Το πρόβλημα των ελληνοτουρκικών διαφορών δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί, χωρίς να τεθεί το ζήτημα της στρατηγικής των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή του Αιγαίου, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται έξω από τους ανταγωνισμούς και τα μεγάλα συμφέροντα που παίζονται στην περιοχή ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Αυτό σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας χτες στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση της Βουλής, με θέμα την ενημέρωση για το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων, τόνισε:

"Ο πρωθυπουργός, μετά την κρίση στα Ιμια, πραγματοποίησε επισκέψεις σε χώρες της ΕΕ και στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Ποια είναι τα αποτελέσματα των επισκέψεων αυτών, τόσο στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όσο και στην Ουάσιγκτον; Από πλευράς συμπαράστασης, μηδέν εις το πηλίκον, πράγμα αναμενόμενο και φυσιολογικό, κατά τη δική μας γνώμη. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι αυτό κυρίως. Ο πρωθυπουργός επέστρεψε με τις βαλίτσες του γεμάτες με νέες δεσμεύσεις, εκβιασμούς και πιέσεις.

Ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, μίλησε για την ανάγκη να προωθηθεί η ελληνοαμερικανική συμμαχία στα βαλκανικά πράγματα. Εμείς, μια τέτοια συμμαχία τη θεωρούμε επικίνδυνη για τους λαούς των Βαλκανίων, ωφέλιμη ταυτόχρονα για τους Αμερικανούς επιχειρηματίες, που ενδιαφέρονται για επενδύσεις στην περιοχή και κέρδη.

Στην ουσία, καμία κυβέρνηση, ούτε βεβαίως και η ηγεσία των ΗΠΑ, δεν ομολόγησε ότι στο συγκεκριμένο πρόβλημα που προέκυψε με τις βραχονησίδες η Ελλάδα έχει δίκιο, και, το χειρότερο, καμία κυβέρνηση δε δήλωσε ότι θα ασκήσει πίεση στην τουρκική κυβέρνηση, θα καταδικάσει τις ενέργειές της. Το αντίθετο. Δηλώθηκε ότι το πρόβλημα είναι νομικό, άρα, όχι πολιτικό και ότι οι δύο χώρες πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους, με διαιτητές τις ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα, άλλοτε δειλά άλλοτε καθαρά, τέθηκε ζήτημα αμφισβήτησης των μεταπολεμικών συνόρων, με διάφορα προσχήματα".

"Ο Ελληνας πρωθυπουργός γύρισε καταχαρούμενος, γιατί απέσπασε από τον κ. Κλίντον τη θέση για μη χρήση βίας.

Προσβάλλεται κυριολεκτικά η νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Πότε οι Αμερικανοί ηγέτες δε μίλησαν για ειρήνη και για μη χρήση βίας;

Οταν δολοφονούσαν τους Βιετναμέζους αγωνιστές και δηλητηρίαζαν τα εδάφη τους με αέρια, για το "καλό" της ειρήνης το έκαναν. Τους Σέρβους σκοτώνουν, για το καλό της ειρήνης, επίσης. Αλίμονο, αν η ειρήνη αφήνεται στα χέρια του Πενταγώνου ή της Γερμανίας, της Γαλλίας και των άλλων ΝΑΤΟικών ηγετικών δυνάμεων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των ελληνοτουρκικών διαφορών, χωρίς να τεθεί το ζήτημα της στρατηγικής των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή του Αιγαίου, έξω από τους ανταγωνισμούς και τα μεγάλα συμφέροντα που παίζονται στην περιοχή, ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Το δίλημμα "ναι ή όχι διάλογος" με την Τουρκία, εν πολλοίς, είναι τεχνητό και πλαστό, στο βαθμό που θεωρείται η πανάκεια του προβλήματος. Με τα σημερινά δεδομένα και με τα αποτελέσματα των επισκέψεων του πρωθυπουργού, είναι φανερό ότι η χώρα μας ωθείται σε ένα διάλογο που υπηρετεί συγκεκριμένα σχέδια:

