Ξανασηκώνει και πάλι κεφάλι ο πληθωρισμός, η αναζωπύρωση του οποίου είναι γεγονός και ήδη προκαλεί, από τη μια, παραπέρα μείωση των λαϊκών εισοδημάτων και και, από την άλλη, αλυσιδωτές, αρνητικές παρενέργειες στην οικονομία. Σύμφωνα με υπολογισμούς του "Ρ", ο πληθωρισμός στο τέλος του 1996 θα κλείσει πάνω από 8% (αρχή - τέλος) και κοντά στο 9% σε μέσα επίπεδα.Ετσι, στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι φέτος γύρω στις 3 μονάδες ή 60% πάνω από τον επίσημα διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης, που ήταν 5% (αρχή - τέλος) και 6,2% σε μέσα επίπεδα.

Η εξέλιξη αυτή ανατρέπει τους ισχυρισμούς όλων εκείνων, που υποστηρίζουν ότι, τάχα, φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό και τεκμηριώνει ακόμη περισσότερο την άποψη ότι στην Ελλάδα είχαμε και έχουμε πληθωρισμό υπερκερδών και ασύδοτης δράσης του μεγάλου κεφαλαίου. Φτάνει μόνο να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμη χορηγηθεί οι ισχνές αυξήσεις μισθών και συντάξεων (θα χορηγηθούν από την 1η Μάη). Γεγονός που κάνει τις ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις στην αγορά - που επιβάλλουν ελέω "απελευθέρωσης" οι μεγαλοεπιχειρηματίες για να αυξήσουν τα κέρδη τους - το μοναδικό, ουσιαστικά, δράστη της έξαρσης του πληθωρισμού.

Η ανοδική πορεία του πληθωρισμού, όμως, θα επιδεινώσει την κατάσταση και σε άλλα βασικά μεγέθη της οικονομίας. Για παράδειγμα, η παραπέρα πτωτική τάση των επιτοκίων αρχίζει να γίνεται πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Γεγονός που θα έχει τις συνέπειές του στις δαπάνες του δημοσίου και, άρα, στα ελλείμματα, ενώ παρενέργειες θα υπάρξουν και στη λεγόμενη πολιτική της "σκληρής" δραχμής, με αντίστοιχες συνέπειες στο εξωτερικό χρέος του δημοσίου. Και ενώ οι αιτίες της νέας έξαρσης του πληθωρισμού είναι εξόφθαλμα φανερές, η κυβέρνηση συνεχίζει στην πεπατημένη της σκληρής, μονόπλευρης λιτότητας. Ηδη, επεξεργάζεται και νέα αντιλαϊκά μέτρα (περικοπές δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα κλπ.), προκειμένου να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στις Βρυξέλλες με το πρόγραμμα "σύγκλισης", την απαρέγκλιτη εφαρμογή του οποίου επανέλαβε προχτές ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης.