Δυο σημαντικά ζητήματα, για την άσκηση ουσιαστικής πολιτικής στον τομέα της υγιεινής και ασφάλειας, θίγει ο γιατρός Εργασίας Χ. Χατζής,με τον οποίο μιλήσαμε. Το ένα είναι η ανάγκη θεσμοθέτησης της λεγόμενης γραπτής εκτίμησης του επαγγελματικού κινδύνου και το άλλο η θέσπιση βιβλιαρίου επαγγελματικού κινδύνου για κάθε εργαζόμενο.

Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για την ανάγκη ανάληψης από ένα συγκεκριμένο άτομο της ευθύνης για την τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, έτσι ώστε να διασφαλίζεται ο υπεύθυνος έλεγχος και να αντιμετωπιστεί η σημερινή κατάσταση, όπου οι ευθύνες διαχέονται και πολλές φορές υπεύθυνος θεωρείται ακόμα και ο εργαζόμενος που έπεσε θύμα ενός εργατικού ατυχήματος ή και δυστυχήματος.

Ο Χ. Χατζής χρησιμοποιεί το παράδειγμα του δυστυχήματος σε φρεάτιο της ΕΥΔΑΠ,που στοίχισε τη ζωή σε δυο εργαζόμενους.

"Στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα από τα στοιχεία τα οποία θα ανακαλούντο θα ήταν αν η ΕΥΔΑΠ είχε κάνει γραπτή εκτίμηση της επικινδυνότητας των εργασιών σε φρεάτια και σε διαδικασίες και δραστηριότητες επισκευής και συντήρησης. Τι θα έλεγε η γραπτή εκτίμηση; Θα έλεγε ότι δεν υφίσταται η επικινδυνότητα ή ότι είναι χαμηλού βαθμού, αλλά στο μεταξύ θα είχαμε δυο θύματα. Πού βασίστηκε αυτή η εκτίμηση; Εγιναν μετρήσεις; Αν βασίστηκε σε πραγματικά δεδομένα, θα εξεταστούν οι ελλείψεις και πώς δικαιολογείται το δυστύχημα. Αν η εκτίμηση είναι ψευδεπίγραφη, σημαίνει ότι κάποιος εκτίμησε κάποια επικινδυνότητα σαν μηδενική τη στιγμή που στην πράξη αποδεικνύεται ότι όχι απλώς μηδενική δεν ήταν, αλλά οδήγησε και κάποιους στο θάνατο. Οι συνέπειες πια θα συγκεκριμενοποιούνται γιατί κάποιος έχει υπογράψει είτε γιατρός για θέματα υγείας είτε τεχνικός για θέματα ασφάλειας. Αλλά ποιος θα βρεθεί να υπογράψει ψευδώς; Οταν θα είναι υποχρεωμένος να εκτιμήσει ενυπογράφως, θα το σκεφτεί δυο φορές πριν υπογράψει ψευδώς".

Αλλά εξίσου σημαντικό θεσμικό μέτρο προστασίας της υγείας των εργαζομένων είναι το ατομικό βιβλιάριο επαγγελματικού κινδύνου.Οπως μας είπε ο Χ. Χατζής,"δεν είναι ένα απλό βιβλιάριο. Η θεσμική αξία του είναι ότι πλέον κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να συνοδεύεται στην εργασιακή του ζωή από ένα αντίστοιχο με αυτό της ασθενείας βιβλιάριο, στο οποίο θα κωδικοποιούνται κάθε φορά - π. χ. δουλεύεις σε μια χημική βιομηχανία - οι κίνδυνοι, καθώς και οι εξετάσεις στις οποίες θα πρέπει να υποβάλλεται ο εργαζόμενος με βάση αυτούς τους κινδύνους. Ακόμα κι αν αλλάζει εργασία, το ζητούμενο είναι να υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης αυτής της διακύμανσης και να συγκεκριμενοποιεί ο γιατρός το περιεχόμενο της ιατρικής επίβλεψης, όχι γενικά και αόριστα, αλλά σε σχέση με τους επαγγελματικούς κινδύνους που εκτίθεσαι, έτσι ώστε να γίνονται οι απαραίτητες εξετάσεις. Ενας που εκτίθεται στο θόρυβο, μπορεί να κάνει κάθε χρόνο εξετάσεις, αλλά οι εξετάσεις ποτέ να μην περιλαμβάνουν το ακοογράφημα και αν το κάνει να δει ότι εδώ και πέντε χρόνια είναι ήδη κουφός. Αυτή είναι η θεσμική λειτουργία αυτού του βιβλιαρίου".

Τα κείμενα έγραψε ο Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