"Γίνεται πολύς λόγος για την αξιοποίηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, προκειμένου να δικαιωθεί η Ελλάδα. Ακούμε ορισμένα μεγάλα λόγια, ότι δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτε από την παραπομπή της διαφοράς για τις βραχονησίδες στη Χάγη, αφού η χώρα μας δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Από πλευράς τύπου, έτσι είναι τα πράγματα. Αλλά αυτοί που σοφίζονται τέτοια επιχειρήματα κάνουν πως δεν ξέρουν δύο βασικά πράγματα:

1. Οτι, ακόμα και αν δικαιωθεί η Ελλάδα, πρόβλημα υπάρχει, ανοίγει ο δρόμος, πολιτικά ζητήματα να ανάγονται σε νομικά. Ανοίγει ο δρόμος, το θέμα των μεταπολεμικών συνόρων να αμφισβητείται και να καλούνται νομικά όργανα να καθορίζουν τα σύνορα.

2. Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι το Διεθνές Δικαστήριο είναι ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Οργανα σκοπιμότητας είναι και αυτά και, αν δεν ήταν ως τώρα, σίγουρα μετατρέπονται σε τέτοια. Εδώ ολόκληρος ΟΗΕ νομιμοποιεί τρομοκρατικές επεμβάσεις και καλύπτει τις παρανομίες σε βάρος λαών και περιμένουμε, ένα σώμα δικαστών να είναι ανεπηρέαστο από τις πιέσεις από τις ηγεσίες των ΗΠΑ ή της Γερμανίας λόγου χάρη;

Γι' αυτό και είμαστε αντίθετοι, πολιτικά ζητήματα να ανάγονται, με τη θέληση των κυβερνήσεων, σε νομικά. Δε θα συνηγορήσουμε σε τέτοια γλιστρήματα, όσο και αν χρησιμοποιούνται λογικοφανή επιχειρήματα".

"Το ενεργειακό πρόβλημα και τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα ευρωπαϊκών δυνάμεων και των ΗΠΑ, των πολυεθνικών, αποτελούν βασικό στοιχείο της σύγχρονης εκδοχής της ελληνοτουρκικής κρίσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του οικονομικού εντύπου "Επιλογή", Οκτώβρης 1994, το 1983, η ΕΣΣΔ παρήγαγε το 22,30% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Το 1993, εξ αιτίας των ανατροπών, η παραγωγή πετρελαίου στον αντίστοιχο χώρο έπεσε στο 12,8% της παγκόσμιας παραγωγής, παραμένει, όμως, εκ των ηγετικών δυνάμεων στον τομέα αυτό. Μετά τις ανατροπές, οι πολυεθνικές εταιρίες πετρελαίου άρχισαν να στρέφουν την προσοχή τους στο συγκεκριμένο χώρο, προσδοκώντας τεράστια κέρδη από επενδύσεις που έκαναν.

Μαγνητίζουν, επίσης, το ενδιαφέρον τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου, της Κασπίας, της Σιβηρίας και της Κεντρικής Ασίας, που προσφέρονται για εκμετάλλευση τα επόμενα 120 χρόνια. Ολα αυτά ανοίγουν την όρεξη των πολυεθνικών και των μητρικών τους χωρών για επενδύσεις. Αυτονόητος είναι, επίσης, ο ανταγωνισμός των πολυεθνικών για τον έλεγχο της ροής πετρελαίων προς τη Μεσόγειο.

