεύουν στο λαό για κατανάλωση μολυσμένα κρέατα κι αλλαντικά, κοτόπουλα κι αυγά με σαλμονέλα, γάλατα και τυριά νοθευμένα, λαχανικά και φρούτα ραντισμένα με φυτοφάρμακα, κι ένα σωρό άλλες ακατάλληλες τροφές για τη δημόσια υγεία.

Βέβαια, όταν το κακό ξεκινά από την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική και το ευρωπαϊκό της σύνθημα: "Ξεζουμίστε, όπως μπορείτε, τον ελληνικό λαό", άραγε τι πρέπει να ελπίζουμε πως θα διορθωθεί στην πατρίδα μας;

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΠΑΡΑΣ,Θεσσαλονίκη: (Με αφορμή την πρόταση βουλευτών της ΝΔ και της ΠΟΛ.ΑΝ. για αποφυλάκιση των χουντικών). "Ο βουλευτής της Πολιτικής Ανοιξης Ανδρέας Λεντάκης, πρότεινε να βγουν οι χουντικοί και να τους χορηγηθεί και περίθαλψη, ενώ ο βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Παναγιωτόπουλος, που συμφώνησε με την πρόταση, έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει πως οι πληγές μετά από τόσα χρόνια έκλεισαν και πως πουθενά στον κόσμο πραξικοπηματίες δεν έχουν μείνει τόσο στη φυλακή. Οι πληγές της χούντας όμως δεν έκλεισαν, γιατί κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα χιλιάδες εγκλήματα της χούντας, τις δολοφονίες του Μανδηλαρά, του Τσαρουχά, του Ελή, του Χαλκίδη, του Μπεκροδημήτρη, το έγκλημα της Κύπρου, τους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους, τα βασανιστήρια, τις φυλακές, τις εξορίες και τα θύματα του Πολυτεχνείου. Εφτά χρόνια σταύρωσαν τον ελληνικό λαό και πρώτους από όλους τους κομμουνιστές και κάθε τίμιο πατριώτη που πάλευε για το γκρέμισμα της ξενόδουλης αμερικανονατοϊκής φασιστικής χούντας".

ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ,Θεσσαλονίκη: 51 χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, προέχει η διαφύλαξη της ειρήνης. Της "ειρήνης" που δεν επιβάλλεται από τους δυνατούς με τα όπλα, τη βία, το εμπάργκο. Με τη "νέα τάξη" οι ισχυροί του πλανήτη μας επινόησαν τον ψευδεπίγραφο "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη", όχι για να την προστατεύσουν - αφού αυτοί οι ίδιοι την υπονομεύουν - αλλά για να εξαπατήσουν τους λαούς και στο όνομά της να μπορούν να επεμβαίνουν στις χώρες τους ωμά, σαν τοποτηρητές και επικυρίαρχοι με το πρόσχημα των "ειρηνοποιών".

Η ειρήνη εξασφαλίζεται με εθνική ανεξαρτησία, ελευθερία, συνεργασία και φιλία των λαών. Αυτή την ειρήνη μπορούν να την οικοδομήσουν και την εδραιώσουν οι λαοί, όταν αφυπνιστούν και συνειδητοποιήσουν τη δύναμη της οργανωμένης πάλης τους, ενάντια στη βαρβαρότητα και ενάντια σ' αυτούς που την επιβουλεύονται. Από αυτόν τον τιτάνιο αγώνα δεν πρέπει να λείπει κανένας, γιατί η ειρήνη και η ελευθερία είναι υπόθεση όλων μας.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΑΛΙΑΝΑΤΟΣ,Πειραιάς: Η διεθνιστική αλληλεγγύη του Ελληνοκουβανικού Συλλόγου Πειραιά συνεχίζεται με την ίδια πάντα πίστη και αγωνιστική διάθεση. Στα μέσα του περασμένου μήνα αποστείλαμε το 8ο φορτίο στις αποθήκες του Χολαργού, που το αποτελούσαν 70 κούτες με διάφορα τρόφιμα. Από αυτές 50 προορίζονται για την Κούβα και 20 για τη Βοσνία.

Ευχαριστούμε τον Κοκκινιώτικο λαό που άμεσα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας. Κάνουμε έκκληση να συνεχίσει την προσπάθειά του αυτή για βοήθεια προς τους λαούς που υποφέρουν. Επίσης ευχαριστούμε και τους αντιστασιακούς της ΠΕΑΕΑ Κοκκινιάς για την παραχώρηση των γραφείων τους στην αποθήκευση των κιβωτίων. Και τους καλούμε να συμμετέχουν στις αντιαμερικανικές εκδηλώσεις που γίνονται υπέρ της ειρήνης και φιλίας των λαών.

Καταδικάζουμε τέλος, τις ωμές αεροπορικές γκαγκστερικές επιδρομές των Αμερικάνων εναντίον της Κούβας, και επικροτούμε τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπισαν οι Κουβανοί, συντρίβοντάς τους. (Τηλέφωνο επικοινωνίας για βοήθεια: 4930.908).

Είναι ντροπή και αίσχος! Σε μια χώρα της ΕΕ οι κυβερνώντες να υποχρεώνουν τους ηλικιωμένους, τη γενιά της Εθνικής Αντίστασης, τα περιβόητα "περήφανα γηρατειά", να κατεβαίνουν στους δρόμους με βροχές, με κρύο, για να διεκδικήσουν το δίκιο τους.

Ανθρωποι άρρωστοι, ανήμποροι, ανάπηροι, με πατερίτσες και με την "ψυχή στο στόμα", να ζητούν από την πολιτεία τα δικαιώματα εκείνα που κατέκτησαν με σκληρούς αγώνες κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής.

Μας αντιμετωπίζουν με φασιστικά μέσα, ρόπαλα, δακρυγόνα, αλλά και ψεύτικες υποσχέσεις. Αυτοί κατασπαταλούν δισεκατομμύρια για τον εαυτό τους, τους ημετέρους και τους αεριτζήδες, ενώ εμείς οι χαμηλοσυνταξιούχοι περνάμε "μαύρο" χειμώνα. Από τις 86 χιλιάδες που παίρνω οι 70 χιλ. είναι έξοδα σε ληστρικές ΔΕΚΟ, πετρέλαια, φάρμακα κ.ά. Επιτέλους, πού το πάνε; Ριχτήκανε σαν τους πεινασμένους λύκους επάνω σ' απροστάτευτο κοπάδι.

Από τότε που μας ρίξανε στον "λάκκο των λεόντων" της ΕΕ, του Μάαστριχτ, περνάμε τις χειρότερες μέρες που έχω νιώσει στα 84 χρόνια της ζωής μου.

Η ακρίβεια ξέφρενα καλπάζει προς τα ύψη, 1.500 - 1.600 τα φασολάκια, 500 δρχ. το κουνουπίδι, 200 δρχ. το μαρούλι και η ζωή τραβά την ανηφόρα.

Μαύρες μέρες, μαύρες νύχτες, μαύρο Πάσχα. Επιτέλους, πού το πάνε οι εγκέφαλοι κυβερνώντες μας; Και εμείς ως πότε θ' ανεχόμαστε τη μονόπλευρη λιτότητα; Η μόνη λύση είναι ο αγώνας. Και αυτός θα μπορέσει να δικαιωθεί μόνο όταν όλοι οργανωθούμε και συσπειρωθούμε γύρω από τα σωματεία μας, για να κερδίσουμε τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια μας.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΨΙΑΣ

Αγ. Ανάργυροι, Αθήνα

Οι δύο νεκροί εργάτες ανασύρονται από το φρεάτιο της ΕΥΔΑΠ, πριν δύο χρόνια