Ηδη, μεγάλα κονσόρτσιουμ, στα οποία μετέχουν αμερικανικές εταιρίες, έχουν υπογράψει συμβόλαια για εκμετάλλευση των πετρελαίων του Καζαχστάν και του Αζερμπαϊτζάν. Η ΕΕ διακηρύσσει ότι ενδιαφέρεται για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης για λογαριασμό της, πράγμα που δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα του ελληνικού ή του βουλγαρικού λαού, πολύ περισσότερο, της Θράκης. Αντίθετα, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την κατασκευή άλλου αγωγού, που περνάει από τουρκικό έδαφος. Ο νικητής της μάχης αυτής θα κερδίσει δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και θα έχει τον έλεγχο των αγωγών, άρα θα ελέγχει γεωπολιτικά τις αντίστοιχες χώρες.

Οι περίφημοι σύμμαχοι της Ελλάδας καθορίζουν τη στάση τους στις ελληνοτουρκικές διαφορές, με κριτήριο τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου και όχι με βάση το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμφωνίες".

"Η επικίνδυνη ένταση με την Τουρκία έχει σχέση και με την υπόθεση των κοιτασμάτων στην περιοχή.

Είναι γνωστή η ανακάλυψη κοιτασμάτων έξω από τη Θάσο και σε βάθος 2.400 μέτρων, πριν ακόμα από 25 χρόνια. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι καλύπτει το 1/5 των αναγκών της χώρας. Το πετρέλαιο αυτό δε φθάνει ποτέ στην επιφάνεια, γιατί η ανακάλυψή του πυροδότησε τον τουρκικό επεκτατισμό επί μεγάλου τμήματος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και από τότε η Τουρκία απορρίπτει τους όρους της Σύμβασης της Γενεύης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Εκατόν δεκαεννέα κράτη έχουν υπογράψει τη σύμβαση αυτή, εκτός από τις ΗΠΑ, την Αγγλία, την τότε Δυτική Γερμανία και την Τουρκία. Να μην ξεχνάμε, επίσης, ότι δύο μέρες πριν την αμερικανόπνευστη εισβολή στην Κύπρο παραχωρείται η άδεια σε εταιρία πετρελαίων να προχωρήσει σε έρευνες στο Αιγαίο.

Υπάρχει έντονη κινητικότητα για την πετρελαιοφόρα περιοχή της Θάσου, καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι ο Τζορτζ Μπους, προσκαλεσμένος του εφοπλιστή Λάτση, φρόντισε να επισκεφθεί αυτήν την περιοχή. Αναμένεται δε να διεξαχθεί μεγάλη μάχη για τα πετρέλαια της περιοχής, όχι τόσο για τα οικονομικά κέρδη που θα βγουν, όσο γιατί διευκολύνεται η πρόσβαση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης.Πέρα από αυτά, υπάρχει και η απόρρητη έκθεση του ΙΓΜΕ - που έπαψε τελευταία να είναι απόρρητη - για κοιτάσματα ουρανίου στη Θράκη. Για το ζήτημα αυτό, η Τουρκία, με τη βοήθεια των Αμερικανών προστατών της, είναι ενημερωμένη, τόσο για το μέγεθος, όσο και την ποιότητα των ελληνικών κοιτασμάτων.

Θέτουμε, μάλιστα, το ερώτημα, με την ευκαιρία, αν δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές.

Συμπέρασμα: Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι η Θράκη παίζει στο βαλκανικό παιχνίδι, όπως και το Αιγαίο είναι αναπόσπαστο τμήμα του ευρωαμερικανικού ανταγωνισμού".

"1. Σήμερα συμπίπτουν οι άμεσες και μεσοπρόθεσμες επιδιώξεις των σοβινιστών της Τουρκίας με τα σχέδια των ΗΠΑ. Επομένως, εξακολουθεί να ισχύει η εκτίμηση που έχει το κόμμα μας, πως η απειλή από την Τουρκία είναι υπαρκτή, όσο εξακολουθούν να τη στηρίζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΔΕΕ και η ΕΕ, και όσο διατηρείται το αντιδημοκρατικό εσωτερικό καθεστώς.

2. Το ΚΚΕ διαφωνεί με την πολιτική που επεξεργάζεται η Ευρωπαϊκή Ενωση για Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα (ΚΕΠΠΑ). Ο προσανατολισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ιδιαίτερα δε των ΗΠΑ, είναι η ανατροπή των Συμφωνιών του Ελσίνκι και η αμφισβήτηση των διεθνών συνόρων και η δημιουργία νέων σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Γι' αυτό και η θέση ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης δε διασφαλίζει τη χώρα μας.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι επακόλουθο αυτού του σχεδιασμού θα είναι να καθορίζονται τα σύνορα, με βάση τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και κατά περίπτωση, επίσης, πάλι ανάλογα με τα συμφέροντά τους, να εφαρμόζεται το διεθνές δίκαιο, να παραβιάζονται διεθνείς συμφωνίες. Η αναγόρευση των εθνικών συνόρων σε ευρωπαϊκά σύνορα θα οδηγήσει σε νέες επικίνδυνες καταστάσεις, ενόψει της μελλοντικής ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.

Το κόμμα μας θα συνεχίσει να ενημερώνει τον ελληνικό λαό ότι πραγματική εθνική στρατηγική δεν μπορεί να χαραχτεί, όσο στη χώρα κυριαρχεί η πολιτική της συμμετοχής και συμμόρφωσης - υποτέλειας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ - ΔΕΕ - ΕΕ), η ασφάλεια της χώρας θα βρίσκεται σε κίνδυνο.

Η συμμετοχή στους οργανισμούς αυτούς περιορίζει ασφυκτικά τις δυνατότητες ελιγμών και χειρισμών προς όφελος του λαού και της χώρας, της ειρήνης στην περιοχή.

Οι θέσεις του ΚΚΕ, να απαγκιστρωθεί η χώρα από το ΝΑΤΟ, να διαλυθεί το ΝΑΤΟ, θα ξαναγίνουν σύντομα λαϊκό σύνθημα.

3. Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι πρέπει να αποφευχθούν μέτρα αντιπαράθεσης και πρόκλησης προς την Τουρκία. Με την Τουρκία, διάλογος μπορεί να γίνει, εφόσον αμοιβαία υπάρχει δέσμευση σεβασμού των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων.

- Το ΚΚΕ απορρίπτει τη θέση για προσφυγή σε Διεθνές Δικαστήριο, που θα αποφασίσει σε ποιον ανήκει η κυριαρχία σε νησιά και βραχονησίδες. Πρόκειται για πρόταση, που ανοίγει το δρόμο γενικής αμφισβήτησης των συνόρων της χώρας και γενικότερα στην περιοχή.

4. Ο ελληνικός λαός πρέπει να αυξήσει την επαγρύπνηση και ετοιμότητά του και να συμμετέχει σε έναν παλλαϊκό ενωτικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, για την εθνική ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της χώρας, την ειρήνη και την ομαλή συμβίωση - συνεργασία λαών και χωρών στην περιοχή, σε αντίθεση με την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε".

Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια να αναπτυχθούν συγκεκριμένες ενέργειες, που προωθούν τη φιλία μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας. Σ' αυτά τα πλαίσια, πραγματοποιήσαμε διπλή περιοδεία σε Χίο και Τσεσμέ - Αλάτσατιν.

Θα στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας κοινές εκδηλώσεις, με ελληνικές και τουρκικές μαζικές και κοινωνικές οργανώσεις, που να καταδικάζουν το μίσος μεταξύ των δύο λαών και να προάγουν τη φιλία και τη συνεργασία. Οι δύο λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν".

"Το θέμα αυτό, μάλλον, έχει βαλτώσει επικίνδυνα. Για άλλη μια φορά, κομματικές σκοπιμότητες μπαίνουν στην πρώτη γραμμή, κόντρα στην πραγματικότητα και στην αλήθεια. Οσο περνάει ο καιρός και δεν απεγκλωβίζεται η κυβέρνηση από την προηγούμενη δέσμευσή της, τόσο τα πράγματα μπορεί να πάρουν μια ξαφνική αρνητική τροπή και να χαθούν αυγά και καλάθια. Στο Κόσσοβο μαζεύονται κάποια σύννεφα, γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα θα επεκταθεί και θα επηρεάσει τη γειτονική χώρα. Τι περιμένει, λοιπόν, η κυβέρνηση; Αντί να χάνει χρόνο και να μελετά έναν κατάλογο ατελείωτο, με πιθανά ονόματα και συνδυασμούς, πρέπει να προχωρήσει, να ολοκληρώσει τη συμφωνία με τη γειτονική χώρα, διασφαλίζοντας αμοιβαία τα σύνορα, την καλή γειτονία, την ειρηνική συνεργασία, καταδικάζοντας κάθε προπαγάνδα εθνικισμού και αλυτρωτισμού".

"Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο συχνά ακούμε από όλα τα κόμματα ότι οι προτάσεις του ΚΚΕ είναι ουτοπικές, ανεδαφικές και εκτός πραγματικότητας. Οτι το ΚΚΕ δε βλέπει με ρεαλισμό τη "νέα τάξη πραγμάτων".

Κατ' αρχήν δηλώνουμε ότι, για μας, ρεαλιστικό είναι ό,τι συμφέρει την εθνική ανεξαρτησία των χωρών, την ειρηνική συνεργασία των λαών, την ειρήνη, το σεβασμό των συνόρων, των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ρεαλιστικό, για μας, είναι κάθε λαός να αποφασίζει για την τύχη του, για το παρόν και το μέλλον του, χωρίς την κηδεμονία και επικυριαρχία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ.

Ρεαλισμός, για μας, δεν είναι να διασχίζουν τη βαλκανική χερσόνησο οι μισθοφόροι και τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Γερμανίας, να υποδαυλίζουν τον εθνικισμό και το θρησκευτικό φανατισμό, να σκοτώνουν αμάχους, να βομβαρδίζουν και μετά να στέλνουν την ανθρωπιστική και οικονομική, δήθεν, βοήθεια. Για μας, ρεαλισμός δεν είναι η αιχμαλωσία λαών με συμφωνίες που συνάπτουν οι κυβερνήσεις τους με τους ιμπεριαλιστές.

Τέτοιοι "ρεαλιστές" δε θα γίνουμε. Είμαστε βέβαιοι ότι η πλάστιγγα δε θα γέρνει προς τα δεξιά για πολλά ακόμα χρόνια στην περιοχή. Η ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων θα βρει τον δάσκαλο της τα επόμενα χρόνια, από το αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα των λαών".

Την ενεργητική υποταγή της Ελλάδας στα συμφέροντα του διεθνούς ιμπεριαλισμού ως σημαία της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, υπερασπίστηκε χτες στη Βουλή ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης,κατά τη συζήτηση προ ημερήσιας διάταξης. "Η αλληλεγγύη με τους εταίρους και τους συμμάχους μας - είπε - αποτελεί μακροπρόθεσμα την καλύτερη προστατευτική ασπίδα για στιγμές δικής μας κρίσης".και πρόσθεσε: "Εάν επιθυμείς τη βοήθεια του πλησίον σου, θα πρέπει με τη σειρά σου να προσφέρεις έργο, να συμβάλεις και στο δικό του καλό, και όχι να τον θυμάσαι τη στιγμή της κρίσης σου ή να προσφεύγεις σ' αυτόν παρακλητικά για να ικανοποιήσει, όταν έχεις ανάγκη, τις επιθυμίες σου και τις προθέσεις σου. Η διεθνής κοινότητα, όπως κάθε κοινωνία, λειτουργεί ανταποδοτικά".Μάλιστα, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και για να δείξει ότι προς αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνησή του έκανε βήματα, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε, κάνοντας ταυτόχρονα και έμμεση κριτική στην προηγούμενη κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου: "Σε επίρρωση αυτής της αντίληψης έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια αναστροφής του κλίματος της αδράνειάς μας στις ευρύτερες διεθνείς σχέσεις και εμπλοκής μας στα διεθνή ζητήματα. Την πρόθεσή μας αυτή την έχουμε κοινοποιήσει σε όλους τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στις ΗΠΑ".

Αναλύοντας ακόμη περισσότερο την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησής του, ο Κ. Σημίτης ανέφερε τρεις άξονες πάνω στους οποίους αυτή η πολιτική βασίζεται. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στο ζήτημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ειδικότερα στη Διακυβερνητική για την αναθεώρηση της συνθήκης του Μάαστριχτ, επαναλαμβάνοντας γενικόλογες διακηρύξεις, γνωστές από το παρελθόν. Μεταξύ άλλων είπε πως η κυβέρνησή του συμφωνεί με τη Γερμανία ως προς τους μακροπρόθεσμους στόχους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και με τη Γαλλία και την Αγγλία για τη διατήρηση της ομοφωνίας στα όργανα της Ενωσης σε ζωτικής σημασίας ζητήματα. Επίσης, αναφέρθηκε στο ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και τέλος σε επιμέρους συμπτώσεις απόψεων με άλλες χώρες. Σχετικά με τα Βαλκάνια ο πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων, έκανε ειδική αναφορά στη συμφωνία που πέτυχε στις ΗΠΑ για κοινή ελληνοαμερικανική οικονομική διείσδυση στην περιοχή, δηλαδή για το γεγονός ότι η χώρα μας αναλαμβάνει το ρόλο γέφυρας πάνω από την οποία θα περάσει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, προωθώντας τις επιδιώξεις του στο μοίρασμα της Βαλκανικής. Τέλος, ο πρωθυπουργός επανέλαβε τις γνωστές του θέσεις για την ελληνοτουρκική κρίση και το Κυπριακό.

Συμφωνώντας, επί της ουσίας, με την κυβερνητική εξωτερική πολιτική, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μ. Εβερτ,στην αρχή της ομιλίας του επισήμανε ότι τώρα δικαιώνεται η πολιτική της ΝΔ, ενώ, στη συνέχεια, για λόγους αντιπολίτευσης και μόνο, άσκησε οξεία κριτική στους χειρισμούς του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη.

Αρχικά, υποστήριξε την αναγκαιότητα της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Μετά όμως, είπε ότι οι γνωστές δηλώσεις Κλίντον είναι απλώς επανάληψη των γενικών αρχών του ΟΗΕ, σημειώνοντας ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν μπορούσε να πει τίποτα διαφορετικό, επισημαίνοντας, ταυτόχρονα, ότι οι δηλώσεις αυτές δεν αποτελούν εγγύηση της ακεραιότητας της χώρας.

Ακολούθως, υπογράμμισε ότι ο Κ. Σημίτης δέχτηκε την αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας όλης της Δωδεκανήσου και κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι δεν ενημέρωσε για το σύνολο των συνομιλιών του στις ΗΠΑ. "Δημιουργείται η εντύπωση ότι όλοι μας μάθαμε την κορυφή του παγόβουνου. Γκρίζες κυβερνητικές θέσεις, για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο", είπε χαρακτηριστικά.

Σχολιάζοντας τις συνομιλίες του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών με τον Τούρκο ομόλογό του στο Βουκουρέστι, κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση για ενδοτικότητα και παρουσίασε μνημόνιο της Τουρκίας, που εστάλη στην Ευρωπαϊκή Ενωση μετά τη συνάντηση, σύμφωνα με το οποίο φαίνεται η τουρκική πλευρά να δηλώνει: Πρώτον, την ύπαρξη νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο, που αμφισβητείται η ιδιοκτησία τους. Δεύτερον, ζητείται η αποκατάσταση της αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών. Τρίτον, να μην επεκταθούν τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 12 μίλια.

Σχολιάζοντας, τέλος, συνολικά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αφού παρατήρησε ότι "η σημερινή συγκυρία και στις δύο χώρες δεν προσφέρεται για σοβαρή και υπεύθυνη προσέγγιση των προβλημάτων", είπε ότι κάποιοι επιχειρούν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα "προϋποθέσεις πολυδιάσπασης των κομμάτων, για να επιβάλουν λύσεις μέσα από την αδυναμία του πολιτικού συστήματος".

Αναφερόμενος, εξάλλου, στο λεγόμενο Σκοπιανό, ο Μ. Εβερτ υποστήριξε ότι κάθε δήλωση για το όνομα είναι επιζήμια.

Οξεία κριτική στην αμερικανική πολιτική έκανε και ο αρχηγός της Πολιτικής Ανοιξης Αντ. Σαμαράς,που έφτασε μάλιστα στο σημείο να καλέσει τον ελληνικό λαό σε αντίσταση. Αυτοαναιρέθηκε, όμως, και αποκαλύφθηκε, όταν τόνισε ότι το κόμμα του "δε διακατέχεται από όψιμο ή σκόπιμο αντιαμερικανισμό", υπογραμμίζοντας: "Αυτό θα ήταν ανοησία, ιδιαίτερα σήμερα που η θέση των ΗΠΑ στην παγκόσμια σκηνή είναι φανερή και αδιαμφισβήτητη". Κατά τα άλλα, είπε ότι η συνάντηση Κλίντον - Σημίτη έγινε από την πίεση προσχεδιασμένων γεγονότων, σημειώνοντας ότι υπάρχει αμερικανικό σχέδιο ρύθμισης, πακέτο, όλων των εθνικών θεμάτων της Ελλάδας. Επίσης τάχθηκε κατά της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο για τα Ιμια, ενώ κάλεσε την κυβέρνηση, αν τούτο γίνει, η όποια απόφαση να μην έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για άλλη βραχονησίδα του Αιγαίου.

H ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Σε ρόλο μεσίτη η Ελλάδα

Τη διεκδίκηση του ρόλου του φερέγγυου μεσίτη των αμερικανικών συμφερόντων στα Βαλκάνια και του πειθήνιου εταίρου της Ευρωπαϊκής Ενωσης διεκδικεί η Ελλάδα. Αυτό είναι το συμπέρασμα από τη χτεσινή ομιλία του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, στη Βουλή κατά την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για τα εθνικά θέματα. Ρόλο που αποδέχονται, έστω και αν, για λόγους αντιπολίτευσης, άσκησαν κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς, τόσο ο αρχηγός της ΝΔ Μ. Εβερτ,όσο και ο πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης Αν. Σαμαράς.

"Αυτό επιδιώξατε να κάνετε στο ταξίδι σας στις ΗΠΑ. Να αποδείξετε ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι, μάλλον, ο δεύτερος μεσίτης. Γιατί ξέρετε ότι το πρώτο μεσιτικό γραφείο οι ΗΠΑ το έχουν ανοίξει με έδρα την Αγκυρα εδώ και πολλά χρόνια", υπογράμμισε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα,απευθυνόμενη στον πρωθυπουργό. Ακολούθως η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι το παιχνίδι που παίζεται σήμερα στο Αιγαίο σχετίζεται με τα πετρελαϊκά κοιτάσματα στην περιοχή, σημειώνοντας ότι επιχειρείται η δημιουργία ενός καθεστώτος διχοτόμησης του Αιγαίου προς όφελος των ευρωπαϊκών και αμερικανικών συμφερόντων των πολυεθνικών, που ενδιαφέρονται για τα πετρέλαια και τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές της πρώην Σοβιετικής Ενωσης".